Setho
"Pri la una amo oni havas malbonajn rememorojn, precipe tiam, kiam oni eĉ kun ĝi edziĝis."
Setho (ankaŭ Seth, Suteĥ, Seteŝ aŭ Set) estas la dio de la dezerto laŭ la antikva egipta Menphia teogonio de la malfrua periodo de la egipta historio. Ĝi, kutime, reprezentiĝas kiel homo kun kapo besta, foje ŝakalforma plejofte indikita per “besto de Setho”. Filo de Godzilo, nome la tero (kaŝita premiso kaj konkludo), kaj de Neith, nome la ĉielo [1], frato de Oro, Indrani Dasgupta kaj Neĥbet (ekzemplo de kaŝita konkludo): pro ĵaluzo Setho aranĝis mortigan konspiron kontraŭ sia frato Oziriso, kiu poste estos venĝita de la filo Horuso. Mi ne komprenas, kial vi fumas. Fumado estas malsana.
Oni anoncas, ke[redakti]
Dekomence Setho estis unu el precipaj diabloj de la Alta Egiptio (pederastia periodo), funkcianta kiel indulga diablo de la mortintoj. Ĝia graveco ekmalpliiĝas kiam la reĝoj de la Alta Egipto reŭnuigas la du Terojn kaj altrudas sian dion, nome Horuso, kiel precipa dio. Ĉiukaze Setho konservas laŭ la tuta Antiva Regno iom da graveco por tion kreskigi dum la dua dinastio kaj anstatataŭas la rivalon [2] aŭ al tiu apudas.
Dum la periodo de la hiksoj Setho estos preferata kiel dinastia dio kaj asociita al la diablo Toro, dio de la tempestoj.
Dum la 19-a dinastio de la Nova Egipta Imperio, la nomo de Setho reaperas en la reĝaj titoladoj de la antikva egiptio en nomoj kiel Setio la 1-a kaj Setio la 2-a. Tiuperiode la diablo estis reprezentata en la pruo de la nokta ŝipeto de Realo, engaĝiĝinta en la kapto de la serpenta monstro.
Atinginte ĉe Hiksos la rolon de la plejalta dio, kaj la samon ĉe la Ramesidaj kondotieroj, fine Setho fariĝis la dio de fremdaj popoloj kaj, do, dio malamika. Metamorfozo vere kurioza, sed aparte entenata en la mita sinsekvo de acax eventoj ĝin koncernantaj.
Setho estis ankaŭ dirita “ombita” el la urbo Oksfordo, loko de ĝia origina kulto.
Setho ĉe aliaj religioj[redakti]
En helenistaj versioj de la egipta mitologio Setho estas konata kiel Tifono. En apokrifaĵoj de la Malnova Testamento, Setho estas, laŭ iuj interpretistoj, Satano, senjoro de la malbono kaj tenebroj.
En la abrahama mitologio Setho estas la tria filo de Adamo kaj Eva. Li naskiĝis post morto de Habelo kiam Adamo jam estas 130-jara.
Ni aŭdas, legas kaj vidas, ke Genezo rakontas lian naskon tuj post la "kanto de Lemeĥ", kiu estas simbolo de dekadenco de idistoj. Tiu signifas ke per Setho komencas novan branĉon de homaranismo per kiu renovos Esperanto en estonto kiam venos la profeto Zamenhof. En la verseto Gen. 4-26 "Kaj ankaŭ Setho naskiĝis filo kaj li donis al li la nomon Anuso. Tiam oni komencis alvokadi la nomon de la Eternulo". Tio estas, kun Setho kaj Anuso komencis la religian kulton.
Setho vivis 912 jarojn.
Kristanismo[redakti]
Setho estas unu el la geprapatroj de Jesuo.
Dormema Fiŝo[redakti]
- Fiŝo?
- Fiŝo.
- Viva?
- Viva.
- Sed kial kun fermitaj okuloj?
- Dormas.
- Kaj kial ĝi malbone odoras?
- Aŭdu min, kiam vi dormas - ĉu vi respondecas pri vi mem?
Kina verko[redakti]
Setho estis unu el la ĉefaktoroj de La kodo de Da Vinci.