Macht
Macht is een bekend begrip en een van de grootste doodsoorzaken in de wereld. Macht is een zeer breed begrip, het heeft vele betekenissen. Je spreekt van macht als iemand meer invloed, overtuigingskracht, geld of enge vrienden heeft dan anderen. Dit leidt vaak tot een hele groep volgelingen voor die ene persoon.
Officiële machtBewerken
Officiële macht is macht die of eerlijk gekozen is door het volk, of volgens de wet erkend is. De meeste mensen met officiële macht veranderen echt meestal de wet, zodat zij macht blijven houden. Voorbeelden van officiële macht zijn faraodynastieën koningshuizen, ministers, presidenten, burgemeesters en leraren.
Farao'sBewerken
Het meest tot de verbeelding sprekende machtsvertoon is nog altijd dat der Oud-Egyptische farao's, die duizenden jaren en tientallen dynastieën lang de Nijldelta volbouwden met piramiden, deze lieten bewaken door sfinxen, en uitsluitend in beeldtaal spraken. Heden ten dage hebben piramideconstructies een slechte naam gekregen, is Sphinx een merk van toiletpotten, en gebruiken enkel Internetmaniakken nog 
.
KoningenBewerken
Het koningshuis is een van de meest beklaagde en opgehemelde vormen van macht. Omdat in de koninklijke familie de macht van ouder op kind wordt doorgegeven, hebben derden geen kans om ooit koning of koningin te worden, tenzij ze in het huwelijk treden met de kroonprins of prinses. Zeker door de moeilijke manier om koning of koningin te worden, neemt de mate van macht voor die desbetreffende koning of koningin sterk toe. De meeste koningen zeggen dit niet erg te vinden.
PresidentenBewerken
Presidenten zijn een zogenaamde gekozen vorm van macht, deze zijn dus gekozen door het volk. Het bekendste land waar dit gebeurt is Amerika. Hier gebeurt dit door middel van een verkiezingscampagne, waarbij twee kandidaten strijden om de gunst van het volk. Meestal weet een van de twee met veel omkoperij, kledingstukken met de naam van de presidentskandidaat en hulp van het gehele geboortedorp[1] genoeg stemmen binnen te schrapen. Daarna gaat hij in het grote Witte Huis wonen, waarbij zijn dagtaak bestaat uit het opruimen van de zooi van zijn voorganger, en bezuinigen.
MinistersBewerken
In andere landen is de macht[2] in handen van zogenaamde ministers.
Deze zijn ook gekozen door het volk, net als presidenten, met het verschil dat er veel meer keuze is bij deze vorm van macht. Men zou dit een meerkeuze-democratie[3] kunnen noemen. Iedereen, wel of niet rijk, vrouw, gek, buitenlander, of ruzie hebbbend, kan een politieke partij oprichten met eigen standpunten. Als men dan met die partij genoeg stemmen binnenhaalt krijgt men een (of meer, bij populaire standpunten) zetel in de Tweede Kamer[4]. Door de minister-president, de leider van de partij met de meeste vriendjes, worden vervolgens voor alle mogelijke sectoren ministers gekozen.
De ministers zijn talrijker en dus minder machtig dan de presidenten. Een mooie tussenvorm in de machtsladder is de minister-president.
De dagtaken van de ministers bestaan hoofdzakelijk uit het opruimen van elkaars rotzooi[5] en bezuinigen.
BurgemeestersBewerken
Burgemeesters en wethouders zijn minder machtig dan de bovenstaande machtsvormen, maar werken op een kleinschaliger niveau en bereiken dus doorgaans meer.[6] Deze leiden namelijk een gemeente, en hebben dus zeggenschap over, met wat mazzel, zo'n 10.000 mensen.
Het kiezen van mensen in de gemeenteraad werkt hetzelfde als bij de Tweede kamer.
Burgemeesters en wethouders ("populair" aangeduid als B&W) houden zich voornamelijk bezig met rotzooi van hun meerderen opruimen en bezuinigen. Bij voorkeur op educatieve en culturele projecten die jongeren van de straat houden.
LerarenBewerken
 Zie Leraar voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Leraren hebben dan wel macht over veel minder mensen dan burgemeesters, heel veel talrijker zijn ze niet. Dit komt vooral door de dagtaken van alle bovenstaande machtsvormen, die de leraar tot een bijna uitgestorven machtsvorm maken. Leraren zijn wel weer een van de minst moeilijk te worden machtsvormen, omdat iedereen na een geschikte studie aan de bak kan als leraar, geschikt of niet geschikt, zolang de desbetreffende persoon zich bij het sollicitatiegesprek een beetje weet te redden.
Omdat leraren niet zo talrijk zijn worden ze niet snel ontslagen. Hun dagtaak bestaat vooral uit het (althans proberen van het) bijbrengen van kennis aan hun leerlingen en protesteren tegen bezuinigingen. Helaas lukt dit meestal niet, en worden leraren meestal weggepest door hun leerlingen. Dit gebeurd opvallend vaak bij leerkrachten wiskunde en Duits. Een mogelijk oorzaak hiervan is dat dit de minst geliefde leraren zijn.
Onofficiële machtBewerken
Onofficiële macht is de meer voorkomende vorm van macht, hoewel het vaak onbewust gebeurt. Elke vorm van luisteren naar iemand komt neer op een soort macht, of het nou positief is of negatief. Mensen die dit weten hebben altijd een voordeel op anderen. Machtsmisbruik is dan ook een van de best betaalde beroepen in de wereld.
MaffiaBewerken
| Zie Maffia voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
De maffia is een zeer machtige organisatie die zijn oorsprong kent in Italië[7]. Voor de officiële machtsvormen is de maffia een zeer illegale organisatie, die zich vooral bezighoudt met mensen omkopen, bedreigen, ontvoeren, chanteren, ombrengen, liquideren, afmaken of met een betonblok aan hun voeten in de Egeïsche zee dumpen. Mensen die dit soort dingen hardop zeggen ondervinden meestal snel aan den lijve dat deze theorie klopt, en dan vooral de laatst genoemde maffia-activiteit.
Omdat de meeste mensen of bang zijn voor de maffia, of heel veel aan hen te danken hebben[8], maar meestal allebei, heeft de maffia veel macht. Het systeem van de maffia, vergelijkbaar met welk ander bedrijf dan ook, eigenlijk, bestaat uit een paar grote bazen. Deze zijn erg rijk, dik en hebben een snor. Deze laten al hun vervelende klusjes doen door hun mindere maffia-broeders, die dat meestal ook uitbesteden aan lagere huurmoordenaars.
ChantageBewerken
Chantage wordt vaak gelijkgesteld aan machtsmisbruik. Dit houdt in dat iemand met veel macht over iemand anders, bijvoorbeeld omdat hij die persoon gisteren betrapte met zijn maîtresse of domweg omdat hij een geladen pistool gericht heeft op die persoon, deze macht gebruikt voor privé-doeleinden. Dit bestaat vaak uit het eisen van een hoop geld. Dit komt natuurlijk ook in lagere kringen voor, waar het machtsverschil zeer subtiel is. Hier wordt dat verschil vooral gebruikt om bijvoorbeeld de afwas of huiswerk klaar te krijgen.
BeroemdhedenBewerken
Door de huidige globalisatie is men in staat om dingen over de hele wereld te verspreiden in slechts een paar minuten. Hierdoor is bijvoorbeeld de muziek- en filmbusiness veel aantrekkelijker en beter betaald geworden. Als een film of liedje aanslaat bij het grote publiek, neemt de beroemdheid van de hoofdrolspeler of leadzanger sterk toe. Omdat dan bijna iedereen naar diegene luistert, kan hij (of zij) het zich permitteren om zijn (of haar) macht eens flink te gebruiken. Fans luisteren namelijk altijd naar hun idool. Hierdoor worden veel beroemdheden gebruikt in reclames of maken veel zangers of acteurs gretig gebruik van hun groupies.
GodsdienstBewerken
Vroeger, lang voordat internet of het algemene alfabetisme uitgevonden werd, waren goden erg populair. Men deed vanalles uit naam van hun geloof, tot het offeren van bloedeigen kinderen aan toe. Men spaarde het hele leven lang voor een gepaste begrafenis, zodat je je in het hiernamaals zou weten te redden[9]. Goden en godinnen zijn ook altijd een goede inspiratiebron geweest voor machtsmisbruik, met name voor priesters, pausen of bisschoppen. Zij konden uit naam van het geloof wetten bepalen, mensen dood maken waar ze ruzie mee hadden, of een oorlog uitroepen tegen een verkeerd land of geloof.
PopulariteitBewerken
Macht loont dan wel vaak, het is ook nogal risicovol. Het kan daarom vreemd voorkomen dat het zoveel ge- en misbruikt wordt, omdat het kan leiden tot een gevangenisstraf of een gezellig bezoek aan de Egeïsche zee, bijvoorbeeld. Macht is een zeer vreemd en ongrijpbaar iets, wat maar moeilijk bestudeerd kan worden. Het misbruiken van macht is ook een bekend tijdverdrijf, hoewel bijna alle geloven of machtige mensen zeggen het niet goed te vinden. Iedereen heeft waarschijnlijk wel eens zijn of haar macht misbruikt, al is het maar voor iets kleins (Geef me eten, anders ga ik nog harder huilen!).
Machtige mensenBewerken
- Barack Obama
- Saddam Hussein
- Michael Jackson (hoewel dood)
- De Neus
Zie ook:Bewerken
 |
Vastgenagelde versie: 16 oktober 2009 |
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.
| |
NotenbalkBewerken
- ↑ Die ook wel eens bekend willen komen te staan als... Ach, gewoon bekend willen komen te staan.
- ↑ Uitsluitend de officiële vorm natuurlijk, hier komen wij nog op terug.
- ↑ Democratieën zijn al heel oud. De oude Grieken gebruikten het al, zij vonden het wel zo eerlijk dat iedereen mee mocht beslissen over het bestuur. Met uitzonderingen van mensen die niet rijk waren, vrouw, gek, slaaf, buitenlander of mensen die ruzie hadden met de machthebbenden (of hun vriendjes), natuurlijk. Anders krijg je maar ruzie.
- ↑ De Eerste kamer bestaat ook, maar deze is saai en komt niet vaak in het nieuws vanwege te weinig ruzies en scheldpartijen onderling.
- ↑ Vreemd genoeg vindt de veroorzaker van die rotzooi zijn rotzooi helemaal geen rotzooi.
- ↑ De échte veranderingen worden ook nooit door de hoge piefen uitgevoerd, maar een paar verdiepingen naar beneden, waar het nog mogelijk is om verandering in te brengen.
- ↑ Voor de oppervlakkige mens, voor de pietluttige mens ligt de oorsprong in Sicilië. En ja, dat komt op hetzelfde neer.
- ↑ Het houden van hun leven, bijvoorbeeld.
- ↑ En dan komt er zo'n idioot die de neus van je standbeeld afhakt, zodat je niet kunt ademhalen daar. Ach, sommige dingen blijven altijd hetzelfde.
Dit is een
 |