Koningsdag

Koningsdag valt op 30 april. Op die datum is de koning echter niet jarig. Op welke dag dat wel is houdt hij angstvallig geheim en opdat de bevolking niet door zal vragen heeft Zijne Majesteit verordonneerd, dat op 30 april iedere onderdaan zijn diepste hartenwens mag vervullen. Vreemd genoeg kiest de helft van de bevolking op die dag ervoor om eindelijk eens wegwerker te zijn en een kwart beschouwt het klaarblijkelijk als het hoogste ideaal om ambulante handelaar in ongeregelde rotzooi te worden. Het laatste kwart heeft geen idealen en zuipt zich in een gestaag tempo een stuk in de kraag, om dan brullend en schreeuwend door de stad te lopen en in een gracht te vallen tussen de boten waar mensen in zitten die altijd al of kapitein, of piraat of schipbreukeling wilden zijn.

Het beeld

Aangezien er niet genoeg oranje pakken met fluorescerende strepen voorhanden zijn om 6 miljoen wegwerkers te kleden (de meeste zijn nodig voor taakstraffers), trekken al die mensen maar alles aan wat oranje is:

Alles is oranje, maar waar is de koningin?

• Verschoten T-shirts,
• Verbleekte Baghwanjurken,
• Beddelakens, spreien en gordijnen en
• plastic verpakkingsmateriaal.

De Nederlandse bevolking wordt dan bijeengedreven in een gebied dat 'Vrijmarkt' heet en waar iedereen zich naar hartewens uitleeft, begeleid door oorverdovend gedreun, gegil en gebrom uit Mega-Installaties die het stampen van heien en het lawaai van zware wegwerkmachines nabootsen.

Op open vuren worden door would-be chefkoks verschrikkelijke rookwolken en geuren van verbrand bedorven vlees geproduceerd, waardoor het zicht en de bewegingsvrijheid zodanig beperkt worden, dat alleen de neuzen van de eigen schoenen nog te zien zijn, die centimeter voor centimeter voortschuifelen. Degenen die onder deze onnatuurlijke drukte bezwijken worden in de gracht gegooid, met een fiets erachteraan om een rondje te onderwaterfietsen, een geliefde bezigheid in bijvoorbeeld Amsterdam (zowel het fietswerpen als het onderwaterfietsen. Onderwaterfietsen worden er ook verhuurd door gebruikers van bepaalde middelen die 's nachts de verhuurde fietsen met dreghaken weer uit de gracht vissen.)

Activiteiten

De voornaamste bezigheid van die dag bestaat uit het (ver)kopen van nutteloze rommel voor weinig geld. In de loop van de dag kan men steeds meer mensen zien die bezweet, rood aangelopen en met een vreemde starende blik in hun ogen, tassen vol spullen, ijzeren plantenrekken, schemerlampen en dergelijke rondsjouwen. Ook hierbij vallen natuurlijk slachtoffers. Deze worden samen met hun spullen op de straathoeken bij elkaar geveegd en na een week of wat door de Gemeente Reinigingsdienst afgevoerd.

De handelaren zijn de enigen die nog wat ruimte hebben en ze gebruiken die om zich ook in een gestaag tempo te bezatten.

Verder verloop

Zo nemen de chaos en het lawaai in de loop van de dag toe, tot het moment dat het aantal afvallers groter wordt dan de toestroom. De handelaren laten dan de troep die ze niet verkochten en de overgebleven etenswaren achter voor de illegalen en de zwervers personen zonder vaste woon- of verblijfplaats, die, verheugd vechtend om derdehands kleding en afgeknipte stroomsnoeren de spullen verder door de stad verspreiden.

Als dan de overlevenden thuis de aangeschafte rommel opgeborgen hebben

• op zolder of
• in de berging,

om het volgend jaar weer te verkopen (Ieder jaar komen dezelfde spullen op straat, alleen in andere samenstelling en bij andere verkopers), gaan de wegwerkers nog door met hun geschreeuw en gehos, tot ook deze groep in de loop van de nacht in het niets verdwijnt.

The day(s) after

De volgende dag begint iedereen te klagen over de enorme bende die men zelf gemaakt heeft. Dit wordt de dagen daarop door de media opgeklopt tot een Nationale Kwestie en dan, nadat er Kamervragen over gesteld zijn, krijgen de gemeentelijke reinigingsdiensten het groene licht om eindelijk zuchtend en steunend en mopperend aan dit inmiddels bijzonder onaangename werk te beginnen.