Gaan na inhoud

Isabelle Boulay

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Isabelle Boulay
Agtergrondinligting
Gebore6 Julie 1972 (1972-07-06) (52 jaar oud)
Gaspésie, Quebec, Kanada
GenresPopmusiek
Beroep(e)Sanger
Jare aktief1995 - hede
Webwerfisabelleboulay.ca

Isabelle Boulay (gebore 6 Julie 1972 in Gaspésie, Quebec) is 'n Kanadese sanger van popmusiek.

As kind het sy geluister na haar ouers se albums van Gilles Vigneault en Félix Leclerc terwyl sy gedroom het van haar eie toekoms op die verhoog. Teen die einde van die 1980's was Isabelle 'n kunsstudent in die stad Québec waar sy haar passie vir die digkuns verken het.

Sy het so veel as moontlik opgetree en was 'n groot treffer op die Festival de la chanson de Petite-Vallée waar sy deelgeneem het aan die sangfees nadat haar vriende, sonder haar medewete, haar ingeskryf het. Bemoedig deur haar wen optrede het Isabelle ook die prys vir die beste opvoering gewen tydens die Festival de la chanson de Granby vir haar weergawes van Jacques Brel se Amsterdam en ook Dan Bigras en Gilbert Langevin se Naufrage.

Beginjare

[wysig | wysig bron]

In 1995 het Isabelle haar groot deurbraak gemaak toe sy deur geluk die beroemde Quebecse liriekskrywer Luc Plamondon ontmoet het. Sy is die rol van die mitiese Marie-Jeanne in die musikale produksie Starmamia aangebied en het gehore aand-na-aand op hul voet gehad met haar sang. Sy het aan meer as 350 opvoerings deelgeneem en het vinnig begin naam maak.

In 1996 het sy die sangstem vertolk van die legendariese liedjieskrywer Alys Robi in die televisiereeks met dieselfde naam. Later die jaar het sy haar eerste album Fallait pas vrygestel. Die lirieke geskryf, en musiek gekomponeer, deur Daniel DeShaime. Haar eerste treffer Et mon cœur en prend plein la gueule het oor die 45,000 eksemplare verkoop en hierdie sanger se populariteit bevestig.

Europa se opkomende legende

[wysig | wysig bron]

In 1998 het Isabelle haar bekroonde tweede album États d’amour vrygestel. Dit het snitte bevat van die geliefste Quebecse sangers en liedjieskrywers soos Luc Plamondon, Richard Cocciante, Zachary Richard, Zazie, France D’Amour en Roger Tabra. Die album was alom populêr en het bykans 'n half miljoen eenhede verkoop.

In 1999 het haar prestasies en stygende populariteit gely tot 'n Félix vir beste kunstenaar (wat Québec se weergawe van 'n Grammy is). Hierdie eer het haar 5 jaar aaneelopend beval.

Isabelle se derde album Scènes d’amour het óók 'n Félix ontvang vir die mees populêre album. Op hierdie album is heelwat duette met van haar gunsteling sangers soos Serge Lama, Michel Rivard, Eric Lapointe, Laurence Jalbert, Jim Corcoran, Dan Bigras en Claude Léveillée. Die album is lewendig opgeneem tydens die FrancoFolies Festival in Montreal gedurende die somer van 1999.

Na 'n suksesvolle debuutoptrede in die Paris Olympia saam met Serge Lama in die lente van 1999 het Isabelle haar reputasie as Europa se nuutste opkomende legende verseel. Sy het geopen vir Francis Cabrel tydens sy Europese toer en in Mei van dieselfde jaar het sy die verhoog gedeel met die Franse sang ster Patrick Bruel in Parys se Zenith.

Nie net het hierdie twee die verhoog gedeel nie maar hulle het ook 'n vriendskap aangeknoop wat gelei het tot Bruel se samewerking, tesame met Serge Lama, Didier Golemanas, Zachary Richard, Louise Forestier, Jean Fauque, Richard Cocciante en Daniel Seff, op Isabelle se vierde album Mieux qu’ici-bas (Beter as hier onder).

Die album is in Augustus vrygestel en het meer as 'n miljoen kopiëe verkoop en hierdie sukses is opgevolg deur 'n aantal solo vertonings by die Olympia, 'n 150 vertoning toer deur Quebec en Europa, twee Félix toekennings (beste album en beste lewendige opvoering), en twee Victoires de la Musique (vir beste nuwe kunstenaar en beste nuwe album) by Frankryk se jaarlikse musiektoekennings.

Warrelwind sukses

[wysig | wysig bron]

In 2002 word haar eerste kompilasie album Ses plus belles histories uitgereik maar word vinnig opgevolg deur die kunstenaar se sesde album Au moment d’être à vous. Dit is lewendig opgeneem saam met die Montreal Filharmoniese Orkes by Montreal se Place des Arts. Die topverkoper album stel 'n nuwe rekord vir konsertalbum verkope in Frankryk.

Bekoor deur haar stem tydens 'n konsert by Parys se Olympia nooi die Franse rock ster Johnny Hallyday haar om saam met hom te toer tydens sy 2003 toer van Frankryk. Oor die jare het Isabelle ook al gesing met Serge Reggiani, Gilbert Bécaud, Eddy Mitchell en Henri Salvador.

Na etlike jare se warrelwin sukses neem Isabelle 'n breuk van die kollig in 2003 om haar batterye te herlaai en om voor te berei op die uitreiking van haar sewende album, Tout un jour, in 2004.

Hierdie album is haar mees intiem en ambisieus tot op datum en sy het nou saamgewerk met bekroonde liriekskrywers en komponiste soos Francis Cabrel, Zachary Richard, Daniel Bélanger, Louise Forestier, Pascal Obispo, Étienne Roda-Gil, Daniel Seff en Didier Golemanas om 15 snitte te skep wat haar sensitiwiteit, sensualiteit, en nuut-gevonde selfvertroue weergee.

In 2005 word Isabelle twee keer erken deur Félix. Sy het die toekenning ontvang vir die beste vertoning van die jaar en 'n ander om eer te bring aan haar ongelooflike internastionale sukses. In dieselfde jaar val sy in die pad met 'n 175 vertoning Tout un jour toer van Québec, Europa, en Tunisië.

In 2006 keer Isabelle terug na haar country wortels in 'n konsert met die klankbaan van haar kinderlewe wat spesiale gaste Renée Martel, Paul Daraîche en Steven Faulkner insluit. Op versoek van die legendariese Charles Asnavour reis Isabelle na Armenië om op te tree voor 50,000 aanhangers saam met Nana Mouskouri, Hélène Ségara en Michel Legrand.

Diskografie

[wysig | wysig bron]

Enkelsnitte

[wysig | wysig bron]
  • 1996: "J'enrage"
  • 1998: "Je t'oublierai, je t'oublierai"
  • 1998: "Le saule"
  • 1999: "La lune"
  • 1999: "États d'amour"
  • 2000: "Parle-moi"
  • 2000: "Un jour ou l'autre"
  • 2000: "Quelques pleurs"
  • 2001: "Jamais assez loin"
  • 2001: "Mieux qu'ici bas"
  • 2002: "Sans toi" (live)
  • 2003: "Depuis le premier jour" (vir die film Séraphin: un homme et son péché)
  • 2004: "C'est quoi, c'est l'habitude"
  • 2004: "Tout au bout de nos peines" (met Johnny Hallyday)
  • 2005: "Une autre vie"

Albums

[wysig | wysig bron]
  • 1996: Fallait pas
  • 1998: États d'amour
  • 2000: Scènes d'amour (lewendig)
  • 2000: Mieux qu'ici bas
  • 2002: Au moment d'être à vous (lewendig)
  • 2002: Ses plus belles histoires
  • 2004: Tout un jour
  • 2005: Du temps pour toi (lewendig)
  • 2007: De retour à la source

Bronne

[wysig | wysig bron]