Blik
Dit is een
 |
“Even een blik werpen op het werpen van het blik dan maar...”
“En ons maar laten inblikken!”
“Mauw?”
Een blik is een voorwerp gemaakt van blik. Het wordt met name gebruikt als blikken (opslagruimte voor inhoud, soms ook blikjes genoemd vanwege hun grootte) of als decoratie voor de gematigde abstracte doch moderne kunstenaar. Het blik is taxonomisch de bastaardzus van de fles en de pot en de kleindochter van het krat.
Vorm[bewerken]
Het gemiddelde blik lijkt een vorm van een cilinder te hebben, maar dit is niet zo. De oneffenheden van het blik (zoals het deksel) voorkomen dat het blik een daadwerkelijke cilinder wordt. Sommige kunstenaars hebben uit pure frustratie vanwege deze "schandelijke" vorm geprobeerd om sommige blikjes daadwerkelijk een cilindervorm te geven, maar dit is een zeer secuur werkje, omdat er na één oogopslag een deuk in kan zitten waardoor de cilindervorm van het blik nog verder te zoeken is. De echte vorm van een blik is daarentegen wel gespecificeerd als een ogenblik: rond, kwarts-cilinder en foeilelijk.
Er bestaan echter ook andere blikken die platter zijn en al helemaal niets meer weg hebben van een cilinder, maar hun bestaan en nut worden op dit moment nog betwist.
Onderdelen[bewerken]
Het blikje[bewerken]
Een prominent (maar niet het grootste onderdeel) van het blik is het blik. Het blik is bijna overal prominent zichtbaar: aan de zijkant, aan de bovenkant en aan de onderkant. Vaak is dat blik gemaakt van blik, maar soms ook van andere ijzersoorten, die het niet tot een zuiver blik maken en het geen ogenblik waard maken. Dit blik wordt geboren als olie, maar na een proces van fabricage, hoge temperaturen, arbeidskrachten en een snufje magie, wordt het een volwassen blikje (geen blik meer!) na vervouwing en samensmelting. Daarom wordt het blikje ook wel het symbool van eenheid genoemd, maar Noord-Korea klaagt al jaren omdat zij de titel opeisen.
Het kopblik en het kontblik[bewerken]
Ten opzichte van het blikje heeft het kopblik (bovenkant) en het kontblik (onderkant) een sterke afwijking. Het blikje is rond en er kan iets onophoudelijk doorheen. Om van het blikje een blik te maken, moet dat blikje dat er al is, afgesloten worden. Dit gebeurt door de toevoeging van het kontblik en het kopblik. Het kontblik is een rond blikschijfje (net als het kopblik) en is wat zijn naam doet vermoeden, bol van vorm. Deze verbolde vorm is erin geslagen om het blik stabieler te laten staan, omdat de bolle kant naar de andere opening van het blikje toe wordt gehecht (dit is zo in verband met een ingewikkeld proces met druk). De holle kant komt onder te staan. Het wordt vastgemaakt door het om het blikje heen te vouwen, net als het kopblik. Echter, is het kopblik plat en heeft het een patroontje dat bobbeltjes bevat, ergens ten noorden (ten oosten in Saudi Arabië) van het midden. Het kopblik gaat pas op het blikje als er lucht en inhoud in is gekomen. Pas nadat het kopblik op het blikje is gemonteerd, heeft het blikje zijn ruwe vorm, maar een kopblik is niet compleet zonder:
Het kleine platte blikken aanhangseltje[bewerken]
Het kleine platte blikken aanhangseltje wordt bevestigd aan het kopblik, precies achter het bobbelvormige patroontje. Dit gebeurt door een gat te maken in de vorm van het patroontje, welke rond is. Nu er een gat in gemaakt is, wordt het kleine platte blikken aanhangseltje aan de rand bevestigd. Aan het kleine platte blikken aanhangseltje zit een klein plat blikken plaatje, welke uit het kopblik is gesneden of geslagen. Deze komt aan het kleine blikken aanhangseltje te zitten door middel van klein plat blikken aanhangseltjeslijm, een snufje magie en een hoop schietgebedjes richting God (of Allah, dit ligt eraan aan welke kant het patroontje gelokaliseerd is op het blik, in dit geval dan het oosten). Het kleine platte blikken aanhangseltje heeft als functie om het blik te openen. Niet om het blik te ontleden, als zijnde, het kopblik en het kontblik van het blikje te scheiden en uiteindelijk het blikje uit elkaar te snijden en uit te rollen terwijl de inhoud (wat hierna nog wordt beschreven) er dan intussen vrolijk uit komt lopen of rennen. Nee, openen houdt in: door enkel een gaatje te maken zodat de inhoud met vertraging uit het blik komt. Vroeger bestond dit niet, net als het patroontje op het kopblik en moest men het blik openen door er met een hamer op te slaan, wat vaak één grote natte rotzooi tot gevolg had. De mens is innovatief en niet gek, want toen de verzekeringen deze nattigheden niet meer wilde vergoeden, ging de mens een oplossing bedenken, welke kwam van een Fransman, die zodoende het kleine platte blikken aanhangseltje uitvond, welke praktischer werd bevonden. Soms wordt het kleine platte blikken aanhangseltje ook wel het lipje genoemd, maar dit is enkel vaksverkwanseling. Voordat deze erop gaat moeten er nog twee ingrediënten bij, namelijk:
Lucht[bewerken]
Lucht is het allerbelangrijkse ingrediënt voor een geslaagd (om het blik zijn vorm te geven moet er geslagen worden) blik en een geslaagde blik. Zonder lucht, geen blikken. De lucht wordt in zijn puurste vorm (O2 CO2 N2) in het blikje geschoten, op zó'n manier, dat het er voor een uur verward in blijft zitten. Het stikstof, dat er puur bij zit vanwege het schieten en de inhoud van de atmosfeer, gaat er het snelste dood, dus men moet snel handelen met het toevoegen van het bijkomende ingrediënt om het nog een beetje samenhang te geven. De zuurstof blijft langer mee dan de koolstofdioxide, omdat na opening de koolstofdioxide uit paniek uit het blik probeert te vluchten - vandaar ook de immense druk op een blikje nadat de lucht daar van binnen wakker is geschud na hun lange winter-herfst-lente-zomerslaap - en daarmee vooral de vloeistoffelijke toestandelijkheid (zie hieronder) eruit doet jagen.
Inhoud[bewerken]
De inhoud van een blik kan van alles zijn. Met name is de inhoud van een blik vloeistoffelijke toestandelijkheid. Eigenlijk is de inhoud een optioneel iets, dat in het blik terecht komt. Het blik dankt zijn welbekende nut, door opslagplaats te zijn voor de vloeistoffelijke toestandelijkheid. Net als een erlenmeyer kan er een vloeistoffelijke toestandelijkheid in, hoewel blikken niet zo handig zijn voor scheikundige proefjes, omdat blikken eerder als nut dienen (naast de opslag) om eruit te drinken, tenzij er sprake is van vloeibare zuurstof, welke het hele proces van het blik grondig doet slopen. Dit drinken is onmogelijk zonder de vloeistoffelijke toestandigheid (vaak cola, sinas, bier, wodka e.d.) en dat zal dus uiteindelijk - mocht men eruit willen drinken - ditmaal verplicht in het blik moeten. Naast de vloeistoffelijke toestandelijkheid kan de inhoud ook kattenvoer, augurken (indien niet mogelijk ook in potten), verf, makreel en blik bevatten.
Nu, wanneer de lucht en de inhoud zich in het blik bevindt, komt het kopblik om het blikje heen gevouwen. Ten slotte wordt het klein plat blikken plaatje dat aan het kleine platte blikken aanhangseltje vast zit, aan het kopblik vast gemaakt, op zo'n manier dat de lucht en de inhoud (met name de vloeistoffelijke toestandelijkheid!) niet uit het blik kan vluchten.
Nu is het blik compleet.
Recycling[bewerken]
Het blik is ideaal om uit te drinken, maar ook ideaal om op de straat te gooien vanwege de kleine verschijning. Oncyclopedia raadt overigens niemand aan om de straat te vervuilen, maar roept u op om al het vuil in de prullenbak te doen. Naast het wegwerpen, dat kan leiden tot een blikken bruiloft met de gevangenis, kan men van blikken ook goede dingen doen na het gebruiken.
Huizen[bewerken]
Huizen maken is een recentelijk opgekomen idee over wat men kan doen met een gebruikt blik. Echter, niemand wil graag in een blikken huis wonen omdat mensen zich niet snel laten inblikken en baksteen nu eenmaal sterker is. Het is dan ook een zeer apart idee dat er daadwerkelijk huizen van blik worden gemaakt, maar dit zijn enkel mensen die weigeren om in de steentijd te wonen. Hoe dan ook, blikken zijn uitstekend om te hergebruiken.
Kunst[bewerken]
Blikken zijn een kubistisch of abstract object en een symbool voor de goedkope, hedendaagse moderne kunst. Men kan Broddelen met Blik door middel van het vandaag de dag nogal controversiële stapelen. Hierdoor kan men van een blik een olifant een toren maken, die steeds een andere vorm kan aannemen dan een andere verzameling blikken ander kunstwerk. Een bekend kunstwerk van blikken is een toren met een hoogte van 40 blikken, die echter na een wervelstorm van 2 beaufort omviel op de binnenplaats van Parijs tijdens een kunstbeurs. Sindsdien is er een nieuwe kunstvorm geïntroduceerd, namelijk het gravitisme, waarbij het op beeld zetten van het vallen op zich een zeer belangrijke rol speelt. Naast het stapelen kan men de blikken ook naast elkaar zetten, hoewel dit minder gewaagd is (soms ook kitscherig) en typischer is.
Zie ook[bewerken]
|
Ingelijste versie: 7 mei 2012 |
Dit sublieme artikel is de glorieuze overwinnaar van een Pieper en geldt daarmee als voorbeeld voor eenieder die perfectie nastreeft! Het artikel is daarom ingelijst op de Hoofdpagina en in de Lijst der Giganten.
| |
| Dit artikel ging ervandoor met de welverdiende  Gouden Lentepieper |