Gaan na inhoud

Xenu

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Xenu (/ˈziːnuː/),[1][2] ook Xemu genoem, was volgens Sciëntologie se stigter L. Ron Hubbard, die diktator van die "Galactic Confederacy" (Galaktiese Verbond) wat 75 miljoen jaar gelede miljarde[3] van sy mense na die Aarde (toe bekend as "Teegeeack") gebring het in ruimtetuie wat soos DC-8 vliegtuie gelyk het, rondom vulkane gestapel het, en hulle met waterstofbomme doodgemaak het. Amptelike Sciëntologiese geskrifte beweer dat die thetane (onsterflike siele) van hierdie buiteruimtelike weses vasklou aan mense, en hulle sodoende geestelike skade berokken.[4][5]

Hierdie gebeure staan in Sciëntologie as "Incident II" (Voorval II) bekend,[6] en die traumatiese herinneringe wat daarme verband sou hou as "The Wall of Fire" (Die Muur van Vuur) of die "R6 implant" (R6 implantaat). Die verhaal van Xenu vorm deel van Sciëntologiese leerstellings oor buiteruimtelike beskawings en ingrypings in aardse gebeure, wat gesamentlik deur Hubbard as "space opera" (ruimte opera) beskryf word. Hubbard het die verhaal in die studiemateriale vir Operating Thetan vlak III (OT III) in 1967 beskryf, en gewaarsku dat die vorige trauma van die "R6 implant" enigiemand wat dit sou probeer oplos kon doodmaak, byvoorbeeld deur longontsteking.[7]

Binne die Kerk van Sciëntologie maak die verhaal van Xenu deel uit van die geheime "Gevorderde Tegnologie", en word as 'n heilige en esoteriese leerstelling beskou,[8] wat gewoonlik net openbaar word aan lede wat reeds 'n lang reeks kursusse voltooi het wat groot bedrae geld kos.[9] Die kerk vermy enige melding van Xenu in openbare verklarings, en het pogings aangewend om die verhaal geheim te hou, insluitend regsaksie op grond van kopiereg en handelsgeheime.[10] Amptenare van die Kerk van Sciëntologie probeer gewoonlik om die Xenu verhaal te ontken of verhul.[11][12] Ten spyte hiervan het baie materiaal oor Xenu deur hofdokumente en afskrifte van Hubbard se notas, via die media en die Internet aan die publiek bekend geword. In kommentare oor die impak van die tekste oor Xenu, het akademici Hubbard se geskrifte en hulle plek binne Sciëntologie ontleed binne die konteks van wetenskapfiksie, UFO godsdienste, Gnostisisme en skeppingsmites.

Opsomming

[wysig | wysig bron]
'n DC-8 vliegtuig in 2004. Volgens Hubbard was Xenu se ruimtetuie net soos DC-8 vliegtuie, maar sonder die jet enjins.

Die verhaal van Xenu word in die OT III tekste behandel, wat deel vorm van Sciëntologie se geheime "Gevorderde Tegnologie" wat slegs openbaar word aan lede wat baie ure van "auditing" (psigiese ouditering) ondergaan het en die status van "clear" bereik het, gevolg deur die "Operating Thetan" vlakke 1 en 2. Dit word in meer detail bespreek in die meegaande vertroulike "Assists" lesing van 3 Oktober 1968, en is gedramatiseer in "Revolt in the Stars" (Opstand in die Sterre), 'n draaiboek en roman wat L. Ron Hubbard in 1977 geskryf het.[13]

Hubbard het geskryf dat Xenu 75 miljoen jaar gelede die heerser van 'n Galaktiese Verbond was, wat uit 26 sterre en 76 planete bestaan het, insluitend die Aarde, wat toe bekend gestaan het as "Teegeeack".[14] Die planete was oorbevolk, met 'n gemiddelde bevolking van 178 miljard. Die Galaktiese Verbond se beskawing was volgens hom vergelykbaar met ons eie, met ruimtewesens wat klere sou dra wat merkwaardig baie sou lyk soos die klere wat mense in moderne tye dra, en motors, treine en bote sou gebruik wat presies dieselfde sou voorkom as dié van "circa 1950, 1960" op Aarde.

Xenu het onder dringende gevaar van afsetting gestaan, en het derhalwe 'n plan uitgedink om ontslae te raak van die oortollige bevolking van sy ryk. Met die hulp van psigiaters, het hy miljarde van sy burgers onder die voorwendsel van inkomstebelastingsinspeksies versamel, en hulle verlam en gevries in 'n mengsel van alkohol en glikol om hulle siele vas te vang. Die ontvoerde bevolking is in ruimtetuie gelaai om hulle na die die planeet Teegeeack (Aarde) te vervoer, waar hulle uitgewis sou word. Die voorkoms van hierdie ruimtetuig sou later onbewustelik uitgedruk word in die ontwerp van die Douglas DC-8, die enigste verskil synde dat die DC8 enjins het.[15] Toe hulle Teegeeack bereik het, is die verlamde ruimtewesens romdom om die basisse van vulkane rondom die planeet gestapel. Waterstofbomme is toe in die vulkane afgehys en gelyktydig laat ontplof, en daardeur is amper al die ruimtewesens doodgemaak.

Die slagoffers se siele, wat Hubbard thetane genoem het, is deur die ontploffing in die lug geblaas. Hulle is deur Xenu se magte met behulp van 'n "elektroniese lint" (volgens Hubbard "ook 'n tipe staande golf") gevang en ingesuig in "vakuum sones" rondom die wêreld. Die honderde miljarde[16] van gevangene thetane is na 'n tipe filmteater gebring, waar hulle gedwing is om ses-en-dertig dae lank 'n "drie-D, super kolossale rolprent" te kyk. Hiermee is volgens Hubbard "verskeie misleidende data"' (gesamentlik bekend as die R6 implantaat) in die herinneringe van die thetane ingeprent, en sou onder andere te make hê met God, die Duiwel, en ruimte opera. Dit sou al die wêreldgodsdienste insluit; Hubbard het spesifiek Rooms-Katolisisme en die beeld van die Kruisiging aan die invloed van Xenu toegeskryf. Die twee "implanteringstasies" wat Hubbard genoem het sou volgens hom op Hawaii en Las Palmas in die Kanariese Eilande wees.[17]

Bykomend tot die inplanting van nuwe gelowe in die thetane, sou die beelde hulle sin van persoonlike identiteit uitwis. Nadat die thetane die implanteringstasies verlaat het, sou hulle volgens Hubbard begin om in groepe van 'n paar duisend saam te koek, aangesien hulle die vermoë verloor het om tussen mekaar te onderskei. Elke groep van thetane sou in een van die paar oorblywende liggame wat die ontploffing oorleef het, versamel. Daardeur sou hulle in sogenaamde body thetans (liggaam-thetane) ontaard, wat volgens gevorderde Sciëntologiese tekste nog steeds aan alle mense vasklou en hulle nadelig beïnvloed, behalwe Sciëntoloë wat die nodige stappe geneem het om hulle te verwyder.

'n Lojale regeringsfaksie het uiteindelik Xenu en sy groep omvergewerp, en hom toegesluit in "n elektroniese berg lokval" waarvan hy nie ontsnap het nie. Alhoewel seker bronne beweer dat Xenu se liggaam in die Pireneë op Aarde sou wees, is dit eintlik die ligging wat Hubbard elders vir 'n ou "Mars verslag stasie" aangegee het.[18][19] Teegeeack sou volgens Hubbard na afloop van hierdie gebeure deur die Galaktiese Verbond verlaat word, en sou tot vandag toe as 'n "tronkplanet" dien, maar sou nogtans sedertdien herhaaldelik deur buiteruimtelike wesens aangeval geword het.[20][21]

In 1988 het die koste om hierdie geheime van die Kerk van Sciëntologie te leer £3,830, of US$6,500 beloop.[22][23] Dit was bykomend tot die koste van die vorige kursusse wat nodig is om in aanmerking te kom vir die OT III, wat op hulle beurt dikwels meer as US$100,000 (ongeveer £60,000) sou beloop. Geloof in Xenu en liggaamsthetane is 'n voorvereiste vir 'n Sciëntoloog om verder te vorder in sy ontwikkeling, oor die sogenaamde "Bridge to Total Freedom" (Brug na Totale Vryheid).[24] Diegene wat nie die voordele van die OT III kursus verwesentlik nie, word verwag om dit te herhaal, en weer daarvoor te betaal.[25]

Sciëntologiese leerstellings

[wysig | wysig bron]

Binne Sciëntologie, word die verhaal van Xenu "The Wall of Fire" of "Incident II" ("Die Muur van Vuur" of "Voorval II") genoem.[26] Hubbard het geweldige belang daaraan gekoppel, en gesê dat dit die geheime van 'n ramp daarstel wat gelei het tot die verval van lewe soos ons dit ken in hierdie sektor van die sterrestelsel. Die buitelyne van die verhaal, naamlik dat 'n groot ramp 75 miljoen jaar gelede in hierdie sektor van die sterrestelsel gebeur het wat uiters negatiewe gevolge vir almal sedertdien ingehou het, word wel aan scientoloë op die laer vlakke genoem, maar die besonderhede word streng vertroulik gehou.

Die OT III dokument beskryf dat Hubbard die Muur van Vuur binnegedring het, maar lewendig uitgekom het ("waarskynlik die enigste een wat dit in 75,000,000 jaar kon doen"). Hy het sy deurbraak vir die eerste keer in die openbaar aangekondig in Ron's Journal 67 (RJ67), 'n lesing wat op 20 September 1967 opgeneem is, om aan alle Sciëntoloë gestuur te word. Volgens Hubbard het hy sy navorsing ten koste van 'n gebreekte rug, knie, en arm voltooi. OT III bevat 'n waarskuwing dat die R6 implantaat enigiemand wat dit probeer oplos kan doodmaak, byvoorbeeld deur longontsteking. Hubbard het beweer dat sy "tegnologie ontwikkeling", met ander woorde die OT materiaal, hierdie bedreiging geneutraliseer het, en daardeur 'n veilige pad na verlossing oopgemaak het.

Die Kerk van Sciëntologie verbied die lees van die OT III Xenu kosmogonie sonder om eers die voorvereiste kursusse te neem.[27] Sciëntoloë waarsku dat die lees van die Xenu verhaal sonder behoorlike voorbereiding, longontsteking kan veroorsaak.[28]

In RJ67 het Hubbard verwys na die verwoestende effek van Xenu se volksmoord, deur te sê dat die planeet sedertdien 'n "woestyn" was, en dat dit die lot van 'n handvol mense geword het om die planeet se "tegnologie" tot 'n vlak te bring waar die katastrofe deurdring en ongedaan gemaak kan word, en beweer dat die Sciëntoloë goed op pad is om dit reg te kry.

OT III handel ook oor "Incident I" (Voorval I), wat vier quadriljoen (4×1015)[29] jaar gelede sou gebeur het. In Voorval I, is die niksvermoedende thetaan onderwerp aan 'n harde klapgeluid gevolg deur 'n vloed van lig, en het toe 'n strydwa gesien wat gevolg is deur 'n trompetterende gérub. Na 'n reeks harde klapgeluide, is die thetaan oorweldig deur duisternis. Dit word beskryf dat alleen hierdie traumatiese herinneringe thetane van hulle "statiese" (natuurlike, goddelike) status skei.

Hubbard skryf baie fisiese en geestelike kwale aan liggaamsthetane toe, wat volgens hom ook verhoed dat mense die hoogste geestelike vlakke bereik. OT III vertel die Sciëntoloog om liggaamthetane op te spoor en hulle "van die gevolge van Voorvalle I en II te bevry". Dit word in solo-ouditering gedoen, met ander woorde waar die Sciëntoloog homself ouditeer. Die Sciëntoloog word aangesê om 'n groep van liggaamsthetane te vind, dit telepaties aan te spreek, en eers as 'n groep, en daarna elke individuele lid, deur Voorval II, en indien nodig Voorval I, te lei. Hubbard waarsku dat die proses omsigtig gedoen moet word, en dat die afhandeling van liggaamsthetane in OT vlakke IV tot VII voorgesit word.

Die Kerk van Sciëntologie maak beswaar daarteen dat die Xenu verhaal gebruik word om Sciëntologie as wetenskapsfiksie fantasie uit te beeld.[30] Hubbard se stellings oor die R6 inplanting het 'n bron van twis geword. Kritici en sommige Christene voer aan dat Hubbard se uitsprake ten opsigte van R6 bewys dat Sciëntologiese leerstellings onversoenbaar is met Christendom,[31][32] ten spyte van die Kerk van Sciëntologie se uitsprake tot die teendeel.[33]

Oorsprong van die verhaal

[wysig | wysig bron]

Hubbard het die OT III materiale teen die einde van 1966 en vroeg in 1967 in Noord-Afrika geskryf terwyl hy op pad was na Las Palmas om aan te sluit by die Enchanter, die eerste skip van sy private Sciëntologie vloot (die "Sea Org").[34] Hy het later beklemtoon dat OT III sy eie persoonlike ontdekking was.

Kritici van Sciëntologie het beweer dat ander faktore moontlik ingewerk het. In 'n brief van daardie tyd aan sy vrou Mary Sue,[35] het Hubbard gesê dat hy, om sy navorsing aan te help, alkohol, stimulante en depressante gebruik het ("I'm drinking lots of rum and popping pinks and greys"). Sy assistent teen daardie tyd, Virginia Downsborough, het gesê dat sy hom moes afspeen van sy gewoonte van dwelmgebruik.[36] Russell Miller postuleer in sy boek Bare-faced Messiah dat dit vir Hubbard belangrik was om in 'n verswakte toestand gevind te word, om OT III as 'n geweldige navorsingsprestasie voor te stel.[37]

Elemente van die Xenu storie het reeds voor die publikasie van OT III in Sciëntologie verskyn. Hubbard se beskrywings van buiteaardse konflikte kom selfs voor in sy boek Have You Lived Before This Life? en is entoesiasties onderskryf deur Sciëntoloë wat hulle vorige lewens op ander planete gedokumenteer het.

Die invloed van OT III op Sciëntologie

[wysig | wysig bron]

Die herdrukke van Dianetics vanaf 1968 het op die voorblad 'n prent van 'n vulkaan wat ontplof, wat na bewering 'n verwysing na OT III is. In 'n 1968 lesing, asook in instruksies aan sy bemarkingspersoneel, verduidelik Hubbard dat hierdie beelde by onderdrukte herinneringe van Voorval II sou inskakel, en mense aandryf om die boeke te koop.[38][39]

Sedert die 1980's is die vulkaan ook uitgebeeld in televisie-advertensies vir Dianetics. Sciëntologie se "Sea Org", 'n elite-groep binne die kerk wat uit Hubbard se persoonlike personeel aan boord van sy vloot van skepe ontstaan het, ontneem baie van hulle simbole van die verhaal van Xenu en OT III. Die organisasie is uitdruklik bedoel om 'n herlewing van die "Lojale Offisiere" te wees wat Xenu omvergewerp het. Sy logo, 'n krans met 26 blare, verteenwoordig die 26 sterre van Xenu se Galaktiese Verbond.[40] Volgens 'n amptelike Sciëntologiewoordeboek, is die Sea Org se simbool ontleen uit die simbool van 'n Galaktiese Verbond "ver terug in die geskiedenis van hierdie sektor", en sou baie van sy krag en gesag daardeur verkry dat hy daarmee geassosieer is.[41]

In die "Advanced Orgs" (Gevorderde Organisasies) in Edinburg en Los Angeles, het Sciëntologiepersoneel op 'n stadium wit uniforms met silwer stewels gedra, om Xenu se "Galactic Patrol" na te boots, soos wat hulle op die voorblad van die eerste uitgawes van Dianetics: The Evolution of a Science uitgebeeld is. Dit is glo gedoen op die basis van Hubbard se verklaring in sy Flag Order 652 dat die mensdom die gesag sou aanvaar van daardie groep hom laas verraai het: vandaar die nabootsing van Xenu se handlangers.[42]

Naam

[wysig | wysig bron]

Die naam is al as Xenu en Xemu gespel.[43] Die kursusmateriaal van Klas VIII sluit 'n drie-bladsy teks in Hubbard se handskrif in, onder die opskrif "Data", waarin die verhaal van Xenu uitvoerig weergegee word. Hubbard se onduidelike handskrif maak beide spellings moontlik, veral omdat die naam net eenkeer in die handgeskrewe deel van die dokument voorkom. In die "Assists" lesing, sê Hubbard "Xenu, ahhh, kan X-E-M-U gespel word" en spreek dit 'n paar keer duidelik as "Xemu" op die opname uit. Die getikte draaiboek Revolt in the Stars gebruik egter uitsluitlik die spelling "Xenu".[44]

Die Kerk van Sciëntologie se posisie

[wysig | wysig bron]

In sy openbare uitsprake, is die Kerk van Sciëntologie huiwerig om enige melding van Xenu toe te laat. 'n Regter het die naam in 1997 in die verbygaan genoem, wat daartoe gelei het dat die Kerk se prokureurs het die uitspraak laat verseël het, alhoewel daardie besluit later omgekeer is.[45] In die relatief min gevalle waar die Kerk die verhaal erken, beweer hulle dat die ware betekenis van die verhaal net verstaan kan word na jarelange studie. Hulle maak ook kapsie daarteen dat kritici dit gebruik om die godsdiens as 'n wetenskapfiksie fantasie voor te stel.

Senior lede van die Kerk het verskeie kere in die openbaar die verhaal ontken, of sy belang geminimeer, maar ander het sy bestaan bevestig. In 1995 het Sciëntologie prokureur Earl Cooley gesinspeel op die belang van Xenu in Sciëntologie deur te sê dat duisende artikels oor Coca-Cola geskryf word, maar dat hulle nie die formule vir Coca-Cola publiseer nie.[46] Sciëntologie het baie gegradeerde vlakke waardeur 'n mens kan vorder. Baie mense wat nog op die laer vlakke in die kerk is, is onbewus van baie aspekte van die Xenu verhal, omdat dit eers in "Operating Thetan" vlak drie, of "OT III" onthul word.[47] Omdat die inligting wat aan die lede oorgedra word, geheim gehou moet word van diegene wat nog nie daardie vlak bereik het nie, moet lede wat wel daarvan bewus is, in die openbaar die bestaan daarvan ontken as hulle gevra word. Mense wat OT III ontvang moet 'n ooreenkoms teken waarin hulle belowe om nooit die inhoud te openbaar nie, voordat hulle die koevert met die kursusinhoud kry. Hulle word vertel dat dit kennis bevat wat so gevaarlik is, dat iemand wat hoor van die materiaal voordat hy gereed is, longontsteking kan opdoen.

Warren McShane, direkteur van die Religious Technology Center, die organisasie wat Sciëntologie se handelsmerke, simbole en tekste bestuur, het in 1995 in 'n hofsaak getuig dat die Kerk van Sciëntologie 'n beduidende hoeveelheid van sy inkomste verkry van die vaste skenkings wat deur Sciëntoloë betaal word om die OT materiaal te bestudeer.[48] McShane het gesê dat Hubbard se werk "vreemd" mag voorkom aan diegene wat nog nie die voorafgaande kursusvlakke deurgegaan het nie. McShane het gesê dat die verhaal nog nooit geheim was nie, maar het beweer dat die OT III materiale wel handelsgeheime bevat. McShane het die verhaal taamlik uitvoerig bespreek, en het spesifiek vir Hubbard as sy outeur genoem.[49]

Toe John Carmichael, die president van die Kerk van Sciëntologie van New York, gevra is oor die Xenu storie, het hy volgens 'n berig in 2007 in The Daily Telegraph gesê: "Dit is nie wat ons glo nie".[50] Toe Ted Koppel op ABC se Nightline program vir Sciëntologie leier David Miscavige direk oor die Xenu verhaal gevra het, het hy geantwoord dat hy dinge wat Hubbard gesê het uit konteks aanhaal. In 'n 2006 onderhoud met Rolling Stone, is Mike Rinder, op daardie stadium die direkteur van die kerk se Office of Special Affairs, gevra oor die geldigheid van die Xenu verhaal, waarop hy geantwoord het: "Dit is nie 'n storie nie, dit is 'n vlak van ouditkunde."[51]

In 'n BBC Panorama program wat in 2007 uitgesaai is, het senior Sciëntoloog Tommy Davis onderhoude van beroemde kerklede onderbreek toe hulle oor Xenu gevra is en gesê: "None of us know what you're talking about. It's loony. It's weird." ("Geeneen van ons weet waarvan jy praat nie. Dis mal. dis vreemd.")[52] In Maart 2009, is Davis in 'n onderhoud deur ondersoekende joernalis Nathan Baca vir KESQ-TV weer gevra oor die OT III tekste.[53] Davis het vir Baca gesê "ek is vertroud is met die materiaal", en het dit "die vertroulike geskrifte van die Kerk" genoem. In 'n onderhoud op ABC News Nightline in 2009,[54] het Davis die stel verlaat toe Martin Bashir hom gevra oor Xenu. Hy vir Bashir gesê, "Martin, I am not going to discuss the disgusting perversions of Scientology beliefs that can be found now commonly on the internet and be put in the position of talking about things, talking about things that are so fundamentally offensive to Scientologists to discuss. … It is in violation of my religious beliefs to talk about them." ("Martin, ek is nie van plan om die walglike verdraaiings van Sciëntologiese oortuigings te bespreek wat nou algemeen op die internet gevind kan word nie, en die posisie geplaas te word om te praat oor dinge wat vir Sciëntoloë so fundamenteel aanstootlik is om te bespreek. … Dit is 'n skending van my godsdienstige oortuigings om daaroor te praat." Toe Bashir 'n vraag oor Xenu herhaal het, het Davis sy mikrofoon verwyder en die stel verlaat.

In November 2009 is die Kerk van Sciëntologie se verteenwoordiger in Nieu-Seeland, Mike Ferris, in 'n radio-onderhoud oor Xenu gevra.[55] Die aanbieder het gevra, "So, wat jy sê is, Xenu is 'n deel van die godsdiens, maar iets waaroor jy wil praat nie". Ferris het dit beaam, en erken dat Xenu deel van die esoterika van Sciëntologie uitmaak.[56]

Lek van die verhaal

[wysig | wysig bron]

Ten spyte van die Kerk van Sciëntologie se pogings om die verhaal geheim te hou, het besonderhede oor die jare uitgelek. OT III is reeds in 1972 in Robert Kaufman se boek Inside Scientology aan die lig gebring. In hierdie boek het Kaufman sy eie ervarings van OT III bespreek.[57] Dit is later in 'n 1981 artikel in die Clearwater Sun beskryf,[58] en het in 1985 verder bekend geword weens 'n hofsaak wat deur Lawrence Wollersheim teen Sciëntologie gebring is. Die kerk het nie daarin geslaag om die dokumente te laat verseël nie en het probeer om te verseker dat die dossier ten alle tye deur een van hulle lede uitgeteken sou wees, maar die storie is in die Los Angeles Times opgesom[59] en in William Poundstone se Bigger Secrets (1986) oorvertel uit inligting wat in die Wollersheim saak voorgedra is.[60] In 1987, het "L. Ron Hubbard: Messiah or Madman?", 'n boek deur L. Ron Hubbard Jr., die stigter se seun, die eerste bladsy van die OT III materiaal volledig aangehaal, en die res van sy inhoud opsommenderwys weergegee.

Sedertdien het nuusmedia herhaaldelik Xenu in die dekking van Sciëntologie of sy beroemde voorstanders soos Tom Cruise genoem.[61][62][63] In 1987 het die BBC se ondersoekende nuusreeks Panorama 'n verslag uitgesaai wat 'n skets van die OT III verhaal in strokiesprentvorm uitgebeeld het.[64]

Op desember 24, 1994, is die Xenu storie vir die eerste keer op die Internet weergegee in 'n anonieme berig in die Usenet nuusgroep alt.religion.scientology.[65] Dit het gelei tot 'n aanlyn stryd tussen die Kerk van Sciëntologie se prokureurs en die kerk se teenstanders. Ouer weergawes van die OT vlakke I tot VII is op April 9, 1993 as bewysstukke aangeheg in 'n verklaring deur Steven Fishman, as deel van die regsstryd Church of Scientology International v. Fishman and Geertz. Die teks van hierdie verklaring en sy bewysstukke, gesamentlik bekend as die Fishman verklaring, is in Augustus 1995 in die Internet nuusgroep alt.religion.scientology deur Arnie Lerma gepubliseer, en op die Wêreldwye web deur David S. Touretzky. Dit was vir 'n paar jaar die onderwerp van groot omstredenheid en regsstryd. Lerma se huis is weens beweerde kopieregskending deursoek, wat daartoe gelei het dat die dokumente wêreldwyd gedupliseer is,[66][67] en 'n hofsaak is teen die nederlandse skrywer Karin Spaink gebring op grond van kopieregskending vir die kopiëring van die bron materiaal, en waar die Kerk ook beweer het dat herbewoordings handelsgeheime sou verklap.

Die Kerk van Sciëntologie se pogings om die verhaal van Xenu geheim te hou is in hofsake teen die Kerk geneom. In September 2003 het 'n Nederlandse hof, in 'n uitspraak in die saak teen Karin Spaink, gesê dat een doel van die geheimhouding van OT II en OT III was om mag oor die lede van die Kerk van Sciëntologie te hou, en 'n ope gesprek oor sy leerstellings en praktyke te verhoed.[68]

Ten spyte van sy bewerings dat voortydige openbaring van die OT III materiaal dodelik sou wees, het L. Ron Hubbard 'n draaiboekweergawe in die 1970's geskryf onder die titel Revolt in the Stars.[69] Daarin staan dat Xenu bygestaan is deur wesens genaamd Chi ("die Galaktiese Minister van Polisie") en Chu ("die Uitvoerende President van die Galaktiese Interplanetêre Bank").[70] Dit is nie amptelik gepubliseer nie, alhoewel die draaiboek in die vroeë 1980's in Hollywood rongestuur is.[71] Nie-amptelike afskrifte van die draaiboek sirkuleer op die Internet.[72][73][74]

Op 10 Maart 2001 het 'n gebruiker die teks van OT III op die aanlyn gemeenskap Slashdot gepubliseer. Die teks is verwyder nadat die Kerk van Sciëntologie 'n regskennisgewing volgens die Digital Millennium Copyright Act ingedien het.[75][76] Kritici van die Kerk het openbare protesaksies gebruik om kennis oor die Xenu geheim te versprei,[77] onder meer die skep van webwerwe met "xenu" in die domein naam,[78][79] en die gebruik van baniere[80] en protestekens wat die naam "Xenu" op gehad het.

In populêre kultuur

[wysig | wysig bron]

Weergawes van die Xenu verhaal het op televisie sowel as die verhoog verskyn. In die "Off-Broadway" satiriese musiekblyspel A Very Merry Unauthorized Children's Scientology Pageant, wat sy eerste opvoering in 2003 gehad het, en in 2004 'n Obie-Toekenning gewen het, verskyn kinders in buiteaardse kostuums, en vertel die verhaal van Xenu.[81]

Die Xenu storie is weereens in November 2005 gesatiriseer in 'n episode van die Comedy Central geanimeerde tv-reeks South Park met die titel "Trapped in the Closet". Die Emmy-genomineerde episode het Xenu as 'n mensvormige buiteruimtelike wese met tentakels in plaas van arms voorgestel, in 'n toneel waar die woorde "Dit Is Wat Sciëntoloë Eintlik Glo" bo-op die skerm verskyn.[82] Die episode het omstredenheid ontlok, omdat musikant Isak Hayes, die stem van die karakter "Chef" en 'n Sciëntoloog, die program in Maart 2006 verlaat het, net voor die episode se eerste geskeduleerde hetvertoning, en verwys na South Park se "onvanpaste spottery" van sy godsdiens.[83] Hayes se verklaring het nie daardie episode uitgesonder nie, maar het die standpunt ingeneem dat die die program se gereelde godsdiensparodië deel was van 'n "groeiende onsensitiwiteit teenoor persoonlike geestelike oortuigings" in die media, wat ook weerspieël is in die Mohammed-spotprente kontroversie: "Daar is'n plek in hierdie wêreld vir satire, maar daar is 'n tyd wanneer satire eindig en onverdraagsaamheid en dwepery teenoor andere se godsdienstige oortuigings begin."[84][85] in antwoord op Hayes se verklaring, het Suid-Park mede-skepper Matt Stone gesê dat sy bedanking niks met onverdraagsaamheid en dwepery te doen het nie, en alles met die feit dat Hayes 'n Sciëntoloog was, en dat 'n episode van South Park Sciëntologie in 'n slegte lig testel het. Hy het ook genoem dat Hayes nooit 'n probleem daarmee gehad het toe daar met Christene, Moslems, Mormone en Jode gespot is nie.[86]

Kommentaar

[wysig | wysig bron]

In die boek Scientology wat deur Oxford University Press uitgegee is, neem mede-outeur Mikael Rothstein waar dat geen diepgaande analise van Sciëntologie se Xenu mite in vakkundige publikasies verskyn nie, en dat die mees nugtere en insiggewend teks oor die Xenu mite op daardie stadium die artikel op die Engelse Wikipedia was, asook Andreas Grünschloss se kort artikel in James Lewis se boek. Rothstein plaas die Xenu teks deur L. Ron Hubbard in die konteks van 'n skeppingsmite binne die metodologie van Sciëntologie, en karakteriseer dit as een van Sciëntologie se meer belangrike godsdienstige verhale, en dat die teks blykbaar die basiese (soms implisiete) mitologie van die beweging vorm. Hy beskryf dit as 'n verhaal oor die oorsprong van die mens op Aarde en die menslike toestand.[87] Rothstein beskryf die fenomeen binne 'n geloofstelsel wat geïnspireer is deur wetenskapfiksie, en wys daarop dat die mite oor Xenu, in die vorm van 'n wetenskapfiksie-geïnspireerde antropogonie, die basiese Sciëntologiese bewerings oor die menslike toestand verklaar.

Andreas Grünschloß ontleed in The Oxford Handbook of New Religious Movements die Xenu teks, binne die konteks van 'n bespreking van die UFO godsdienste. Hy karakteriseer die teks as Sciëntologie se geheime mitologie. Grünschloß verwys ook na Hubbard se wetenskapsfiksie verhaal Revolt in the Stars, waar hy die andersins geheime verhaal oor die antieke heerser Xenu in die vorm van 'n normale wetenskapsfiksie roman daarstel. Op grond van die verbindings tussen verskeie motiewe in Hubbard se romans en spesifieke Sciëntologiese leerstellings, postuleer Grünschloß dat 'n mens Sciëntologie kan sien as een van die min gevalle waar wetenskapsfiksie (of fantasieletterkunde oor die algemeen) verband hou met die suksesvolle vorming van 'n nuwe spirituele beweging. In sy bespreking van die samesmelting tussen Hubbard se wetenskapsfiksie en Sciëntologie se skeppingsmite, noem Grünschloß dat, alhoewel die wetenskapsfiksie romans 'n ander genre daarstel as Hubbard se "tegnologiese" onthullings, Sciëntoloë sy fiksie ook hoog op prys stel, en dat Hubbard se literêre uitset ook sterk deur die organisasie bevorder word. In die boek UFO Religions onder redaksie van Christopher Partridge, maak Grünschloß weer die opmerking dat die entoesiasme vir ufologie en wetenskapsfiksie in die formingsfases van Sciëntologie gekweek is, en dat die geheime verhaal van die intergalaktiese heerser Xenu deur Hubbard in die styl van 'n eenvoudige wetenskapsfiksie roman oorvertel word.[88]

Verskeie skrywers het gewys op strukturele ooreenkomste tussen die Xenu verhaal en die mitologie van Gnostisisme. James A. Herrick beweer in The Making of the New Spirituality: The Eclipse of the Western Religious Tradition, dat Hubbard se gnostiese neigings duidelik deurskemer in sy vertelling van die menslike oorsprong, en dat Hubbard idees wat eers in die wetenskapsfiksie uitgedruk is, moeiteloos in 'n wêreldwye godsdiens met gnostiese raakpunte omskep het.[89] Mary Farrell Bednarowski skryf soortgelyk in America's Alternative Religions, dat die uiteensetting van die Xenu mitologie bekend sou voorkom aan historici wat vertroud is met die antieke gnostisisme, en merk op dat in baie ander godsdienstige tradisies, sekere tekste eers aan hoë-vlak ingewydes openbaar word. Sy noem eger ook dat die Xenu verhaal agterdog oor Sciëntologie by die publiek wek, en bydra tot die bewerings dat Hubbard se stelsel eerder die produk van sy kreatiwiteit as 'n wetenskapsfiksie skrywer is as teologie.[90]

Skrywers Michael McDowell en Nathan Robert Brown bespreek wanopvattings oor die Xenu teks in hul boek World Religions at Your Fingertips, en maak die waarneming dat die "Legende van Xenu" waarskynlik die mees omstrede, misverstane, en verkeerd uitgebeelde deel van die Sciëntologie geloof is. Hulle merk op dat, alhoewel hierdie verhaal nou bo alle twyfel bewys is as 'n deel van die godsdiens, ten spyte daarvan dat kerkverteenwoordigers herhaaldelik sy bestaan ontken het, die storie se rol in Sciëntologie dikwels verkeerdelik deur sy kritici aangevoer word as bewys dat hulle "glo in buiteruimtelike parasiete."[91] Hulle beweer dat die verhaal eintlik bedoel is as 'n werkende mite, wat die Sciëntologiese oortuiging illustreer dat die mens voorheen 'n geestelike wese was, wat op oneindige vlakke van intergalaktiese en interdimensional realiteite bestaan het, en dat die mense wat ons eens was, in hierdie fisiese werklikheid vasgevang is waar ons tot vandag toe bly. Dít is volgens hulle die onderliggende boodskap van die Xenu verhaal, nie dat die mens "deur buiteruimtelike wesens besete" is nie. McDowell en Brown maak die afleiding dat hierdie onvanpaste wanopvattings oor die Xenu teks 'n negatiewe impak gehad het, en dat sulke kras stellings die rede is hoekom baie Sciëntoloë nou ernstige aanstoot neem as Xenu selfs genoem word deur nie-lede.

Spraakvryheidsprokureur Mike Godwin ontleed die aksies deur die Sciëntologie organisasie om die Xenu teks geheim te hou, in 'n bespreking in sy boek Cyber Rights oor die toepassing van die wette oor handelsgeheime op die Internet.[92] Godwin verduidelik dat die wette oor handelsgeheime die inligting self beskerm, nie net 'n bepaalde uitdrukking daarvan nie. Handelsgeheime kan dus, in teenstelling met kopiereg, idees en feite direk beskerm. Hy stel egter die vraag of die materiaal regtig kwalifiseer as "handelsgeheime", en wys daarop dat van die materiaal wat die kerk probeer onderdruk het, 'n storie insluit oor "'n galaktiese despoot genaamd Xenu wat 75 miljoen jaar gelede besluit het om 'n klomp mense dood te maak deur hulle te vulkane vas te ketting en kernbomme op hulle te gooi." Godwin vra of kerke regtig mededingers het in die sin van handelsgeheime, en vra byvoorbeeld of die Katolieke Kerk meer markaandeel sou kon kry as hulle die volle feite oor Xenu in die hande sou kry. Hy voel dat selfs 'n kombinasie van kopiereg en handelsgeheime nie die kerk se doel kan bereik nie, naamlik die totale onderdrukking van enige verspreiding van die kerk se dokumente of leerstellings. Hy kom egter tot die gevolgtrekking dat, alhoewel die kerk waarskynlik geen volledige regsoorwinnings in sy sake sou kry nie, dit nog steeds nie beteken dat hulle nie sou litigeer nie, en merk op dat die blote dreigement van litigasie, of die koste van die werklike litigasie, nog steeds die doel kan bereik wat die regsteorieë nie kan nie, naamlik die stilswye van baie kritici van die kerk.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Sappell, Joel; Robert W. Welkos (Junie 24, 1990). "Defining the Theology: The religion abounds in galactic tales". Los Angeles Times. p. 11A. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Junie 25, 2009. Besoek op Januarie 21, 2009.
  2. ↑ Hargrove, Mary (Tribune Managing Editor/Projects) (10 Maart 1992). "Church battles critics – Mental treatment clashes with regulators, psychiatrists". Tulsa World. World Publishing Co. p. 1A. {{cite news}}: |first= has generic name (hulp)
  3. ↑ Partridge 2003, pp. 263–264
  4. ↑ Lewis, James R. (2004). The Oxford Handbook of New Religious Movements. Oxford University Press. pp. 360, 427, 458. ISBN 0-19-514986-6.
  5. ↑ Scott, Michael Dennis (2004). Internet And Technology Law Desk Reference. Aspen Publishers. p. 109. ISBN 0-7355-4743-2.
  6. ↑ Savino & Jones 2007, p. 55
  7. ↑ Corydon & Hubbard, Jr. 1987, p. 364
  8. ↑ Mikael Rothstein (2009). ""His name was Xenu. He used renegades …": Aspects of Scientology's Founding Myth". In James R. Lewis (red.). Scientology. Oxford University Press USA. p. 367. ISBN 978-0-19-533149-3.
  9. ↑ Sappell, Joel; Robert W. Welkos (24 Junie 1990). "The Scientology Story". Los Angeles Times: A36:1. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Mei 2008. Besoek op 3 Desember 2008. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  10. ↑ Frankel, Alison (Maart 1996). "Making Law, Making Enemies". American Lawyer: 68. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  11. ↑ Urban, Hugh B. (Junie 2006). "Fair Game: Secrecy, Security, and the Church of Scientology in Cold War America". Journal of the American Academy of Religion. Oxford University Press. 74 (2): 356–389. doi:10.1093/jaarel/lfj084. ISSN 1477-4585. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  12. ↑ Jordison, Sam (2005). The Joy of Sects. Robson. p. 193. ISBN 1-86105-905-1.
  13. ↑ Operation Clambake (3 Oktober 1968). ""Assists" Lecture. October 3, 1968. No. 10 of the confidential Class VIII series of lecture". Hubbard Audio Collection. xenu.net. Besoek op 1 Desember 2008.
  14. ↑ Reece 2007, pp. 182–186
  15. ↑ ABC News (18 November 2006). "Scientology Leader Gave ABC First-Ever Interview – ABC Interview Transcript". Nightline (in Engels). American Broadcasting Company. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Februarie 2019. Besoek op 2 Augustus 2008.
  16. ↑ A billion in Kort en lang skaalverdeling is a thousand million in Long Scale.
  17. ↑ Corydon & Hubbard, Jr. 1987, pp. 364–367
  18. ↑ Rolph, C. H. (1973). Believe What You Like: What happened between the Scientologists and the National Association for Mental Health. London: Andre Deutsch Limited. ISBN 0-233-96375-8. Chapter 3: The Pharisees' View.
  19. ↑ Evans, Christopher Riche (1973). Cults of Unreason. Harrap. p. 38. ISBN 0-245-51870-3. I. The Science Fiction Religion, Chapter: Lives Past, Lives Remembered.
  20. ↑ Frederiksen, Tom Thygesen (2007). Scientology – en koncern af aliens. Dialogcentret. p. 16. ISBN 87-88527-30-1.
  21. ↑ Connolly, Maeve (April 17, 2006). "Cruise and Co bring sci-fi religion to the masses Silent births, vehement opposition to psychiatry and a belief that Earth is a 'prison planet' inhabited by people kidnapped from outer space set Scientology apart from other religions, Maeve Connolly discovers". The Irish News. The Irish News, Ltd. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Maart 3, 2016. Besoek op Desember 3, 2008.
  22. ↑ Koff, Stephen (23 Desember 1988). "Xemu's cruel response to overpopulated world". St. Petersburg Times. p. 10A.
  23. ↑ Ricks, Mike; Sarah Gorman (12 Mei 1988). "The 'Hard Sell' Cult". The East Grinstead Courier. pp. 1–2, 5–7.
  24. ↑ Atack 1990, p. 382
  25. ↑ Penycate, John (30 April 1987). "The 'extended sting operation' of Scientology". The Listener. BBC Enterprises. 117 (3009): 14, 16. ISSN 0024-4392. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  26. ↑ Lamont 1986, pp. 49–50
  27. ↑ Browne, Michael (1998). "Should Germany Stop Worrying and Love the Octopus? Freedom of Religion and the Church of Scientology in Germany and the United States". Indiana International & Comparative Law Review. Indiana University: Trustees of Indiana University. 9 Ind. Int'l & Comp. L. Rev. 155. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  28. ↑ Allen, Mike (20 Augustus 1995). "Internet Gospel: Scientology's Expensive Wisdom Now Comes Free". The New York Times. The New York Times Company.
  29. ↑ Four thousand billion in Kort en lang skaalverdeling.
  30. ↑ Doward, Jamie (16 Mei 2004). "Lure of the celebrity sect: During an exclusive tour of Scientology's Celebrity Centre, Jamie Doward quizzed personnel about the church's teachings". The Observer (in Engels). UK: Guardian News and Media Limited. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Januarie 2008. Besoek op 3 Desember 2008.
  31. ↑ Veenker, Jody (4 September 2000). "Why Christians Object to Scientology: Craig Branch of the Apologetics Resource Center notes Clear differences". Christianity Today (in Engels). Christianity Today International. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Oktober 2008. Besoek op 3 Desember 2008.
  32. ↑ Branch, Craig (1996). "Hubbard's Religion". The Watchman Expositor. Watchman Fellowship ministry. 13 (2). Besoek op 3 Desember 2008. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  33. ↑ "Scientology and Other Practices" (in Engels). Church of Scientology of Michigan. 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2012. Besoek op 3 Desember 2008. Scientology does not conflict with other religions or other religious practices.
  34. ↑ Miller 1988, p. 266
  35. ↑ Corydon & Hubbard, Jr. 1987, pp. 58–59, 332–333
  36. ↑ Atack 1990, p. 171
  37. ↑ Miller 1988, p. 290
  38. ↑ L. Ron Hubbard "Class VIII Course, Lecture No. 10, Assists" October 3, 1968; taped lecture
  39. ↑ Davis, Matt (7 Augustus 2008). "Selling Scientology: A Former Scientologist Marketing Guru Turns Against the Church" (in Engels). Portland Mercury. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2019. Besoek op 31 Oktober 2008.
  40. ↑ Hubbard, "Ron's Talk to Pubs Org World Wide", tape of April 1968
  41. ↑ Hubbard, Lafayette Ronald; LRH Personal Secretary Office (1976). Modern Management Technology Defined: Hubbard Dictionary of Administration and Management. Church of Scientology of California. p. 467. ISBN 0-88404-040-2.
  42. ↑ Atack 1990, p. 190
  43. ↑ Lamont 1986, p. 51
  44. ↑ Hubbard, L. Ron (1977). Revolt in the Stars. United States Copyright Office; Registration number: DU0000105973.
  45. ↑ Prendergast, Alan (6 Maart 1997). "Nightmare on the net: A web of intrigue surrounds the high-stakes legal brawl between FACTnet and the Church of Scientology". Denver Westword (in Engels). Village Voice Media. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Julie 2014. Besoek op 3 Desember 2008.
  46. ↑ Hall, Charles W. (31 Augustus 1995). "Court Lets Newspaper Keep Scientology Texts". Seattle Times. Besoek op 8 September 2009.
  47. ↑ Atack 1990, p. 31
  48. ↑ Brill, Ann; Ashley Packard (Desember 1997). "Silencing Scientology's critics on the Internet: a mission impossible?". Communications and the Law. 19 (4): 1–23. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  49. ↑ O'Connor, Mike (28 Augustus 1998). "Re: Ron's Journal 67" (TXT). alt.religion.scientology. David Touretzky. [email protected]. Besoek op 3 Desember 2008. (testimony under oath by Warren McShane of the Church of Scientology in RTC v. FactNet, Civil Action No. 95B2143, United States Courthouse, Denver, Colorado, September 11, 1995)
  50. ↑ Oppenheimer, Mark (9 September 2007). "Friends, thetans, countrymen". The Daily Telegraph (in Engels). UK: Telegraph Media Group Limited. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 April 2020. Besoek op 3 Desember 2008.
  51. ↑ Reitman, Janet (23 Februarie 2006). "Inside Scientology: Unlocking the complex code of America's most mysterious religion". Rolling Stone (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 April 2009. Besoek op 3 Desember 2008.
  52. ↑ Sweeney, John (14 Mei 2007). "Scientology and Me". Panorama. BBC.
  53. ↑ Baca, Nathan (12 Maart 2009). "Scientology Official Addresses Works of L. Ron Hubbard". KESQ-TV. kesq.com.
  54. ↑ Inside Scientology, ABC News Nightline, October 23, 2009.
  55. ↑ Brittenden, Pat; Petra Bagust (29 November 2009). "Scientology". Newstalk ZB. The Radio Network.
  56. ↑ Scientology wants NZ to 'ease up' on it, New Zealand Herald, February 7, 2013
  57. ↑ Kaufman 1972, Deel III
  58. ↑ Leiby, Richard (30 Augustus 1981). "Sect courses resemble science fiction". Clearwater Sun. 68 (118). {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  59. ↑ Sappell, Joel; Robert W. Welkos (5 November 1985). "Scientologists Block Access To Secret Documents: 1,500 crowd into courthouse to protect materials on fundamental beliefs". Los Angeles Times. p. 1.
  60. ↑ Poundstone, William (1986). Bigger Secrets: More Than 125 Things They Prayed You'd Never Find Out. Houghton Mifflin. pp. 58–63. ISBN 0-395-38477-X.
  61. ↑ Langan, Sean (4 September 1995). "Warning: Prince Xenu could destroy the Net". The Independent (in Engels). UK. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2019. Besoek op 17 Februarie 2009.
  62. ↑ Braund, Alison (7 Julie 1995). "Inside the Cult". The Big Story (ITV). Carlton Television.
  63. ↑ Adams, Stephen (14 Mei 2007). "Scientology – a brief history". The Daily Telegraph (in Engels). UK: Telegraph Media Group Limited. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Mei 2009. Besoek op 3 Desember 2008.
  64. ↑ "Scientology – The Road to Total Freedom?". Panorama (TV series). April 27, 1987. 
  65. ↑ Lippard, Jim (1995). "Scientology v. the Internet: Free Speech & Copyright Infringement on the Information Super-Highway". The Skeptic. The Skeptics Society. 3 (3): 35–41. Besoek op 29 November 2008. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  66. ↑ Grossman, Wendy (17 Augustus 1995). "Scientologists Fight On". The Guardian. UK. p. 2.
  67. ↑ Brown, Andrew (2 Mei 1996). "Let's All Beam Up To Heaven". The Independent. UK. p. 17. The group responded with a campaign of raids and seizures around the US, claiming that these documents were copyrighted trade secrets. Each time one of the dissidents was raided, sympathisers copied the documents more widely.
  68. ↑ The Court of Justice at The Hague (4 September 2003). "LJN: AI5638, Gerechtshof 's-Gravenhage, 99/1040". de Rechtspraak (in Nederlands). zoeken.rechtspraak.nl. p. Section 8.4. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2012. Besoek op 1 Desember 2008. Uit de hiervoor onder 8.3 vermelde teksten blijkt dat Scientology c.s. met hun leer en organisatie de verwerping van democratische waarden niet schuwen. Uit die teksten volgt tevens dat met de geheimhouding van OT II en OT III mede wordt beoogd macht uit te oefenen over leden van de Scientology-organisatie en discussie over de leer en praktijken van de Scientology-organisatie te verhinderen.
  69. ↑ Grünschloß, Andreas (2004). "Waiting for the "Big Beam," UFO Religions and "UFOlogical" Themes in New Religious Movements". In James R. Lewis (red.). The Oxford Handbook of New Religious Movements. Oxford University Press US. pp. 427–8. ISBN 0-19-514986-6.
  70. ↑ Atack 1990, p. 245
  71. ↑ Leiby, Richard (28 November 1999). "John Travolta's Alien Notion: He Plays a Strange Creature In a New Sci-Fi Film, but That's Not the Only Curious Thing About This Project". The Washington Post. The Washington Post Company. Besoek op 3 Junie 2008.
  72. ↑ Lewis, James R. (editor) (2004). The Oxford Handbook of New Religious Movements. Introduction by J. Gordon Melton. Oxford University Press. pp. 427, 541. ISBN 0-19-514986-6. {{cite book}}: |first= has generic name (hulp)
  73. ↑ Lewis, James R. (editor) (November 2003). The Encyclopedic Sourcebook of UFO Religions. Prometheus Books. p. 42. ISBN 1-57392-964-6. {{cite book}}: |first= has generic name (hulp)
  74. ↑ Partridge, Christopher; J. Gordon Melton (6 Mei 2004). New Religions: A Guide: New Religious Movements, Sects and Alternative Spiritualities. Oxford University Press. p. 374. ISBN 0-19-522042-0.
  75. ↑ McCullagh, Declan (17 Maart 2001). "Xenu Do, But Not on Slashdot". Wired (in Engels). CondéNet, Inc. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Oktober 2012. Besoek op 3 Desember 2008.
  76. ↑ Malda, Rob (16 Maart 2001). "Scientologists Force Comment Off Slashdot". Slashdot (in Engels). slashdot.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Junie 2009. Besoek op 19 November 2008.
  77. ↑ Ramadge, Andrew (10 Februarie 2008). "Scientology protests begin in Australia". NEWS.com.au. Herald and Weekly Times.
  78. ↑ McCullagh, Declan (21 Maart 2002). "Google Yanks Anti-Church Sites". Wired News (in Engels). CondéNet, Inc. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Maart 2014. Besoek op 1 Desember 2008.
  79. ↑ Dawson, Lorne L.; Douglas E. Cowan (1 Januarie 2004). Religion Online. Routledge (UK). pp. 172, 261–262. ISBN 0-415-97022-9.
  80. ↑ Staff (22 Desember 1998). "When buses become billboards". St. Petersburg Times (in Engels). sptimes.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 1 Desember 2008.
  81. ↑ Rooney, David (10 Desember 2006). "Theatre Review: A Very Merry Unauthorized Children's Scientology Pageant". Variety. Besoek op 22 November 2008.
  82. ↑ Robert Arp (2007). South Park and philosophy: you know, I learned something today. Wiley-Blackwell. pp. 137–138. ISBN 978-1-4051-6160-2. Besoek op 23 Januarie 2011.
  83. ↑ Carlson, Erin (21 Maart 2006). "Rumble in 'South Park'". Concord Monitor (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2013. Besoek op 22 Januarie 2011.
  84. ↑ Leslie Stratyner; James R. Keller (Februarie 2009). The deep end of South Park: critical essays on television's shocking cartoon series. McFarland. p. 7. ISBN 978-0-7864-4307-9. Besoek op 21 Januarie 2011.
  85. ↑ Reuters (14 Maart 2006). "Isaac Hayes quits South Park". The Age (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 November 2012. Besoek op 24 Januarie 2011. {{cite news}}: |last= has generic name (hulp)
  86. ↑ Booth, Robert, and agencies (14 Maart 2006). "Isaac Hayes leaves South Park". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 April 2019. Besoek op 24 Januarie 2011.{{cite news}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  87. ↑ Rothstein, Mikael (2009). "'His name was Xenu. He used renegades …': Aspects of Scientology's Founding Myth". In Lewis, James R. (red.). Scientology. Oxford University Press, USA. pp. 365, 367, 371. ISBN 0-19-533149-4. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)CS1 maint: postscript (link)
  88. ↑ Partridge 2003, pp. 187–188
  89. ↑ James A. Herrick (Desember 2004). The Making of the New Spirituality: The Eclipse of the Western Religious Tradition. InterVarsity Press. p. 199. ISBN 978-0-8308-3279-8. Besoek op 24 Januarie 2011.
  90. ↑ Mary Farrell Bednarowski (1995). "The Church of Scientology: Lightning Rod for Cultural Boundary Conflicts". In Timothy Miller (red.). America's Alternative Religions. SUNY Press. p. 389. ISBN 978-0-7914-2398-1. Besoek op 24 Januarie 2011.
  91. ↑ McDowell, PhD, Michael; Nathan Robert Brown (2009). World Religions at Your Fingertips. Alpha. p. 271. ISBN 1-59257-846-2.
  92. ↑ Godwin, Mike (2003). Cyber Rights: Defending Free Speech in the Digital Age. MIT Press. pp. 217–218. ISBN 0-262-57168-4.

Bronnelys

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Xenu&oldid=2694227"