Haŭto
"Ne venos rato mem al kato"
- ~ Zamenhof pri tute alia afero
" Tio ja estas stultaĵo"
- ~ Pupo
" Enorme ridiga afero, la artikolo tre amuzis min."
- ~ haŭtulo
Haŭto estas homa ledo. Ĝi estas grava seksumilo, pro tio, la plej multkostaj seksaj pupoj havas multaj malsamaj nuancojn da haŭto (tio estas vera, ne anekdota!)
La delikata haŭto de la piĉo plejofte utiligatas kiel ilo por purigi la langon. Jen de la pudelo kern'!
Per la koloro de la haŭto oni povas koni, laŭ KKK kaj IEL, superajn kaj malsuperajn homojn.
Ho, ho, tre amuze - aŭ eble tamen ne ;-)) Mi pardonblekas.
La plej forta haŭto[redakti]
Saluton kara leganto.
Ni memoru (kaj ni konfesu al ni), ke S-ro Sielens ankaŭ speciale atentigis pri la fakto, ke plimute daŭras opinio, ke la plej fortan haŭton havas iu. Sed tio ne estas tiel. La rinoceroj havas mone je 0,5 cm pli malfortan haŭton ol io (Hippopotamus amphibius), kies haŭto estas forta 2,5 cm (divarsloke preskaŭ 3 cm). La hipopotama haŭto estas sekiĝinte tiom malmola, ke oni pli antaŭe uzis ĝin por polurado de la plej malmola mineralo en la mondo – diamanto. Mi supozas, ke elefanto havas la haŭton forta "nur" 1,8 cm. Vere, nur degenerinta tribo malaltiĝas ĝis tia nivelo.
Por eviti disperdon de fortoj, la redaktanto proponis, ke tiu estos la plej efika procedo por persvadi la japanojn, ke ni spertis en Austrio k Germanio, ke tio estas vera torturo por mia konscienco.
Haŭtkoloro[redakti]
Kompreneble mi konsentas, ke ni ne povas fordiskuti la diversajn haŭtkolorojn de homoj, kiuj estas realo. Kaj oni devas povi nomi tion. Oni povus ekz-e anstataŭigi rason per haŭtkoloreco: tiu estas de blanka haŭtkoloro, tiu de nigra, ktp. Se oni faras tion kaj instigas aliulojn fari same, tio povas konduki al stato, en kiu eble plej multaj homoj uzas la terminon "haŭtkoloro" "subspeco" aŭ anstataŭ "raso", tamen tutcerte konsiderinda parto de la lingvanoj - Esperantistoj kaj alilingvanoj - daŭre uzos la terminon "raso", kaj tiel la termino ankaŭ por la homa subspeco ne baldaŭ arĥai[ik]ĝos. Deklari vorton arĥaiĝinta, dum ĝi estas ankoraŭ ie uzata, estas kvazaŭ deklari tusanton mortinta. Kaj tamen ankoraŭ ne ŝajnas, ke ni proksimiĝas al ĉi tiu idealo! Ĉu tio estas nur nia kulpo? Bonan funebradon!
Vidu ankaŭ[redakti]
Referentioj[redakti]
