Badminton
Badminton | |||
Het stenen pluimpje van de "Badmintonman" | |||
Algemene gegevens | |||
Type | Individuele sport | ||
Categorie | Sporten waarbij je dingen moet werpen | ||
Locatie | Eender waar, liefst binnen | ||
OnLympische sport | Zou een goed idee zijn, eigenlijk... | ||
Paralympische sport | Zou óók een goed idee zijn, eigenlijk... | ||
Verwante sporten | |||
Verwante sporten | Tennis Pingpong | ||
|
“Badminton is geen tennis.”
“Is 't nu badminton of tennis, 'k heb van geen van beiden kennis.”
“Erover en eronder!”
Badminton (naar keuze uit te spreken als "bádminton", "badmínton" of "badmintón", er luistert tóch niemand) is een sport die uitsluitend wordt beoefend door mensen die om welke reden dan ook [1] niet in aanmerking komen voor tennis, en wordt om die reden ook wel "tennis light" genoemd.
Beknopte beschrijving[bewerken]
Badminton is een op tennis gelijkende bezigheid met als grootste verschillen
- een totaal gebrek aan prestige;
- het projectiel, dat geen bal is maar... ach, leest u even verder, als u zo goed wil zijn;
- een hoger geplaatst net (toegevoegd eind XVIIIde eeuw), waar ook onderdoor kan gespeeld worden, mits het projectiel wél over een redelijk ver van het net geschilderde streep te krijgen, een hele opdracht;
- het voornamelijk binnenskamers, of op z'n minst op schaars bezochte plaatsen spelen, wegens gebrek aan voldoende geïnteresseerd publiek enerzijds, en de schaamte van de spelers voor hun sport anderzijds. Vóór de verrassende erkenning als Olympische sport in 1992 waren zij overigens ook de enigen die het een sport noemden, terwijl daar nu diegenen worden aan toegevoegd die het badminton moeten reguleren of beschrijven, met andere woorden comitéleden en journalisten. Die laatsten zijn overigens in de minderheid: elke sportjournalist vindt wel een gepast excuus om niet over badminton te moeten berichten.
Er wordt dus over en onder een net gespeeld, en wel door middel van een projectieltje dat in moderne tijden bestaat uit een rubber bolletje met uitwaaierende pluimpjes eraan, wat het ook zijn schattige naam "pluimpje" heeft bezorgd. Het pluimpje wordt naar de overkant gemept met een aan een steel bevestigd ingeraamd stuk kippengaas, dat men "racket" noemt. Er worden geen punten toegekend: wie als eerste het door de tegenstrever gelanceerde pluimpje op de grond laat vallen in plaats van het terug te meppen, veroorzaakt een welverdiende pauze en staat in voor de versnaperingen die tijdens die pauze genuttigd worden. Het spel stopt wanneer één der spelers genoeg heeft van de versnaperingen, behalve bij de sinds 1992 ontstane officiële wedstrijden, waar het de scheidsrechter is die de boel stillegt wanneer hij het beu is om de spelers te zien eten en drinken, terwijl hij op zijn stoel moet blijven zitten.
Ontstaan en geschiedenis[bewerken]
Het ontstaan van badminton is in discrete nevelen gehuld, maar aangezien het sinds mensenheugenis beschouwd wordt als een lichte versie van tennis, en het ontstaan van deze sport gedateerd wordt omstreeks het verschijnen van de Homo Sapiens, houdt men dezelfde ontstaansperiode aan. Zodoende is het meteen ook veilig om aan te nemen dat er ook toen al mensachtigen waren die niet geschikt waren om zich met tennis te vermeien vermoeien. Het duurde tot 1860 eer dit vermaak een naam had, en vóór die tijd werden altijd vage omschrijvingen gebruikt.
Prehistorie[bewerken]
Opgravingen hebben aangetoond dat onze badmintonnende verre voorouders stenen projectielen gebruikten en houten knuppels[2], wat tevens aangeeft dat het verschil met tennis toen miniem moet geweest zijn, en herleid kan worden tot het ontbreken van een net (een toevoeging van de XVIIIde eeuw) en een gedurfder ontwerp van het projectiel (iets kegelachtig in plaats van iets bolachtig).
IJzertijd[bewerken]
De IJzertijd brengt geen ophefmakende, maar eerder voorspelbare ontwikkelingen: zowel het projectiel als het lanceertoestel worden van ijzer gemaakt, waarbij dat laatste de vorm van een grote spatel met een lange steel krijgt, een ontwikkeling die we ook bij het IJzertijdtennis vinden.
Romeinse tijd[bewerken]
De Romeinen pasten dit zonderling tijdverdrijf zodanig aan, dat het, ondanks de geringe belangstelling, toch in hun verfijnde cultuur paste: ze maakten het projectiel van leer, met behoud van de vorm, en het racket van fraai bewerkt hout. Beide zijn vergankelijk, zodat geen enkele archeoloog er al één heeft kunnen opgraven[3]. Enkel het kippengaas waardoor de Romeinen een groot gedeelte van de spatel vervingen, om minder luchtweerstand te hebben, is bewaard, maar omdat bij elke vondst het houten raamgedeelte ontbreekt, beweren sceptici dat dit gaas een andere functie had, waarschijnlijk verbonden met de landbouw. Historici moeten het dus doen met afbeeldingen, die overigens ook de aanwezigheid van een streep tussen beide spelers aangeven. Daarboven zou later het net komen. Verder is er nog de omstreden beschrijving, door Tacitus, van een spel dat bijzonder goed op badminton lijkt, maar omdat die beschrijving voorkomt in een satirisch werk, dient men omzichtig om te springen met dergelijke "bron".
Middeleeuwen[bewerken]
In de Vroege Middeleeuwen werden op kerkelijk gezag niet alleen de Atheense filosofiescholen en de Griekse Spelen verboden, maar ook deze eveneens te zeer met heidendom geassocieerde hobby. Projectiel en lanceertoestel werden opgeborgen, om pas zo'n millennium later weer tevoorschijn te komen, onveranderd, ongeschonden.
Renaissance[bewerken]
De herontdekking van de klassiek-Romeinse cultuur strekte zich ook uit tot deze zonderlinge semi-sportieve bezigheid, waaraan, uit respect voor de Romeinen enerzijds, en uit gebrek aan belangstelling anderzijds, niks werd veranderd. Men speelde zelfs in Romeinse kledij, of wat daar in de XVIde eeuw voor doorging.
XVIIde eeuw[bewerken]
In de XVIIde eeuw werd voor het eerst het projectiel vervaardigd van kleine pluimen, die het meteen ook zijn schattige naam "pluimpje" gaven. Ook werden de lanceertoestellen lichter en eleganter gemaakt, door het Romeinse kippengaas te vervangen door gedroogde opgespannen kattendarmen. Deze verfijningen brachten zoveel vaart in het spel, dat de vlugger bewegende dingen raketten genoemd werden, later verengelst tot "racket".
XVIIIde eeuw[bewerken]
Kort vóór de Franse revolutie[4] werd, op initiatief van Vicomte Pivot de la Charnière, een zonderling die ook het experiment van de gebroeders Montgolfier had bekostigd, boven de scheidingsstreep een net gemonteerd, om, door meer krachtinspanning te vergen van de spelers, het geheel toch iets sportiefs te geven. Aan beide kanten werd een extra streep toegevoegd, waarover het pluimpje[5] moest geraken wanneer er onderdoor het net werd gespeeld, een extra attractie, die echter alleen wordt uitgevoerd door topbadmintonners. Ja, deze bezigheid kent zijn virtuozen!
XIXde eeuw[bewerken]
Het nog schroomvol onbenoemde badminton[6] zou in de XIXde eeuw niet te onderscheiden geweest zijn van dat in de XVIIIde, ware het niet dat omstreeks 1860 de Engelse edelman Archibald "Shuttlecock" Donnay, dertiende Lord of Badminton, een passie opvatte voor een spel dat hijzelf niet mocht spelen, omdat hij geen enkele afwijking had die hem belette tennis te spelen, maar dat hij absoluut onder zijn hoede wou nemen. Hij organiseerde daarom tornooien op zijn domein, en spoedig werd de naam "Badminton" synoniem voor het spel, een gooi naar onsterfelijkheid waar zijn nazaten nog steeds wrokkig om zijn.
XXste eeuw[bewerken]
In 1992 bleek er bij het afsluiten van de Spelenkalender een Olympische sport te kort te zijn om een gelijkmatig gevuld programma aan de geïnteresseerde televisiezenders te kunnen presenteren. In allerijl werd overlegd om een extra min of meer sportieve bezigheid als sport, en bij uitbreiding meteen als Olympische sport te erkennen, en de keuze viel op badminton, een keuze die dus volledig te verantwoorden is door de tijdsdruk. Tezelfdertijd werden de veertjes vervangen door plastic kopietjes, want badminton was, mede door de late erkenning, vóór alles een moderne sport!
XXIste eeuw[bewerken]
Het badminton van de XXIste eeuw verschilt enkel van dat van de eeuw ervóór in de samenstelling van de pluimpjes: omdat plastic nu uit den boze is en echte pluimen enkel nog van op natuurlijke wijze gestorven ongeclaimde vogels mogen komen[7], worden ze enkel nog uit handmatig en chloorvrij gebleekt recyclagekarton gemaakt.
Badminton in de media[bewerken]
Ondanks alle terughoudendheid vanwege zowel deelnemers als verslaggevers, duikt badminton toch af en toe in de pers op, omdat het fenomeen niet totaal kan genegeerd worden, zeker sinds het als Olympische Sport is erkend.
Badmintongerelateerde persknipsels zijn dan ook om meer dan één reden tot verzamelobjecten voor badmintonliefhebbers geworden:
- er wordt weinig gewag gemaakt van badminton;
- papieren media worden nog zeldzamer dan artikelen over badminton, en een Internetartikel uitknippen en inplakken heeft toch niet dezelfde charme.
Invloed op de samenleving[bewerken]
Het badminton heeft, ondanks de overschaduwing door tennis, toch één grote invloed gehad op de moderne samenleving: het pluimpje diende als inspiratie voor de bemanningscapsules die sinds de jaren '50 op ruimteraketten werden geplaatst, en de etymologische samenhang tussen "racket" en "raket" was óók mooi meegenomen! Vreemd genoeg werd nog geen enkele raket of expeditie "Badminton" genoemd, een vergetelheid die vast nog dit millennium wordt goedgemaakt.
Nutteloze verspillingen van energie en tijd | |
Atletiek ·
Badminton ·
Basketbal ·
Biatlon ·
Boksen ·
Bowlen ·
Bridge ·
Bukkake ·
Cricket ·
Curling ·
Dammen ·
Darts ·
Discussie ·
Fierljeppen ·
Formule 1 Olympische Spelen (van Mongolië) · Paralympische Spelen · Winterspelen |
Aan de schandpaal genageld! | Vastgenagelde versie: 26 november 2018 |
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.
|
Notenbalk[bewerken]
- ↑ Te dik, te mager, te groot, te klein, te sterk, te zwak, te bijziend, te verziend, te introvert, te extravert, te links, te rechts, te arm. "Te rijk" hoort niet in het lijstje, want wie te rijk is om tennis te spelen kiest voor golf.
- ↑ De "Badmintonman" die opgegraven werd in de Peel, het welbekende veengebied in Nederland, was niet alleen goed bewaard, maar zijn badmintonknuppel was dat ook.
- ↑ Het is dus in spanning wachten tot ook uit déze periode een vertegenwoordiger in een veen wordt gevonden.
- ↑ En volgens badmintontegenstrevers één der oorzaken van, of toch aanleidingen tot die revolutie.
- ↑ Hij noemde het "La p'tite plume".
- ↑ Men had het over "neptennis", "pluimbal" en "al dat gedoe over en onder dat net".
- ↑ Vóór de overgang naar plastic kwamen alleen veertjes in aanmerking die van gezonde, levende exemplaren van de zeldzame witte Madagascarraketkuifkanarie waren geplukt, een traditie die minder schokkend overkomt in een voetnoot.
Dit is een
|