Boris Berezofski (pianis)

Boris Vadimovich Berezofski (4 Januarie 1969 – ) is 'n Russiese pianis.

Biografie

Berezofski het by die Moskou Konservatoria by Eliso Virsaladze en privaat onder Alexander Satz gestudeer. Na sy Londense buiging by Wigmore Hall in 1988 het The Times hom beskryf as " 'n kunstenaar van uitsonderlike belofte, 'n speler van verbysterende virtuositeit en formidabele krag."^[1]

In Mei 2005 het hy sy eerste solo-opvoering^[2] gelewer by die Théâtre des Champs-Élysées in Parys, Frankryk, en in Januarie 2006 het hy saam met die Orchestre National de France in dieselfde saal gespeel. In Januarie 2007 het hy sewe uitvoerings in die Louvre gegee. In Mei 2009 het hy tydens die debuutuitvoering van Karol Beffa se Klavierconcerto in Toulouse saam met die Orchestre National du Capitole de Toulouse met Tugan Sokhiev as dirigent opgetree.

Loopbaan

Berezofski het die Internasionale Nikolai Medtner-fees gestig wat in 2006 en 2007 gehou is in Moskou, Jekaterinburg en Wladimir, aangesien hy ook reeds sedert die vroeë 1990's 'n voorstaander van dié komponis se werk, en ook een van die voorste interpreteerders van sy werk, is.

Opnames

Berezofski se opnames van die volledige Klavierconcertos van Beethoven met die Sweedse Kamerorkes onder Thomas Dausgaard is met kritiese lof ontvang.^[3] Hy het 'n aansienlike aantal plate vir Teldec opgeneem, insluitende solo-plate van musiek deur Frédéric Chopin, Robert Schumann, Sergei Rachmaninoff, Modest Moessorgski, Mily Balakiref, Nikolai Medtner, Maurice Ravel en die volledige Transendentale Etudes van Franz Liszt.

Met die Mirare plaatetiket het hy die Rachmaninoff Préludes opgeneem (Mei 2005) sowel as die komponis se volledige Klavierconcertos met die Oeral Filharmoniese Orkes wat gedirigeer is deur Dmitry Liss. (Augustus 2005) Sy plaat van Tsjaikofski se Klavierconcerto No. 1 en Aram Iljitsj Khachaturian se Klavierconcerto saam met die Oeral Filharmoniese Orkes onder leiding van Dmitry Liss is in April 2006 in die Verenigde Koninkryk uitgereik.

Sy mees onlangse opnames is Medtner se Verhale en Gedigte met Yana Ivanilova (sopraan) en Vassily Savenko (baritoon) (Mirare 2008), Medtner Twee stukke vir twee klaviere, Op. 58, met Hamish Milne (klavier), Medtner Volledige Klaviersonatas; Klavierwerke — Vol. 7 (Brilliant Classics 2008), en Rachmaninoff se Suite No. 1 vir twee klaviere, Op. 5 & Suite No. 2 vir twee klaviere, Op. 17, met Brigitte Engerer (klavier) (Mirare 2008). In 2010 het Berezofski ook 'n plaatopname van sy Lisztuitvoering vrygestel (Mirare 2008). Sy opname van geselekteerde werke deur Johannes Brahms - (Brahms Klavierconcerto No. 2, Variasies op 'n Tema van Paganini (Brahms), en Hongaarse Danse (Brahms), Nos. 1, 2 & 4) is in Januarie 2011 vrygestel (Mirare). Onlangs het Berezofski ook 'n opname van Tsjaikofski se Klavierconcerto No. 2 en ander geselekteerde werke vrygestel onder die Mirare plaatetiket.

Lys van DVDs

Boris Berezofski — "Les Pianos de la Nuit". Liszt Transendentale Etudes, S. 139. Regisseur: Andy Sommer. Verfilm op : 4 Augustus 2002 (Naïve 2003)
Boris Berezofski / Dmitri Makhtin / Alexander Kniazev — "Les Pianos De La Nuit". Tsjaikovski Seisoene (No. 6); Nocturne in D mineur, Op. 19, № 4; Trio in A mineur "A la mémoire d’un grand artiste", Op. 50; Serenade melancholique. Regisseur: Andy Sommer. Verfilming: 10 Augustus 2004 (Naïve 2006)
Boris Berezofski — "Change of Plans": Onderhoud en Opvoering. Beethoven 33 Variationen C-Dur op 'n Tema van Antonio Diabelli, Op. 120; Medtner Verhale, Op. 14, 20, 26, 34, 35, 48, 51; Dafydd Llywelyn Improvisasie op "Change of Plans"; Godovski Altes Wien; Lyadof Preludes d-moll, Op. 40, No. 3 and G-Dur, Op. 46, No. 3, Bagatel As-Dur, Op. 53, No. 3. In: "Legato — The World Of Piano", Vol. 1. Regisseur: Jan Schmidt-Garre. Verfilming: 14 Julie 2006 (Naxos 2007)

Toekennings

Berezofski het die Goue Medalje gewen tydens die 1990 Internasionale Tsjaikofski Kompetisie in Moskou.

Eksterne skakels

Verwysings

↑ "Boris Berezovsky: Biography" (in Engels). Warner Classics. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Oktober 2012. Besoek op 9 Mei 2012.
↑ Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, p.51. ISBN 978 2 3505 5192 0.
↑ Verwysing word benodig

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.

[1] "Boris Berezovsky: Biography" (in Engels). Warner Classics. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Oktober 2012. Besoek op 9 Mei 2012.

[2] Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, p.51. ISBN 978 2 3505 5192 0.

[3] Verwysing word benodig

[1]

[2]

[3]