Senatoriale provinsie

Die Romeinse Ryk op sy grootste, onder Trajanus (117); groen: imperiale provinsies, pienk: openbare provinsies, grys: vasalstate.

’n Senatoriale provinsie of openbare provinsie was ’n Romeinse provinsie tydens die prinsipaat waarvoor die Romeinse senaat ’n goewerneur (prokonsul) kon aanstel, in teenstelling met imperiale provinsies, waarvoor slegs die Romeinse keiser 'n goewerneur kan aanwys.

Dié provinsies was ver van die buitenste grense van die Romeinse Ryk en het streke behels waar rebellies nie na verwagting sou voorkom nie. Hulle was gewoonlik aan die Middellandse See geleë.

Die provinsies is in imperiale en senatoriale provinsies verdeel kort nadat Augustus aan die bewind gekom het. In 14 n.C. was die volgende provinsies senatoriaal:

• Achaea
• Africa
• Asia
• Bithynia et Pontus
• Creta et Cyrenaica
• Cyprus
• Gallia Narbonensis
• Hispania Baetica
• Macedonia
• Sicilia

Italia was nie ’n senatoriale provinsie nie, want dit is regstreeks deur die senaat beheer.

Eksterne skakels

• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia