Gaan na inhoud

Meeldraad

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Helmdraad)
Die meeldrade van Hippeastrum met hul wit helmdrade en prominente helmknoppe, wat die stuifmeel dra.

Meeldrade is die voortplantingsorgane van ’n blom wat die stuifmeel vervaardig.

’n Meeldraad bestaan gewoonlik uit ’n stingel, wat die helmdraad genoem word, en ’n helmknop, wat die mikrosporangia bevat. Die meeste helmknoppe het twee lobbe en is óf onder óf in die middel aan die helmdraad geheg. Die steriele deel tussen die lobbe word die helmbindsel genoem. ’n Stuifmeelkorrel ontwikkel uit ’n mikrospoor in die mikrosporangium en bevat die manlike gamete.

Die meeldrade van ’n blom word saam die meeldraadkrans genoem. Dit kan ’n verskeidenheid vorms hê na gelang van die plantspesie – van hulle kan baie kompleks wees.[1][2][3][4] Die meeldraadkrans omring die ginesium van die blom en word op sy beurt omring deur die blomkelk, as daar een is.

Variasies in vorm

[wysig | wysig bron]
Meeldrade in konteks in ’n eenvrugblarige blom. 1. Volwasse blom 2. Stempel 3. Styl 4. Helmdraad 5. Blomas 6. Knoop 7. Stingel 8. Heuningkelk 9. Meeldraad 10. Vrugbeginsel 11. Saadknop 12. Helmbindsel 13. Mikrosporangium 14. Helmknop 15. Blomdek 16. Kroonblaar: blomkroon 17. Kelkblaar: blomkelk

Na gelang van die plantspesie kan party of al die meeldrade in ’n blom aan die kroonblare of aan die blomas vas wees. Hulle kan ook vrystandig wees of op verskillende maniere aan mekaar vergroei wees. Die helmdrade kan vergroei wees en die helmknoppe vry, of die helmknoppe vergroei en die helmdrade vry. In plaas daarvan dat daar twee stuifmeelsakkies is, kan een van die sakkies van ’n meeldraad onontwikkel wees, of die twee sakkies kan later vergroei om een stuifmeelsakkie te vorm.[5]

Stuifmeelvervaardiging

[wysig | wysig bron]

’n Tipiese helmknop bevat vier mikrosporangia. Dié vorm stuifmeelsakkies in die helmknop. Elke mikrosporangium is uitgevoer met ’n laag voedingsweefsel bekend as die tapetum en bevat aanvaklik diploïede moederselle. Dié ondergaan meiose om enkelkernige spore te vorm. Die spore is óf aanmekaar vas óf ná meiose geskei. Elke mikrospoor verdeel dan deur mitose om onvolgroeide mikrogametofiete te vorm, wat stuifmeelkorrels genoem word.

Die stuifmeel word eindelik vrygestel wanneer die helmknop oopbars. Die stuifmeel word deur wind, water, insekte, voëls of ander diere versprei.

Die stuifmeel van bedeksadige plante moet na die stempel van ’n soortgelyke blom oorgedra word sodat bestuiwing kan plaasvind. Daarna voltooi die stuifmeelkorrel (onvolgroeide mikrogametofiet) gewoonlik sy ontwikkeling. Dit kan ’n stuifmeelbuis ontwikkel en mitose ondergaan om twee spermkerns te vervaardig.

Galery

[wysig | wysig bron]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Sattler, R. 1973. Organogenesis of Flowers. A Photographic Text-Atlas. University of Toronto Press. ISBN 0-8020-1864-5.
  2. Sattler, R. 1988. A dynamic multidimensional approach to floral morphology. In: Leins, P., Tucker, S.C. en Endress, P. (red.) Aspects of Floral Development. J. Cramer, Berlin, pp. 1-6. ISBN 3-443-50011-0
  3. Greyson, R. I. 1994. The Development of Flowers. Oxford University Press. ISBN 0-19-506688-X.
  4. Leins, P. en Erbar, C. 2010. Flower and Fruit. Schweizerbart Science Publishers, Stuttgart. ISBN 978-3-510-65261-7.
  5. Goebel, K.E.v. (1969). Organography of plants, especially of the Archegoniatae and Spermaphyta. Vol. Part 2 Special organography. New York: Hofner publishing company. pages 553–555

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]