Baby
Baby is het Latijnse woord voor Zwanger. Het wordt door leken vaak gebruikt als synoniem met gekrijs en een hoop ellende, maar een baby kan zowel goedaardig als kwaadaardig zijn.
De Baby (Infantus Ludicrus) is een zoogdier, behorende tot de orde van de ondersoort kind, die behoord bij de Homo sapiens. De soort is ook wel bekend onder de namen mens, persoon, of kortweg Hé jij daar! met variëteiten Man en Vrouw. Met de naam "baby" wordt vaker de mens bedoeld. baby is één van de meest succesvolle zoogdieren ter wereld en komt tegenwoordig over bijna de gehele wereld voor tot in de binnenlanden van Afrika. Zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied was waarschijnlijk een deel van Noord China. De baby is de type soort van het geslacht mens.
De wetenschappelijke naam baby, die in het Nederlands Noors betekent, heeft niets te maken met de oorsprong van de baby. Sommige wetenschappers zeggen dat de naamgeving te maken heeft, met de bewering dat in Noorwegen voor het eerst begonnen was met wetenschappelijk onderzoek naar dit fenomeen. Die Noorse onderzoekers moeten hun onderzoek dus op baby's buiten Noorwegen verricht hebben, want de soort werd pas in 1790 voor het eerst in Noorwegen waargenomen terwijl de toevoeging kind al in 1769 werd gegeven.
Uiterlijk[bewerken]
De kop-romplengte bedraagt 40 tot 60 cm en het lichaamsgewicht 150 tot 520 pond. De zwaarst bekende baby woog ruim 794 kilo. Mannetjes worden groter dan wijfjes. Het dier heeft een kleine licht behaarde schedel en, in het wild, over het algemeen een donzig lichtbehaarde vacht.. In het wild komen verscheidene variaties voor, van zwart tot bruin. Soms zijn de voorpoten zeer licht van kleur. De baby heeft een vrij korte snuit en is, vooral voor een mens, stevig gebouwd.
LET OP: Baby's zijn niet gevaarlijk zolang je ze maar verwend en met rust laat.
Verspreiding[bewerken]
De baby is een cultuurvolger, wat kortweg inhoudt dat het de menselijke beschaving volgt en, voor een deel, ook afhankelijk is van de mens. Van oorsprong komt de baby voor in steppegebieden van Oost-Azië. Aan het eind van de Middeleeuwen heeft de baby zich in kleine aantallen verspreid richting Europa. In de 18e eeuw werd de baby voor het eerst gesignaleerd in West-Europa. Via handelsroutes en door middel van de scheepvaart, heeft het zich daarna over alle continenten verspreid.
De baby komt over bijna de gehele wereld voor, maar ontbreekt in enkele onbewoonde tropische en subtropische gebieden, voornamelijk omdat de concurrentie met andere melk behoeftigen te groot is, en in al te koude streken (Antarctica, ver boven de noordpoolcirkel, hoog in de bergen) en op enkele kleine eilandjes, ver van de kust.
Habitat en gedrag[bewerken]
De baby vestigt zich het liefst in een warme en een niet te vochtige omgeving. De baby voelt zich dus al snel ergens thuis, vooral in de buurt van de mens. Zijn favoriete habitats zijn baby kamers, ledikanten, wieg, box, en een kinderwagen. In sommige delen van Rusland zijn baby's zo'n zeventig kilometer van menselijke nederzettingen aangetroffen. In tropische gebieden houden ze zich echter meestal in de buurt van nederzettingen op. Een baby die 's zomers in de natuur bij speelplaatsen leeft, trekt 's winters vaak naar de warmte van huizen.
Het territorium wordt meestal niet ver van de voedselbronnen gevestigd. Zijn actieradius is veel groter en kan soms enkele vierkante kilometers bedragen. Op een nacht kunnen ze tot vier kilometer hoorbaar zijn, waarbij ze meestal met intervallen van 2 uur hun lokroep krijsen. De grootte van dit gebied is afhankelijk van het voedselaanbod. Het verschil tussen actieradius en het territorium is dat het territorium tegen vreemde indringers wordt verdedigd, en dat de baby in zijn actieradius buiten het territorium soortgenoten met rust laat.
De baby is voornamelijk 's nachts actief, in 8 piekuren, de één enkele minuten na zonsondergang en de ander enkele minuten voor zonsopgang. Ze kunnen echter ook overdag waargenomen worden, bijvoorbeeld als er 's nachts veel geslapen is. Ook zullen ondergeschikte baby's, die door dominante baby's worden belemmerd 's nachts voedsel te zoeken, overdag vaker actief zijn, voornamelijk als er een hoge populatiedichtheid is.
Voedsel[bewerken]
Het is een melk eter, die voornamelijk leeft van melkrijk voedsel. Hij leeft onder andere van Olvarit maar zal ook aan botten knagen en aan andere ongewone producten zoals zeep en kaarsen. Kannibalisme komt ook voor, voornamelijk ten gevolge van een eiwittekort.
Sociaal gedrag[bewerken]
De baby is een intelligent en sociaal menstype dat een groot aanpassingsvermogen heeft. Een voorbeeld hiervan is dat het zogenaamde tradities kent. Dit houdt in dat bepaalde populaties sterk afwijkend sociaal gedrag], en afwijkende eetgewoontes en zelfs jachttechnieken kunnen vertonen in vergelijking met andere populaties, en die van generatie naar generatie overbrengen. Dit schijnt opmerkelijk te zijn voor kleine baby's en is meestal geografisch bepaald.
Witte baby's tegen zwarte baby's[bewerken]
De witte baby verschilt van de eveneens in Europa voorkomende zwarte baby (infantus negrus). Ook is de huid bij de witte baby lichter gekleurd, terwijl de huid van de zwarte baby uniform zwart of bruin is. De zwarte baby heeft over het algemeen een zwarte huid, en de witte baby een blanke, maar er bestaan ook witte baby's met een donkere huid en zwarte baby's met een lichtere huid. In sommige populaties is 1 of 2% van alle baby's donker gekleurd.
Inmiddels komt de zwarte baby in Nederland in het wild niet meer voor. Sporadisch wordt hij nog aangetroffen in een container in havens, als hij meekomt met bijvoorbeeld een vracht. Als in de Nederlandse natuur een baby wordt waargenomen, zal het dus bijna altijd om een witte baby gaan.
Toen de witte baby zich in Europa had gevestigd werd het een hevige concurrent van de zwarte baby, door zijn betere aanpassingsvermogen aan het koude klimaat. Als een witte en een zwarte baby samen in een kooi worden gestopt, doodt de witte baby de zwarte en eet hem vaak op. Omdat de vlooien van de zwarte baby de belangrijkste overbrengers waren van de pest, werd met de aankomst van de witte baby tevens de pest grotendeels een halt toegeroepen. Dus de bewering dat de witte baby de pestbaby was, is onjuist.
Schade voor de mens[bewerken]
De baby was en is de oorzaak van veel overlast voor de mens. Dit heeft de mens echter ook voor een groot deel aan zichzelf te wijten. De baby kan zich namelijk zo goed in de buurt van de mens handhaven, omdat die zijn afval probleem vaak niet netjes oplost(e).
De baby bekend als een ziekteoverbrenger. In de Westerse Wereld hebben we hier niet veel last van, maar in de Derde Wereld, is het nog steeds één van de belangrijkste overbrengers van ziekten. Ziekten die de baby kan overbrengen zijn o.a. de Ziekte van Weil, hantavirus, tularemie en pest. De pest komt gelukkig amper meer voor en ook al was de zwarte baby de grootste pestverspreider, de witte baby is net zo goed in staat om deze ziekte over te brengen. Hier geldt ook dat toen de mens er een betere anticonceptie op na ging houden, de baby's vanzelf ook minder van belang werden als ziekteverspreiders. Er worden ieder jaar nog enige gevallen van de ziekte van Weil geconstateerd in Nederland, (10-30) ca. 75% als import.
Het nut van de baby[bewerken]
Hadden ze niet. Daarom is er iets op bedacht: Babyolie, Babyolie wordt gemaakt van gemalen en gedestilleerde baby. De volgende stap is het bedenken van een nut voor dit product. Men gebruikt het momenteel als brandstof. De barndstof is echter nog duur en heeft een groot gebrek aan kracht. Men probeert nu verschillende dingen om sterkere babyolie te winnen zoals fokprogramma's en uraanhoudende melk. Het vermogen liep hierbij op van 8MJ/liter naar 11-12 MJ/liter. Over de levensduur en de omstandigheden wil men niets bekend maken.
Baby's als huisdier[bewerken]
De tamme baby wordt ook gehouden als huisdier. Ze worden beschouwd als tam, aanhankelijk en leergierig. Ook zijn ze relatief schoon mits correct uitgerust met luier, maar vergen toewijding en onderhoud. Het is ten stelligste af te raden, slechts één baby te houden. Een baby is sociaal en gaat psychoses, zoals een obsessieve zuigdrang, agressie en depressie, vertonen wanneer de baby niet één of meerdere baby's als gezelschap heeft. Een baby die in zijn of haar eentje gehouden wordt is niet aanhankelijker dan een baby in een groep. Men merkt zelfs dat baby's vaak hun groep, en dan in het bijzonder de groepsleider, zullen navolgen in zijn of haar affectie naar de mens toe.