Natuur

“Ik ben geen vergissing der natuur!”
~ Oscar Wilde in een vlaag van bescheidenheid.

“Wordt het leven u te duur, ga terug naar de natuur!”
~ Mieke Maaike in een vlaag van ernst.

“Doet gij kwaad aan de natuur, dan betaalt gij dat heel duur!”
~ Charles Darwin in een vlaag van bezorgdheid.

De natuur, gemeenzaam doch bijwijlen respectvol aangesproken met "Moeder Natuur", is het verschijnsel dat behalve zichzelf ook alle levende wezens rondom, vóór en na ons heeft ontwikkeld. De kracht die in dit fenomeen schuilt is dermate groot, dat niemand er erg in heeft dat de relatie tussen de gedeelten "na ons" en "heeft ontwikkeld" van de vorige zin taalkundig gezien op een vechtscheiding zou moeten uitlopen. Maar de natuur speelt met tijd en ruimte, en zou een oppermachtige entiteit kunnen geweest zijn, ware het niet dat... maar laten we dit anders te droge en te technische artikel spannend houden.

Autocreatie of het begin

Moeder natuur neemt wraak op een vervuiler, en schuwt daarbij de grove middelen niet.

Het begrip "autocreatie" wordt behalve in de automobielindustrie maar in één geval gebruikt, en dan nog in de meest letterlijke zin van het woord, namelijk "zelfschepping", en dat is bij de beschrijving van het ontstaan van de natuur. Moeder Natuur creëerde immers eerst zichzelf alvorens aan de slag te gaan met andere levensvormen. En voor wie het nog niet dóór mocht hebben: de natuur is vrouwelijk.

Geniale zet

De natuur begon met een achteraf geniale zet, door een gen te creëren, wat meteen de herkomst van het woord "geniaal" verklaart. Voorzichtigheidshalve maakte zij er nog een paar bij, niet helemaal identiek, maar voor het oog van de dan nog niet ontstane leek niet van elkaar te onderscheiden.

Kip en ei

In tegenstelling tot wat de schijndiscussie over de anciënniteit van respectievelijk kip en ei moge laten uitschijnen, zijn beiden even oud, althans in hun huidige vorm: pas toen een stelletje speelse genen een vehikel had ontwikkeld waarmee zij zonder schaamrood op de wangen op een boerenerf konden verschijnen, legden zij ook de hand aan het eerste ei dat deze eerste kip meteen ook legde, en aldus de boer overtuigde van haar nut. Bij gebrek aan haan (die variant ontstond veel later), moesten de eerste boeren hun kippen wel zélf bevruchten, en de genetische sprongen waren legio. Af en toe wordt nog eens een versteend skelet gevonden van zo'n variant, en tot voor kort werden deze beschouwd als afkomstig van een soort vliegende dinosauriërs, die aldus de voorlopers zouden zijn van onze huidige vogels.

De flater

De natuur is niet gehaast, en houdt geduldig de evolutie van haar creaties in het oog. Er wordt niet op een miljoen jaar gekeken, wat verklaart waarom pas in de XXste eeuw na de legendarische geboorte van een afstammeling van één harer creaties, bleek dat net die creatie een grove blunder bleek geweest te zijn.

De goden en hun getal: creationisme

Sinds de Lage Landen bewoond worden, wordt daar de uitdrukking

“	De goden moeten hun getal hebben.	„
—Anonieme Laaglander die heldhaftig weerstand bied aan militant monotheïsme.

gehanteerd, en dat getal slaat op het aantal goden dat nodig is om elk natuurverschijnsel aan een bevoegde hogere macht toe te wijzen. Hoe meer goden, hoe beter de werklast verdeeld is, en vooral... hoe gemakkelijker de onderhandelingen voor wie zo'n goden zo een beetje tegen elkaar kan uitspelen met een offertje hier, een gebedje daar. Deze overtuiging wordt door de natuur pas op de vingers getikt (wel, eigenlijk de vingers van wie de overtuiging aanhangt), wanneer haar door de aanbidders schade wordt aangedaan. Dat heeft haar overigens nog geen zier geholpen, aangezien de godaanhangers immer weer in de overtuiging sukkelen dat het de god in kwestie is die hen straft voor een misdaad waarvan zij zich niet bewust zijn, maar die ofwel hen door een geïnspireerde priester wordt uitgelegd, ofwel door een minder geïnspireerde priester wordt toegevoegd aan het lijstje mysterieuze zaken die hun god hen ooit zal openbaren.

Evolutie

Je zal maar een shuttle besturen die over tijd is, en braafjes zichzelf vernietigt wanneer de voorgeprogrammeerde verbruikslimiet overschreden is!

Charles Darwin was de eerste mens die zich systematisch en openbaarlijk tegen de godentrend verzette, en opkwam voor de natuur als zelfscheppend fenomeen. Hij werd beroemd door zijn uiteenzettingen over hoe de hele zwik uit het niets was tevoorschijn gekomen als een bescheiden maar veelbelovend soepje, van waaruit dan de ons bekende levensvormen waren geëvolueerd. Bij het in kaart brengen van deze levensvormen werd hij er zich ook als eerste van bewust dat zijn eigen diersoort wel eens de schadelijkste ooit kon blijken te zijn, maar vond voor dát gedeelte van zijn vorserswerk gehoor noch afdoende bewijs. Toch vond hij het nodig om op zijn sterfbed nog een manifest te dicteren, waarin hij waarschuwde voor de vernietigingsdrang van de diersoort die zichzelf als de meest hoogstaande goddelijke schepping beschouwde, en noemde het document, met de Engelse scherts hem zo eigen, "The Lethal Biped: Four Legs Good, Two Legs Bad", of in het Nederlands: "Terminale Tweevoeters: Tetra Tof, Tweepoot Trauma". Deze vertaling is tot nu toe nooit officieel geweest, omdat ten eerste het manifest altijd een ongepubliceerd handschrift is gebleven, dat bovendien nooit vertaald werd, maar héél af en toe eens vermeld werd, ook in Engelsonkundige kringen. De vermelding hier maakt het al iets officiëler.

De Terminale Tweevoeter

In zijn manifest waarschuwde Darwin voor een toekomst waarin de zich toen volop ontwikkelende technologie en industrie wel eens zouden kunnen leiden tot uitputting der grondstoffen, overproductie, en vervuiling van de hem dierbare natuur. Hij ging daarmee lijnrecht in tegen een algemeen heersend positivisme, wier de aanhangers (zo ongeveer de hele wereld dus) het volste vertrouwen hadden in een even spectaculaire ontwikkeling van de wetenschap, die dan alle bestaande en toekomstige problemen netjes zou oplossen. In de slotparagraaf achtte hij de mens zelf in staat om producten te maken met een vooraf berekende beperkte levensduur, waardoor de consumenten verplicht zouden worden om steeds nieuwe exemplaren te kopen van nog lang niet versleten zaken. In een periode waarin het herstellen van gebruiksvoorwerpen nog een alledaagse zaak was, werd een dergelijk toekomstbeeld uiteraard weggewuifd, zodat het niet hoeft te verbazen dat er nooit interesse werd betoond voor het manuscript.

De Groene Jongens

Het enige bewijs dat mensen, indien ze dat maar willen, tóch in staat zijn om duurzame technologie te ontwerpen, brandt in deze Californische brandweerkazerne sinds 1901, en wordt daar nu door Groene Jongens streng bewaakt tegen handlangers van de op snelle consumptie gerichte industrie.

In navolging van organisaties zoals Greenpeace, ontstond in Californië in 1975 de "Groene Jongens", een groepering die zich toelegt op het behouden van "duurzaam patrimonium": objecten die zodanig gemaakt zijn dat ze een naar geldende normen uitzonderlijke levensduur hebben (minimum het dubbele), en kunnen hersteld worden om zo die levensduur te rekken. Ze beschermen dit patrimonium vooral tegen gewetenloze industriëlen die onderling afspreken om hun producten kunstmatig een korte levensduur te geven (in verschillende opzichten: compatibiliteit, beschikbaarheid van onderdelen, mode) en zo hun productie draaiende te houden. De Groene Jongens zijn te herkennen aan hun militair ogende outfit, en zijn volledig groen. In tegenstelling tot andere ecologisch georiënteerde actiegroepen zijn de Groene Jongens gewapend, en glanzen ze lichtjes, een eigenschap die ook mooi weergegeven wordt door de plastic miniatuurversies die door en voor hun bewonderaars regelmatig te koop worden aangeboden. De industrie blijft natuurlijk ook niet stilzitten, en creëerde misdadige schaduworganisaties zoals Sabos, Sardonis, IVIS, Phoebus, Spectre, Quantum, The Beagle Boys, en ACME.

Natuurkunde

Darwin was natuurlijk niet de eerste die de natuur het bestuderen waard vond. Zo was daar bijvoorbeeld de Bruggeling Simon Stevin, die met het vak natuurkunde op de proppen kwam. Hij werd, althans volgens een in de Sinjorenstad nog steeds vertelde legende, daartoe geïnspireerd toen een Antwerpenaar hem uitdaagde met de bewering

“	De natuur kunde nie in e vakske steken!	„
—Antwerpenaar die het beter meent te weten dan Simon Stevin.

Niet alleen vond Stevin de studie der natuur best interessant, bovendien vond hij de term goed bekken, en zette uiteindelijk op analoge wijze een hele reeks wetenschappelijke termen om naar onze taal, en voorzag ze zo van zijn beroemde reeks "kundes". Wel, dat beweert men althans ter stede.

“	Laat nooit de waarheid in de weg zitten van een goed verhaal.	„
—Anonieme vertaling van een anoniem Angelsaksisch gezegde dat op zijn beurt waarschijnlijk al een vertaling was van een gezegde dat zo niet Chinees, dan toch op z'n minst oud moet geweest zijn.

De hand aan de natuur

Zal de natuur het zelf voor bekeken houden, of zal de mens haar vóór zijn? Bovenstaande afbeelding heeft het voordeel dat ze beide scenario's even accuraat in beeld brengt.

De grote vraag blijft: zal de natuur het zelf voor bekeken houden, en zichzelf in een laatste wanhoopsdaad vernietigen, of zal de mens haar vóór zijn? Één ding staat vast: het effect zal zodanig identiek zijn, dat niemand zal kunnen uitmaken welk van beide scenario's uiteindelijk zal uitgevoerd geweest zijn. Niet dát het uitmaakt: er zal immers niemand meer zijn om de analyse te proberen, een occasioneel stelletje vergeten astronauten niet meegerekend. Die kunnen daarover dan discussiëren tot óf hun voedsel, óf hun zuurstof uitgeput is.

Aan de schandpaal genageld!	Vastgenagelde versie: 26 januari 2015
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.