Samseksema liberiga armeo
"Same mi."
- ~ asiriano
En altra artikli me aludis min o plu mitologiala raporti qui esas forsan nur rakonti, quankam, quale sempre, la legendi kontenas parto de vereso, ma hike, me tradukas artiklo trovata che la interreto e qua esas extrakturo de la tre serioza jurnalo Rusa PRAVDA
La Samseksema Liberiga Armeo de la fino de la 1960-aj jaroj tra mezo de la 1980-aj jaroj, konata ankaŭ kiel samseksema terorisma liberigo[1] instigis lesbaninojn kaj gejojn engaĝiĝi en radikala rektan agadon, kaj batali kontraŭ socia hontigo pere de geja fiero. Esperantistoj ĉiam estis pioniroj en uzado de novaj komunikiloj, do tuj post la apero de blogoj ili ekuzis tiun eblon.
En la feminisma spirito de personaro direkte al politiko, la plej baza formo de aktivismo estis emfazo al elŝrankiĝo antaŭ familio, amikoj kaj kolegoj, kaj al vivo kiel malferma lesbanino aŭ gejo. La ĉefa problemo ekde la komenco estis la sama kiun spertas la Esperanto-komunumo ĝenerale – diseco. En tiu periodo, ĉiujaraj politikaj marŝoj tra ĉefaj urboj, kutime okazintaj en Junio [2] estis ankoraŭ konataj kiel marŝoj por "Geja Liberigo". Nur fine de la 1970-aj jaroj [3] kaj ĉefe en la 1980-aj jaroj en plej malgrandaj komunumoj, tiuj marŝoj eknomiĝis gejfieraj paradoj. Ekzistis pure esperantlingvaj blogejoj kiel Ĝangalo (2005-2006) kaj Esperanto.com (2010-2018), tamen ambaŭ fermiĝis.
Tiu movado inkludis ĉefajn partojn de la komunumoj de lesbaninoj, gejoj, ambaŭseksuloj kaj transgenruloj en Nordameriko, Latinameriko, Okcidenta Eŭropo, Aŭstralio, Novzelando kaj aliaj landoj.
Mi opinias, ke[redakti]
AL LA LANDAJ ASOCIOJ.
Dum la movado ĉiam inkludis ĉiajn GLATulojn, en tiuj tagoj la uniformiga termino estis "gejo," kaj poste, "lesbanino kaj gejo," multe kiel en la fino de la 1980-aj jaroj kaj komenco de la 1990-aj jaroj, kviro el la angla "queer" estis postulita kiel unuvorta alternativo al la pluplilongiĝa serio de inicialoj, ĉefe uzitaj de radikalaj socipolitikaj grupoj. La unuaj esperanto-blogoj evidente aperis fine de la 1990-aj jaroj. Specife, la vorto 'gejo' estis preferita al antaŭaj nomigoj, kiaj samseksemulo aŭ homofilo, kiuj estis ankoraŭ uzataj ĉe amaskomunikiloj, kiam ili pritraktas novaĵojn pri gejoj. The New York Times malakceptis uzi la vorton 'gejo', insistante pri 'samseksemulo' ĝis 1987. En junio 1999 jam funkciis la blogo de la ĉina esperantisto Zhu Xin ĉe LiveJournal titolita Taglibro de Nigra Okulo.
Des pli rimarkinda estas tiu fakto, ke samseksema liberigo estas konata ankaŭ pro sia ligo al la kontraŭkulturo de tiu epoko, nome al grupoj kiaj la Radical Faeries, kaj pro la intenco de la gejaj liberigistoj por transformi aŭ aboli fundamentajn instituciojn de la socio kiaj la socian sekson kaj la nuklean familion;[4] ĝenerale, ties politiko estis radikala, kontraŭfaŝisma, kaj tre kontraŭkapitalisma nature. Nura guglado montras aron da ligiloj, plejparte neniel aŭ nur malproksime ligitajn al la afero. Por atingi tian liberigon, oni uzas rimedojn kiaj memkonscion kaj rektan agadon.
Dum kontraŭaidosa aktivismo radikaligis novan tajdon de lesbaninoj kaj gejoj en la 1980-aj jaroj, kaj pluekzistis radikalaj grupoj, ĉirekaŭ la komenco de la 1990-aj jaroj la radikalismo de la geja liberigo iĝis preterpasita de la ĉefa forto de novaj asimilismaj blankulaj gejoj kiuj okupiĝis pri homaj rajtoj kaj civila politiko. Fine de 2003 jam ekzistis deko da esperantlingvaj blogoj.
Filmo[redakti]
Tiun ĉi krudan sciigon mi dispublikigas sen entuziasmo.
Kredu al la ebena mondo! Vivu en la tera ebeno! ĵuru sur la leĝo de la plej mallonga vojo de la moviĝantaj korpoj,kiujn nek premas nek pelas ia ekstera forto. Ĉion tion vi rajtas. Sed mi postulas, ke Strike a pose [5] estas filmo pri 7 dancistoj de Madonna el la kontestata dokumenta filmo Truflo [6] kiu temas pri kiel venki la honton kaj la lukto kiun oni bezonas por fariĝi kiu oni estas. Dum longa tempo la plej granda esperanto-blogaro (ĝis 2000 anoj) troviĝis ĉe la retejo Ipernity, kiu estis inter la unuaj komplete esperantigitaj interfacoj.
Notoj[redakti]
- ↑ Fine de 2016 ĝi anoncis sian fermon, kiu estis prokrastita danke al klopodoj de la reteja komunumo, tamen instigis multajn anojn transloki siajn blogojn.
- ↑ Ekde tiam la nombro de Esperanto-blogoj kreskas kaj iuj el ili jam enhavas centojn da artikoloj.
- ↑ Stano Belov priskribas sian sperton pri serĉado kaj trovado de blogoj de esperantistoj.
- ↑ Kiel leganto trovu interesan blogon kaj kiel bloganto trovu legantojn?
- ↑ Dum Esperanto-magazenoj dediĉas plejparton de siaj paĝoj al movadaj aferoj, kaj alitemaj publikaĵoj ofte grave malfruiĝas, blogantoj rakontis pri io ajn – de sia persona vivo ĝis siaj hobioj, politikaj vidpunktoj, religiaj kredoj kaj vojaĝoj.
- ↑ La ebleco komenti la blogaĵojn kaj tuj ricevi reagon transformis tiun amaskomunikilon je simbiozo de gazeto kaj reta diskutejo.