Karel Lodewijk Ledeganck
Karel Lodewijk Ledeganck (9 November 1805, Eeklo - 19 Maart 1847, Gent) was 'n Vlaamse skrywer. Hy was van nederige oorsprong, maar het uiteindelik buitengewone professor aan die Universiteit van Gent geword. Hy begin sy loopbaan as klerk, en word hierna 'n regter en skoolinspekteur, voordat hy aan die universiteit begin onderrig gee.
In 1836 publiseer hy die gedig Het klavier, maar hy debuteer eers in 1838 met die gedigte in Bloemen mijner lente. Sy aanvanklike werk is sterk beïnvloed deur die Engelse en Franse Romantiese bewegings, en meer spesifiek deur Byron en Lamartine, in teenstelling met sy latere gedigte wat taamlik pessimisties was. Met sy Drie zustersteden van 1843, gewy aan die stede Gent, Brugge en Antwerpen, wat die poëtiese evangelie van die Vlaamse beweging genoem is, behaal hy 'n deurbraak. In hierdie trilogie bewys hy homself as die beste Vlaamse digter van sy generasie. In sy nou ietwat verhewe of melancholiese styl het hy sy liefde vir die Vlaamse volk en sy geloof in hul toekoms verkondig.
Karel Lodewijk Ledeganckstraat in Gent is na hom vernoem. Die Ledeganck-kampus vir wetenskappe aan die Universiteit Gent is hier geleë.
Sien ook
[wysig | wysig bron]Bronne
[wysig | wysig bron]- Karel Lodewijk Ledeganck (Nederlands)
