Aulacorhynchus caeruleogularis

Aulacorhynchus caeruleogularis;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Piciformes
Familia:	Ramphastidae
Xéneru:	Aulacorhynchus
Especie:	A. caeruleogularis; (Gould, 1853)
Distribución
Sinonimia
	Aulacorhynchus prasinus caeruleogularis
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Aulacorhynchus caeruleogularis^[2] ye una especie d'ave piciforme de la familia Ramphastidae atopada en Costa Rica y Panamá. Mientres enforma tiempu foi consideráu una subespecie del tucán esmeralda (Aulacorhynchus prasinus),^[3]^[4] pero basaos principalmente na morfoloxía agora ye consideráu como una especie separada.^[5]^[6]

Descripción

Como en tolos tucanes, tien el picu de gran tamañu. El picu ye de color negru con mariellu nel maxilar superior, una banda blanca na base y un parche acoloratáu cerca de la base del quexal cimeru. El pechu y el restu del cuerpu son mayormente de tonos claros y escuros de verde, sacante'l gargüelu, que ye de color azul, y la punta de la cola y la rexón infracaudal, que son acolorataes. Dambos sexos son similares, pero les femes xeneralmente tienen el picu más pequeñu y polo xeneral son más pequeñes n'apariencia.

Les críes son altriciales, nun abrir los güeyos hasta que tienen alredor de 25 díes d'edá, y tán dafechu cubiertes de plumes n'alredor de 35 díes. Nun salen del nial hasta qu'algamaron alredor de 45 díes d'edá. Cuando salen del so nial, los sos picos son iguales a los de los sos padres nel color y forma, pero entá nun ta dafechu desenvueltos.

Comportamientu y hábitat

Viven en montes húmedos de Costa Rica y l'oeste de Panamá. El so rangu altitudinal natural ye de 762 m a 2316 m sobre'l nivel del mar. Polo xeneral, ye común dientro del so área de distribución, y ta clasificáu como d'esmolición menor» pola UICN.

Añera en furacos vieyos de picatueros. Los niales pueden estár hasta a 20 m sobre la tierra. Cada nial contién ente 2 y 4 güevos de color blancu. Los güevos tienen un periodu d'incubación d'alredor de 15 díes.

Aliméntase principalmente de frutes y inseutos, pero tamién puede comer güevos d'otres aves. La llamada ye un fuerte y agudu (dacuando de tonu baxu) rrrip, rrrip, rrrip, rrrip,.^[7]

Referencies

↑ BirdLife International (2014). «Aulacorhynchus caeruleogularis» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2015.2. Consultáu'l 26 d'agostu de 2015.
↑ «[https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=ES&avibaseid=3CCF0Y8398CC02AE Tucanete gorjiazul Aulacorhynchus caeruleogularis (Gould, 1853)]». en Avibase. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2015.
↑ American Ornithologists' Union. 1998. The AOU Checklist of North American Birds. 7ª edición w. supplements. ISBN 1-891276-00-X
↑ Dickinson, E. 2003. The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World. Christopher Helm. ISBN 0-7136-6536-X
↑ «Species limits in Mesoamerican Aulocorhynchus Toucanets». The Wilson Bulletin 113 (4): páxs. 363–372. 2001. doi:10.1676/0043-5643(2001)113[0363:SLIMAT]2.0.CO;2.
↑ Frank Gill & David Donsker (eds) (2015). «Jacamars, puffbirds, toucans, barbets & honeyguides». IOC World Bird List v 5.1. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2015.
↑ «Life History of the Blue-throated Toucanet». Wilson Bulletin 56 (3): páxs. 133–151. 1944. http://sora.unm.edu/sites/default/files/journals/wilson/v056n03/p0133-p0151.pdf.

Enllaces esternos

The Blue-throated Toucanet's call on Naturesongs.com Archiváu 2021-09-20 en Wayback Machine
Photos of the Blue-throated Toucanet. Archiváu 2021-09-20 en Wayback Machine Mangoverde

[1] BirdLife International (2014). «Aulacorhynchus caeruleogularis» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2015.2. Consultáu'l 26 d'agostu de 2015.

[2] «[https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=ES&avibaseid=3CCF0Y8398CC02AE Tucanete gorjiazul Aulacorhynchus caeruleogularis (Gould, 1853)]». en Avibase. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2015.

[3] American Ornithologists' Union. 1998. The AOU Checklist of North American Birds. 7ª edición w. supplements. ISBN 1-891276-00-X

[4] Dickinson, E. 2003. The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World. Christopher Helm. ISBN 0-7136-6536-X

[5] «Species limits in Mesoamerican Aulocorhynchus Toucanets». The Wilson Bulletin 113 (4): páxs. 363–372. 2001. doi:10.1676/0043-5643(2001)113[0363:SLIMAT]2.0.CO;2.

[6] Frank Gill & David Donsker (eds) (2015). «Jacamars, puffbirds, toucans, barbets & honeyguides». IOC World Bird List v 5.1. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2015.

[generalinfo-7] «Life History of the Blue-throated Toucanet». Wilson Bulletin 56 (3): páxs. 133–151. 1944. http://sora.unm.edu/sites/default/files/journals/wilson/v056n03/p0133-p0151.pdf.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]