Gaan na inhoud

genitief

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Predikatief   genitief  
Attributief   genitiewe  
Partitief   genitiefs  
Gesubstantiveer
Enkelvoud Meervoud
  genitiewe     genitiewes  
Intensiewe vorm
   
IPA:
byvoeglik: predikatief: [χinəˈtif], attributief: [χinəˈtivə], partitief: [χinəˈtifs]
gesubstantiveer: [χinəˈtivə], meervoud: [χinəˈtivəs]
byvoeglik: predikatief: خَِینِیتِیفْ , attributief: خَِینِیتِیڤِی , partitief: خَِینِیتِیفْسْ
gesubstantiveer: خَِینِیتِیڤِی , meervoud: خَِینِیتِیڤِسْ
byvoeglik: predikatief: génitief, génitiif; attributief: génitiwe, géniti-we; partitief: génitiefs, génitiifs
gesubstantiveer: génitiwe, géniti-we; meervoud: génitiwes, géniti-wes
Wat betrekking het of die funksie het van 'n genitief.

    Sinonieme

genitiwies

    Vertalings

  Vertalings:    genitief
Duits: genitivisch(de)
Engels: genitive(en)
Enkelvoud Meervoud
  genitief     genitiewe  
IPA: [ˈχiə̯nətif], meervoud: [ˈχiə̯nətivə]
خَِینِیتِیفْ , meervoud: خَِینِیتِیڤِی
génitief, génitiif; meervoud: génitiwe, géniti-we
  1. Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, waardeur 'n besitting aangedui word; besitsvorm.
  2. Woord in die genitief.

    Sinonieme

1. tweede naamval

    Afkorting

1. gen.

    Vertalings

  Vertalings:    genitief
Duits: 1 Genitiv(de), Genetiv(de); 1, 2 Wesfall(de)
Engels: 1 genitive case(en); 1, 2 genitive(en)
Kasjoebies: 1 rodzôcz(csb); 1, 2 genytiw(csb)
Latyn: 1 casus genetivus(la), casus genitivus(la); 1, 2 genetivus(la), genitivus(la)
Limburgs: 1, 2 èègedómsval(li)
Nederlands: 1 tweede naamval(nl); 1, 2 genitief(nl)
Russies: 1 родительный падеж(ru) (roditelnij padezj)
Turks: 1 tamlayan durumu(tr), muzafunileyh(tr)
Turks (Osmaans): 1 مضاف اليه(osm) (muzafunileyh)
Yslands: 1 eignarfall(is)

Meer inligting

Sien Wikipedia vir meer inligting oor genitief.


Enkelvoud Meervoud
Naamwoord genitief genitieven 
Verouderde vorme
Genitief genitiefs genitieven  
Datief genitief genitieven
IPA:
Nederlands: [ˈγ̊eːnitif, ˈγ̊eɪ̯nitif], meervoud: [ˈγ̊eːnitiv̊ə(n), ˈγ̊eɪ̯nitiv̊ə(n)]
Belgies: [ˈʝeːnitiˑf], meervoud: [ˈʝeːnitiˑv̊ə(n)]
  1. Genitief, 'n vorm van 'n woord in flekterende tale.
  2. Genitief, 'n woord in die genitief.

    Sinonieme

1. tweede naamval