Sint Bonifacius
Sint Bonifacius is een Rooms-katholiek heilige en werkzaam geweest in de Nederlandse gewesten in het begin van de donkere middeleeuwen. Hij staat bekend als de 'Slager van Dockum'. Zijn naamdag is op 5 juni.
Daarnaast is st. Bonifacius een van de IJsheiligen, samen met Sint d'Artagnan, Sint Claus en Sint Wladimirputin. De naamdagen van de IJheiligen zijn 21-24 mei, alleen als het vriest. Zo niet, hebben de heren een paar dagen vrij.
Geboorte en RoepingBewerken
St. Bonifacius werd geboren in het jaar 690 in Manchester, U.K. Zijn vader was een kolenboer, zijn moeder niet. Op vijfjarige leeftijd werd de toen twaalfjarige Bonifacius naar een klooster gestuurd. Hier werd hij klaargestoomd voor het beroep van Abt onder leiding van Pontius Pilatus, Bisschop van Kantelburrie.
Leven en WerkenBewerken
Na zijn afstuderen (712) werd Bonifacius tot pastor en Abt gewijd, waarna hij vervolgens zijn dienstplicht vervulde in Ierland. Het is deze periode geweest, die tekenend zou zijn voor de rest van zijn leeftijd. Bonifacius wist zich staande te houden in de felle straatgevechten tegen de protestanten en viel bij het Duitse Missionariaat in Domstad Keulen direct op. Na zijn dienstplicht reisde Bonifacius af naar Keulen om zich voor te bereiden op een baan als missionaris.
In het jaar 718 reisde Bonifacius voor her eerst naar de Nederlanden, waar overigens geen Nederlanders woonden maar alleen woeste krijgsvolkeren zoals Arnhemmers, Ermeloers en Puttenaren. Hij verbleef een tijd op het Hof in Utrecht bij de Friese koning Dagobert alwaar hij zijn eerste opdracht kreeg: de Veluwe zuiveren van afgoderij. Begin December 719 reisde hij naar Harderwijk waar hij zich in de plaatselijke suipkeet herberg voorbereidde op zijn gevaarlijke missie.
de Heilige Prunus van PuttenBewerken
Voor het oog van de verzamelde woeste stam der Puttenaren zette Bonifacius de kettingzaag in de Heilige Prunus van Putten, op het marktplein, dichtbij de tempel van de afgod Grefo. Daarna dwong hij de bevolking ter doop, waarbij de eerste vier overigens direct het beloofde Rijk der Hemelen konden betreden omdat de doopput dieper was dan gedacht.
de Irminzuil van ErmeloBewerken
Ook het afgodsbeeld van de godin Irmin, staande op het Weitje in Ermelo, moest er aan geloven. Met ferme slagen van zijn bijl velde hij de stam en de bevolking verbaasde zich erover dat hij niet doodgebliksemd ter aarde viel. Alle 53 inwoners van Ermelo lieten zich vervolgens dopen.
de stigmata van DionysesBewerken
Op latere leeftijd kreeg Bonifacius de lijfelijke kenmerken van Dionyses, de zg. Stigmata. Na een nacht flink doorhalen met de Grauwe Zusters van Oneindige Liefde van aandachtige studie ontwaakte Bonifacius met het zg. Stuk in zijn Kraag. Dit was het teken dat hij op de goede weg was. De stigmata zouden nog vele keren terugkeren, vooral zaterdag- en zondagochtend.
Dockum, 754Bewerken
Het meest bekende werk van Bonifacius is wel de christianisatie (tering wat een woord, man!) van Dockum, Friesland. In de achtste eeuw lag Dockum nog in de Friese Wouden die zich uitstrekten van Schiermonnikenoog (toen nog vasteland) tot aan de Rijn. In feite was heel Nederland een groot bos. Heel Nederland? Nee, een klein vlekje in het noorden had zich een bult gebouwd met daarop een stad en een jeneverstokerij: Dockum.
In Dockum was de religie voornamelijk gericht op de afgod Juniper (en nog steeds trouwens) Deze oud-Germaansche godheid van Innerlijke Zuiverheid was door de opgelegde riten zeer populair, zelfs bij Christenen. Nu nog steeds trouwens. De innerlijke reiniging bestond uit het ritueel innemen van de Godsdrank, gestookt uit de bes die de Godheids naam draagt.
Dit nu was Bonifacius niet zo’n doorn in het oog. Op dit gebied stond hij bekend al seen toegeeflijke vriendelijke baas. Wat hem stak was dat Christenen uitgesloten waren van de rite. Hij toog daarom, met een tweetal infanteriepelotons, naar Dockum om daar verhaal te gaan halen.
Op de ochtend van de 5e juni 754 liep het helemaal uit de hand. De plaatselijke bevolking waren naar Bonifacius’ bivak gekomen om hem te wekken. Dit werd volkomen verkeerd begrepen door Bonifacius. In een woeste furie vermoordden zijn mannen alle aanwezige Dockumers en in een vlaag van blinde woede werd het stadje gebrandschat en de jeneverstokerij geplunderd. In het dagenlange drinkgelag wat ontstond is Bonifacius aan ouderdom overleden.
Verering en regaliaBewerken
Bonifacius is schutspatroon van stokers van sterke drank, van de kindermoordenaars van Bethlehem, dienstplichtigen, de IRA, Keizer Nero en Willy Brandt. De volgende steden en gebieden hebben zijn patrionaat:
• Schiedam
• Bolsward
• Dokkum
• Amsterdam
• Manchester
• Bethlehem
• Heel Zuidduitsland
• Heel Scandinavie
• Texas
• Bretagne
• En heel veel andere plekken waar sterke drank vandaan komt.
Bonifacius is herkenbaar als een oude man die een boek boven zijn hoofd hoofd houdt. Het was dit boek dat hij bestudeerde in de nacht voordat hij zijn eerste stigmata kreeg.
De jaarlijkse Bonifaciusprocessie in Dokkum is door de Wereld Gezondheidsorganisatie in 1969 verboden.
