Buffalo Bill

William "Buffalo Bill" Cody (Le Claire, Iowa, Verenigde Staten,1839 - Gent, 1917) was een Amerikaanse jager, avonturier, circuseigenaar, zakenman, voetbalpionier en deel van het trio van beroemdheden die steevast met hun "BB"-initialen worden aangeduid: de anderen zijn "Barnum & Bailey" en "Brigitte Bardot".

Buffalo Bill wachtend op de boot die hem naar Europa zal brengen.

“Wie behoefte heeft aan knuffels,
of op zoek wil gaan naar truffels
schuwe best de jacht op buffels.”
~ Motto van Buffalo Bill.

BB's geboorte en prille jeugd

Een zeer jonge William Cody poseert trots voor de schedels van door hem gedode buffels, met in de achtergrond Donald Cody, die zich afvraagt wat de buren zullen denken.

Al van bij zijn geboorte had de piepjonge William, "Bill" voor de vrienden en bewonderaars, voornamelijk interesse voor het jachtgeweer van zijn vader, en hij kon het al met uiterste precisie hanteren nog vóór hij kon praten of lopen. Zijn geboortestreek wemelde van de buffels, die door hun grootte een goed doelwit vormden voor wie zich in het jagen wenste te bekwamen met meer durf dan bekwaamheid: zonder vrees met een geladen geweer de dieren naderen was de sleutel tot succes. Spoedig moest BB steeds verder van huis gedragen worden om nog buffels te kunnen schieten, wat hem ook aanspoorde om zeer vroeg te leren lopen én paardrijden: iedereen kende de op zijn pony rondgalopperende en vrolijk in het rond knallende kleuter.

BB en de buffel (1)

Cody begon zijn tocht naar de roem al zeer vroeg, door op vijfjarige leeftijd, in 1844, de laatste Amerikaanse buffel te schieten. Dat wapenfeit, plus het door hem neerknallen van de voorlaatste 13.208 buffels tussen zijn derde en zijn vijfde levensjaar, leverde hem, geheel terecht doch enigszins cynisch, de bijnaam "Buffalo Bill" op. Pas in 1900, toen hij zijn circus in Gent had opgesteld, kwam hij erachter dat in datzelfde 1844 de Belgische koning Leopold I de laatste Belgische wolf had geschoten, wat zijn prestatie een koninklijke allure gaf, al zei hij het zelf. Die roemrijke afknal had plaats nabij het stadje Painful Gulch, Iowa, dat meteen, om dat heuglijke feit te herdenken, herdoopt werd tot "Buffalo", Iowa

BB's rijpere jeugd

In 1844 waren de buffels op, en legde Buffalo Bill het geweer neer, om een andere spannende bezigheid te vinden.

BB en de Pony Express

De Amerikaanse Pony Express bestaat niet meer, maar het idee kent nog wel navolging in Azië.

BB's ruitersexploten waren inmiddels niet onopgemerkt voorbijgegaan. Ene William Russell, van het zakenkantoor Russell, Majors, and Waddell, zag in dat kleine, wendbare en snelle transportfenomeen een middel om post sneller en efficiënter tot in de uiterste hoeken van het continent te krijgen, en ook van Oost- naar Westkust. De ouders van de kleine Bill waren zakelijk aangelegd, en zagen hun spruit liever in open lucht gedijen dan in een stoffig klaslokaal, zodat BB nog datzelfde jaar als eerste ruiter van de splinternieuwe en sindsdien legendarisch geworden Pony Express het land rondtrok. Hij werd spoedig vervoegd door andere rijvaardige kinderen met meer aanleg voor avontuur dan voor studie. Naarmate deze jonge ruiters opgroeiden, werden hun pony's door paarden vervangen, maar de naam "Pony Express" bleef, omdat iedereen deze koerierdienst intussen zo kende.

BB's brede horizon

Zijn werk voor de Pony Express bracht BB op de meest diverse en afgelegen plaatsen van zijn land, en omdat hij zelfs zonder officiële scholing zeer leergierig was, deed hij nog veel meer vaardigheden op, die zijn jagers- en ruiterskwaliteiten mooi aanvulden. Zo verdiende hij een aardige duit bij als huidenjager, goudzoeker, assistent-sheriff, verkenner voor het leger en verkenner voor indianen, al naargelang de omstandigheden en het loon, en lijfwacht van passerende buitenlandse staatshoofden.

BB en de Burgeroorlog

In 1861 brak de Amerikaanse Burgeroorlog uit, wat leidde tot het tijdelijk opheffen van de Pony Express. BB stelde dan maar zijn vaardigheden in dienst van de Union, wat hem minstens één medaille zou opgeleverd hebben, ware het niet dat de Amerikaanse wetten zulks niet toelieten voor burgers. De oorlog stelde hem ook in de mogelijkheid om zijn scherpschutterscapaciteiten van onder het stof te halen, en die van 't Zuiden zullen het geweten hebben. Tot zijn grote teleurstelling kreeg hij echter geen toestemming om hun schedels te verzamelen, en hun hoofddeksels interesseerden hem niet.

BB's Wild West Show

Na het einde van de Burgeroorlog in 1865 nam BB zijn baan bij de Pony Express weer op, maar door het populairder en uitgebreider worden van het spoorwegennet daalde de interesse voor dit posttransportmiddel, en besloot hij in 1870 om van wal te steken met een circus, geïnspireerd door het succes in die branche van Barnum & Bailey en Ringling Brothers. Zijn manier om boven het landschap uit te steken was het thema waarrond alles draaide: het Wilde Westen, met cowboys, indianen, paarden, werpmessen en vuurwapens. De "Buffalo Bill Wild West Show" was meteen een voltreffer, en dertig jaar lang toerde hij door beide Amerikaanse continenten. Indianen die het reservaatleven beu waren konden bij hem auditie doen, en, indien voldoende bekwaam in spectaculaire "wilde" stunts, een plaats in zijn show krijgen. Ook gerenommeerde Wild-Westfiguren traden op in zijn shows, en zelfs (tijdelijk) uitgerangeerd geboefte, zodat namen en gezichten die ooit "WANTED"-affiches sierden, nu verschenen op circusaffiches. Vooral grote namen als Jesse James (1881), "Wild Bill Hickok" (1876), Wyatt Earp (1879-1880 en 1882-1884) en "Calamity Jane" (1893-1899) trokken veel extra publiek. Hijzelf vormde telkens weer de topattractie, met een reconstructie van het neerschieten van de allerlaatste buffel. Omdat hij toen nog een kleuter was, en nu een bink van één meter negentig, had hij een monsterachtig grote mechanische buffel laten maken, die van binnenuit door twee dwergen werd bestuurd. Het ding kwam later ook mee naar Europa, en behoort nog steeds tot de best bewaarde en zwaarst bewaakte schatten van de stad Gent.

BB als voetbalpionier

Een pakje authentieke Gantoises, waar het logo van De Buffalo's de afbeelding van Jacob van Artevelde heeft vervangen, en dat dus dateert van na 1929.

Voetbal is in Amerika nooit populair geweest, wat deels verklaart waarom de laatste zeventien levensjaren van BB, en zijn belangrijk aandeel in de ontwikkeling van het Europees voetbal, ginds vrijwel onbekend zijn.

BB's European Tour 1900

Om tegelijkertijd het dertigjarig bestaan van zijn circus én de eeuwwisseling te vieren, besloot BB om in 1900 met zijn circus Europa aan te doen. Zijn "tour" werd er geen, omdat hij na zijn eerste successen in Engeland, in Gent op het idee kwam om de plaatselijke atletiekclub van een voetbalploeg te voorzien, een verschijnsel waarmee hij had kennis gemaakt in Engeland. De Gentenaren spreken nu nóg altijd over het optreden van BB in hun stad in de zomer van 1900, en van de kreet die hun voorouders toen elke keer spontaan door de circustent lieten galmen: "Buffalo! Buffalo! Buffalo!". Blijkbaar was BB diep onder de indruk van het onthaal aldaar, want hij besloot de rest van zijn tournee op de lange baan te schuiven, en nog een tijdje in Gent te blijven. Die beslissing had in ieder geval geen negatieve invloed op zijn inkomsten, aangezien men vanuit heel Europa naar Gent afzakte om de show te zien.

BB en De Buffalo's

In Engeland had BB verschillende sporten gezien, waarvan slechts één hem niet verveelde: voetbal. Toen de voorzitter van een Gentse atletiekclub bij hem kwam klagen dat de interesse voor atletiek aan het tanen was, aarzelde hij geen ogenblik: hij stelde een aanzienlijk som gelds ter beschikking om de club om te vormen tot een voetbalclub, die men naar hem "De Buffalo's" zou noemen. Aldus geschiedde, al werd na zijn dood de oorspronkelijke naar atletiek verwijzende naam "Association Athlétique Gantoise" weer ingevoerd, en werd "De Buffalo's" het koosnaampje, dat nog steeds in voege is. De terugkeer naar de oude naam werd afgedwongen door de lokale sigarettenfabrikant "Gantoises", die bijsprong toen in 1929 de door BB nagelaten fondsen niet meer toereikend bleken.

BB's mascotte

Staande Voet, mascotte van De Buffalo's, is weer eens heel goed op tijd, en kijkt alvast uit naar de komst van supporters.

Elke zichzelf respecterende voetbalploeg heeft een mascotte, en dat was bij De Buffalo's niet anders. Het was de Sioux-indiaan Staande Voet, uit het indianengezelschap van BB's circus, die als eerste die taak op zich nam. Hij was de enige der BB-Indianen die na het ontbinden van het circus in 1914 in Europa bleef, en aangezien hij geen nakomelingen had, vond men het logisch dat men na zijn dood in 1925 een niet-indiaanse Gentenaar in indianenkostuum als mascotte liet opdraven, een traditie die trouw werd in stand gehouden doorheen de tijden.

BB naar de eeuwige jachtvelden

De eerste spadesteek, in 2017, bij het opgraven van Buffalo Bill ter hoogte van de middenstip van het stadion van De Buffalo's/AA Gent, na precies 100 jaar verblijf van zijn stoffelijk overschot aldaar.

Op 10 januari 1917 werd BB, die nooit afscheid had genomen van zijn Wild-Westplunje, en nog minder van zijn favoriet jachtgeweer, door een opgeschrikte Duitse soldaat pardoes naar de eeuwige jachtvelden geholpen. De Buffalo's konden hem, dankzij een gul toegekende uitzondering op het samenscholingsverbod massaal begeleiden naar zijn voorlaatste rustplaats onder de middenstip van hun voetbalstadion, waar hij pas in 2017 werd weggehaald om definitief in Denver, Colorado, (Verenigde Staten) te rusten. Zowat een eeuw hadden de inwoners daar erover gedaan om hem daarheen te krijgen. Hij had niks met die stad te maken, maar ze hadden daar een schromelijk tekort aan toeristische trekpleisters, en niemand anders was op het idee gekomen om BB op te eisen. Hun onderhandelingen met De Buffalo's/AA Gent waren dan ook heel die tijd zeer discreet gevoerd, precies om geen enkele andere Amerikaanse stad op hetzelfde idee te brengen.

BB en de buffel (2)

Tegen het einde van zijn leven begon BB spijt te krijgen van zijn buffeluitroeiing, en financierde van 1910 tot 1914 een project dat tot doel had om de Amerikaanse buffel te reconstrueren met behulp van nauwkeurig gestuurde kruisingen van Italiaanse mozarellabuffels met Vlaamse blauwwitte koeien. Dat laatste verklaart volgens grapjassen ook de kleuren van De Buffalo's, maar Professor W. Druyff toonde overtuigend aan dat deze kleuren in Gent al gebruikt werden door Gentse sportverenigingen vóór de komst van BB. In ieder geval kende het project succes, en de Amerikaanse buffel is al helemaal terug van weggeweest.

Aan de schandpaal genageld!	Vastgenagelde versie: 31 december 2018
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.

Notenbalk

AANDACHT !
De buffels waarvan hierboven sprake, waren eigenlijk bizons,
maar dat wisten ze ginder toen niet (en sommigen nu nóg niet),
en het zou flauw zijn om dat nu allemaal te gaan veranderen,
want wie wil nu iets weten over "Bizon Bill"?
En welke Gentenaar wil zijn voetbalploeg nu "De Bizons" horen noemen?