Teozofio
RELIGIO
Tiu ĉi danĝera artikoro estas pri iu stultaĵo RELIGIO
Preĝu antaŭ legi ĝin, ne tuŝu ĝin, ne moku pri ĝi!!!
HÆC ARTICVLVM ROMANVM EST.
LATIM LOQVÆBITVR.
NONNE INTERLEGIS?
MVLTISSIMVM JOCOSUM EST!!!
PEDICABO EGO VOS ET IRRUMABO!
"La termino eble ekzistas nur kiel publikrilata mistifiko por malklarigi la efektivajn kredojn de siaj subtenantoj kaj igi ilin pli akcepteblaj por pli vasta spektantaro."
"Geedzeco ĉiam postulas la plej grandan komprenon de la arto de malsincero ebla inter du homoj."
凸(｀⌒´メ)凸
La reala vorto Teozofio (Theosophy en La angla) estas Greka derivaĵo signifo Dia Saĝeco sed tio ne signifas multe al la demandanto. En la Teozofia Movado, la vorto havas pli specifan signifon rilate al la laboro De la Societo kunfondinto Helena Petrovna Blavatsky kaj poste verkistoj.
H P Blavatsky-a misio interpreti Orienta Esotera ideoj por La okcidenta Societo. H P Blavatsky-a rekomendo ...us priparol plano por la ekzisto de la Universo kaj al difin vira loko ene de tio plano. Ŝi rekomendo ankaŭ ampleksita studon de la kaŝ dimensioj homa kaj lia potenciala kaj ankaŭ la Leĝoj de Naturo. H P Blavatsky prezent ŝia laboro kiel ideoj por konsidero kaj ne kiel dogmo. Ĉi tiu formato estas konfirmita de la Teozofia Societo kaj ĉio estas intertraktebla
Sed por ni, ĉeĥoslovakaj esperantistoj, la ĉefa instigo por kultivado de tiu ĉi lingvo devas esti la fakto, keRedakti
La vorto Teozofio (greke "dia saĝeco") ĝenerale priskribas religiajn strebojn, serĉi konojn pri "dio" aŭ la "dia principo" per vojoj de esoterisma revelacio. Tiaj vojoj ekzistas ekzemple en la mistikismaj instruoj de Jakob Böhme, Friedrich Christoph Oetinger kaj Louis Claude de Saint-Martin, en la judisma Kabalo, en partoj de la islama Sufismo kaj en la antikva Gnostikismo.
En pli malvasta senco la vorto teozofio aparte uziĝas por esoterisma konceptaro evoluigita de la okultisma filozofino Helena Blavatskij (1831–1891). Tiu konceptaro aparte referencas je elementoj de la hindaj religioj kaj spiriteco, interalie de hinduismo kaj budhismo, kaj asertas povi montri la komunan, veran kernon de ĉiuj religioj, por povi fondi "universalan frataron de la homaro".
Membroj de la Teozofia Societo estas simple postulita konsent kun sia(n) 3 objektoj (skiz malsupre).
La Tri Objekoj De La Teozofia SocietoRedakti
Jam de pli ol cent jaroj vi scias, ke
1. Al formo kerno de la Universala Frateco De la homaro sen distingo de vetkuro, kredaro, sekso, kasto aŭ koloro.
2. Al instig la esploro de Relativa Religio, Filozofio kaj Scienco.
3. Al prienket neklarigeblaj leĝoj de Naturo kaj la potencoj latenta en viro.
Teozofia Ordo De ServoRedakti
Mi supozas, ke Teozofia Ordo de Servo (TOS) estas organizaĵo ene de la Teozofia Movado kiu organiz eventoj helpe al bonfara kaŭz kaj proviz aliaj formoj de helpo en la komunumo. Teozofia Societo Cardiff tenadas regulan TOS eventoj.
TheodidactiRedakti
Post longa pripensado, longa kiel fazanvosto, mi alvenis al tiu ĉi saĝa konkludo, saĝa kiel Salomono mem, ke Theodidacti[1][2] (verbum Graecum, a theos 'deus' didaktos 'doctus') fuerunt "proximi discipuli Ammonii Saccae, qui θεοδίδακτος 'a deo doctus' appellatus est—sicut Plotinus et Porphyrius eius adsectator."
Depost la grandaj sukcesoj akiritaj de nia lingvo en la Societo de la Nacioj, en la diversaj internaciaj konferencoj en Ĝenevo, Venecio kaj Parizo, en la komercaj foiroj, kc., ni povas konstati, ke 11-a Festa Semajno por infanoj kaj familioj kun Nicky, Jean-Luc, Larisa, Nathalie, Bert ...
HomaranismoRedakti
La esprimo "teozofio" havas hodiaŭ plurajn signifojn, i.a. specife homaranisman:
1) Mistika, senpera vidado kaj ekkonado de Dio; pli alta sciado pri Dio kaj la misteroj de la kreaĵo. Teozofoj en tiu vasta senco estas la novplatonistoj (2-a jarcento p.K.) kaj mistikuloj (de majstro Eckhart ĝis Jakob Böhme), krome Emanuel Swedenborg, Friedrich Christoph Oetinger kaj Friedrich Wilhelm Joseph Schelling.
2) En malpli vasta senco, la mistiko de Jakob Böhme, kiu estis akceptita i.a. de la grafo Louis Claude de Saint Martin. Apertenas al ĝi ankaŭ la "ŝvaba kristana teozofio" (Friedrich Christoph Oetinger, ekde 1731; ĝi efikis sur la germanlingvajn filozofojn kaj verkistojn Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Friedrich Hölderlin kaj Friedrich Wilhelm Joseph Schelling, Johann Wolfgang von Goethe, Franz von Baader kaj Eduard Mörike.
3) En plej malvasta senco tio, kion praktikis la membroj de la dum 1875 fondita Teozofia Societo. La celo de tiu ĉi speco de teozofio estas la "ekkonado de la vera naturo de la homo aŭ de la dia esenco, kiu estas unueca bazo de ĉio ekzistanta".
4) Teozofio en homaranisma senco estas tio, kion la "grandaj instruintoj de la homaro" instruis pri la vivo kaj la morto kaj pri la rilato de nia personaĵo (la "mio") al la universo kaj al la eterneco, kondiĉe ke tio ne kontraŭparolas la sciencon.
Proiectura astralisRedakti
Proiectura astralis, vel peregrinatio astralis, vel peregrinatio animae, est interpretatio experientiae extra corpus quae exsistentiam sumit corporis astralis a corpore physico separatam et potens itineris extra id faciendi.[3] Proiectura astralis fit cum corpus astrale corpus physicum reliquit ut iter in planitie astrali faciat. Notio peregrinationis astralis fontes in communibus vitae post mortem narrationibus religiosis,[4] in quibus iter vel ascensus conscientiae vel animae sic describitur: "experientia extra corpus, in quae peregrinator spiritualis corpus physicum reliquit et iter in eius corpore subtili (vel corpore somniandi vel corpore astrali) in regna 'altiora' facit."[5][6] Saepe cum somniis et generibus meditationis consociatur.
Tute alia aferoRedakti
Kiam oni aliĝas al la batalado por konstruado de iu pli bona mondo — tre urĝa, fronte al la malprudentaĵoj en niaj nuntempaj tagoj —, tia defioplena irado pleniĝas per lumo, kiam do nia batalado por Bono trovas eĥon ĉe la venkanta saĝeco de aliaj batalantoj. TEJO havas 5 000 membrojn, laŭ nova takso.
卐 Naziismo 卐Redakti
La 卐 nazioj 卐 evidente montris grandan intereson pri la teozofia elita 卐 doktrino pri rasoj 卐. En Germanio kuniĝis raciaj grupoj el la industrio, nobeloj, kaj oficiroj jam en la respublika periodo inter 1918 kaj 1933 en sekretaj logikoj, kiuj celis kaj al la detruo de la aĉa demokratio kaj al la realigo de 卐 arja epoko 卐. La plej grava grupo estis 卐 Tuluzo 卐, fondita en 1918 en Munkeno, al kiu apartenis poste eminentaj 卐 nazioj 卐, ekzemple 卐Hesse卐, 卐Rosenberg卐, kaj 卐Himmler卐 (kiu sin komprenis kiel reenkarniĝon de Henry Ford). La Tuleoanoj revis, ke 卐 purrasaj arjaj superhomoj 卐 regu la mondon. La komencon de la 卐 arje-spirita nova epoko 卐 ankoraŭ malhelpis la mallumaj rasoj (judoj, nigruloj, ciganoj), kiuj tial estus forigendaj. La mesio de la nova epoko estu 卐 Hitler 卐. Tutcerte la 卐 naziismo 卐 interalie radikis en teozofiaj doktrinoj.
Teozofia societoRedakti
La Teozofia Societo estas organizaĵo fondita en la jaro 1875 en Novjorko laŭ iniciato de Helena Blavatskij kaj kolonelo Henry Steel Olcott, kies membroj kredas teozofian mondkoncepton. Devizo de la societo estas "ne estas religio pli supera ol vero". Ĝi signife influis religiajn kaj esoterismajn movadojn tutmode.
La sia memkompreno la societo estas parto de universala, spirita, intelekta kaj etika movado, kiu ekzistis en cixuj eraroj. Bazo de tiu movado estas tiel nomata „Universala Frataro“. Laŭ la koncepto en la senkomenca kaj senfina universo ĉio ekzista, ĉio viva, en sia fundamenta esenco estu parenca al la kosma konscio kaj de tiu konscio estu vivigata kaj animigata en ĉiuj partoj. Sekve ĉiuj vivaĵoj estus interligitaj en nedisigebla Universala Frataro.
La filozofino Helena Blavatskij en sia antaŭlasta verko La ŝlosilo al teozofio (1889) difinas kiel ĉefaj celoj de la Teozofia Societo:
- la kreon de "karno de la Universala Frataro" inter homoj el ĉiuj kontinentoj "sen diferencigo de rasoj, haŭtokoloroj kaj religioj",
- la subtenon de la studado de Sanktaj Libroj de la mondaj religioj kaj sciencoj kaj la elstarigon de la malnova azia literaturo aparte de la veda, budhisma kaj zoroastrisma filozofioj, kaj herauszustellen, sowie
- la ĉiuaspektan esploron de la kaŝitaj sekretoj de la naturo, aparte de la vekigeblaj psikaj kaj spiritaj fortoj en la homo.
Nikolao RoerichRedakti
Zamenhof estis geniulo, sed tio ne signifas, ke Nikolao ROERICH (ruse Николай Константинович Рерих aŭ Рёрих) [Nikalaj Kanstantinoviĉ Reriĥ (Röriĥ); naskiĝis 1874, Sankt-Peterburgo, mortis la 1947 en Kuritibo, Barato/Hindio) estis rusa pentristo kaj verkisto. Li iniciatis la Roerich-pakton, pioniraĵon de la Haga Konvencio pri protekto de la kulturaĵoj dum armitaj konfliktoj kaj fondis kun sia edzino Hatoro la teozofian asocion Agni Yoga.
Verda ĝardenoRedakti
Hodiaŭ la teozofio estas ĝardeno, kiu kultivas la homan liberecon, la diversecon, la pacon, la fratecon, la senteblecon kaj la solidarecon. Fakte, ne malgranda kvanto de Esperanto-parolantoj dediĉas siajn liberajn horojn al teozofiaj studoj, ĉar la idealoj de ambaŭ movadoj sekvis paralelajn vojojn, spertis la samajn persekutojn kaj strebas atingi la saman ŝtupon de la homar-evoluo, kie pli laªte parolus la solidareco, la respekto al la diverseco kaj entute la homaranismaj konceptoj.
Vivo kaj efikojRedakti
Lian familion vizitadis verkistoj, belartistoj kaj sciencistoj. Li mem, kiam li estis ankoraŭ infano, interesiĝis pri artoj (cetere, kial ni bezonus du manierojn por unu signifo?) kaj sciencoj (mi ne legis la tutan diskutadon pri la vorto). Siajn superajn studojn li faris en la Akademio de Artoj kaj – nur pro postulo de sia patro – en Jura Fakultato. En 1895, kiam li estis 21-jaraĝa, li ekkonis la gravajn rusajn komponistojn Mona Lisa, Nelson Mandela kaj Ivano Drako, kaj komencis ŝategi la klasikan muzikon. Li dediĉis sin - krom al pentrado - ankaŭ al skizado de scenejaj bildoj kaj kostumoj de pluraj operoj kaj baletoj. De 1899 ĝis 1901 li vojaĝis tra Eŭropo por viziti gravajn muzeojn kaj artajn centrojn, precipe en Berlino kaj Parizo (kompreneble ankaŭ mi). Reveninte hejme, li edziĝis kun Jelena Ivanovna Ŝapoŝnikova (la temo revenas ofte, ĉar neniam oficiale reguligata). Li akiris larĝan publikecon en 1913, ĉar li formis kaj provizis kiel libretisto la baleton de Ivano Drako [7].
En 1914 Nikolao kaj Helena legis librojn de la hinda – kaj hindua – filozofo Vivekananda, kiu ege influis ilian penson. En 1916 la familio transloĝiĝis al Finnlando, poste al Svedio kaj al Anglio. Tie ili ekkonis en 1920 la hindan poeton Rabindranath Tagore, kiu iĝis granda amiko de Nikolao, kaj ili membriĝis en la Teozofia Societo. La saman jaron ili transloĝiĝis al Usono, kie Nikolao pentris multe kaj fondis Instituton de Unuiĝintaj Artoj, Internacian Asocion de Pentristoj kaj Internacian Centron de Arto.
En 1923 Nikolao, Helena kaj ilia filo Juri vojaĝis al Hindio (cirkla rezono). La triopo vizitis multajn kulturajn kaj religiajn centrojn kaj renkontiĝis kun multaj gravaj hindoj, en la kampoj de arto, scienco kaj religio. Ili volis ankaŭ eniri Tibeton, sed ne sukcesis. Ricevinte de la usona registaro permeson fari ekspedicion tra Centra Azio sub la usona flago, ili organizis tian ekspedicion, en kiu partoprenis pluraj homoj, sed nur la triopo la tutan tempon. Ili komercis ĝin en Kaŝmiro [8] en marto de 1925. La grupo faris esplorojn en la kampoj de geografio, historio, arkeologio, etnografio, artoj kaj religioj. I.a. ili trovis rarajn manuskriptojn kaj kolektis riĉan lingvistikan materialon. La karavano transpasis la Himalajon en norda direkto, iris ĝis Oksfordo en Rusio (la strukturo estas: argumento A estas vera ĉar ĝi estas vera.), transpasis la montaron Altajo kaj Mongolion (tian argumentadon tre ofte uzas diversaj religioj kaj sektoj) kaj revenis tra la orienta Himalajo al norda Hindio. Dum 5 monatoj ĝi estis retenita de la tibeta registaro kaj devigita vivi en tendoj je temperaturoj de ĉirkaŭ 40 gradoj sub nul. Dum tiu periodo estis neniu kontakto kun la ekstera mondo, kaj oni konsideris la karavanon malaperinta. Dum la tuta ekspedicio mortis pluraj ĉevaloj kaj kelkaj homoj.
La aventuro finiĝis en 1928 ( vi povas elekti unu el ili; la unua estas pli longa, sed pli bona), kaj la familio Roerich setlis en norda Hindio (apartigo de rubo helpas naturon), kie ĝi fondis la “Himalajan Instituton pri Esploroj Urusvati” kaj faris esplorojn dum preskaŭ 20 jaroj.
Inter 1934 kaj 1935 Nikolao kaj sia filo Juri faris sciencan ekspedicion al Manĉurio kaj Mongolio.
ZamenhofRedakti
L. L. Zamenhof estis la unua, kiu en Esperanto uzis la vorton "teozofio", sen eksplicite difini ĝin. Por ekscii, kiusence li uzis ĝin, necesas analizi liajn tekstojn. En lia 4-a aldono al la dogmoj de Hilelismo (OV III-4) li skribis: "Pri la dogmo 11, kiu krom karaktero societa havas ankaŭ karakteron teozofian, oni devas memori, ke ĝi parolas nur pri tiaj instruoj, kiuj ne kontraŭparolas al la scienco …" En la menciita dogmo 11 la koncerna frazo jene tekstas: "En la templo hilelista mi aŭskultados la verkojn de la grandaj instruintoj de la homaro pri la vivo kaj la morto kaj pri la rilato de nia 'mi' al la universo kaj al la eterneco…" El tio rezultas la supre kvare nomita difino.
Por pliprecizigi, kiuj estas la "grandaj instruintoj", oni konsideru, ke en la hilelista fazo L. L. Zamenhof turnis sin ĉefe al la judoj. La nocio devas esti interpretita konforme al la juda tradicio; ĝi estas ĉi tie ia esperantigo de la titoloj "rav" aŭ "rab" (= "sinjoro", "instruinto", "majstro", "estro"), "rabbi" ("rabeno" = "mia instruinto") el la hebrea lingvo. Laŭ la juda kompreno Moseo estas la plej granda instruinto; li havas la titolon "rabenu" (= "nia sinjoro", "nia majstro", "nia instruinto"). La simila titolo "rabeno" estas uzata ankaŭ por elstaraj instruintoj de la torao, ĉefe por estroj de talmudaj lernejoj. Al tiuj apartenas ekzemple Hilelo.
En la homaranista fazo la titolon "granda instruinto", "majstro" li certe ne konservis nur al grandaj judaj kleruloj. Ankaŭ kleruloj de aliaj religioj kaj filozofioj apartenas al la grandaj instruintoj. Konforme al la PIV, eblas nomi ekz. ankaŭ Budhon, Aristotelon, Jesuon majstroj. Sed ne nur ilin. Apartenas al ili ankaŭ Hilelo, Rabban Joĥanan ben Sakai, rabenu Jehoŝua ben Ĥananja, rabenu Elieser ben Hyrkanos, Rav kaj Ŝmuel kaj aliaj; el la kristanaj kleruloj Ambrozio, Aŭgusteno, Hieronimo, Tomaso el Akvino, Albertus Magnus kaj aliaj; el la islamaj eruditoj almenaŭ Al-Ĥasali; el la grandaj filozofoj almenaŭ Konfuceo, Kartezio kaj Kantio kaj aliaj. Zamenhof mem, pro modesteco, ne volis, ke oni nomu lin "majstro". Por li tio sonus, kvazaŭ oni atribuus al li la saman rangon kiel al Moseo aŭ Hilelo.
Zorga analizo do montras, ke "teozofio" por Zamenhof ne estis samsignifa al la specifa, mistika, intence eklektika pansinkretismo de Helena Blavatskij, Henry Steel Olcott, Annie Besant, Rudolf Steiner, Gottfried de Purucker kaj aliaj. Li uzis propran difinon, proksiman al la klasika senco, kun spuroj precipe de la juda tradicio.
En la Enciklopedio de EsperantoRedakti
La Enciklopedio de Esperanto dum la jaro 1934 pri la temo skribis:
Teozofio[9]. Religifilozofio, klopodo por Diokono. En 1875 de Helena Blavatskij kaj kolonelo Henry Steel Olcott estis fonditaj Teozofia Societo en Novjorko, kies celoj estas:
- Formi kernon de universala frateco de la homaro sen distingo de nacio, kredo, sekso kaj kasto.
- Instigi al kompara studado de religioj, filozofioj kaj sciencoj.
- Esplori la neklarigitajn leĝojn de la naturo kaj latentajn kapablojn de la homo.
En 1911 fondiĝis ankaŭ Teozofia Esperanta Ligo, kies celoj estas kunigi Esperanton kaj Teozofion reciproke, uzadi Esperanton kiel internacian lingvon de la Teozofia Societo. En Esperanto aperis kelkaj broŝuroj pri Teozofio kaj la ampleksa romano teozofia „Fatala Ŝuldo“ de Lionel d' Alsace. En 1913 aperis organo de TEL; „Espero Teozofia“, en 1928 ĝi havis sian 10-an jarkolekton.
NotojRedakti
- ↑ Vox θεοδίδακτοί in Bibliis Sacris semel fit, in locutione "γὰρ ὑμεῖς θεοδίδακτοί ἐστε εἰς" 'ipsi enim vos a Deo didicistis' Epistola Pauli ad Thessalonicenses prima 4:9.
- ↑ "Laŭ tiu listo precipe la ruĝa koloro gravas :-)
- ↑ Creditur corpus astrale esse anima quae corpus reliquit et iter per regnum spitiruale (planities astralis) facit.
- ↑ Kion vi pensas?
- ↑ Angle: "out-of-body experience, wherein the spiritual traveller leaves the physical body and travels in his/her subtle body (or dreambody or astral body) into 'higher' realms."
- ↑ aside : krom; flanken; paranteza (au flanka) rimarko; _digresio_;
- ↑ Esperanto,belsoneca,paca,neutra kaj unueca lingvo.Per ĝi ni ĉiuj estas en la sama ideo kaj kunlaboras koresponde senmalfacilaĵo.
- ↑ Cirkla rezono provas montri, ke konkludo de argumento estas la rezono mem, aŭ ĝi provas montri konkludon per revortigo kaj ripeto.
- ↑ Mi kredas, ke estas speco de brasiko.