Palaciu Gran Ducal de Luxemburgu
Palaciu Gran Ducal de Luxemburgu | |
---|---|
Groussherzogleche Palais (lb) | |
palaciu y château | |
Llocalización | |
País | Luxemburgu |
Cantón | Cantón de Luxemburgu |
Comuna (es) | Luxemburgu |
Direición | Krautmaart (en) , 17 |
Coordenaes | 49°36′39″N 6°07′58″E / 49.61089°N 6.13283°E |
Historia y usu | |
Construcción | 1572 - 1573 |
Conservación y restauración (es) | 1992 - 1995 |
Conservación y restauración (es) | 1728 |
Dueñu | State of Luxembourg (en) |
Usu | residencia oficial |
Usuariu | Gran Duque de Luxemburgu 1890 |
Arquiteutura | |
Estilu | arquiteutura del Renacimientu |
El Palaciu Gran Ducal (Plantía:Lang-lb; francés: Palais grand-ducal; alemán: Großherzogliches Palais) ye un palaciu na ciudá de Luxemburgu, a sur de Luxemburgu.
Ye la residencia oficial del Gran Duque de Luxemburgu, y onde realiza la mayoría de les sos obligaciones como cabeza del Estáu del Gran Ducáu.
Historia
[editar | editar la fonte]L'edificiu foi nun principiu el Conceyu de Luxemburgu dende 1572 hasta 1795, la sede de la prefeutura del Département des Forêts en 1795, y dempués la sede principal del Gobiernu de Luxemburgu en 1817.[1]
Dende 1817, el palaciu convertir na residencia del Gobernador, el representante de los Gran Duques de los Países Baxos. Como tal, foi utilizáu pol príncipe Enrique, mientres el periodu en que foi Teniente Representante de Luxemburgu. L'interior del edificiu foi anováu en 1883, en preparación d'una visita del Gran Duque Guillermu III y la so esposa Gran Duquesa Emma.
Cola ascensión de la Casa de Nassau-Weilburg en 1890, el palaciu foi acutáu puramente pal Gran Duque y la so familia. Sol gobiernu del Gran Duque Adolfo foi anováu exhaustivamente y foi construyida una nueva ala, conteniendo les habitaciones familiares y de acomodación d'invitaos, a cargu del arquiteutu belga Gédéon Bordiau y l'arquiteutu del estáu luxemburgués, Charles Arendt.
Mientres la ocupación alemana na Segunda Guerra Mundial, el Palaciu Gran Ducal foi utilizáu polos nazis como sala de conciertos y tabierna. Foi llargamente estropiáu y gran parte del moblame y la coleición d'arte foi arruinada. Cola torna del exiliu de la Gran Duquesa Carlota en 1945, el palaciu de nuevu convertir na sede de la corte Gran Ducal.
So la supervisión de Carlota, el palaciu foi redecorado mientres la década de 1960. Foi restauráu dafechu en 1991 y 1996. L'interior del palaciu foi regularmente anováu p'afaer los nuevos gustos y los estándares de confort.
Dende 1945 hasta 1966 la Guardia Gran Ducal realizó la guardia ceremonial del palaciu. Dende 1966 soldaos del exércitu de Luxemburgu realicen les obligaciones de guardia.
El palaciu na actualidá
[editar | editar la fonte]Como residencia oficial del Gran Duque, el palaciu ye utilizáu por él nel exerciciu de les sos funciones oficiales. Él y la Gran Duquesa, xunto col personal al so cargu, tienen les sos oficines nel palaciu, y les habitaciones d'Estáu nel primer pisu son utilizaes pa una variedá de congresos y audiencies. En Nuechebona, el mensaxe de Navidá del Gran Duque ye emitíu dende la Sala Mariella.
Xefes d'Estáu estranxeros son agospiaos nel palaciu, como convidaos del Gran Duque y la Gran Duquesa, mientres visites oficiales a Luxemburgu; y el Salón de Baille ye la sede de llacuaes nel so honor. Al traviés de los años, realizáronse numberoses otres celebraciones nel palaciu, como la receición d'Añu Nuevu dada a los miembros del Gobiernu y de la Cámara de Diputaos.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ "Palais grand-ducal", Cour Grand-Ducal de Luxembourg. (en francés) Retrieved 4 April 2011.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]