kamer

Afrikaans (af)

ka•mer

Vertrek in 'n gebou; ruimte wat deur mure afgeskei is en 'n eie funksie het.
Afgeslote ruimte wat aan 'n kamer herinner (soos 'n hartkamer).
(juridies) Onderdeel van 'n regsprekende orgaan wat oor bepaalde sake uitspraak lewer.

Ná hulle geen kamer by die herberge in die dorp kon vind nie, het hulle in 'n stal oorgeslaap.
'n Mens se hart het vier kamers.
Die meervoudige kamer bestaan uit drie regters wat gesamentlik meer ingewikkelde sake behandel.

Vertalings: kamer
Engels: room^(en), chamber^(en) Esperanto: ĉambro^(eo) Nederlands: kamer^(nl)