Isabelle Huppert
Isabelle Anne Madeleine Huppert (16 de marzu de 1953, XVI Distritu de París), conocida como Isabelle Huppert ye una actriz francesa. Ye llargamente considerada una de les intérpretes más fines y prolífiques del cine européu, quien apaeció en más de 100 películes y producciones televisives dende'l so debú en 1971.[21]
Ye reconocida como l'actriz con más películes escoyíes pa la seición competitiva del Festival de Cine de Cannes, y dos veces reconocida como meyor intérprete por: Violette Nozière de Claude Chabrol en 1978 y La pianista de Michael Haneke en 2001. Ye l'actriz con más nominaciones al Premiu César, con 17 menciones en total, la primera como actriz de repartu na cinta Aloïse de 1976 y la más recién, en 2017, pola so participación en Elle. Foi condecorada cola Orde Nacional del Méritu nel grau de «Caballero» en 1994 y foi alzada al grau de «Oficial» en 2005, y cola Lexón d'Honor como «Caballero» en 1999 y xubida a «Oficial» en 2009.
Otramiente, foi homenaxada en dos causes nel marcu de Festival de Cine de Venecia pola so destacada participación nes cintes: Une affaire de femmes de 1988 y La ceremonia de 1995. El so rol protagonista en Madame Bovary de 1991, dio-y un gallardón nel Festival Internacional de Cine de Moscú.[22] Dalgunes de les sos principales cintes d'orixe francés son: Loulou de 1980, La separación de 1994, 8 muyeres de 2002, Gabrielle de 2005 y Amor de 2012; otramiente, el so trabayu espandióse en filmes d'Italia, Rusia, Europa Central y Asia. Dalgunos de los sos principales filmes n'idioma inglés son: Heaven's Gate de 1980, Estrañes coincidencies de 2004 y La desapaición de Eleanor Rigby de 2013.
En 2016, Huppert ganó nuevamente l'aplausu de la crítica especializada poles películes Elle y El porvenir, ganando la reconocencia de la Sociedá Nacional de Críticos Cinematográficos, del Círculu de Críticos de Nueva York y de l'Asociación de Críticos de Cine de Los Angeles. Pola so emponderada interpretación en Elle, l'actriz recibió'l Globu d'Oru y la so primer nominación al Óscar.
Biografía
[editar | editar la fonte]Familia
[editar | editar la fonte]Isabelle Huppert nació nel distritu de París nuna familia numberosa, Huppert ye la fía de Raymond Huppert, xerente industrial d'una empresa productora de caxes fuertes, y Annick Beau, una profesora d'inglés. Pasó la so infancia en Ville d'Avray , onde recibió una sólida educación nes artes y la cultura. Ellí empezó una gran formación artística.
Ella tien trés hermanes y un hermanu, tamién empobinaos na cultura: Elizabeth , tecnócrata , dedicar a ser autora, a la pintura, comedia y actuación, Caroline , tamién direutora, y Rémi, quien se convierte n'escritora. Jacqueline, pela so parte, ye una socióloga y profesora d'economía , especializada en recursos humanos y les empreses de distribución d'esti tipu.
Familia matrimonial
[editar | editar la fonte]Huppert lleva 35 años casada con Ronald Chammah, un productor de cine d'orixe italo-libanés, col que tien trés fíos: Lolita -con quien actuó en 2010 en 'Copacabana'-, Lorenzo y Angelo. Los trés siguen d'una manera o otru los pasos de los sos padres, la mayor na interpretación, el medianu na producción y el pequeñu, que s'atopa en Nueva York realizando estudios de cine. Otra manera, una vida privada discreta y alloñada de los focos que nesta familia solo paecen encender cuando se trata de trabayu.[23]
Formación
[editar | editar la fonte]Dempués de los estudios secundarios na escuela secundaria en St. Cloud , Isabelle Huppert pasa en primer llugar pol Conservatoriu de Versalles , ente que tamién dedica la mayor parte del tiempu nel estudiu de les llingües eslavu y oriental a la facultá de Clichy , onde se graduó en Rusia . Tamién sigue'l cursu de la INALCO , pero nun se graduó finalmente nesti cursu. Coles mesmes, ella tomó cursos de teatru de la Escuela de la cai Blanche y los del Conservatoriu Nacional d'Arte Dramático , xunto al profesores Jean-Laurent Cochet y Antoine Vitez. La so conocencia de llingües estranxeres son d'inglés y rusu.
Carrera
[editar | editar la fonte]Dempués de llicenciase en filosofía y lletres na Universidá de la Sorbona, estudia arte dramático nos conservatorios de Versalles y París. A finales de la década de los sesenta debuta como actriz de teatru, y a principios de los setenta empieza a faer pequeños papeles nel cine como Ella, yo y l'otru, Los rompepelotas o El xuez y l'asesín. Convertir nuna estrella de cine al protagonizar La encaxera, Violette Nozière de Claude Chabrol y Les hermanes Brontë d'André Téchiné. El fracasu de la superproducción norteamericana Heaven's Gate, de Michael Cimino, funde la so carrera en Hollywood, y vuelve a Europa. Mientres los años ochenta y noventa sigue trabayando con un ritmu frenético y ye dirixida por direutores como Jean-Luc Godard, Marco Ferreri, Michael Haneke, Claude Chabrol y Andrzej Wajda, ente otros.
Convertir na actriz fetiche de Chabrol, con quien realiza Un asuntu de muyeres, La ceremonia, Nun va más o Gracies pol chocolate. En 2001 protagoniza La pianista, cruda historia sobre una maestra de pianu apoderada pola so madre y con enclinos sadomasoquistes. Camuda de rexistru en 2002 al participar, xunto con otros siete grandes actrices franceses, nel musical 8 muyeres, dirixíu por François Ozon. Nel añu 2004 realiza Estrañes coincidencies xunto a Dustin Hoffman y Jude Law. En 2005 recibe'l Osu d'Oru nel Festival de Berlín pol so papel en Gabrielle.
Desenvolvimientu na industria del cine
[editar | editar la fonte]_3b.jpg)
Entamos, de 1970 escontra 1985
[editar | editar la fonte]Huppert fai les sos primeres apaiciones nel cine en 1971 en -y prussien con un papel non destacáu, yá que se trataba d'una película de televisión que fuera estrenada solo en pocos cines franceses. El so primer destacamentu como debú nel cine foi en César et Rosalie de Claude Sautet, actuando xunto a Romy Schneider y Yves Montand. En 1975 interpreta al personaxe de la nueva Aloïse en Aloïse (película), lo que la llevó a la so primer nominación na primer entrega de los premios cesar y 1976. Huppert tuvo una partición singular que la estrema d'otres estrelles emerxentes de la dómina, Miou-Miou y Isabelle Adjani.
La so carrera desapegó cola adautación de la novela de Pascal Lainé, La Dentellière dirixida pol suizu Claude Goretta , ésitu de públicu que-y valió dellos premios internacionales (BAFTA y Premiu David de Donatello equivalente a los Premiu César). Ella desempeña'l papel d'una moza estilista introvertida, y sufrió una congoxa de la so esistencia. Esta imaxe de la víctima y la fraxilidá enfermiza sigue en delles de les películes del so debú nel riesgu de la pesllera nes composiciones un tanto repetitives (como en películes de Patricia Moraz , Jean-François Adam, Mauro Bolognini y Benoît Jacquot). Coles mesmes, ta en contradicción con esti esquema, dando vida a la cámara de Claude Chabrol, el personaxe principal en Violette Nozière, ambientada nos años trenta. Este ye'l so primer "papel llindáu" que la estrella nacional ta dedicada y fíxo-y ganar el premiu a la meyor actriz nel Festival de Cannes en 1978.
La "rivalidá" Huppert-Adjani
[editar | editar la fonte]Con Christine Pascal y Isabelle Adjani , Huppert trabayu na película Les hermanes Brontë d'André Téchiné. Los criticos describieron la rivalidá de dambes actrices a partir de la dómina de los setentas, y mientres el rodaxe de la película, esto nun resultaría nada festivu.[24]
Acordies con el llibru de Erwan Chuberre (La lleenda Adjani ), una rivalidá d'amor ente Adjani y Huppert, producir nel conxuntu de Les hermanes Brontë , ye la causa de la so enemistá. Adjani esplica, de la mesma, resentir de ser dexada de llau por dellos proyeutu na década de 1980 , por cuenta de que'l productor Daniel Toscan du Plantier , direutor de Gaumont Film Company , tuvo primiendo a Isabelle Huppert, la so novia nesi momentu, como la nueva estrella del cine francés.La prensa menudu comentó la so rivalidá. André Téchiné reconoció que la rellación tirante ente los dos actrices complicaron el so trabayu nel conxuntu de Les hermanes Brontë.
La fama en Hollywood
[editar | editar la fonte]Huppert protagonizó la película, Elle, nel pasáu Festival Internacional de Cine de Cannes. Tanto la cinta como l'actriz defenden la so candidatura a los Globos d'Oru. Ella, como meyor actriz, la única interpretación que nun ye n'inglés dientro de la categoría de meyor interpretación dramática. El filme, como meyor película en llingua non inglesa. Inspirada na novela “Oh”, de Philippe Djian, n'Elle, Huppert encarna'l personaxe de Michele, la xerente d'una esitosa empresa de videoxuegos, una muyer fuerte, casi déspota, tantu na so vida profesional como na personal. La so vida camuda radicalmente cuando un estrañu entra a la so casa y violar. El so gatu ye l'únicu testigu. Michele decide nun ser una víctima y nuna especie de xuegu de gatu y mure consigue vengase. Una hestoria que dirixe Paul Verhoeven, realizador famosu por escoyer temes pocu convencionales.
El papel de Michele foi refugáu por numberoses actrices estauxunidenses pero Huppert esplicó a la Hollywood Foreign Press Association porqué nun se considera valiente por aceptalo.
"Yo lo único que faigo ye meteme na mente del personaxe que toi interpretando. Eso ye tou. Nun ye daqué que m'asuste, quiciabes porque cuando trabayu somorguio totalmente nel mio personaxe y non piensu, solo soi. Nun tengo problemes cola amoralidad de la hestoria. Casi toles bones películes, como los bonos llibros, tienen una cierta dosis de amoralidad. Te faen sentir incómodu lo que ye escitante. Lo mesmo pasó cuando fixi La Profesora de Pianu. Nun lo pensé dos veces, porque la mio meta nun yera que'l públicu amara a la protagonista, sinón que que la entendiera. Na actualidá hai bien pocos bonos papeles pa muyeres. Por eso cuando los afayo sé que debo de faelos. Dempués de lleer los guiones d'Elle y de Coses por Venir supi darréu qu'aceptaría. N'Elle amás allegróme trabayar con Paul Verhoeven, que les sos películes almiro desque taba nel colexu y vi Turkish Delight. Si entós dixérenme qu'un día trabayaría con él, nin yo mesma creyer"[25]
Reconocencia internacional
[editar | editar la fonte]La carrera de Isabelle Huppert, llevar a una reconocencia internacional a partir de la dómina de 1990. A partir d'esto, ella tien el so compromisu de trabayar pa los cineastes independientes o autores inusuales pal desenvolvimientu d'un llinguaxe singular de películes que cuntaron con Nicole Kidman en 2012, que "gústa-y la forma en que constantemente pon en peligru" y que representaba pa ella un modelu pa futures decisiones.
Al igual que Kidman, Jessica Chastain diz qu'ella ye, de lloñe, la so actriz favorita y ella ye pa ella un "ídolu absolutu» . Pela so parte, Julianne Moore fala d'ella como una "actriz fabulosa" , que "almiraba fondamente".
Sean Penn espresó la so almiración nuna xunta entamada pola revista Première en 2009. James Gray diz que ta esteláu poles poderoses emociones qu'esprende'l so xuegu. Natalie Portman confiesa, pela so parte, inspiráronse en gran midida pola so interpretación en La pianista.
Taquilla
[editar | editar la fonte]
Les películes con Isabelle Huppert atraxo siquier 1 millón d'espectadores en Francia y con más de 7 millones en toa Europa.
| Película | Direutor | Añu | Taquilla de Francia | |
| 1 | Les Valseuses | Bertrand Blier | 1974 | 5 726 031 |
| 2 | Huit Femmes | François Ozon | 2002 | 3 711 394 |
| 3 | Docteur Françoise Gailland | Jean-Louis Bertuccelli | 1976 | 2 634 933 |
| 4 | César et Rosalie | Claude Sautet | 1972 | 2 577 865 |
| 5 | Coup de torchon | Bertrand Tavernier | 1981 | 2 199 309 |
| 6 | Coup de foudre | Diane Kurys | 1983 | 1 631 269 |
| 7 | La Femme de mon pote | Bertrand Blier | 1983 | 1 485 746 |
| 8 | Dupont Lajoie | Yves Boisset | 1975 | 1 454 541 |
| 9 | Les Sœurs fâchées | Alexandra Leclère | 2004 | 1 450 584 |
| 10 | Madame Bovary | Claude Chabrol | 1991 | 1 292 151 |
| 11 | La Dentellière | Claude Goretta | 1977 | 1 125 216 |
| 12 | L'Ivresse du pouvoir | Claude Chabrol | 2006 | 1 103 122 |
| 13 | Violette Nozière | Claude Chabrol | 1978 | 1 074 507 |
| 14 | La Cérémonie | Claude Chabrol | 1995 | 1 000 271 |
Filmografía y Teatru
[editar | editar la fonte]
Filmografía notable
[editar | editar la fonte]- Les Valseuses (1974) : Jacqueline
- El xuez y l'asesín (1976) : Rose
- La Dentellière (1977) : Pome
- Violette Nozière (1978) : Violette Noziére
- Les hermanes Brontë (1979) : Anne Brontë
- Loulou (1980) : Nelly
- Heaven's Gate (1980) : Ella Watson
- Coup de torchon (1981) : Rose Marcaillou
- Passion (1982) : Isabelle
- Madame Bovary (1991) : Emma Bovary
- Malina (1991) : La muyer
- Amateur (1994) : La monxa Isabelle
- La Cérémonie (1995) : Jane Marchal
- La separación (1995) : Anne *La escuela de la carne
(1998) : Dominique
- Nengún escándalu (1999) : Agnès Jeancourt
- Gracies pol chocolate (2000) : Marie-Claire 'Mika' Muller
- La pianiste (2001) : Erika Kohut
- Huit Femmes (2002) : La tía Agustine
- Gabrielle (2005) : Gabrielle
- Home (2008) : Marthe
- Amor (2012) : Eva *[[Lluces
de París]] (2014) : Brigitte Lecanu
- Valley of Love (2015) : Isabelle
- El porvenir (2016) : Nathalie Chazeaux
- Elle (2016) : Michèle LeBlanc
- Souvenir (2016) : Liliane
- Happy End (2017) : Anne Laurent
Teatru
[editar | editar la fonte]| Añu | Obra | Autor | Direutor | Teatru |
|---|---|---|---|---|
| 2016 | Fedra(s) | Sarah Kane | Krzysztof Warlikowski | Teatru del Odéon |
| 2013 | Les criaes | Jean Genet | Benedict Andrews | Sydney Theatre Company |
| 2010 | A Streetcar Named Desire | Tennessee Williams | Krzysztof Warlikowski | Teatru del Odéon |
| 2008 | Le Dieu du carnage | Yasmina Reza | Yasmina Reza | Théâtre Antoine |
| 2006 | Quartett | Heiner Müller | Robert Wilson | Teatru del Odéon |
| 2005 | Hedda Gabler | Henrik Ibsen | Éric Lacascade | Teatru del Odéon |
| 2002 | Xuana d'Arcu na foguera | Paul Claudel y Arthur Honegger | Luís Miguel Cintra | Teatru Nacional de San Carlos |
| 2002 | 4:48 Psicosis | Sarah Kane | Claude Régy | Théâtre des Bouffes de Nord |
| 2000 | Medea | Eurípides | Jacques Lasalle | Festival d'Avignon |
| 1993 | Orlando | Virginia Woolf | Robert Wilson | Teatru del Odéon |
| 1971 | Les Précieuses ridicules | Molière | Jean-Louis Thamin | Comédie-Française |
| 1996 | Maria Stuart | Friedrich Schiller | Howard David | Royal National Theatre |
| 1991 | Midida por midida | William Shakespeare | Peter Zadek | Teatru del Odéon |
| 1989 | Un mois à la campagne | Iván Turgénev | Bernard Murat | Théâtre Édouard VII |
| 1977 | On ne badine pas avec l'amour | Alfred de Musset | Caroline Huppert | Théâtre des Bouffes de Nord |
| 1975 | Voyage autour de ma marmite | Eugène Labiche | Caroline Huppert | |
| 1975 | For Whom the Bell Tolls | Ernest Hemingway | Robert Hossein | |
| 1973 | La Véritable Histoire de Jack l'éventreur | Elisabeth Huppert | Caroline Huppert | Café-teatru La Sélénite |
| 1973 | El Avaro | Molière | Georges Werler | |
| 1973 | Viendra-t-il un autre été? | Jean Jacues Varoujean | Jacques Spiesser | Teatru del Odéon |
Productora
[editar | editar la fonte]Al traviés de la compañía les Films du Camélia :
- 1999 : La Vie moderne de Laurence Ferreira Barbosa
- 1999 : Saint-Cyr de Patricia Mazuy
- 2000 : La Comédie de l'innocence de Raoul Ruiz
- 2003 : Ma mère de Christophe Honoré
- 2007 : Médée Miracle de Tonino de Bernardi
Contribuciones audiovisuales y cinematográfiques
[editar | editar la fonte]Documentales
[editar | editar la fonte]- 1987 : Cinéma, Cinémas, Le regard d'Huppert (TV)
- 2001 : Isabelle Huppert, une vie pour jouer de Serge Toubiana (TV)
- 2008 : Empreintes, Isabelle Huppert, tous les regards du monde d'Anne Andreu (TV)
Documentales onde apaez Isabelle Huppert pero non como actriz
[editar | editar la fonte]- 1979 : Quelques remarques sur la réalisation et la production du filme "Sauve qui peut (la vie)" de Jean-Luc Godard
- 1984 : Les Voleurs de la nuit de Samuel Fuller
- 1985 : Thierry Mugler de Robert Réa
- 1991 : Contre l'oubli, de Francis Girod
- 1997 : Le Bassin de J.W. de João César Monteiro
- 2002 : Claude Chabrol l'artisan de Patrick -y Gall
- 2003 : Henri Cartier-Bresson - Biographie eines Blicks de Heinz Bütler
- 2003 : Tentatives d'amour - Portrait Werner Schroeter de Claudia Schmid y Birgit Schulz (TV)
- 2010 : In memoriam Daniel Schmid Werner Schroeter] de Gérard Courant
- 2011 : Mondu Lux - Die Bilderwelten des Werner Schroeter de Elfi Mikesch
- 2013 : Michael Haneke : Profession réalisateur de Yves Montmayeur
Discografía
[editar | editar la fonte]- 1981 : Dans la chambre vide na banda sonora de Coup de torchon de Bertrand Tavernier
- 1984 : Signé Charlotte, banda sonora de la película de Caroline Huppert
- 1996 : L'inondation de Evgueni Zamiatine, audiu llibre
- 2001 : Madame Deshoulières, con Jean-Louis Murat
- 2002 : Message personnel na banda sonora de Huit Femmes de François Ozon
- 2002 : Voix de femmes pour la démocratie, audiu llibre
- 2004 : Rue de Jollières na banda sonora de Les Sœurs fâchées d'Alexandra Leclère
- 2009 : Tropismes de Nathalie Sarraute, audiu llibre
Premios
[editar | editar la fonte]
Isabelle Huppert algamó una gran cantidá de premios y continua ganando y teniendo nominaciones na dómina actual. Ente ellos, atópense los más importantes; Festival de Cannes, Premiu César, Festival Internacional de Cine de Moscú, National Society of Film Critics, Premios BAFTA, Premios Gotham ya inclusive una nominación na entrega de los Premios Globu d'Oru.
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 2016 | Meyor actriz | Elle | Nomada[26] |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 1977 | Meyor promesa | La encaxera | Ganadora |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 1976 | Meyor actriz secundaria | Aloïse | Nomada |
| 1978 | Meyor actriz | La encaxera | Nomada |
| 1979 | Meyor actriz | Violette Nozière | Nomada |
| 1981 | Meyor actriz | Loulou | Nomada |
| 1982 | Meyor actriz | Coup de torchon | Nomada |
| 1989 | Meyor actriz | Une affaire de femmes | Nomada |
| 1995 | Meyor actriz | La separación | Nomada |
| 1996 | Meyor actriz | La ceremonia | Ganadora |
| 1999 | Meyor actriz | La escuela de la carne | Nomada |
| 2001 | Meyor actriz | Saint-Cyr | Nomada |
| 2002 | Meyor actriz | La pianiste | Nomada |
| 2003 | Meyor actriz | 8 muyeres | Nomada |
| 2006 | Meyor actriz | Gabrielle | Nomada |
| 2013 | Meyor actriz secundaria | Amor | Nomada |
| 2016 | Meyor actriz | Valley of Love | Nomada |
| 2017 | Meyor actriz | Elle | Ganadora |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 2017 | Meyor actriz - Drama | Elle | Ganadora |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 1996 | Meyor actriz | La ceremonia | Ganadora |
| 2001 | Meyor actriz | Gracies pol chocolate | Ganadora |
| 2006 | Meyor actriz | Gabrielle | Ganadora |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 1978 | Meyor actriz | Violette Nozière | Ganadora |
| 2001 | Meyor actriz | La pianiste | Ganadora |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 2008 | Premiaos nel Festival Internacional de Cine de Mar del Plata Meyor actriz | Home | Ganadora |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 1980 | Meyor actriz | La encaxera | Ganadora |
| 1989 | Meyor actriz | Une affaire de femmes | Nomada |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 2016 | Meyor actriz - Drama | Elle | Ganadora |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 2001 | Premiu de l'audiencia | La pianiste | Ganadora |
| 2001 | Meyor actriz | La pianiste | Nomada |
| 2002 | Premiu de l'audiencia | 8 muyeres | Nomada |
| 2002 | Meyor actriz | 8 muyeres | Ganadora |
| 2004 | Premiu de l'audiencia | La mio madre | Nomada |
| 2008 | Desempeñu européu destacáu nel cine mundial | Ganadora | |
| 2016 | Meyor actriz | Elle | Nomada |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 2016 | Meyor actriz | Elle | Ganadora |
| Añu | Categoría | Película | Resultáu |
|---|---|---|---|
| 1989 | Meyor actriz estranxera | Une affaire de femmes | Ganadora |
Festivales de cine
[editar | editar la fonte]| Añu | Festival d'entrega | Categoría | Film | Resultáu |
|---|---|---|---|---|
| 1978 | Cannes Film Festival | Meyor Actriz | Violette Nozière | Ganadora |
| 1988 | Seminci | Meyor Actriz | Une affaire de femmes | Ganadora |
| Venice Film Festival | Meyor Actriz (Volpi Cup) | Ganadora | ||
| 1989 | Festival de Cine de Bogotá | Meyor Actriz< | Ganadora | |
| 1991 | Festival Internacional de Cine de Moscú | Meyor Actriz | Madame Bovary | Ganadora[27] |
| 1995 | Venice Film Festival | Meyor Actriz | La ceremonia | Ganadora |
| 2000 | Festival Internacional de Cine de Montreal | Meyor Actriz (empate con Gong Li) | Merci pour le chocolat | Ganadora |
| 2001 | Cannes Film Festival | Meyor Actriz | La pianista | Ganadora |
| 2002 | Berlin International Film Festival | Destacada contribución artística (compartíu) | 8 muyeres | Ganadora |
| Apolace Film Festival | Meyor actriz estranxera | La pianista | Ganadora | |
| Seattle International Film Festival | Meyor Actriz | Ganadora | ||
| 2008 | Festival Internacional de Cine de Mar del Plata | Meyor Actriz | Home | Ganadora |
| 2010 | Festival Internacional de Cine d'El Cairu | Meyor Actriz | Copacabana | Ganadora |
| Festival de Cine de Lisboa y Estoril | Premiu especial del xuráu | Ganadora | ||
| Festival de Cine de Filadelfia | Meyor Actriz | Ganadora | ||
| 2011 | Festival Internacional de Cine de Mumbai | Meyor Actriz (shared with Anamaria Vartolomei) | My Little Princess | Ganadora |
| 2017 | Festival de Santa Bárbara | Premiu Montecito | Elle | Ganadora |
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ URL de la referencia: http://www.femmeactuelle.fr/culture/news-culture/photo-decouvrez-ronald-chammah-mari-isabelle-hupper-35654.
- ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12122322n. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ URL de la referencia: http://www.ubba.eu/fiche.cfm/2558_259_115-1_isabelle-huppert.html. Data de consulta: 22 payares 2021.
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 5,17 Identificador Premios César de persona: isabelle-huppert. Data de consulta: 16 avientu 2020.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2001.72.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20180627230926/https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2001.72.0.html. Data de consulta: 15 avientu 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2002.71.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190418125535/https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2002.71.0.html. Data de consulta: 16 avientu 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://variety.com/2021/film/global/berlin-golden-bear-isabelle-huppert-1235134853/. Data de consulta: 20 xineru 2022.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 URL de la referencia: https://chlotrudis.org/awards/past-awards/2003-9th-annual-awards/. Data de consulta: 16 avientu 2020.
- ↑ Identificador NOR: PREX0828237D.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2009.64.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190718184615/https://www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2009.64.0.html. Data de consulta: 3 xineru 2020.
- ↑ Identificador NOR: PREX1510485D.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2001.99.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190306111411/https://www.europeanfilmacademy.org/2001.99.0.html. Data de consulta: 15 avientu 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2001.128.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20161114115016/http://www.europeanfilmacademy.org/2001.128.0.html. Data de consulta: 16 avientu 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2002.129.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20160828105510/http://www.europeanfilmacademy.org/2002.129.0.html. Data de consulta: 17 avientu 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2002.100.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190720125139/https://www.europeanfilmacademy.org/2002.100.0.html. Data de consulta: 16 avientu 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2004.102.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190720124252/https://www.europeanfilmacademy.org/2004.102.0.html. Data de consulta: 22 avientu 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2016.704.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20171211053445/https://www.europeanfilmacademy.org/2016.704.0.html. Data de consulta: 8 febreru 2020.
- ↑ URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2017.769.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20181124003655/https://www.europeanfilmacademy.org/2017.769.0.html. Data de consulta: 20 febreru 2020.
- ↑ Identificador Óscar de nominado: 8220. Data de consulta: 16 avientu 2020.
- ↑ Philipp Engel (26 de setiembre de 2016). «Isabelle Huppert, la meyor actriz del mundu». Fotogramas.es. Consultáu'l 25 de febreru de 2017.
- ↑ «Isabelle Huppert (Biografía)». Consultáu'l xineru de 2017.
- ↑ https://www.elmundo.es/loc/2017/01/10/5873dde622601d51278b45de.html Información personal de Isabelle Huppert
- ↑ «Isabelle Huppert y Adjani» (francés). Consultáu'l xineru de 2017.
- ↑ isabelle-huppert-elle Isabelle Huppert na fama de Hollywood
- ↑ «Oscar 2017: tolos nomaos». Clarín (24 de xineru de 2017).
- ↑ «17th Moscow International Film Festival (2001)». MIFF. Consultáu'l 4 de marzu de 2013.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Isabelle Huppert.- Isabelle Huppert na Internet Movie Database (n'inglés)
- Isabelle Huppert n'AllMovie (n'inglés)
- Isabelle Huppert Archiváu 2013-05-04 en Wayback Machine at filmsdefrance.com
- Isabelle Huppert na base de datos TCM Movie (n'inglés).
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q106365- Multimedia: Isabelle Huppert
- Ganadoras de la Copa Volpi a la mejor interpretación femenina
- Muyeres
- Wikipedia:Artículos con plantíes de notes d'encabezamientu enllaciando a páxines que nun esisten
- Persones nacíes en 1953
- Persones vives
- Wikipedia:Revisar traducción
- Actores y actrices de Francia
- Persones de París
- Actores y actrices de cine de Francia
- Ganadores del Premiu Donostia
- Oficiales de la Lexón d'Honor
- Ganadores del Globu d'Oru a la meyor actriz dramática (cine)
- Ganadores del premiu del Festival de Cannes a la meyor actriz