Saltar al conteníu

Nystalus maculatus

De Wikipedia
Nystalus maculatus
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Galbuliformes
Familia: Bucconidae
Xéneru: Nystalus
Especie: N. maculatus
(Gmelin, 1788)
Distribución
Subespecies
2, vease testu
Sinonimia

Alcedo maculata[2]


Bucco maculatus
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Nystalus maculatus[3] ye una especie d'ave galbuliforme perteneciente al xéneru Nystalus qu'integra la familia Bucconidae. Ye nativu d'América del Sur.

Nystalus maculatus maculatus; ilustración de Swainson, 1841.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

Alcuéntrase n'Arxentina, Bolivia, Brasil y Paraguái.[1]
Vive na caatinga, el Cerrado y nel monte secu baxu,[4] a menos de 1.300 m d'altitú.[5]

Descripción

[editar | editar la fonte]

Mide 18 a 20 cm de llargor[5] y pesa 44 g. Tien picu anaranxáu vivu y güeyu mariellu. L'envés ye pardu con llinies ocres. La cabeza ye fusca, con un collar mariellu anaranxáu y una mancha del mesmu color nel pechu; el restu del pechu y el banduyu son blancucios, con estríes negres (la subespecie striatipectus) o chiscaos con grandes puntos negros hasta los lladrales (la subespecie maculatus).[4][6][7]

Comportamientu

[editar | editar la fonte]

Solu o en pareya, posa en locales abiertos y suel dexar gran aproximamientu. Puede asoceder xunto col chacurú (Nystalus chacuru) que ye menos forestal.[7]

Alimentación

[editar | editar la fonte]

Aliméntase d'inseutos, arácnidos y vertebraos pequeños,[4] que prinda nel suelu o na vexetación.[7]

Reproducción

[editar | editar la fonte]

P'añerar, cava un túnel d'hasta 1 m de llargu, a la fin del cual fai una cámara, na cual la fema pon 2 o 3 güevos. La entrada del túnel ye camuflada con material vexetal y tierra. La pareya se turna pa curiar del nial, guarar los güevos y alimentar a los pichones.[4]

Vocalización

[editar | editar la fonte]

El cantar ye un “siuí siuí so-ó” fuerte y oyíu de lloñe, dacuando en dúu.[7]

Sistemática

[editar | editar la fonte]

Descripción orixinal

[editar | editar la fonte]

La especie N. maculatus describióse per primer vegada pol naturalista alemán Johann Friedrich Gmelin en 1788 sol nome científicu Alcedo maculata; llocalidá tipo «Ceará, Brasil».[2]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

La subespecie striatipectus puede ser una especie separada, con base na morfoloxía, pero les vocalizaciones son aparentemente similares; más estudios son necesarios en zona de probable contautu nel Pantanal.[2] El Congresu Ornitolóxicu Internacional (IOC) (versión 4.3, 2014)[8] y el Comité Brasilanu de Rexistros Ornitolóxicos (CBRO)[9] reconocen la especie plena Nystalus striatipectus con base nel conceutu filoxenéticu d'especie, siguiendo a Silva (1990); lo que nun ye asina reconocíu pol South American Classification Committee.
La subespecie propuesta parvirostris (centru de Brasil) nun ye confiablemente xebrable de la nominal; pallidigula (suroeste de Brasil) ye sinónimu de striatipectus, amosando diferencies menores, aparentemente clinales.[2]

Subespecies

[editar | editar la fonte]

Según la clasificación Clements Checklist 6.9,[10] reconócense dos subespecies cola so correspondiente distribución xeográfica:[2]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2012). «Nystalus maculatus» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.2. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Spot-bellied Puffbird (Nystalus maculatus) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 30 d'ochobre de 2014.
  3. Buco Durmilí (Nystalus maculatus) (Gmelin, 1788) en Avibase. Consultada'l 30 d'ochobre de 2014.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Rapazinho-dos-Velhos, WikiAves.
  5. 5,0 5,1 El Chacurú Durmili Nystalus maculatus; Damisela.
  6. DURMILÍ: Nystalus maculatus Archiváu 2014-10-31 en Wayback Machine; AvesPampa.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Ridgely, Robert, Nystalus maculatus y Nystalus striatipectus, p. 162, en Gwyne, John, Ridgely, Robert, Tudor, Guy & Argel, Martha, 2010. Aves do Brasil Vol.1 Pantanal e Cerrado. Editora Horizonte. ISBN 978-85-88031-29-6
  8. Gill, F & D Donsker (Eds). 2014. IOC World Bird List (v 4.3). doi:10.14344/IOC.ML.4.3. Disponible en IOC – World Birds names - Jacamars, puffbirds, toucans, barbets & honeyguides. Consultada'l 30 d'ochobre de 2014.
  9. Comitê Brasileiro de Registros Ornitológicos (2014) Llistes das aves do Brasil. 11ª Edição, 1/1/2014 (en português). Disponible en Llistes das aves do Brasil Archiváu 2010-02-22 en Wayback Machine. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2014; p. 16.
  10. Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson. 2014. The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9. Downloaded from Downloadable checklist|Clements Checklist 6.9

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]