Aritmetica
“Het is heel belangrijk dat je dit leert! Dit zal je je leven lang nog toepassen. Echt waar! Net als al die andere dingen die ik je leerde en je gisteren moest vergeten omdat je niet meer in groep 7 zit”
De Aritmetica, bij het gewone volk beter bekend als Rekenen, vormt de tak van de wiskunde die zich bezighoudt met het bewerken van cijfers. Hieronder verstaat men bijvoorbeeld optellen, aftrekken en het smelten van een kaars in de vorm van de leeftijd van een kind. Pedante reken- en wiskundeleraren beweren wel eens dat de aritmetica helemaal geen onderdeel van de wiskunde is. In zekere zin is dit juist. De wiskunde is gegrond op logische, rationele principes en volgt vaststaande wetten. Op de aritmetica zijn dergelijke principes niet van toepassing. Een voorbeeld: het getal 8 overlapt in zijn vorm het getal 9 zoals ieder getal onder de 10 het voorgaande getal overlapt, maar toch is 9 meer dan 8, dat is nogal irrationeel.
Rekenonderwijs[bewerken]
Iedereen die ooit rekenles gehad heeft zal zich wel herinneren dat de regels van de aritmetica voortdurend veranderen. Wat de ene week nog voor waarheid geslikt moet worden, kan de volgende week alweer achterhaalde lulkoek zijn. Uitkomsten van sommen, gehanteerde tekens en zelfs de namen van tekens en bewerkingen kunnen opeens veranderen. Verontwaardigde leerlingen die zich afvragen waarom de door hen zo lastig verworven kennis tot onzin gedegradeerd wordt krijgen antwoorden als:
- Je zit niet meer op de basisschool, we gebruiken nou eenmaal en punt en geen kruis voor vermenigvuldigen.
- Wij hebben nou eenmaal ooit met zijn allen afgesproken dat het zo werkt! (over iets dat een paar maanden later weer veranderd zal worden)
- Dat vorige was maar een hulpmiddeltje om te leren hoe het echt moet. Dat je het nu moet afleren, wat veel moeilijker is dan het aanleren, is didactisch bijzonder nuttig, juist voor jou.
Docenten doen dit om leerlingen te doen wennen aan de realiteit dat hun opleiding tegen de tijd dat zij klaar zijn met leren alweer achterhaald zal zijn. Daarnaast leert het kinderen omgaan met verrassingen in het leven. Deze manier van lesgeven wordt overigens ook wel eens buiten de aritmetica toegepast. Het is bijvoorbeeld rationeel onmogelijk dat een lijn die oneindig is tegelijkertijd een middelpunt heeft of kan stijgen en dalen, toch zullen wiskundeleraren die hierop geattendeerd worden geen mooie cijfers uitdelen. Integendeel: zij trakteren hun leerlingen op een 'dit is nou eenmaal een principe van dit vak wijsneus!'.
Als Wetenschap[bewerken]
Er bestaat ook nog zoiets als de hoge aritmetica. Deze heeft niets met basisonderwijsdidactiek te maken en is slechts voor professoren in de wiskunde begrijpelijk. Deze professoren schrijven algoritmes die geprogrammeerd zijn om net even sneller dan de andere ‘dat stadium ben je voorbij, nu werkt het zo’ en ‘doe niet zo achterdochtig joh, ik stel nooit strikvragen’ te zeggen. Als deze algoritmes goed werken, kunnen de ideeën van vijandige wiskundigen zonder al te veel denkwerk ontkracht worden, dit scheelt tijd en moeite. Deze flauwekul kan met recht bestempeld worden als de exact-wetenschappelijke tegenhanger van de gendermorosofie van Asha ten Broeke.
Zie Ook[bewerken]
