Ottokar II. vo Böhme

Ottokar II. Přemysl

De Ottokar II. vo Böhme au Ottokar Přemysl (* öppe 1232; † 26. August 1278 z Dürnkrut z Nideröschtriich) isch us de Familie vo de Přemysliden gsi. Er isch Herzog vo Öschtriich, de Steiermark, vo Kärnte und Krain gsi. Kein anderer us sinere Familie het jemols so en grosse Iifluss gha.

S Läbe

Vo de Geburt bis zu de Markgraschaft Mähre

De Ottokar isch de zwaiti Sohn vom böhmische König Wenzel gsi und vo sinere Frau, de Kunigunde vo Schwobe. Me weiss hüt nümm, wann er genau gebore worde-n-isch. In de Gschichtsforschig wärde verschidnigi Date zwüschem 1230i und 1233i vermuetet. Sin Name het de Ottokar Přemysl nach sim Grossvater, em Ottokar I. Přemysl. Politisch isch er s erschti Mol im 1247i in Erschinig träte, wo-n-er sich uf Site vom Olmützer Bischof Konrad gschlage het. Sin Vater het den Bischof welle absetze. Es Johr druf het sich de Gägesatz zu sim Vater noch verschärft, wo de Ottokar sich uf Ufständische, wo gäge sin Vater rebeliirt hei, zum "jüngere König" het la usrüefe. Wo di Ufständische bi Brüx e Niderlage hei müesse iistecke, hei si es Abkomme mit em König Wenzel gschlosse, wo de Ottokar in sim Aaspruch es Stück wit aaerkennt het. Er isch zum offizielle Mitregent worde.

De Papscht Innozenz IV. het dann im April 1249 de Ottokar exkommuniziirt, wil sin Ufstand au d Staufer unterstützt het. Ufgrund vo sinere Exkommunikation het er dann d Unterstützig vo eme Teil vo sine Gfolgslüt verlore und het sich spöter, wo sin Vater Prag eroberet het, em Wenzel müsse unterwerfe. Dodefür het er Markgrafschaft Mähre zum Lehe übercho.

De Striit um Öschtriich

Scho de Vater vom Ottokar het sich in de Striit um Öschtriich iigmischt, wo im 1246 sin Aafnag gno het. D Babebärger sind in dem Johr mit em Tod vom Friedrich II. im Mannesschtamm usgschtorbe. Sini Nichte, d Gertrud, isch mit dem badische Markgraf, em Hermann VI. ghürote gsi. De Hermann het versuecht sini Macht z Öschtriich z etabliire, wo-n-em aber nöd glunge-n-isch. Au de Riichsverweser het d Aasprüch vom Riich nöd chönne düresetze. De Wenzel het dann um 1250 in d Verhältnis z Öschtriich iigriffe. Di öschtriichische Ständ hei zugschtimmt, dass de Wenzel sin Sohn, de Ottokar, zum Statthalter gmacht het. Im 1251i hei d Ständ ihn zum Herzog usgrüeft. Wil er sini Machtaaschprüch het welle legitimiire, het er d Schwöscht vom Friedrich II., d Margarete ghürote, obgliich si öppe 30 Johr älter isch gsi.

König vo Böhme

Wo de Wenzel im 1253i gschtorbe-n-isch, isch de Ottokar König vo Böhme worde. De Ottokar het au ghofft, er chönnti König vom Riich wärde, isch aber nöd gwählt worde. Er isch in de folgende Johr in verschidnigi Usenandersetzige verwicklet gsi und wo er im 1260i in de Schlacht bi Kressebrunn Ungarn besigt het, het er sich im 1261 zum Herzog vo de Steiermark gsicheret. Au do isch ihm wider wichtig gsi, sis Herzogtum z legitimiire und so het er sich vo de Margarete la scheide und het s Grosschind vom ungarische König, d Kunigunde vo Halitsch ghürote.
Uf Grund vo eme Erbvertrag mit em Ulrich III. vo Kärnte het de Ottokar im 1269 ärnte und Krain gerbt. D Adlige in dene Gebiet hei des aber nöd guet gfunde und au im Riich het me sich me und me Sorge gmacht über de böhmisch König, wo immer me Macht dezuegwunne het. Z spüre übercho het er des im 1273i, wo d Kurfürste ihn nöd zum König gwählt hei. D Wahl isch uf de Rudolf vo Habsburg gfalle, emene "arme Graf", wi d Kurfürschte gmeint hei. De Wenzel het de Rudolf nöd welle aaerkenne und de Rudolf het dodefür alli Richsterritorie iigforderet. Bi ere Verhandlig vor em Riichsgricht het de Ottokar verlore und de Rudolf het über ihn d Riichsacht verhängt. De Ottokar het dodermit di letschte Unterstützer im Riich verlore und au z Böhme hei vili Adlige sich vom Ottokar abgwendet. Er het sich mit offne Ufschtänd müesse umeschloh und im 1276 het er z Wien uf alli Erwerbige verzichtet. Numme ni Böhme und Mähre isch ihm blibe. De Ottokar het dann no einisch versuecht, sin Herrschaftsberiich wider uszdehne, isch aber bi de verlorene Schlacht uf em Marchfäld am 26. August 1278 gfalle.

Nachkomme

Die erschti Ehe mit de Margarete vo Babebärg (1205-1267) isch kinderlos blibe und de Ottokar het sich im 1261 vo ihre la scheide.

Zweiti Ehe: Kunigunde vo Halitsch (1246-1285)

• Heinrich, *1262, † 1263
• Kunigunde (1265 - 27. November 1332) ∞ Herzog Boleslaw vo Masowie, nach de Scheidg im 1302 isch d Kunigunde Äbtissin vom Chloschter St. Georg z Prag worde.
• Agnes (1269-1296) ∞ Rudolf II. (1271-1290), Herzog vo Öschtriich (Brueder vom Albrecht I.)
• Wenzel II. (1271-1305), König vo Böhme

De Ottokar het au no zahlriichi Chind mit ere Hofdame gha.

Literatur

• Robert Luft: Přemysl Otakar II.. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 20, Duncker & Humblot, Berlin 2001, ISBN 3-428-00201-6, S. 697–699.
• Jörg K. Hoensch: Přemysl Otakar II. von Böhmen. Der goldene König. Verlag Styria, Graz/Wien/Köln 1989, ISBN 3-222-11910-4.
• Jiří Kuthan: Přemysl Ottokar II. König, Bauherr und Mäzen. Höfische Kunst im 13. Jahrhundert. Verlag Böhlau, Wien 1996, ISBN 3-205-98119-7.
• Alfons Huber: Ottokar II., König von Böhmen. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 24, Duncker & Humblot, Leipzig 1887, S. 768–772.
• Miloslav Polívka: PREMYSL OTTOKAR II.. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 7, Herzberg 1994, ISBN 3-88309-048-4, Sp. 928–930.

Weblink

 Commons: Ottokar II. Přemysl – Sammlig vo Multimediadateie

• Iidrag über Ottokar II. von Böhmen in: Austria-Forum, em öschteriichische Wissensnetz – online  (uf AEIOU)

• Ottokar 2) O. II. Przemysl. In: Meyers Konversations-Lexikon. 4. Uflag. Bd. 12, Bibliographisches Institut, Leipzig 1885–1892, ‎ S. 567. (veraltet)
• genealogie-mittelalter.de

Einzelnochwis

Vorgänger	Amt	Nochfolger
Vladislav V.	Markgraf vo Mähren 1247–1278	Rudolf I.
(Wenzel I.)	Mitregent im Königriich Böhme 1248–1249	(Wenzel I.)
Friedrich I.	Herzog vo Öschtriich und de Steiermark 1251/61–1278	Rudolf I.
Wenzel I.	König vo Böhme 1253–1278	Wenzel II.
Ulrich III.	Herzog vo Kärnte und Krain 1269–1276	Rudolf I.