Wasmachine
Een wasmachine (niet te verwarren met een carwash) is een huishoudelijk apparaat dat alle klusjes voor jou klaart in functie van het verschonen van textiel. Er bestaan verschillende soorten wasmachines, gaande van een primitieve watertrommel tot high-tech versies waarmee je je was per usb-stick of draadloos kunt doorsturen. Door de vuile was die een wasmachine moet slikken en door de vele obscure witwaspraktijken, is het een tamelijk onkuis apparaat. Alle "zonden" verdwijnen echter weer als sneeuw voor de zon met Drift korrels. Maar dat is een verhaal apart.
“Een nietmachine niet en een wasmachine niet.”
Een wasmachine wordt door vele vrouwen gebruikt voor zelfbevrediging. Een wasmachine uit de jaren '80 is het populairst omdat deze beter trilt dan wast. Vooral een wasmachine met weinig vering is populair, hierbij wordt de trilling van de trommel beter doorgegeven en komt de vrouw dus eerder klaar voor de hete, bonte was.
GeschiedenisBewerken
| Dit artikel gaat over een uitvinding. Namelijk: Wasmachine. Wasmachine is uitgevonden door een man tijdens de avondvierdaagse. |
De geschiedenis van de wasmachine stamt uit China in 1851 waarbij er een vrouw was die geen man kon krijgen (ook al zijn de mannen er nu in overvloed) en dus haar lust niet kwijt kon. Ze liep naar de dorpsgek, die ontdekte dat als iets heel snel ronddraait, het voorwerp naar de buitenkant wordt gedrukt. Als aan beide kanten niet evenveel gewicht zat, was hij uit balans en kon hij dus goed trillen. Nu moest de dorpsgek alleen nog iets verzinnen wat hij erin kon stoppen. Vervolgens keek hij naar het door vele menstruaties vies bebloede jurkje van die Chinese vogelverschrikker zonder man. Hij wist het meteen, er moest wasgoed in. Het idee van de wasmachine was geboren.
TegenwoordigBewerken
Omdat er in steeds meer huizen een wasmachine te vinden is, en er zelfs speciale bedrijven voor zijn opgericht (nl. zogeheten wasserettes) voor de massale genoegdoening en tevredenheid voor de klanten, worden de buren er echter minder vrolijk van, die geen wasmachine bezitten. Deze levenloze duivelsaanbidders klagen 's lands breed steen en been dat het zo'n herrie maakt, bestaand uit dat getril en wat muf gekreun, waar van uit gegaan wordt dat dat gepiep is van verouderd materieel. Om dat de kop in te drukken hebben enkele wijsgeren onder leiding van Job Cohen het boek Vijftig Tinten Grijs verplicht op de markt gezet (of op de markt verplicht?) en de wasmachines óók in vijftig tinten grijs geverfd. Dit bleek geen succes omdat het "gebruik" van de wasmachines daardoor enkel toenam. Tot overmaat van ramp proberen fabrikanten de wasmachines minder te laten trillen door een intern veringssysteem erin te fabriceren. Daardoor gaat het getril ten koste van het gewas. Een eeuwige zonde, aldus wasmachineliefhebbers en autisten.