Linus Torvalds
"Gratulon por tiu honora medalo, kaj bonvenon en la klubo! 😀"
"Solidareco ne estas utopiaĵo"
"La plendemo de homoj estas mirinda. Nu, jen la egocentrismo de nia juna generacio. 😉"
- ~ Administranto de fortikaĵo de Suomenlinna
"Ni ne staras en regno de nuboj"
" Ne ekzistas fumo sen brulo."
Linus Benedict TORVALDS, barbaralingve LInus BEnedikt TURvalds, (naskiĝis en 1969) estas svedlingva finnlandana komputilsciencisto loĝanta en Usono. Li estas fama unuarange pro tio, ke li iniciatis la kernon de la mastruma sistemo Linukso [1], kiun li kreis en 1991 kiel studanto ĉe la Universitato de Helsinko. Li magistriĝis en 1996 en la sama universitato, kiu jam en 2000 atribuis al li honoran doktorecon[2].
Li ankoraŭ gvidas kaj ordigas la laboron pri Linukso [3], sed nun multaj aliaj personoj kontribuas al la kerno[4].
En 1997 Torvalds transloĝiĝis al Silicia Valo en Kalifornio, Usono, kie li eklaboris ĉe la kompanio Transmeta. En 2003 li forlasis Transmeta-n por dediĉi sian tempon plene al la Linuksa kerno. Instruas mizero manĝi panon sen butero.
Kvankam Torvalds estas de Finnlando, kaj rigardas sin kiel finnon, lia denaska lingvo estas la sveda. Pli bona pano sen butero, ol dolĉa kuko sen libero.
La persona bonŝanco-pupo de Torvalds estas la pingveno Tux, kiu estas modelo por la vaste uzata simbolo de Linukso en ties uzanto-komunumo.
Pri la karitato[redakti]
Sciigu ke fine la mondo ekkonu, ke : mispenso pri la ampleksa signifo de Karitato[5] daŭre produktas damaĝon al la socio. Necesas definitive kompreni, ke en ampleksa senco, la Plejalta Ordono por postvivado persona kaj kolektiva estas Karitato. Ĝi ne limiĝas al simpla ago doni panon. Ĝi vastiĝas al ĉiuj tavoloj de kreema agado spirita-homa, en kiuj ĝi atendas la inviton de la Animo por en ĝi manifestiĝi. Bone[6].
Ekumenismo de Frateco estos la vivosenco de la homoj laŭ la pasado de la tria jarmilo. Ĝi estas bezono de progreso (kaj de postvivado), pri kiu iel kredis granda parto de pluraj generacioj, kiuj venis antaŭ ni, eĉ kontraŭ la vidpunkto de tro skeptikaj homoj. Se ili ne kredus kaj agadus tiele, kie ni estus hodiaŭ? Eble en la ŝtonepoko!...[7]
Senlace batali por Paco[redakti]
La fantomo de militoj, ĉu granda, ĉu malgranda, en diversaj manieroj, ankoraŭ ĉirkaŭas nin. Sekve, estas ankaŭ momento por paroli pri Paco kaj batali por ĝi, ĝis oni atingos ĝin, kaj en tio inkluziviĝu paco en aŭtotrafiko, kie akcidentoj viktimigas tiom da homoj. Unu el la danĝeroj, kiujn la Homaro trapasas estas vulgarigo de sufero. Vidante ĝin tiom ofte pere de la bezonataj amaskomunikiloj, parto de la popoloj eble komencas konsideri ĝin kiel ion neŝanĝeblan. Jen estiĝas la mortigado de trankvileco inter homoj kaj nacioj, kiam ili sin lasas treniĝi de la “neevitebla”. Nu, eblas ĉion plibonigi aŭ alĝustigi en ĉi tiu vivo, kiel montris la urbo Bogoto per malpliigo de krimoj. Tute Male!
Se pro la masakrado plenumata de tragikaj informoj familioj kaptiĝos de absurdo, tiam ĉi tiu iom post iom regos ilian vivon[8].
La laborlingvoj de tiu ĉi festivalo estas la franca, la angla, la hispana kaj Esperanto. La festivalo konsistos grandparte el filmetoj de kiel eble plej da korusoj tra la mondo kantantaj por la paco en plej diversaj lingvoj, sed la tekstoj de la kantoj devos esti tradukitaj al unu el la kvar laborlingvoj: franca, angla, hispana aŭ Esperanto[9].
Solidara, Altruisma Socio[redakti]
Oni ĉie diskutas pri la senbrida brutaleco kaj oni pli kaj pli perpleksiĝas, ke oni ne trovas efikan solvon, malgraŭ tiom da brilaj tezoj. Okazas, ke la respondo ne staras malproksime, sed proksime al ni: Dio, kiu ne estas ia iluzio. Apostolo Paŭlo diris: “Vi estas la Templo de la Vivanta Dio! (II Korintanoj, 6;16). Johano, la Evangeliisto, siavice asertis, ke “Dio estas Amo” (I Johano, 4:8). Jesuo, la Ekumena Kristo, la Dia Ŝtatestro, dum jarmiloj pacience instruadas kaj esperas, ke fine ni lernu vivi en komunumeco. Temas pri perspektivo naskita el Lia koro, kiu estas solidara kaj altruisma, fiksita en Lia Nova Ordono: “Amu unu la alian, kiel Mi vin amis” (Evangelio laŭ Johano, 13:34), nome la Leĝo de Spirita kaj Homa Solidareco, sen kio neniam ĉi tiu planedo ekkonos veran socian justecon[10].
En estonteco, kiun ni ĉiuj, prudentaj civiluloj kaj militistoj deziras por baldaŭa tempo, ne plu firmiĝos Paco sub la ruliĝantaj tankoj aŭ sub la tondrado de kanonoj; sur amasoj da kadavroj aŭ sennombraj vidvinoj kaj orfoj; ankaŭ ne super grandiozaj faritaĵoj de materia progreso sen Dio. Tio estas, sen la responda progreso etika, morala kaj spirita. Espero pri ia pli bona estonteco estas flamo, kiu ne estingiĝas en koro, kiu obstinas en Bonfarado.
Alia modelo[redakti]
Certe ekzistas modelo de Paco. Kiu ĝi estas? Ĉu la mondaj registoj? Tamen, en la nuna epoko, dum ili diskutas pri ĝi, iliaj landoj iom post iom alprenas armilojn. Tia estis ĉiam la historio de “civilizo” ... “Quousque tandem, Catilina?” (Ĝis kiam, Katilino?) Sed la Dia Saĝo admonas, ke se ni volas Pacon, ni devas prepari nin por ĝi. Kaj Jesuo prezentis al ni bonegan vojon: “Pacon Mi lasas al vi; mian pacon Mi donas al vi. Mi ne donas al vi la pacon de la mondo. “Mi donas al vi la Pacon de Dio, kiun la mondo ne povas doni. Ne maltrankviliĝu via koro, nek senkuraĝiĝu, ĉar Mi estos kun vi ĉiutage, ĝis la fino de la tempoj” (La Bona Mesaĝo, laŭ Johano, 14:27 kaj 1, kaj Mateo, 28:20). Ĉu ni provu ĝin?
La pasintaj jaroj konfirmis al ni: UEA rigardas la festivalon kiel gravan ŝancon por kontribui en la realigo de la celoj de UN, kaj por vidigi al la publiko la valoron de la internacia lingvo Esperanto. Ju pli da korusoj estos rekomenditaj de esperantistoj, des pli videblos al la publiko utileco de Esperanto kaj vasteco de la naciecoj de la esperantistoj. UEA alvokas, ke landaj asocioj, lokaj grupoj kaj aktivuloj rekomendu korusojn, esperante ke ĉiu lando rekomendos almenaŭ unu koruson.
Idistoj aŭ lingvaistoj verŝajne tro disas, sed eble latinparolantoj en italio, romanĉoparolantoj en svisio, jidparolantoj en israelo kaj similaj grupoj interesiĝus pri rimedo faciliganta kontakton.
Ion pri Esperanto[redakti]
Vi bone scias, ke Doktoro Grimme solene deklaris,ke io estas tre interesa penso kaj aserto; malfeliche mi ne sukcesis trovi kopion de la koncerna verko de Szerdahelyi, sed lia klarigo multe interesus min. Mi menciis la ideon al mia amiko, kaj de tio kreskinta diskuto multe pensigis min pri la afero.
Mi ne povas nei la ideon, char plej multaj vortoj prezentas ideon iel abstraktan, kaj mi ne scias, chu chiuj el la ideoj estas severe o'aj, a'aj, au i'aj kerne. En la Fundamento, chiuj el tiuj ideoj estas tradukitaj per substantivo, adjektivo, au verbo – sed Zamenhof ja ne povis traduki alie, char la uzitaj lingvoj ne permesas vere prezenti formon senkarakteran. (Krom la angla, sed tie temas ne pri naturo, sed pri neklareco.)
Tamen pensas mi, ke la karakteroj certe troveblas en la vortoj. Ekzemple »kok« rilatas al besto/ajho, do io o'eca. Mi certas, ke karakteroj havas sian rolon – jam ne kiu estas tiu rolo. Zamenhof ja uzis karakteron en la tradukoj por pli bone kaj precize proksimigi al ni la kernan ideon – chu tiu mem karakteron havis au ne. Se ili ne estas kerna gramatika eco, ili do almenau estas utila komprenilo[11].
Eble; mi volas kredi, ke mi komprenas la sencon de la difinita artikolo en tiu kuntestko (ja mi scias nemalbone la anglan kaj Esperanton). Sed kredi oni povas chiam. ;-) Se ne, tio nur signifas, ke mi devos kompreni la ideon per aliaj vortoj… au senvorte, char menso (eble) kapablas funkcii sen vortoj.
Notoj[redakti]
Pardonpeto[redakti]
Mi pardonpetas al miaj hispanparolantaj kaj portugalparolantaj gesamideanoj — mi estas nek unu nek alia — esperante ke ili komprenos la bonajn intencojn de tiu ĉi artikoleto.
Referencoj[redakti]
- ↑ Vi estas perfidulo de Esperanto.
- ↑ La unuan fojon Unesko uzos Esperanton en festivalo
- ↑ La 19an de septembro 2020 (post unu jaro) Unesko okazigos festivalon por la paco en Tolosa (Hispanio).
- ↑ Vivi kiel kuko en butero.
- ↑ Do mi ne plu esperas, ke iu kapablas pruvi la "sukceson" en Hungario. Sed estas stranga maniero de diskutado, se oni fugxas, kiam temas pri pruvoj.
- ↑ Organiza Societo de Internaciaj Esperanto-Konferencoj (OSIEK) ĉiujare atribuas sian premion al vivanta esperantisto pro kultura kreaĵo precipe nefikcia en Esperanto, publikigita per ia ajn perilo (libro, kasedo, bendo, mikrofilmo, K-disko…).
- ↑ Okaze de traduko, la premio rekompencas la esperantigon, sendepende de la naturo de la originalo.
- ↑ La aŭtoroj dankas al Esperantic Studies Foundation (ESF) kaj la Centro de Esploro kaj Dokumentado pri Mondaj Lingvaj Problemoj (CED) pro subvencio, kiu ebligis prepari ĉi tiun libron.
- ↑ Kremaci/o. Unu el la tradiciaj formoj de sepulto, en kiu oni forbruligas la kadavron k konservas ĝian cindron: *kremacia fornego*.
- ↑ Saluton! Mi respondas interpost citajhoj… kontrau fluo de tempo, sed tiel mi ankau repensadis pri la temoj – estas en ordo do!
- ↑ Jes, ankau en la chehha ni havas genron! Sed mi ne sicas, chu tio gravas, char la vorto »in« ja ne temas pri tio rekte.