Pugbatado
"Batu malbonulon, li vin flatos, -- kisu, li vin batos"
- ~ Zamenhof
"Mia pugo estas nun aktive punata de profesoroj :("
"Vu batas tu kom bovulo"
- ~ idista instruisto al blondulino
"Strange, mi ne ricevis punbaton"
"Mi ĵus vipis vian pugon."
"Volas mi ke la sidvango
nun ruĝiĝu pro la sango."
"Aleksandro ne volas lerni, kaj tial mi batas Aleksandron."
- ~ Fundamento de Esperanto pri pugbatado
Pugbatado aŭ pugfrapado estas tre grava uzado de la postaĵo, precipe por lingva instruado al la gejunuloj. Per pugbatado la instruisto povas puni gramatikajn erarojn kun taŭga severeco.
Oni faru kiel sekvas...
Antaŭ la punado[redakti]
Antaŭ la punado -- Oni ne povas dubi, ke
- Oni bezonas kanon, kopion de la Sankta Biblio, kaj plenan ujon da trankviliga smiraĵo.
- La studento maldiligenta devas plene malkovri la pugon, kaj kovri la vizaĝon.
La punado[redakti]
La punado --
- La instruisto forte frapas per la nuda mano la ambaŭ molajn vangojn de la petolulo.
- Per kano la instruisto pli forte frapas (plurfoje, se la gramatika eraro estis grava).
- Per la plena Sankta Biblio la instruisto frapas, nur unufoje, sed tre forte.
Tuj poste[redakti]
Tuj post la punado --
- Trankviligan smiraĵon la instruisto (aŭ helpisto) milde metas sur la junan pugon ruĝigitan.
- La studento nun rajtas kovri la pugon, kaj malkovri la vizaĝon.
- La studento diras "dankon, sinjoro" aŭ "dankon, sinjorino" (ne forgesu la n-finaĵon!)
- Se la studento havas larmojn sur la vizaĝo, la instruisto (aŭ helpisto) tiujn forviŝas (aŭ forkisas).
Kaj rekomencas la leciono.
Grava noto[redakti]
Rimarkigo:
Se la instruisto estas viro, kaj la petola studento estas ino, devas ke instruistino (aŭ helpistino) ankaŭ ĉeestu dum la punado, por kunhavi la amuzon. Palavro de kadavro!
Esperanto[redakti]
AL LA ĈEFDELEGITOJ.
Pugbatado (aŭ aliaj batalaj ludoj) ne estas nepre utilaj al la instruado de Esperanto. La plej efektivaj metodoj por lerni Esperanton estas tiuj, kiuj estas specife dezajnitaj por la lingvo mem, kiel ekzemple lernado per kursoj, libroj, poemoj, kanzonoj kaj praktikado kun aliaj Esperantistoj. Tamen, sportaj ludoj kaj aktivecoj povas helpi plibonigi fizikan kondiĉon kaj sanon, kio povas esti benefa por Esperantistoj kaj por la movado en la longa perspektivo.
Pli nova metodo[redakti]
Resumante ĉion, kion mi diris, mi ripetas:
Multaj esperantistoj diskonigas ke a malnova metodo de pugbatado povas tamen tre lacigi la brakon de la instruisto. Moderna solvo estas la pugbatmaŝino.
Pugbatmaŝino[redakti]
Sinjorinoj kaj sinjoroj!
Pugbatmaŝino aŭ pugfrapmaŝino estas ilo por puni personojn petolajn. Ĝi funkcias kiel biciklo. La maŝino ofte enhavas malgrandan komputilon, por nombri la batojn.
Pli tradiciaj metodoj de pugbatado povas tre lacigi la brakon de la instruisto. La pugbatmaŝino evitas tion, ĉar la laboro estas farata de la punato mem.
En la historio de Esperanto venis decida momento, ĉar ŝajnas, ke la maŝino estis inventita de Leonardo da Vinci, post kiam li trovis sian helpistinon Mona Lisa senveste rajdantan sur ĉevalo.
Grandaj pugbatistoj[redakti]
Sed, de nove, la leganto pardonu al mi ; laŭ mia malbona kutimo, mi parolas, kaj mi babilas, kaj mi rakontas pri diversaj temoj, forgesante ke unu el la plej notindaj pugbatistoj en la historio — Fulgencio Batista (1901 – 1973), prezidento de Kubo. He, diablo !