Gaan na inhoud

George Boole

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
George Boole
George Boole, ca. 1860
Gebore (1815-11-02)2 November 1815
Lincoln, Lincolnshire, Engeland
Oorlede 8 Desember 1864 (op 49)
Cork, Ierland
Nasionaliteit Vlag van Engeland Engeland
Vakgebied Wiskunde, logika, Wiskundefilosofie
Instelling(s) Lincoln Mechanics' Institute
Queen's College, Cork
Bekend vir Boolse algebra
Beïnvloed deur Aristoteles, Baruch Spinoza, Isaac Newton
Invloed op William Stanley Jevons, Augustus De Morgan, John Maynard Keynes, Charles Sanders Peirce, William Ernest Johnson, Claude Shannon, Victor Sjestakof

George Boole (Engels: [buːl]; 2 November 1815 – 8 Desember 1864) was 'n grootliks self-geleerde Engelse wiskundige, filosoof en logikus, wat die meeste van sy kort loopbaan bestee het as die eerste professor van wiskunde by Queen's College, Cork in Ierland. Hy het in die velde van differensiaalvergelykings en algebraïese logika gewerk, en is die beste bekend as die skrywer van Die Wette van Denke (The Laws of Thought) (1854) wat Boolse algebra bevat. Boolse logika het die fondamente gelê vir die inligtingsera.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]
Boole se huis en skool by 3 Pottergate in Lincoln
Greyfriars, Lincoln, wat die Meganiese Instituut gehuisves het
Gedenkplaat by die huis in Lincoln

Boole is in Lincolnshire, Engeland gebore, as die seun van Johannes Boole senior (1779–1848), 'n skoenmaker[1] en Mary Ann Joyce. Hy het laerskoolonderwys asook lesse van sy vader ontvang, maar as gevolg van 'n ernstige daling in besigheid, het hy baie min verdere formele akademiese opleiding ontvang.[2] William Brooke, 'n boekhandelaar in Lincoln, het hom moontlik gehelp met Latyn, wat hy ook kon geleer het by die skool van Thomas Bainbridge. Hy het homself onderrig in moderne tale.[3] Toe 'n plaaslike koerant sy vertaling van 'n Latynse gedig gedruk het, het 'n geleerde hom beskuldig van plagiaat onder die idee dat hy nie in staat was daartoe nie.[4] Op die ouderdom van 16 het Boole die broodwinner geword vir sy ouers en drie jonger broers en susters deur 'n junior-onderrigpos in Doncaster by Heigham se Skool op te neem.[5] Hy het ook 'n kort tyd lank onderrig in Liverpool.[6]

Boole was betrokke by die Meganika Instituut, in die Greyfriars, Lincoln, wat gestig is in 1833.[7] Edward Bromhead, wat vir John Boole deur die instelling geken het, het vir George Boole gehelp met wiskundeboeke[8] en vir hom die calculus teks van Sylvestre François Lacroix deur Ds. George Stevens Dickson van St Swithin, Lincoln gegee. Sonder 'n onderwyser, dit het hom baie jare geneem om calculus te bemeester.

Op die ouderdom van 18, het Boole suksesvol sy eie skool gestig in Lincoln.[9]  Vier jaar later het hy die Hall's Academy in Waddington, buite Lincoln, oorgeneem na die dood van Robert Hall. In 1840 het hy teruggetrek na Lincoln, waar hy 'n koshuis bedryf het. Boole het onmiddellik betrokke geraak by die Lincoln Topografiese Vereniging en gedien as 'n lid van die komitee. Op 30 November 1841 het hy 'n artikel aangebied getiteld "Oor die oorsprong, vordering en tendense van Politeïsme, veral onder die antieke Egiptenare, Perse en in moderne Indië".[10]

Boole het 'n prominente plaaslike figuur geword en 'n bewonderaar van John Kaye, die biskop.[11] Hy het deelgeneem aan 'n plaaslike veldtog vir die vroeë sluiting. Saam met Edmund Larken en ander het hy die bouvereniging gestig in 1847.[12] Hy was ook geassosieer met die chartiste Thomas Cooper, wie se vrou 'n kennis was.[13]

Vanaf 1838 het Boole kontak gemaak met simpatieke Britse akademiese wiskundiges en wyer gelees. Hy het algebra studeer in die vorm van simboliese metodes, so ver soos dit verstaan was in daardie tyd, en begin om navorsingsartikels te publiseer.

Professor by Cork

[wysig | wysig bron]

Boole se status as wiskundige is erken deur sy aanstelling in 1849 as die eerste professor van wiskunde by Queen's College, Cork (nou University College, Cork (UCC)) in Ierland. Hy het sy toekomstige vrou, Maria Everest, daar ontmoet in 1850, terwyl sy haar oom John Ryall, 'n Professor in Grieks, besoek het. Hulle is later in 1855 getroud.[14] Hy het sy bande met Lincoln behou, waar hy saam met met E.R. Larken gewerk het aan 'n veldtog om prostitusie te verminder.[15]

Eerbewyse en toekennings

[wysig | wysig bron]
Boole se grafsteen in Blackrock, Cork in Ierland
Detail van gebrandskilderde venster in Lincoln Katedraal opgedra aan Boole
Gedenkplaat onder Boole se venster in Lincoln Katedraal

Boole is in 1855 bekroon met die Keith-medalje deur die Royal Society of Edinburgh[16] en is gekies as 'n Genoot van die Royal Society in 1857. Hy het ere-grade ontvang van die Universiteit van Dublin en die Universiteit van Oxford.[17]

Dood

[wysig | wysig bron]

In laat November 1864, het Boole vir drie myl in swaar reën geloop vanaf sy huis na die universiteit en in sy nat klere klasgegee.[18] Hy het kort daarna siek geword en longontsteking ontwikkel. Aangesien sy vrou geglo het dat oplossings dieselfde moet wees as hulle oorsaak, het sy haar man in die bed gesit en emmers water oor hom uitgegooi omdat die siekte deur water veroorsaak is.[19][20] Boole se toestand het versleg en op 8 Desember 1864,[21] het hy gesterf van 'n pleurale effusie.

Hy is begrawe in die Kerk van Ierland se begraafplaas van St Micheal in Kerkstraat, Blackrock, 'n voorstad van Cork. Daar is 'n gedenkplaat tot sy eer opgerig in die aangrensende kerk.[22]

Nalatenskap

[wysig | wysig bron]
Borsbeeld van Boole by die Universiteitskollege Cork

Boolse algebra is na hom genoem, asook die krater Boole op die Maan. Die sleutelwoord Bool verteenwoordig 'n Boolse datatipe in baie programmeertale, alhoewel Pascal en Java, onder andere, beide die volle naam Boolean gebruik.[23] Die biblioteek, ondergrondse lesingsaalkompleks en die Boole-Sentrum vir Navorsing in Informatika[24] by die Universiteitskollege Cork is na hom vernoem. 'n Pad genaamd Boole Heights in Bracknell, Berkshire is na hom genoem.

20ste eeu ontwikkeling

[wysig | wysig bron]

Die werk van Boole en latere logikuste het aanvanklik gelyk asof dit geen ingenieurstoepassings het nie. Claude Shannon het 'n filosofie klas bygewoon by die Universiteit van Michigan waar hy blootgestel is aan Boole se werk. Shannon het besef dat Boole se werk die basis kan vorm van meganismes en prosesse in die regte wêreld en dat dit daarom baie relevant is. In 1937 het Shannon 'n meestersverhandeling geskryf by die Massachusetts Institute of Technology, waarin hy gewys het hoe Boolse algebra die ontwerp van stelsels van elektromeganiese relês, wat gebruik was in telefoon roetering skakelaars, the optimeer. Hy het ook bewys dat stroombane met met relês Boolse algebra probleme kan oplos. Die toepassing van die eienskappe van elektriese skakelaars om logiese bewerkings uit te voer is die basiese konsep wat onderliggend is aan alle moderne elektroniese digitale rekenaars. Victor Sjestakof by die Moskouse Staatsuniversiteit het al selfs vroeër as Shannon 'n teorie voorgestel van elektriese skakelaars gebaseer op Boolse logika in 1935, maar hulle het hul akademiese proefskrifte in 1938 in dieselfde jaar aangebied en die eerste publikasie van Sjestakof se resultate was eers in 1941. Sodoende het Boolse algebra die fondasie geword van digitale ontwerp en Boole, saam met Shannon en Sjestakof, het die teoretiese grondslag verskaf vir die Informasie Era.[25]

21ste eeu vieringe

[wysig | wysig bron]

2015 was die 200ste herdenking van George Boole se geboorte. Om dit te vier, het University College Cork bewonderaars van Boole vanoor die wêreld byeen gebring om sy lewe en nalatenskap te vier.

Universiteitskollege Cork se George Boole 200 projek[26] het studente uitreik aktiwiteite gehou en akademiese konferensies aangebied oor Boole se nalatenskap vir die digitale era. 'n Nuwe uitgawe van Desmond McHale se 1985 biografie Die lewe en werk van George Boole: 'n Voorspel tot die Digitale Era, is ook uitgereik.[27]

Die soekenjin Google het sy 200ste verjaarsdag gevier op 2 November 2015 met 'n algebraïese Google Doodle.

Litchfield Cottage in Ballintemple, Cork, waar Boole gewoon het vir die laaste twee jaar van sy lewe, bevat 'n gedenkplaat vir Boole. Sy vorige woning in Grenville Place, word gerestoreer deur samewerking tussen die Universiteitskollege Cork en die Cork Stadsraad as die George Boole Huis van Innovasie.[28]

Familie

[wysig | wysig bron]

In 1855 is hy getroud met Mary Everest, wie later verskeie opvoedkundige werke oor haar man se beginsels geskryf het.

Die Booles het vyf dogters gehad:

  • Mary Ellen (1856–1908).[29] Sy is getroud met die wiskundige en skrywer Charles Howard Hinton. Hulle  het vier kinders gehad: George (1882–1943), Eric (* 1884), William (1886–1909)[30] en Sebastian (1887–1923), die ontwerper van die Jungle gym. Na die skielike dood van haar man, het Mary Ellen selfmoord gepleeg in Washington, D.C., gedurende Mei 1908.[31]
  • Margaret (1858–1935), getroud met Edward Ingram Taylor, 'n kunstenaar. Hulle oudste seun Geoffrey Ingram Taylor het 'n wiskundige geword en 'n genoot van die Royal Society. Hulle jongste seun Julian was 'n professor in snykunde.
  • Alicia (1860–1940), wie belangrike bydraes gemaak het in vier-dimensionele geometrie.
  • Lucy Everest (1862–1904), wie die eerste vroulike professor in Chemie in Engeland geword het.
  • Ethel Lilian (1864–1960). Sy het getrou met die Poolse wetenskaplike en revolusionêr Wilfrid Michael Voynich en was die outeur van die roman The Gadfly.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ John Boole. Lincoln Boole Foundation. URL besoek op 6 November 2015.
  2. ↑ C., Bruno, Leonard (2003) [1999]. Math and mathematicians : the history of math discoveries around the world. Baker, Lawrence W. Detroit, Mich.: U X L. p. 49. ISBN 0787638137. OCLC 41497065.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  3. ↑ Hill, bl. 149; Google Books.
  4. ↑ C., Bruno, Leonard (2003) [1999]. Math and mathematicians : the history of math discoveries around the world. Baker, Lawrence W. Detroit, Mich.: U X L. pp. 49–50. ISBN 0787638137. OCLC 41497065.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  5. ↑ Rhees, Rush (1954) "George Boole as Student and Teacher. By Some of His Friends and Pupils", Proceedings of the Royal Irish Academy. Section A: Mathematical and Physical Sciences. Vol. 57. Royal Irish Academy
  6. ↑ O'Connor, John J; Edmund F. Robertson "George Boole". MacTutor History of Mathematics archive.  
  7. ↑ "Society for the History of Astronomy, Lincolnshire". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Maart 2017. Besoek op 7 Mei 2018.
  8. ↑ Edwards, A. W. F. "Bromhead, Sir Edward Thomas French". Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press. DOI:10.1093/ref:odnb/37224.  (Subscription or UK public library membership required.)(Subscription or UK public library membership required.)Edwards, A. W. F. "Bromhead, Sir Edward Thomas French". Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press. DOI:10.1093/ref:odnb/37224.  (Subscription or UK public library membership required.)
  9. ↑ George Boole: Self-Education & Early Career University College Cork
  10. ↑ A Selection of Papers relative to the County of Lincoln, read before the Lincolnshire Topographical Society, 1841–1842. Printed by W. and B. Brooke, High-Street, Lincoln, 1843.
  11. ↑ Hill, bl. 172 nota 2; Google Books.
  12. ↑ Hill, bl. 130 nota 1; Google Books.
  13. ↑ Hill, bl. 148; Google Books.
  14. ↑ Ronald Calinger, Vita mathematica: historical research and integration with teaching (1996), p. 292; Google Books.
  15. ↑ Hill, bl. 138 nota 4; Google Books.
  16. ↑ "Keith Awards 1827–1890" (in Engels). Cambridge Journals Online. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Augustus 2016. Besoek op 29 November 2014.
  17. ↑ Ivor Grattan-Guinness, Gérard Bornet, George Boole: Selected manuscripts on logic and its philosophy (1997), bl. xiv; Google Books.
  18. ↑ Barker, Tommy (13 Junie 2015). "Have a look inside the home of UCC maths professor George Boole" (in Engels). Irish Examiner. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Julie 2019. Besoek op 6 November 2015.
  19. ↑ C., Bruno, Leonard (2003) [1999]. Math and mathematicians : the history of math discoveries around the world. Baker, Lawrence W. Detroit, Mich.: U X L. p. 52. ISBN 0787638137. OCLC 41497065.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  20. ↑ Stanford Encyclopedia of Philosophy
  21. ↑ "George Boole". Encyclopædia Britannica. (30 January 2017). Encyclopædia Britannica, inc.. URL besoek op 7 December 2017. 
  22. ↑ "Death-His Life-- George Boole 200" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2020.
  23. ↑ P. J. Brown, Pascal from Basic, Addison-Wesley, 1982. ISBN 0-201-13789-5, bl. 72
  24. ↑ Boole Centre for Research in Informatics.
  25. ↑ "That dissertation has since been hailed as one of the most significant master's theses of the 20th century. To all intents and purposes, its use of binary code and Boolean algebra paved the way for the digital circuitry that is crucial to the operation of modern computers and telecommunications equipment."Emerson, Andrew (8 Maart 2001). "Claude Shannon" (in Engels). The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 April 2019.
  26. ↑ "George Boole 200 – George Boole Bicentenary Celebrations" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Desember 2019.
  27. ↑ "Cork University Press". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 November 2015. Besoek op 7 Mei 2018.
  28. ↑ "Boolean logic meets Victorian gothic in leafy Cork suburb" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2020.
  29. ↑ "Family and Genealogy – His Life George Boole 200" (in Engels). Georgeboole.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Augustus 2017. Besoek op 7 Maart 2016.
  30. ↑ Smothers In Orchard in The Los Angeles Times v. 27 Februarie 1909.
  31. ↑ `My Right To Die´, Woman Kills Self in The Washington Times v. 28 Mei 1908 (PDF); Mrs. Mary Hinton A Suicide in The New York Times v. 29 Mei 1908 (PDF).

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=George_Boole&oldid=2618759"