Gaan na inhoud

Milleriet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Milleriet
 
Millerietnaalde in kalsiet-geode 
Formule NiS 
Nickel-Strunz (10) 2.CC.20  
Kleur liggeelkoperkleur 
Streep groenerig swart 
Glans metalliek 
Hardheid 3 -3,5 (Mohs) 
Transparansie opaak 
Ruimtegroep R3m 
Strukturbericht-kode B13 
Eenheidsel a = 9.607 Å, c = 3.143 Å
* Lys van minerale
Portaal Geologie

Milleriet is 'n mineraal genoem na die Engelse mineraloog William Hallowes Miller (1801-1880). Dit is 'n nikkelsulfied en het die formule NiS.[1]

Struktuur

[wysig | wysig bron]

Milleriet se struktuur is die argetipe van die strukturbericht-klassifikasie se B13-struktuur. Nikkel-atome is omring deur vyf swawelatome in 'n vierkante piramide. Die nikkelatome kom in trosse van drie atome voor, wat se afstande kort genoeg is dat daar metaal-metaal-bindings moet wees.[2]

Elektroniese eienskappe

[wysig | wysig bron]

Milleriet is die stabiele allotroop onder 600K. Dit ondergaan 'n oorgang na 'n heksagonale α-fase wat ander elektriese en magnetiese eienskappe besit. Milleriet is 'n metallieke geleier. Die valensband het 'n sterk kovalent-gemengde karakter tussen die Ni 3d en S 3p golffunksies.[3] Die oorgangstemperatuur is baie van die druk afhanklik.[2]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Millerite 2711" (in Engels). Besoek op 18 Julie 2023.
  2. 2,0 2,1 H. Sowa, H. Ahsbahs, W. Schmitz Phys. Chem Materials 31, 321-327 (2004)
  3. Electronic structure of NiS Millerite S. R. Krishnakumar, N. Shanthi en D. D. Sarma arxiv cond-mat 2012.