Gaan na inhoud

Drukkoker

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Moderne drukkoker
'n Franse drukkoker van 1911 met veiligheidsklep

'n Drukkoker is 'n tipe kastrol met 'n lugdigte deksel (gewoonlik met veiligheidsklep) waarin kos teen hoër temperature gaargemaak word as die gewone kookpunt (100 °C vir water op seevlak). Die kooktyd word sodoende ingekort. Hoër kookpunte word in die drukvaste koker bereik deur druk op te bou.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die geskiedenis van drukkokers strek terug tot in die 17de eeu. In 1679 het die Franse natuurkundige Denis Papin 'n pot ontwikkel waarin groter druk as in die lug opgebou kon word. Water en ander vloeistowwe het daarin hoër kookpunte bereik as 100 °C. Papin het die pot na homself genoem - Papiniaanse pot; alternatief is daarna verwys as digestor. Aanvanklik is die pot, wat van swaar koper[1]vervaardig is, in natuurwetenskaplike laboratoria gebruik, maar dit het later ook ingang tot kombuise gevind waar Papin se drukkoker onder meer die basis vir voedselpreservering sou vorm. Papin het self geen voordeel getrek uit die uitvinding nie en tydens sy leeftyd ook geen erkenning daarvoor gekry nie. Sy reputasie het skade gely toe een van sy drukpotte tydens 'n openbare tentoonstelling ontplof het. Vervolgens het Papin 'n veiligheidsklep daarvoor ontwikkel.

Verwysings

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Gaarmaaktye

Resepte in Afrikaans en Engels