Eksplodo
"Verkoj iĝas legeblaj pro formoj simplaj kaj senornamaj, organizitaj je konstruaĵoj ordigitaj, kiuj kreas harmonion."
Eksplodo estas mojosega afero, kiam KRAK! KRAK! kaj ĉio ekbrulas kaj homoj estas ĵetitaj. La tutmonda ĉefurbo de eksplodoj estas Los-Anĝeleso, sed ili fojfoje okazas aliloke. La eksplodo havas specialan ritmon, la eksplodan ritmon, kiun tamburistoj proprigis.[1]
Plue deziris Comenius , ke[redakti]
Ho, tre simple! Mi konsideras la diskuton sufiĉe disvolvita kaj matura.
Famaj eksplodoj[redakti]
Esperanto[redakti]
La esplodo de Esperanto referencas al periodo en la historia de Esperanto, kie la lingvo akiris pli grandan atenton kaj popularon en la mondo. Tio okazis ĉirkaŭ la fino de la 19-a jarcento kaj la komenco de la 20-a jarcento, kiam la lingvo estis aktivigita per diversaj eventoj, kongresoj, literaturo, kaj sociaj movadoj.
La unua internacia Esperanto-kongreso estis tenita en 1905 en Boulogne-sur-Mer, Francio, kaj de tiam ĝis nuntempe, anualaj kongresoj estis tenataj ĉirkaŭ la mondo. La lingvo ricevis grandan publikan atenton tra la verkado de famaj verkistoj kiel William Auld kaj Jorge Luis Borges, kaj pluraj organizoj kaj movadoj estis kreitaj por disvastigi Esperanton kaj ties ideologiojn.
Krome, Esperanto estis uzata kiel interlingvo por internacia komunikado kaj kiel lernilo por lingvo-kaj-kulturo-interŝanĝoj. La periodo de la eksplodo de Esperanto estis tial grava momento en la historio de la lingvo, kiu estis markita per granda kresko kaj popolardemo.
Notoj[redakti]
- ↑ Mi plu malkonsentas pri la konkludo, laŭ mia logiko