Melqart
Melqart (Fenisies: koning van die stad) was 'n belangrike godheid van Fenisië en Kartago.
In die 10de eeu v.C. vervang koning Hiram van Tirus die belangrikste gode El, Asherah, Baäl ensomeer deur Melqart en sy eggenote Astarte om meer mag oor die religieuse lewe van sy stad te kry. Hy het dalk selfs die tempels van die ander gode verwoes. Tog bly die gode El en die drie Baäls ("Here"), Baäl Shamen, Baäl Malagê en Baäl Sephon 'n rol speel in die relgieuse lewe van die stad. Melqart word egter die god van die koning en sy hof, die nasionale godheid.
In die voorjaar word 'n uitgebreide ritueel gehou, die egersis. Al die buitelanders moet die stad verlaat en 'n beeld van die godheid word op 'n vlot geplaas en dit word ritueel verbrand terwyl dit see toe dryf. Dit verteenwoordig die wedergeboorte van die godheid in die lente en die suiwering deur vuur. Die koning en sy eggenote speel die rol van Melqart en Astarte in 'n vrugbaarheidsritueel, 'n goddelike huwelik. Die koning en die koningin is die brûe tussen die godewêreld en die mensewêreld. [1]
Meqart word gesien as die voorouer van Tirus en die god wat aan die stad sy welvaart skenk. In die kolonies wat die stad stig word ook Melqart vereer. Die stad Kition het Melqart-Eshmún as die stigter-god van die stad en hier word nog in de vyfde eeu v.C. munte met 'n beeld van Melqart vervaardig.
Thasos, Malta, Utica, Lixus (in Marokko) Gadir (in Spanje) en Kartago ken ook die verering van Melqart en dit skep 'n element van verbintenis met die moederstad Tirus en sy koning. In Gadir word selfs die egersis-ritueel gevier. Die Grieke vereenselwig hom met Herakles.[2]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Carthage Must Be Destroyed: The Rise and Fall of an Ancient Civilization Richard Miles, Penguin, 2011, ISBN 1-101-51703-4, ISBN 978-1-101-51703-1
- ↑ The Phoenicians and the West: Politics, Colonies and Trade Maria Eugenia Aubet Cambridge University Press, 2001, ISBN 0-521-79543-5, ISBN 978-0-521-79543-2
