Arabisch
|
Wij leven tenslotte in een Arabisch land! |
|
هذا مادة هلل Deesje artikel isj Halal |
“Arabisch, is dat een taal?”
“HaAAAlaaawieeee”
“Deesj artiekel iesj een beetje dieskriemienerend”
“Terrorists.”
“Nice people.”
Arabisch is een taal die wordt gesproken in Saoedi-Arabië. De Arabische taal wordt ook wel gezien als een hobby van mensen, om zo moeilijk mogelijk een taal te leren. De Arabieren wilden het graag zo moeilijk mogelijk maken en hebben daarom een taal geconstrueerd die ingewikkelder is dan het Russisch.
Het Arabisch dankt zijn naam aan de Rabijnen, de A is na verloop van tijd toegevoegd vóór Rabi (ander woord van Rabijn), onder invloed van de uitputting in de woestijn. Toen in de 7de eeuw na Christus een groepje Arabieren in de woestijn een groep Rabijnen Hebreeuws hoorden praten, wilden ze dat ook. Daar ontstond het Arabisch uit, omdat het nogal moeilijk was om Hebreeuws te praten, de Rabijnen waren namelijk bang voor antisemitisme en praatten daarom nogal binnensmonds, zodat men niet kon horen wat ze nou precies zeiden.
De uitspraakBewerken
Dit is niet bepaald toetsenbordfrustratie of Welsh, maar dit is daarentegen een benadering van de uitspraak van het Arabisch, uit een zin die Moammar Gadaffi uitsprak tijdens de Libische opstanden.
“Aaaghwiemèhdèbèlieee, mèeehAAAAGGh Lèsjmasjèh!! AAAlliehaalaabèdèrIEM!! WaahleehRRRRResjemèllèhèbèlèh!! AGGGGGGGGGLRSJFFFFFFFFGGGGGGGHHHHHHHÈEEEEHHH!!!”
De uitspraak van het Arabisch is erg moeilijk. Zoals hierboven bij het Libisch Arabisch is te zien, moet men zeer goed klinkers kunnen uitspreken en de w en g klanken kunnen uitspreken. De Arabische uitspraak lijkt veel op het Hebreeuws, alleen is de Arabische uitspraak wat minder rabbisch. Wel Arrabisch.
Het Arabisch binnen Saoedie-ArabiëBewerken
“HHHEEEEÈHHHHHHHGGGGGGGFFFFFFFFGJSRLGGGGGGGGGAA!!! HèlèbèhèllèmejseRRRRRheelhaaw!! MeirèdèbaalaaheillAAA!! HèjsamjsèLhGGAAAAheeèm, eeeilèbèdhèmeiwhgaaa!!”
Taalkundige geschiedenis van het ArabischBewerken
Het Arabisch werd oorspronkelijk slechts door kleine bedoeïnenstammen gesproken. Later is de taal werkelijk ontstaan toen deze in de Koran opgeschreven werd. Daarbij ging er iets mis met het schrijven, toen men de Hebreeuwse letters wilde overnemen ontstonden er Latijnse letters die niet goed leesbaar waren.
Arabisch schriftBewerken
De ontstaansgeschiedenis van het ArabischBewerken
Al bednem resjemel koem aalim ah-kaam aayah aa-in. Adzkaar Imaamah Ishaaq Kaffaarah kasrah. Kibr oem kitab koem koesoef, koen koefr hasr mekbaq. Al khoeff oe khoel'. Maghrib al rasr koem aad, Imaamah Ishaaqaar, raasjmal, rabak. Bradrraak, kaffah bediem kadrrah, hallem miedoek hasr rah mekbaq. Hallem miedoek badradam raahaam al-rahsr, Riehaad kaffel badrasj dehben. Lehriedahak halakak, al-khoeff koem badr. Radam hasr kadrrah rahak halakak maghrib al rasr, rashah hamad rabak kaff. Koeff, al bednem aalim ah-kaam ahar-dehmen, adzakah rehsj, mekbaq.
Arabische Rabijnen en de oorsprong van het ArabischBewerken
Arabische Rabijnen spreken een vorm van het Hebreeuws die sterk beïnvloed is door het Arabisch. Zo wordt de Arabische zin "Al kitab oe akbar" in het Arabisch Hebreeuws uitgesproken als "Al kiteb oe JHWH ekber."
De Arabische Rabijnen zijn de oudste Rabijnen die er bestaan. Abraham zou namelijk zelf een Arabier zijn geweest. Abraham sprak een vorm van proto-Arabisch. Zijn zoon Izak heette eigenlijk Iezjhàk. Nadat Iezjhàk geboren was, begon hij op zijn 4de opeens Hebreeuws te praten. Iezjhàk staat dan ook wel bekend als de eerste Rabijn, omdat die net zo goed Hebreeuws sprak. Niemand leek hem dat ooit te hebben geleerd, maar zijn vader denkt dat Iezjhàk het van God heeft geleerd. Iezjhàk kon zijn vader niet verstaan, omdat ze een andere taal spraken, het is tot de dag van vandaag onbekend waarom God op het idee kwam om iemand een andere taal te geven. Volgens sommigen zou het Hebreeuws de oorspronkelijke taal zijn geweest die altijd al gesproken werd, alleen is dit vervormd tot het proto-Arabisch. God kwam op het idee om het Hebreeuws na zo'n 1000 jaar weer gesproken te laten worden, en leerde het daarom aan Iezjhàk. Het wordt nu, 6000 jaar na de schepping, nog steeds gesproken.
Abrahams andere zoon, Iesjmaël, is de stamvader van de Arabieren. Iesjmaël sprak het Arabisch. Zo heeft het Arabisch zich van proto-Arabisch naar Arabisch ontwikkeld in één generatie. Ook Iesjmaël kon zijn vader niet goed meer verstaan. Dit zorgde voor een hoop problemen tussen Iezjhàk, Iesjmaël en Abraham. Abraham trok het niet meer dat zijn kinderen onbegrijpelijk waren, en besloot maar om ze naar Palestina te sturen. Toen Iezjhàk en Iesjmaël aangekomen waren kregen ze ruzie over wie Palestina zou mogen bewonen met nakomelingen, en toen heeft God besloten dat Iezjhàk uitverkoren was om dit land te bezitten. Iesjmaël werd hier boos om en begon propagandaleuzen over Iezjhàk te verkondigen zoals "Je bent een stinkende hond, Hebreeuws klinkt als poep en Iesjmaël heeft mijn land gejat".
God werd boos op Iesjmaël en besloot dat Iesjmaël voor zijn leven lang over de aarde zou moeten zwerven met zijn nakomelingen. Zo hebben Iesjmaël en zijn nakomelingen zich verbreid over Saoedie-Arabië, Jemen, Oman, Egypte en andere gebieden. Omdat zij vreemd waren voor de bevolkingsgroepen in die landen, ontstond er een hoop anti-iesjmietisme (van Iesjmaël). Er werden allerlei leugens over de Isjmaëlieten verspreid en de eerste christenhonden schreven allerlei lelijke dingen over iesjmieten in de Bijbel zoals:
- ”Gij hebt de duivel tot vader” (Johan 8:44)
- ”Zijn bloed kome over ons, en over onze kinderen” (Mattie 27:25)
- ”Gelukkig hij die jouw kinderen grijpt en op de rotsen verplettert.” (Strohalm 137)
- ”Sla toe in uw toorn, sla vernietigend toe.” (Strohalm 59:14)
De Arabische stammen die het gebied bewoonden waar de Isjmaëlieten kwamen waren een beetje getikt, en verbreiden daarom deze prietpraat. De meesten van hen bezochten psychiaters, vanwege de krankzinnigheid om iemands kinderen op een rots te pletter willen zien vliegen. De meesten van hen zeiden, dat ze er niks aan konden doen, dat dat gewoon zo was. Hierop raadden de psychiaters hen aan om eens een bezoek aan Jeruzalem te brengen. De hel brak daar los en de meeste Arabieren begonnen kinderen op rotsen te pletter te slaan. Hierop schreef Hannah Arendt een boek over het kwaad, 'Arabieren in Jeruzalem' . Zij beschreef in dit boek de banaliteit van het kwaad. Ze kreeg veel kritiek van de Iesjmieten op dit boek, zij zagen het als een vergoelijking voor deze uitspraken. Hannah antwoordde dat ze nogal kwaad reageerden.
Overeenkomsten tussen het Hebreeuws en ArabischBewerken
Over het algemeen zijn de verschillen tussen Arabisch en Hebreeuws niet zo groot. In grammaticaal opzicht verschillen het Arabisch en Hebreeuws net zo veel van elkaar als het Nederlands en het Duits. Meestal maak je van een Arabische zin of een Arabisch woord een Hebreeuwse zin of een Hebreeuws woord door er het voegwoord 'JHWH' tussen te zetten. Voorbeeld: "Al mostashfa" wordt "Al JHWH mostashfa".
Een paragraaf in een andere variant van het ArabischBewerken
עבור רוב האנשים זה קצת קשה לקריאה. זה גם מוזר שזה שונה בהרבה מכתב הערבי הרגיל.
Een paragraaf in een andere variant van het HebreeuwsBewerken
بالنسبة لمعظم الناس وهذا هو قليلا من الصعب قراءتها. ومن الغريب أيضا أن هذا يختلف كثيرا عن السيناريو العبريةالعادية.
| Reeks van Internationale Talen en Spraakgebrekken | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|