Pous Stefanus V
| Pous Stefanus V (VI) | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Pontifikaat begin | September 885 |
| Pontifikaat eindig | 14 September 891 |
| Voorganger | Adrianus III |
| Opvolger | Formosus |
| Gebore | Rome, Italië |
| Sterf | 14 September 891 Rome, Italië |
| Ander pouse genaamd Stefanus | |
Stefanus V (VI) was die 110de pous van die Rooms-Katolieke Kerk. Weens die statusverandering van Pous Stefanus (II), was Stefanus V vanaf die begin van die 13de eeu tot 1961 bekend as Stefanus VI en was hy die 111de pous. Sien Die spesiale geval van Pous Stefanus (II) vir volle besonderhede.
Biografie
[wysig | wysig bron]Pous Stefanus V (VI) is in 'n adellike Romeinse familie van die Via Lata distrik, gebore, die seun van Hadrianus. Hy word opgevoed deur 'n familielid, biskop Sagaria, die bibliotekaris van die Vatikaan. Pous Marinus I benoem hom tot kardinaal-priester van Santi Quattro Coronati. In September 885 volg hy Pous Adrianus III op sonder om te wag vir die goedkeuring van keiser Karel III, die Dikke. Hy regeer tot sy dood op 14 September 891 en word opgevolg deur Pous Formosus. Die naam ‘Stefanus’ beteken 'gekroonde'.
Pontifikaat
[wysig | wysig bron]Pous Stefanus V (VI) voer die politiek van Pous Nicolaas I verder. Hy smee 'n band met die jong Slawiese Kerke. Om orde te probeer handhaaf neem hy Koning Guido II van Spoleto aan "as sy seun" en kroon hom op 21 Februarie 891 tot keiser. Hy het ook Lodewyk die Blinde as koning van die Provence erken.
Tydens Stefanus V se pontifikaat was daar hongersnood in Rome veroorsaak deur droogte en sprinkane. Die pouslike skatkis was leeg en die pous het sy vader se rykdom gebruik om die lot van die armes te verlig en kerke te herstel.
Aurelius, aartsbiskop van Lyon het geweier om Teutbold wat wettig as aartsbiskop van Langres verkies is, te wy. Stefanus het dit toe self gedoen. Die pous het ook die willekeurige optrede van die aartsbiskoppe van Bordeaux en Ravenna teengestaan. Hy het die pousdom verdedig teen die aanvalle van Photius, patriarg van Konstantinopel en op sy versoek het keiser Leo Photius verban. Hy het ook die keiser gevra vir oorlogskepe en soldate om die aanslae van die Sarasene af te weer.
Bibliografie
[wysig | wysig bron]- Davis, R. (1995). The Lives of the Ninth-Century Popes from A.D. 817 – 891 (English Translation of the Liber Pontificalis) Liverpool University Press.
- Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0300091656
- Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0500017980.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
- CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)
- PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)
Nota
[wysig | wysig bron]Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.
Opvolging
[wysig | wysig bron]| Voorafgegaan deur Adrianus III |
Pous (Pontifex Maximus) 885 – 891 |
Opgevolg deur Formosus |
