Saltar al conteníu

Kanatu de Qasim

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Kanatu de Qasim
(de 1452 a 1681)
estáu desapaecíu
Alministración
Capital Kasímov (es) Traducir
Forma de gobiernu monarquía eleutiva
Relixón oficial islam
Xeografía
Cambiar los datos en Wikidata

El kanatu de Qasim o Reinu de Qasim (tártaru: Qasím xanlığı/Касыйм ханлыгы, Qasím patşa elığı/Касыйм патшалыгы; rusu: Касимовское ханство, Касимовское царство) foi un kanatu, estáu vasallu de Rusia, qu'esistió dende 1452 hasta 1681 nel territoriu del modernu óblast rusu de Riazán, que tenía la so capital en Kasímov, nel cursu mediu del ríu Oká. Foi creáu nes tierres que Basilio II de Moscú regaló-y a Qasim Jan, príncipe del Kanatu de Kazán y fíu del primer kan de los kanes de Kazán Ulugh Muhammad.

Demografía

[editar | editar la fonte]
El minarete de la Mezquita del Kan en Kasímov data del sieglu XV.

El territoriu foi colonizáu por tártaros de Mishar (descendientes de les primeres póblaciones túrquiques), rusos y mordvinos. Les tribus meshchiora y muroma fueren yá asimilaos. Dalgunos tártaros de Kazán (en:Volga Tatars) se reasentaron en tierres de Qasim, recibiendo'l nome de tártaros de Qasim. La mayoría d'estos tártaros de Qasim sirvíen nel palaciu del kan o nel exércitu. Esti grupu foi asimiláu polos tártaros de Mishar, pero alredor d'unos 1.000 tártaros de Qasim inda viven na ciudá de Kasímov.

Les families nobles yeren los Manghyt (Manğıt), Arghyn (Arğın), Jalair (Cälair), Qipchaq (Qıpçaq). El alministradores de Moscú escoyíen a los kanes de les families gobernantes de los kanatus tártaros: el kanatu de Kazán, el kanatu de Crimea, y el kanatu de Siberia.

La población orixinal del territoriu yeren tribus meshchiora y muroma, mordvinos. La tierra atopar so la influencia del Rus de Kiev y de la Bulgaria del Volga. Les tribus locales yeren tributaries de los duques rusos. Darréu, l'área foi incorporada al Principáu de Vladímir-Súzdal. En 1152, el duque de Vladímir Yuri Dolgoruki fundó Gorodéts-Meschiorski (güei Kasímov). Dempués de la conquista mongola, el territoriu foi incorporáu al territoriu de la Horda d'Oru. Llueu apaeceríen colonos túrquicos, la mayoría de los cualos abrazaría'l Islam, de resultes de la influencia de la Bulgaria del Volga. Mohammad Shirin, un beg de la Horda d'Oru fundó'l principáu semi-independiente de Mishar Yurt. Dende 1393, l'área pasaría a ser una parte de Rusia. Dempués de la batalla de Súzdal de 1445, Ulugh Muhammad reclamó la devolución d'eses tierres a los tártaros.

D'alcuerdu a los historiadores, como'l turcólogo Mijaíl Judiákov, Basilio II aceptó la reclamación, y el fíu de Ulugh Muhammad, Qasim, foi coronáu como gobernante de les tierres de los meshchiora. L'área y la capital fueron renombraos col so nome. Otra versión ye que Qasim entró al serviciu de Rusia, y que se-y dieron eses tierres pa crear un estáu colchón ente'l Gran Ducáu de Moscú y el Kanatu de Kazán. Sicasí, l'estáu yera un estáu vasallu de Rusia. Dende'l principiu, los janes gobernaron el territoriu del kanatu, pero les sos polítiques interiores yeren controlaes per Rusia.

Los kanes de Qasim col so guardia participaron en tolos ataques rusos contra Kazán (1467-69, 1487 y 1552). El kan de Qasim Şahğäli (1515-67), foi coronáu tres veces como jan de Kazán cola ayuda de Rusia. Dempués de la conquista de Kazán por Iván IV de Rusia, l'autogobiernu de los kanes foi abolíu y el kanatu empezaría a ser gobernáu por un voivoda rusu. Sicasí, los kanes inda reinaben. Unu d'esos kanes, Simeón Bekbulátovich, foi bautizáu y proclamáu Gran Príncipe de Moscú en 1574. Col reináu del kan Sayed Borhan (1624-79), Rusia empezó una política de cristianización. Los beg, quien teníen un estatus equivalente a los boyardos, fueron camudaos por Sirvientes Tártaros, equivalentes a los dvoryane (nobles rusos). Esta política provocó una revuelta tártara en 1656. Dempués de la muerte de la janbika ("reina") Fátima Soltan en 1681, el kanatu foi abolíu.

Kanes de Qasim

[editar | editar la fonte]

Los kanes de Qasim, y el so periodu de gobiernu, fueron los siguientes:

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]