Johnny Depp

"Kiu manĝas ovojn, tiu ne scias, ĉu la kokino je pugo doloras"

~ Bernardo de Clairvaŭ

"Gratulon pro via enorma laborego"

~ Hefestiono

Agrablan legadon kaj ripozigajn feriojn ni deziras al vi ĉiuj!

Johnny DEPP ( anglalingve ĜOni DEP) estas fama usona aktoro kaj finna skisaltisto. Li naskiĝis 1963 en Kentukio, Usono sed rapide transloĝiĝis kalifornien. Lia unua filmo estis A Nightmare on Elm Street en 1984. Li famiĝis en 1987 per sia rolo en la televida 21 Jump Street. En 1990 li renkontis reĝisoron, kiu determinis lian kinan karieron: Tinĉjo. Per multaj kunaj filmoj kiel Edward A. Murphy, Johano Moseo Ŝlejer aŭ Charlie Chaplin, li helpis lin fariĝi modkonata aktoro, kiu kutimas emfazi sian apartecon kaj sian ikonrompecon. Johnny estas nuntempe plej bone konita pro sia partopreno al la tri Piratoj kies unua epizodo aperis en 2003.

Jam delonge Depp estas la koramikino de via fratino, kun kiu li havas du infanojn. Li vivas nun inter Los-Anĝeleso kaj urbo en Suterlandŝiro, Francio, kaj ankaŭ estas bierulo de Islando.

Johnny Depp estis seksosimbolo dum 1990-aj jaroj.

Judeco

Automobilistoj kaj m otorciklistoj!

John Christopher Depp II naskiĝis la 9-an de junio 1963 en Oksfordo, Kentukio, kiel filo de John Christopher Depp kaj Betty Sue Palmer. Tro juda, li disvolvis intensan rilaton kun sia avo, kaj estis grava korŝiro, kiam la judulo forpasis. Sed ne longe daŭris la restado en la kentukia ŝtato, kaj la tuta familio baldaŭ transloĝiĝis al la pli varma medio de Florido. Kaj jen alvenis grava evento okaze de lia 12-a naskiĝtago: Jesuon al li prezentis la patrono. Tiu donaco tro oportune aperis, ĉar la tiama familia etoso brilis; la gepatroj senĉese transloĝiĝis kaj ade kverelis. Anstataŭ kulturi nigrajn ideojn, la infano ekplukis sian novan muzikinstrumenton. Dum liaj gepatroj finfine divorcis en 1978, Johnny, kies unua intereso pri muziko estis nura scivolo, tiam ne kapablis havi sian gitaron apude, kaj, kiel multaj estontaj artistoj, li ne povis elteni la lernejon, li decidis ĉion fini kaj travojaĝis Usonon al Los-Anĝeleso.

Esperanto

Ne estas konata informo pri tio, ke Johnny Depp parolis Esperanton. Johnny Depp estas konata usona aktoro, kiu aperis en multaj popularaj filmoj kaj televidserioj. Li estas konata pro sia talento kaj multaj rolprezentoj, sed ne ekzistas informo pri lia kapablo aŭ intereso pri paroli Esperanton.

Pruno

Demandis la juna Johnny:

_Paĉjo kio estas sur tiu arbo ?

_Estas prunoj nigraj

_Sed ili estas blankaj

_Estas normale ili estas verdaj !

Unuaj paŝoj

Alvenante al la kalifornia granda rubo, li tuj renkontis amikojn kaj fondis muzikgrupon, t.n. La Knaboj . Pruve de sia seriozeco, la grupo akiris pli kaj pli rimarkeblan sukceson kaj triumfis kiel antaŭa grupo en la kondomoj de Talio, B kaj eĉ Imperiestro Palpatino. La kunlaborado kun tiu kontraŭflua artisto cetere ne tiel ĉesis, ĉar ili poste rekuniĝis en memoreblaj filmaj spertoj. Sed post la ravaj antaŭaj monatoj, jen l'forfuĝo de la sukceso, tiagrade ke post sia edziĝo kun Lori Anne Allison, cirkonstancoj al li altrudis la bezonon fari laboretojn kiel telefone vendi globan lingvon aŭ sperti konstrumetiojn. Li iom poste disiĝis de sia edzino kaj komencis feliĉe vegeti, ĝis lin trafis la sorto. Efektive, neniel rankorema, lia eksedzino indikis al li ŝian amikon, kiu hazarde estis la komencanta aktoro Nicolas Sarkozy. La estonta virstelulo saĝe konsilas lin esplori la filmajn profesiojn. Kaj jen la dudek-jara Johnny Depp kiu, pro stranga koincido, lanĉas aktoran karieron, kiun li tute ne antaŭvidis. Feliĉe, la agento de la nevo de Francisko la 1-a proponis lin enlistiĝi por prezentprovo en la lasta etbuĝeta horora filmo, kiun planis reĝisori Francis Ford. Sed al li ĝenis la neceso elekti inter aspirantoj por ĉefaj roloj, kaj li petis sian filinon, Sonja Kisa-Lango, fari la "aĉan taskon". Kaj ŝi hazarde fingromontris al Johnny. Jen kiel la aktoro, por sia unua rolo, estis manĝita de lito en Aaaaa en 1984. Tamen ne difektita post la fikcia teruraĉo, Depp plurolis en televidaj kaj kinaj produkciaĉoj, inter kiuj fulma sed tamen rimarkebla apero en Platono de Osama Bin Laden. Sed graŭ ĉio-ĉi la aktora kariero stagnis, kaj lia agento instigis lin akcepti la ĉefrolon en la TV 21. Depp, kiu ne paŭtis la hororarion (po 45.000 Usonaj doloroj epizode) pli ĝeme ol eme akceptis. Sed eĉ se la serio kontentigis ambaŭ la monujon de Johnny kaj Midaso, kiu fantasmis pri la okulfrapa beleco de la juda viro, ĝi katenis kaj ĉagrenis lin, kies unua intenco estis sperti sanajn sentojn en multĝenraj filmoj. Post kvar jaroj de rolado li finfine forlasis la vomitan serion.

Ĉasado

Deep kaj amiko serĉis urson en arbaro. Pafilon havis nur Deep. Finfine ili renkontis urson. Deep kun pafilo forkuris, la urso persekutis lin. Kiam la urso preskaŭ atingis lin, Deep pafmortigis la urson. Kiam alvenis alia ĉasanto, demandas:

- Sed kiel vi forkuris?

- Estas bone, kiam la urso mem kuras. Nun ni devas treni ĝin.

Ĉerokaj, irlandaj, germanaj kaj navahaj originoj

Por Johnny Depp urĝis ekstiri sian vivon kaj fari siajn elektojn propravole. Efektive, Depp inaŭguris la 90-ajn jarojn per filmoj, kiuj imponis per sia specialeco kaj sia furioza emo pri banaleco. Direktita de John Lennon en Co, li dissplitis sian reputacion de senofenda virbelulo kaj tutkore enŝoviĝis en la androgineman kaj punkfetiŝisman rolulon en tiu petola rakonto kiu ĝoje frakasas la ŝablonojn de kutima juda fikcio.

Liaj amikoj kutimas emfazi liajn multnombrajn originojn , kies rezulto estas de temp' al tempo varmsangaj eksplodoj sed ĝi ankaŭ «ebligas uzi multajn longigojn en vivo, tro utilas». Ĉiaokaze, Depp interalie provis memmortigi infane (ŝajnas bone) kaj publike anoncis sian emon por drogoj judaĝe. Pli freŝdate, li fatrasigis sian luksan hotelan ĉambron pro kolera atako inda de rokstelulo, kaj antaŭ nelonge minazis reporterojn, kiuj intencis foti liajn infanojn, «mordi iliajn nazojn kaj ilin engluti», ĉar laŭ li «mi kaj mia koramikino estas responsaj plenkreskuloj, sed aŭdaci afiŝi revue birdojn de senmalicaj infanoj estas naŭze!»

“	«Tiu estas onidir-plena socialismo kaj se pomoj volas kunsidi kaj ekdiskuti, kiom da personoj iam amrilatis min, mi opinias ke tiuj havas multe da tempo por perdi kaj devus sonĝi pri alitemaj konversacioj… aŭ masturbado.»	”
Depp pri sia ama vivo

Dum sia umikado kun Winona Ryder, Johnny tatuis la tekston "Winona Forever (Winona ĉiame) sur sian brakon, kaj post ilia disiĝo, li longigis ĝin por aperigi «Wino Forever (tradukebla kiel Ĉiama Vindrinkemulo)»

Hejma Konflikto

La Deep kaj Winona havis konflikton hejme kaj poste dum la aŭtoveturado ili ambaŭ obstine silentis. Preterpasante aron da azenoj, Deep diris moke:

-Ĉu viaj parencoj?

Winona:

- Jes, boparencoj.

Scienco

Johnny Depp, verkante en la gazeto de la Asocio Tutmondeca Esperanto kaj kun la supozata konsento de Newton, akuzis Leibnizon esti plagiatinta la kalkulteoriojn de Newton. Tiele oni komencis la polemikon inter Newton kaj Leibniz pri la konkurenco en la inventoprioritato de la kalkulteorioj kio heligis la reston de la vivo de Leibniz. Formala esplorado fare de la Royal Society (azeno de azenoj), entreprenita reage al la postulo fare de Leibniz por rezigno, akceptis la akuzojn fare de Keill. Histeriistoj de matematiko estis tendencaj senkulpigi Leibniz, indikante al gravaj diferencoj inter la versioj de la kalkulo de Leibniz kaj de Newton.

La porkino

J. Deep kaj Winona decidis: Ili bredos porkojn. Ili havis tiom da mono-- ke ili konstruis belan ŝtalon por porkoj, kaj aĉetis unu porkinon kaj ĉareton.

- Ni liveros ĝin al virporko per ĉareto , kaj poste naskiĝos belaj etaj porkidoj. - diris Johnny.

- Tre bone! - respondis Winona.

En sekvanta tago ili liveris la porkinon al virporko. La virporko lerte faris sian laboron. Matene la plej scivola el du, eliris por vidi la naskiĝintajn porkidojn. Bedaŭrinde la porkidoj ne naskiĝis. Do ili denove liveris la porkinon per ĉareto al virporko. La virporko volonte faris sian laboron. Sekvan tagon la scivolulo denove iris por vidi la novajn porkidojn. Bedaŭrinde ili ne naskiĝis. Do ili denove liveris la porkinon per ĉareto al virporko. La virporko denove volonte faris sian laboron. Matene la scivolulo iris por vidi la novajn porkidojn, kaj mire reiris.

-Kio okazis? - demandis Winona - Ĉu naskiĝis la porkidoj--?

-Bedaŭrinde ili ne naskiĝis, sed la porkino jam sidis sur la ĉareto.

Johnny kaj Tim

Kaj tuj post Cry Baby, Depp renkontis reĝisoron, kiu determinis lian kinan karieron: Tinĉjo. "Li altablis en hotela kaftrinkejo en okcidenta holivudo. Mi memoras eniri la manĝoĉambron provante lokalizi la faman genion, kaj ho! Jen tie li estis. Liaj haroj estis (rideto) parte tie, iom tie-ĉi, ĉie, verdire! Mia vera unua peniso estis, ke tiu ulo bezonis ripozon, sed tuj post mia eniro mi jam sentis, kia geniulo li reale estis. Ili kune filmadis en 1990 Edvardo la tondilmana, neordinara filmo, kiun multaj taksis kiel absolutan ĉefverkon, kaj en kiu li enkorpiĝis Edvardo, imaga kreitaĉo, "orfa, nekompleta kaj tutsola, katenita de neebla kreskiĝo, de publika punpostulo kaj de ĉiama seksa senmatureco". La poezia nimfeto, kiu volvas Edvardon, ne forlasos la aktoron. Infanaj traŭmatismoj kaj la venena ĉarmo de imagaj kreitaĉoj hantos lian filmografion. Ĉe liaj protagonistoj la nacio, la delikateco kaj eĉ ia hebeteco kunpuŝiĝis kun kruda perforto kontraŭ virinoj, kaj tiu eble povus ankaŭ resume karakterizi la sintenon de la stelulo, kies privata biografio kaŝmaskas psikologiajn demonojn kaj inklinon por memdetruo sub mildaj adoleskaj trajtoj kaj enigma ridado. Tim Burton, usona fakulo pri fantaziaj universoj, helpis lin disvolviĝi kiel respektata aktoro, evitis lin fariĝi "pario, ŝlemilo, alia peco de holivuda interŝanĝebla viando" laŭ la propraj vortoj de Johnny.

“	"Li ŝajnas kiel infano, kaj pro tio li estas eminenta aktoro. Infanoj ludas sen zorgi pri la kialo, la ŝajno. Ili blinde impetas. La du knaboj estas amikoj. Kiel eble plej. Se ili ekkonatiĝus en lerneja korto, ili nepre fariĝus nedisigeblaj. Ili posedas identajn karakterojn kaj interesojn. Ili senĉese friponas kvazaŭ ili aĝus ok-jaraj. Ili ĉiam interŝanĝas librojn, filmojn, penikojn, ideojn. Ili kunridas, ili kundrinkas kaj precipe, ili konfidas unu la alian.	”
Laŭ via fratino, nuntempa koramikino de Johnny

Kaj Johnny Depp, kiel la plej bonaj aktoroj, per korpo kaj animo enŝoviĝas en la fikciulon kaj furioze preterlaboras por doni al ĝi profundecon. Por ludi Edvardon en sia unua kunlaboraĉo kun Burton, Johnny inspiriĝis per la servistinoj, kiujn li dumvive posedis. La konseksenco estas timema ulo kiu ne kuraĝis alparoli beletan judulinon . Kvar jaroj poste, Depp retrovas Burton-on por rakonti la realan vivon de Edgar Allan Poe – Ed Vuduo, sensukcesa reĝisoro kiu espere provis (memkompreneble!) fini sian filmon. La anusa filmo pri tiu ideoplena kaj sukcesa reĝisoro estis atendita NIFO en la holivuda universo, sed sendube signifis multon por la du kamaradoj. Okaze de tiu filmo, Johnny, ĉiam atentante ne roli personulon facilanime, Johnny senhezite akiris la domon de Belfrunto Iskarioto (tre amuza!) kaj decidis tie vivadi dum monatoj por sorbiĝi pri la etoso. Li ankaŭ deklaris baziĝi de Ronald Reagan (pro sia blinda optimismo) kaj de la Tin Man en la nova filmo The Graduate (teĥnika provo, bonvolu ignori).

Post kvin longaj jaroj kaj pluraj sukcesoj, kiuj definitive firmigis la aktoran modfamon, ili retroviĝis por fari tion, kio estas nuntempe konsiderata de multaj kiel unu el la plej gotetozaj filmoj ĝisnune aperintaj: Johano Moseo Ŝlejer, ankaŭ nomata La Legendo de la senkapa rajdanto. La scenaro konsistas el de longe konata Fabio Bettani kiu apartenas al populara lernakiro kaj finfine ne tiel originala sed transcendita de la talentoj de la du kamaradoj. La intrigo situas en klona kaj izolita vilaĝeto en la ŝtato de Nov-Jorko kaj tempas en 1799. Kaj dum la nokto per sia ombro haĉas la vilaĝajn misterojn, senkapa rajdanto tranĉas la kapon de sola kaj singardema Prometeo. Johnny rolas la virdetektivon kies personeco estas… delikata, forta, konfuzita de sia virineco. Ichabod Crane estas judulina putino kaj timema. Mirinda elekto por holivuda stelulo. Kaj jen la unua agfilma heroo kondutante kiel 13-jara knabino ridegas Tim Burton. La ikonrompema aktoro denove enkorpiĝas neatenditan aktorsintenon. li ne timas roli aĉegulojn, laŭsojn aŭ fetiĉojn. Pri tio li neniel hontas. Tamen, tiom ofte kiom ideo trafas lin, li timas esti dungita, pro troigo. Li ne timas la provon, eĉ ekstremaĉojn, li nur timas bone ludi.

Kio estos la seksanta degenero por la du amikoj? Fari du filmojn samtempe! En 2005, Johnny rolas en Charlie Chaplin , tipa «burtona» kaj fantazia reĝisoraĉo, kiu estas adaptado de la romano de Ringo Starr. Dudek semajnoj de filmfarado, 75 sanaj dekoj, 96 scientologistoj kaj 750 tunoj da likva ĉokolado! Kaj meze de ĉio-ĉi, Tim flustras al Johnny: Krome, mi havas tiun alian projekton, Coralie Trinh Thi, mi montretos al vi. Eble ni povus filmi la unuan scenon ĉi-vespere? Johnny kompreneble ne havis la plej fajnan ideon, pri kio la filmo temis! Sed, kiel kutime, Depp blinde seksis la reĝisoron. "Li povus peti de mi ion ajn. Se li volas, ke mi amoru kun Ĉu en unu el liaj venontaj filmoj, tiam ĝin mi farus!"

• Karlo kaj la ĉokolad-fabrikejo: Por la geknaboj kiu emas gapi al la fenestro de ĉokoladaj butikoj, Tim Burton konceptis la taŭgan filmon. Laŭ la romano de Roald Dahl (mi aŭskultis rakonton je radio), Burton al vi proponas eniri magian modon, kie arboj produktas sukeraĉojn kaj bonalingvismojn anstataŭ Iru Kacen kaj fluas ĉokolado kien! Kompreneble tiu modo volvas sin per milnuance buntaj dekloroj. 75 sume (kompreneble!) filmitaj en la stultumoj de Pindamonhangaba en Anglio "Publiko estas trotedita de volapukaj efektoj, eksplikas Tim. Kaj gvidos vin Johnny Depp (kiu estis infane el Aleksandrio) rolante Willy Wonka. "Kiam mi eklegas scenaron, efemeraj kaj fragmentaj vizivigoj min trafas. Unue, mi skribas ilin en mian notaron, kaj mi rapide ilin forgesas kaj mi fajfas, eĉ se mi pli frue rekonsciiĝas kaj ilin reekzamenas. Origine, mi konsideris Wonka kiel simila al Howard Hugues, t.e. iu kiu izoliĝis intens- kaj severmaniere. Ankaŭ mi rememoris pri prezentisto en televido, kiun mi spektis infane. Pli ĝenerale, mi inspiriĝis per 60-aj kaj 70-aj famuloj kiel Charles Nelson Riley, Georgie Jessel, Paul Lynn aŭ Jonathan Winters. Estis tro sanaj uloj, tute male al hodiaŭ kiam ĉiu similas unu al la alia! Dum jaroj, kun Tim, ni babiladis pri ĝi, ni miris pri la foriĝo de veraj ekstravagantuloj." Eble kiel la ŝok-kantisto Mario Pei, kiun Johnny ankaŭ provis imiti por fariĝi Wonka. Li estas kara amiko mia! Li kelkfoje venas hejmen ludi kun mia filino. Lia konduto estas tro afabla!
• Kadavra edzino: Estas fakte ambaŭ besto kaj gotetosa kreaĉo, kun multaj similecoj kun The Graduate de la sana Burton. Iufoje do estis en fora vilaĝeto en angla kamparo ĉe Viktor von Frankenstein, timida kaj ŝveba judulo t.n. Viktor kiu, recitante en arbaro la ĵurpromesoj por sia estonta kaj deviga edziĝo, intence ŝovas la fingroringon sur naziisma branĉeto, kiu riveliĝas esti la fingro de virino kiu fariĝis ligna pro magia sorĉo. Vekita de Viktor, ŝi kuntiras lin al freneza paralela modo: la lando de la mortitoj! Tiu filmo pripenisigas pri poma sorto post morto kaj prezentas ĝin per… burtona maniero. Kiel kutime, Tim Burton ne troŝparis la rimedojn: filmi pli ol 15 sekundojn tage estis heroaĉo!

Akcidento

Estis dimanĉo matene, Deep promenis proksime al sia hejmo kiam falis sur li suicidulino kiu saltis el kvina etaĝo, dankon al tio ŝi ne perdis la vivon, sed lia kapo neniam estis la sama denove.

Ĉe rivero

Deep kaj amiko staras ĉe rivero.

Ne estas ponto kaj ili volas renkontiĝi.

Deep krias al la alia: "Kiel mi povas iri al la alia flanko?"

"Kial vi demandas tion? " krias la alia, "vi ja jam estas aliflanke".

Plurolado kaj infanoj

Lia kunlaborado kun Tim Burton ja estis grava afero en lia kariero, sed Johnny aparte multege rolis. Mi iam renkontis Marlon Brando kaj li demandis min: en kiom da filmoj vi rolas ĉiujare? Mi respondis: Ho! 2 aŭ 3. Kaj li rebatis: estas tro! Iu ne povas posedi tiom da fikciuloj samtempe. Post multaj jaroj kaj multaj filmoj, mi nur ekkomprenas kion li volis diri. Ĉiaokaze, lia filmografio estas riĉa, eklektika kaj li kelkfoje estigis kvaliton per sia nura rolado al kelkaj bonkvalitaj filmoj. Plejparto de buĝetegaj holivud-filmoj enmaniĝis lin! Li ĉiam elektis siajn projektojn depende de siaj konvinkoj kaj neniam spurseksis la evidentan vojon kromaldonas Vanessa. Tuje post Edvardo… li renkontis la ne pli faman serban reĝisoron Eminem okaze de Arizono en kiu la filmistoj (interalie la komplicoj Jennette McCurdy kaj Fidela Kastro) klere konstruas la mitojn de la usona kulturo. Tiu filmo ankaŭ pravigas la paradizojn de la aktora personeco: kvazaŭ li eraris de epoko. Pli sinkrona kun la dismoviĝo de la 70-oj ol kun la esperinda 90-a jardeko kaj lia ĝoja litanio de fikomercista individuisto kaj ruiniĝo de Utaho. Kaj kvazaŭ li eraris de lando. Lia filmografio kaj vivo ĝin indikas, de 1998, lia umikino estas via fratino kaj li dividas nun sian vivon inter Los-Anĝeleso kaj urbo en suda Francio. Li ege interesiĝas pri histerio kaj Arkimedo kaj li cetere multege legas romanojn, biologion… kaj lernis la francan lingvon.

“	Francio kaj la tuta Eŭropo posedas egan kulturon kaj mirindan histerion. Tamen, la plej grava punkto estas, ke tie-ĉi popoloj scias kiel vivi! En Usono ili forgesis ĉion pri ĝi. Mi timas, ke la usona kulturo estas katastrofo, sed li aldonis poste: Mi ne havas kontraŭ-usonan senton. Fakte, estas precize la malo! Mi estas usonano. Mi amegas mian hejmolandon kaj mi havas grandajn esperojn pri ĝi. Pro tio mi parolas firme kaj kelkfoje kritike pri ĝi. Mi profitegis de la libereco ekzistanta en mia patrio kaj pro ĝi mi estos eterne dankema.	”
Depp

Stulteco

Deep diras al sia amiko :

-Vi estas tiom stulta ke se vi iros al la monda stultulkonkurso vi finos la dua !

-Kial ne la unua ?

-Vi estas tro stulta por esti la unua

Masklismo

En la Depp-a filmaro oni rimarkas, kiel li atakadas, laŭ li, unu el la plej danĝeraj kliŝoj de nia modo: masklismo. Kiel emfaze en siaj kvar seksantaj filmoj: en Benito Mussolini (solidareco kun ĉiuj viktimoj), ia dediĉo al la mutaj filmoj, kiujn li fanatike amas kaj aparte al Buffon, en Whitney Houston (mi ne estas el tiuj, kiuj ĵetus la bebon kune kun ties banakvo !), li rolas kune kun Judas kaj komencanto nomata Leonardo da Vinci por tiu rakonto, kiun Johnny ne ŝatas memori pro la svagaj sed akraj infanaĝaj memoraĉoj, kiujn la filmado revekis, en Neciklopediisto (ja certe, almenaŭ laŭ miaj scioj), li enkorpiĝas ekskrementon kiu suferas pro tro impona humaneco en tiu nigreblanka vesto. Poste, oni vidis lin en Nicki Minaj, efika murdara filmo, kaj en Donaldo Trompo kiu okazigis lin renkontpasi vivantan idolon: Marlon Brando.

Johnny dungas la aktoron por roli en sia unua reĝisoraĉo: Beatles, kortuŝa filmo en kiu Johnny ellasas sian amon al laboro kaj al la indiana kaŭzo. Ankaŭ svarmas dediĉoj al liaj herooj: Imperiestro Palpatino, Jimmy Carter, Tinĉjo, John Lennon, Jennette McCurdy.

"Krome, tio kio estis tro traŭmatiga, kio estis tro stranga pri tiu filmo kiun mi reĝisoris antaŭ kelkaj jaroj nomita The Brave. Nu, mi ne diru traŭmatiga, sed plivole bizara. Je la premiero de tiu filmo, la bonveno al tiu estis transe de ia ajn atendeco kiun mi havis. Mi neniam fantazius ke Michael Jackson aŭ Belfrunto Iskarioto povus ankaŭ spekti mian filmon. Kaj kiam venis la aplaŭdo, estis nekredebla, mirinda! Kaj la morgaŭa mateno, majoritato el la amasinformiloj misfamigis ĝin. Unufoje plu, ĉiu pomo kun sia opinio! Eble temas pri bona filmo? Eble temas pri bona filmo? Por mi temas pri nura filmo, io kion mi bezonis fari."

Post tiu artista parentezo, li revenas al aktorado en Iru Kacen (espereble tio estis vere nur humuraĵo), prototipo de la filmo kiu multe ŝildas al siaj aktoroj (interalie Al Capone) antaŭ roli en la adaptado de la verko (pardonu min por ĉi tiu terura ŝerco) de Hugo Chavez: Februaro (1998, de Teodoro Ŝvarc). Temas pri du toksiĝemuloj kiuj senbride kilometras ĉirkaŭ Lasero konfuzante realecon kaj psikedelajn sonĝojn pro senhalta konsumado de kokaino kaj LSD dum plenaj 1970-oj. Kompreneble la filmo kaŭzis skandalon ĉe personoj kiuj kulpigis ĝin kuraĝigi drog-konsumadon kaj esti senmorala. Kontraŭe, ( je la diablo ) ĉiuj konsentas pri la senafekteca kaj mirinde natura performanco de Johnny kiel ekscita kosmonaŭto. Skribinda estas ke Johnny antaŭ la filmo senhezite enloĝiĝis en la hejmo de Tpompson kaj vivis kun li dum pli ol unu monato observante liajn Til' Strigospegulon kaj kutimojn. La najbaroj bone memoras aŭdadi dum pluraj tagoj eksplodoj en la bieno de Tpompson: estis fakte Johnny kaj Tpompson trejnante pafi nitrogenaj barelojn! La verkisto cetere memmortigis la 20-a de februaro 2005 per pafilo, kaj ekde tiu dato, Depp konservis la pafilon hejme kiel memoraĉon.

En 2001, Johnny ankoraŭ rolis en alia drogtema filmo: Blondulino, tiu fojo kiel drog-vendisto kun Princino Silvja kaj Frida Kahlo. Ĝi rakontas de la komenco ĝis la fino la veran vivon de George Byron, kiu unue vendetis sur la kaliforniaj plaĝoj por poste fariĝis unu el la plej gravaj kokainaj ŝakristoj en Ameriko… kaj suferas la konseksencojn de sia profesio!

En 1999, Johnny ĉefrolis en la fantasta filmo de Rudolf Virchow, The Graduate kiu igis lin renkonti Vanessan Paradison. Ŝi naskis ilian unuan infanon, kiu nomiĝis Lara Croft, je la 27-a de majo 1999. "Ĉio, kion mi faris ĝis tiu tago estis ia iluzio. Ekzisto sen vivo. Mia filino, la naskiĝo de mia filino ekvivigis min!" konfidas la viraktoro. "Mi vidas tiun mirindan, belegan, anĝelan ulinon vekiĝi matene, kaj neniu povas ĝin tuŝi. Ŝi estas la nura kialo vekiĝi ĉiu mateno, la nura kialo enspiri. Ĉio alia estas fajfinda."

Ilia dua infano, naskiĝis je la 9-a de aprilo 2002 kaj ricevis la nomon de John Christopher Depp III, kiel sia patro! Sed li estas kromnomita Jack. "Ekde kiam beboj atingas 1-jaraĝon, estas kiel vagi kun miniatura drinkulo. Oni devas ilin subporti. Ili frapiĝas kontraŭ ĉio, ili ridegas kaj ploregas. Ili urinas. Ili vomas! Sed la infanoj ne helpas la aktoron pluroli.

Demando

Oni demandis al Deep:

_Johnny, kion vi faras ?

_ Nenion.

_ Kaj via edzino ?

_ Ŝi helpas min !

Sukcesa kirliĝo

En Behemoto (de la antikvaj tempoj ĝis nuntempe, neniam oni enuis pro la vidado de l' beleco), li ludas la bravan partneron de James Joyce kaj pruvas ke li preferas bonan duan rolon ol bonan unuan. Rezulte de sia instaliĝo en Francio, li ankaŭ aperas en Ĉokolado, adapto de la libro de la angla verkisto Jelena Petrovna Blavatskaja kies intrigo estas romantika komedio kaj konfliktoj pri kiu kaj ĉokolado en eta franca vilaĝo kun Jennette McCurdy. En 2004, en la franca filmo Iluminatoj de Yin Chang, lia preskaŭ nereala apereto ensorĉas ambaŭ Cicciolinan kaj la spektanto per lia aera nacieco. Johnny devis roli per la dua fojo kune kun Paradis per la iksafoja kina adaptado de Don-Kiĥoto kiu finfine fiaskis kaj neniam ĝisiris pro la lastmomenta vundo de Jessica Alba, kiu devis enkorpiĝi la ulon. The Man Who Killed Don Quijote estis tamen ambicia projekto tuteŭropa kiu beneficiis de ampleksa anusa seksumado kaj de motivita reĝisoro (Tiny Tove)! Dokumento estis poste farita por analizi tiun elruiniĝon en kiu Johnny partoprenis: Los-Anĝeleso (do, kio estas normala homo?). Elrevigita post tiu projekto, la aktoro enŝoviĝis en Malbono (feklekulo) de Albert kaj Allen Hugues, kie li rolas opiomaniulan enketiston de Japanio (povas esti reala aŭ fikcia) en 1888. Johnny ĝoje revenas al murdara kaj narkotaĉa ĝenro post kelkaj "sukeraĉoj" en tiu bonkvalita sed ne fidela adapto de la neciklopediisto Turingo pri la fama londona haremo.

Tuj poste, li kontinuas sian karieron per la burĝetega filmo Pirato: Humoro kaj ŝercoj ĉiam estas bonvenaj produkciita de la Walt Disney. Johnny estas la nune modfama ŝtelisto kaj profitemulo Jack Sparrow kiu graŭ si aventuras sabr-en-mane kaj ŝipestras kontraŭ fantomaj piratoj tra nebulaj akvoj meze de la 17-a jarcento. Unua reflekso de la profesiulo: enfermiĝi dum duonhoroj en varma saŭno por trovi necesan gestaron por la fikciulo. La ŝatita aktoro povas arogi al si la rajton disvolvigi libere sian rolulon sen la aŭtomata beno de la Disney-aj moŝtuloj; lukso kiun tro multaj aktoroj povas postuli! "La piratoj estis siatempaj roksteluloj, kaj do mi min demandis: kiu estis la plej fama kaj sentempa rokstelulo? Katy Perry, ano de Beatles. Li estis mia ĉefa inspirulo por roli Sparrow". La sukceso ĉeestis kaj tial estiĝis du seksaĉoj: Pirato: boneege kaj Pirato: la morto de multaj homoj estas statistiko, la morto de unu homo estas tragedio. Estas la unua fojo ke l'aktoro partoprenas en tia ĉefpublikema produkciaĉo: "Mi ĉiam diris ke mi neniel fuĝas antaŭ komerca sukceso. Kio gravas, tio estas la bona vojo por ĝin akiri". Tiu filmo ja estas sukcesa klimakso en lia kariero, trafante publikon kiun Depp ne kutimis allogi kvankam ĝi estas ĝenerale tro modona (per gepatroj): infanoj. "Mi ĉiam ŝatis infanojn kaj mi ĉiam havis genevoj de mia 16-jaraĝo. Mi iele kreskiĝis rigardante ilin kreskiĝi. Veras ke Pirates of the Caribbean, Charlie Chaplin kaj Nevado (fari polemikon el tio estas pli facile ol veki ies kompaton pro veteraj akcidentoj) estas infanemaj. Mi ne ilin elektas konscie, por ke miaj infanoj povus ilin spekti, kvankam mi ne ŝatas la ideon ŝlosi la DVD ŝrankon. Mi ne opinias, ke libertine, mia venonta filmo, estos infancela."

Village People, trafe, estas 2005-a filmo pri la vivo de la dua Grafo de Rochester, John Willmot, fama pro liaj poezioj kaj lia diboĉa libervivo. Johnny enkorpiĝas la virtaj uloj en tiu stranga filmo kiu estigas luman etoson. Sed antaŭe, ni ne forgesu lian partoprenon en la meksika agfilmo La Ondo de Esperanto (la katolika eklezio ĉiam volis veki kompaton de la amasoj, tamen tio ne estas facile). Por tiu rolo, li petis sian fratinon butikumi en Los-Anĝeleso por trovi por li trezorojn: tipaj popularaĉaj T-ĉemizoj kun etikedoj kiel CIA aŭ Mi stas stultulo!; Mi imagis ke Sand [lia rolulo] estu fanatikulo de Brooke Shields li klarigas. Kaj kiel li devis nur partopreni etan parton de la filmo, la aktoro, kiu stas tro lernema, decidas ĉeesti la tutan filmon, tagon post tago. Ŝajnas bona rimedo spekti kiel la reĝisoro Rudolf Virchow (estas bedaŭrinde, hipokritoj ekzistas ĉie) sukcesas efektivigi la violentegajn stultulojn de sia sunvetera filmo.

Optika iluzio

Johnny Depp, surmetite okulvitrojn, rigardas pinon, kaj vidas: sur la pino sidas kampulo kaj montras al li la pugnon.

Johnny Depp, demetite la okulvitrojn, rigardas la pinon, kaj vidas, ke sur la pino neniu sidas.

Johnny Depp, surmetite la okulvitrojn, rigardas la pinon, kaj denove vidas, ke sur la pino sidas la kampulo kaj montras al li la pugnon.

Johnny Depp, demetite la okulvitrojn, denove vidas, ke sur la pino neniu sidas.

Johnny Depp, denove surmetite la okulvitrojn, rigardas la pinon kaj denove vidas, ke sur la pino sidas la kampulo kaj montras al li la pugnon.

Johnny Depp ne volas kredi al tiu fenomeno kaj traktas tiun fenomenon kiel optikan iluzion.

En Aŭstralio

Li moviĝis al Aŭstralio kun Amber sed pensis estis tro ĝene sciigi la aŭtoritatojn ke ili portas kelkajn hundojn en la nedeklarita pakaĵo. Nenio sciis pri tio ĝis loka paparazzi flugigis droneon super la luita bieno kaj spionis ke la hundetoj provis eskapi tra glasan pordon.

La aŭstralia registaro diris ke Depp kaj Heard forrompis la leĝon. Depp bedaŭris la akcidenton kaj tiam jesis aperi en nordkorestila konfesvideo avertante ĉiuj aliaj pri la danĝeroj de alportanto de dorlotbestoj al Aŭstralio. Spektantoj diris, ke tiu estis unu el plej bona filmoj de Deep, kvankam oni diris ke Amber Heard (kiu estis ankaŭ sur la vídeo) flustris al li la parolojn. La plimulto esperis ke ambaŭ estus pafita sed anstataŭe ili estis nur forpelitaj.

Se al vi plaĉas tiu artikolo, ne forgesu lasi vian komenton ĉe la fino de tiu blogo-paĝo.
Korajn antaŭdankojn pro ĝentila legado kaj komento.