Gaan na inhoud

Suid-Afrikaanse Instituut vir Akwatiese Biodiversiteit

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Suid-Afrikaanse Instituut vir Akwatiese Biodiversiteit (SAIAB) is betrokke by navorsing, opvoeding en die toepassing van sy kennis en navorsing op Afrika-visfauna, ten opsigte van ekonomiese of bewaringsvoordele.

Ontstaan en herdoop

[wysig | wysig bron]

Die instituut is deur Professor Margaret Smith, eggenote van Professor J.L.B. Smith, die bekende igtioloog, in 1969 gestig. Dit het aanvanklik bekendgestaan as die JLB Smith Instituut vir Igtiologie voordat dit omskep is in 'n navorsingsfasiliteit vir die National Research Foundation in 1999.

In 2001 is dit hernoem na die SAIAB en het 'n moderne navorsings- en opleidingsentrum geword wat die hele akwatiese spektrum dek, van varswatervangsareas tot by kus en aflandige omgewings.[1]

Nasionale belang

[wysig | wysig bron]

As 'n nasionale fasiliteit van die NRF dien die SAIAB as 'n belangrike wetenskaplike hulpbron vir kennis en begrip van die biodiversiteit en funksionering van wêreldwye belangrike akwatiese ekosisteme. Met biogeografiese grense van mariene sowel as varswater is Suider-Afrika ideaal geplaas om klimaatsverandering te monitor en te dokumenteer.

Vanuit 'n mariene perspektief vorm Suid-Afrika die suidelike eindpunt van 'n groot kontinentale massa, omring deur heel-verskillende mariene ekosisteme aan die oostelike en westelike kuste, en projekteer na die groot koue mariene ekosisteem in die Suidelike Oseaan. Die wetenskaplike leierskap en kundigheid van die SAIAB in varswaterekosisteme is van uiterste nasionale belang by die hantering van kwessies wat voortspruit uit die eksponensieel toenemende druk van bevolkingsaanwas en -ontwikkeling.

Die SAIAB is in Somersetstraat in Grahamstad geleë.

Verwysings

[wysig | wysig bron]