Aleksandr Gauk
Aleksandr Vassilievich Gauk (Russies: Алекса́ндр Васи́льевич Га́ук; 15 Augustus [O.S. 3 Augustus] 1893 – 30 Maart 1963) was 'n Russiese/Sowjet- dirigent en komponis.
Aleksandr Gauk is in 1893 in Odessa gebore. Hy het sy eerste ervaring van musiek beskryf as die oomblik toe hy die weermagorkes en sy ma aangehoor het, met sy ma wat gesing het en voor die klavier gespeel het. Toe hy sewe was, het hy met klavierstudies begin en op 17 na Sint Petersburg gereis en daarin geslaag om ingeskryf te word by Daugover se klas; hy is later verplaas na die klas van Felix Blumenfeld. Hy het vir Arthur Nikisch, Claude Debussy en Richard Strauss sien dirigeer, en was veral beïndruk met eersgenoemde. [1]
Gauk se eerste dirigeervaring het in 1912 plaasgevind saam met 'n studente-orkes. Sy eerste professionele verskyning het op 1 Oktober 1917 plaasgevind met 'n produksie van Tsjaikofski se Cherevichki by die Petrograd Musikale Dramateater. Hy het 'n groot deel van die 1920's spandeer as dirigent vir die Mariinsky Balleteater. Hy was met die ballerina Elena Gerdt getroud. [1]
Hy was van 1930 tot 1934 hoofdirigent van die Leningrad Filharmoniese Orkes. Op 6 November 1931 het hy die orkes saam met die Akademie Capella-koor gedirigeer tydens die wêreldpremière-opvoering van Sjostakowitsj se Simfonie nr. 3 in E-mol majeur, Op. 20; die Simfonie "Eerste Mei".
Hy het vanaf 1932 in Moskou gewerk en in 1936 hoofdirigent van 'n nuwe radio-orkes geword, wat weldra sou ontwikkel tot die USSR Staat-simfonieorkes. Tydens die Tweede Wêreldoorlog, nadat hy uit Riga ontsnap het, het hy in Moskou klas gegee, voordat hy twee jaar by die Tbilisi-konservatoria spandeer het en die Georgiese Staat-simfonieorkes laat herleef het. [1]
Hy het die verwaarloosde Eerste Simfonie van Rachmaninoff laat herleef uit orkesgedeeltes wat in die argiewe van die Moskouse Konservatoria gevind is na die dood van die komponis in 1943. Hy het die wêreldpremière opvoering van Khachaturian se Tjelloconcerto in 1946 in Moskou gedirigeer.
Gauk se eie komposisies sluit 'n simfonie, kamermusiekwerke vir strykinstrumente, en werke vir klavier in. Hy het 'n onvoltooide outobiografie agtergelaat. [1]
Sy groot opname-nalatenskap is nou slegs gedeeltelik toeganklik; Brilliant Classics het 'n stel heruitgawes uitgereik, waaronder werke van Arenski, Prokofiëf, Khachaturian en Sjostakowitsj. Dit sluit 'n boksstel in van opnames van die violis David Oistrakh. 'n Opname van Miaskofski se Vioolconcerto in D mineur, Op. 44 (opgeneem op 1 Januarie 1939) deur die USSR Staat-simfonieorkes onder leiding van Gauk, is daarby ingesluit.[2]
Verwysings
[wysig | wysig bron]| Kulturele poste | ||
|---|---|---|
| Voorafgegaan deur Nikolai Malko |
St Petersburg Filharmoniese Orkes 1930–1934 |
Opgevolg deur Fritz Stiedry |
| Voorafgegaan deur geen |
Staatsakademie-simfonieorkes van die Russiese Federasie 1936–1941 |
Opgevolg deur Natan Rakhlin |
| Voorafgegaan deur Nikolai Golovanov |
Moskou-radio Tsjaikofski Simfonieorkes 1953–1961 |
Opgevolg deur Gennady Rozhdestvensky |
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
