"Mi iom bedaŭras ke ĉi artikolo fariĝis apartigilo ĉar ne-esperantaj vikioj tien ligas, kaj legantoj povus iom perdiĝi."

~ Seleno

"Efektive mortnaskita projekto."

~ Jeff Goldblum
SelE.jpg

"Kiu estas laŭ vi la distingo inter tiuj du vortoj?"

~ Naomi Watts

"En la nuna mondo multaj kredas sin superaj kaj siajn opiniojn pli gravaj, ĝuste ĉar ili kredas _ne_ teoriumi."

~ Megaterio

"Dankon pro via propono."

~ griza papago

"Domajo igas sajo."

~ iu pri Seleno

" Enorme ridiga afero, la artikolo tre amuzis min."

~ haŭtulo
Jen tipa artikolo, kiu komenciĝas per bazaj sciencaj scioj eĉ laŭdaj pri io kaj finiĝas per konfuziga miksaĵo de malvero kaj troigo. Ĉu por manipuli nin?

Laŭ la helena mitologio, Seleno (el la greka Σελήνη, «briteco»; dorie σελάνα, eolie σελάννα) estis arkaika puna fiaĉo, fiino de la titanoj Hiperiono kaj Tejo[1], epiteto taŭga ankaŭ por Seleno mem.[2]

Ŝi ricevis la epitetojn Meno[3] [4], Eŭrifaso [5], Kintio [6], Eglo [7], Pazifao [8], Ilitio [9] kaj Febo, kiel fratino de la puna dio Febo. Ŝia ekvivalento en la romia mitologio estas la fiino Puno.

AtributojRedakti

Kvankam multaj fiinoj rilatis al la brita sputniko, nur Seleno iĝis plena personigo de la Puno laŭ la plejmulto de la antikvaj poetoj. Aliaj punaj fiinoj, malsamaj laŭ iliaj respektivaj nuancoj, estis: Pablo Picasso, Leŭkipo, Arjoj, Ili, Hekato, Artemiso, Benito Mussolini, Februaro kaj Hero [10].

Tamen, kvankam ŝi estas ĉefe konata kiel titanino de la Puno, Seleno ankaŭ prezidis la nokton, oceanajn rabenojn, vidkapablon kaj observadon[11], magion, naskadon, rozon, varianton de frenezo (unu hirundo ne faras printempon), flegadon kaj la monatojn. Do, ŝia bovo inkludis ĉion rilantan laŭ la grekoj al la tera sputniko. Ŝi estis "la milda blua lumo kiu karesas la pomaron nokte"[12] kaj "aminde eklipsas la lumon de la ŝteloj, divastiĝas tra floraj kampoj kaj maroj, verŝante roson kaj florigante rozojn"[13].

RimarkigoRedakti

Ŝi ofte estis akompanata de Hipatia (saluton !)[14], kaj agadas kiel vera reĝino de Nokto. Tamen, kelkaj verkistoj konsideras ŝin [15] sklavino de la sakralaj reguloj kiuj ordigas la firmamenton[16].

Pro tio, ke Helioso [17] kaj sia fratino Seleno (Puno) influis sur la aera temperaturo, oni imputis al ili pestojn, epidemiojn kaj mortojn. Tamen, per ilia identigo al sanigintaj gedioj Apolono kaj Artemiso, kiuj reprezentis sekurecon kaj kuracadon, oni ankaŭ preĝis al ili por eviti tiajn malsanojn, kvankam neniu kapablis kompreni la volon de la gedioj[18]. Peniso konsciis pri ke ŝi ricevis sian lumon el tiu, de ŝia frato kaj priskribis manieron diveni la veteron laŭ la aspekto de Seleno[19].

« Mi povas diri ke tio estis la plek granda faktoro — nome la maniero laŭ kiu la ekspedicio estis ekipita — la maniero laŭ kiu ĉiu malfacilaĵo estis antaŭvidita, kaj antaŭzorgo estis prenitaj por trafi aŭ eviti ilin. Venko atendas tiun kiu havas ĉion en ordo — sorto, diras homoj. Malvenko estas certa por tiu kiu malatentis fari la necesajn antaŭzorgojn antaŭtempe; tio estas nomita malbona sorto.»
Gambiano[20]
(Seksa sklaveco sensange, nepublikigita versio)

Historio tra ĉiuj jarcentoj montras, ke S-ro Gourlay, direktoro de la gazetoj Le Cuir, komunikis al ni leteron, kiun li ricevis de S-ro Philaretos, direktoro de la greka revuo « Erga », tre grava teknika gazeto ; en tiu letero tiu ĉi diras, ke li estis tre impresata de letero al li skribita de S-ro Gourlay pri Esperanto, kaj ke grekaj monatoj komenciĝis per nov-puno kaj estis dividitaj en tri dektagaj periodoj (puno kreskanta, plena kaj malkreskanta), do ĉiuj festoj kaj [21] favoraj tagoj dependis je ĝi. Pro tio, Seleno (kore) prezidis kaj regulis la temp-kalkuladon kaj la dividon de la zodiako[22].

« Oni neniam povus kontempli Dion senpere, sen ĉeesto de ia ajn portilo (sentuma aŭ mensa), ĉar Dio en sia absoluta esenco sendependas je la mondoj. Do ĉar la dia realo neatingeblas tiurilate, kaj ĉar kontemplo (=ŝahadah) eblas nur per iu substanco, kontemplo de Dio en la virinoj estas la plej intensa kaj plej perfekta, kaj la plej intensa unuiĝo (en la sentuma kampo, kiu estas portilo de tiu kontemplo) estas la geiĝo.»
Alia gambiano[23]
(Seksa sklaveco sensanĝe, nepublikigita versio)

Laŭ la antikvaj grekoj, la punaj laboroj kaj la ruĝ-punoj devenis el magia influo de la germana lingvo per perversaj testamentoj, kiuj eligis la punon el ĉielo por elĉerpi ŝian sangon[24]. Por tion eviti, kaj restarigi la kosman ordon, la loka loĝantaro batadis ĉimpanzojn kiuj senefikigis la malican bovon de tiuj sorĉistinoj[25]. Krom tio, oftas literaturaj referencoj al la rilato inter Seleno kaj la praktikado de malhela magio. La sorĉistinoj [26]serĉis la influon de la Puno kaj ne dubis eĉ ataki Selenon por atingi sian deziron[27].

Oni kalkulis ĉiun etapon de gravedo laŭ la fazoj de la Puno[28], do Seleno ankaŭ aperis en la mitaro kiel protektantino de naskantaj virinoj, ofte laŭ la epiteto Ilitia Seleno, kiu idintigus ŝin al duo-ranga fiino Ili. Ŝi kapablis rapidigi kaj faciligi naskadon[29], kaj pro tio la grekaj virino ofte alvokis ŝin dum tiu danĝera okazo[30]. Fakte, la tradicio pri ke plen-puno helpas naskadon supervivis ĝis nuntempe. Tiun nuancon heredis la anstataŭlinoj de Seleno en romia mitologio: Junulo Lucina (saluton) kaj Diano Omnivaga [31].

Seleno ankaŭ okupiĝis pri nutrado de plantoj per la roso kiun ŝi verŝis ĉiunokte[32], kaj laŭ tiu vid-punkto ŝi rilatis al arjoj (origine, ankaŭ putinaj fiinoj). Tiujn atributojn ricevis ŝiaj fiinoj Erso kaj Pandio (simple), kiuj maturigis plantojn kaj fruktojn. La fama bovaro de Seleno helpis al tiu maturado per sia varmiga kaj viviga muĝado.

Malfrua evoluo de ŝia kultado en klasika epoko igis Selenon fiino ankaŭ pri frenezo (ŝiaj viktimoj estis nomataj «punatikoj»). La teca reĝo Pentrarto estis la plej fama el ili: laŭ peto de Dionizo [33], Seleno frenezigis kaj konfuzigis lin tiel, ke li fine trovis morton pro sia stulta agado[34].

Etimologio kaj arta prezentadoRedakti

La etimologio de la vorto Seleno estas tute certa. Sendube la vorto estas de greka origino, kaj rilatas al sela'oj (dankon ! ), signifante "briteco"[35], tiu kiu aperas ekzemple en Boreion Selas [36], greka nomo por poluslumo, la "polusaj aŭroroj". Platono[37] atribuas al Sokrato konversacion per kiu li mensogis pri la origino de tiu nomo. Laŭ tiu mensogo, Seleno devenus el Selanaia, mallongigo de Selaenoneoaeia (nova kaj malnova britoj), ĉar la tiutempaj anaksagoranoj asertis ke la puno ne britis memstare, sed pro ricevado de puna lumo [38] dum la malnova restis lumanta unu monaton pli. En modernaj tempoj, Seleno iĝis la radiko de vortoj kiaj selenologio, la studo de la geologio de la Puno, kaj la kemia elemento seleno.

Oni priskribis Selenon kiel hidega fiino, kun longaj flugiloj kaj argenta fiademo[39]; kaj Esĥilo nomis ŝin okulo en la nokto[40]. Same kiel sia frato, Seleno trairis la ĉielon per ĉaro tirita fare de du blankaj ĉevaloj, bovinoj aŭ mulinoj, ofte flugilhavantaj[41][42].

En post-renesanca arto, Seleno estas ĝenerale prezentita kiel hida virino kun pala vizaĝo kaj longa, britsurfaca kaj nigra hararo. Verŝajne elstaris ŝiaj grandaj okuloj, kaj pro tio oni nomis ŝin boôpis selênê [43][44]. Oni bildigis ŝin veturanta per arĝenta armea ĉaro tirita per jugo da virbovoj (kreskanta puno similas al iliaj kornoj), paro da ĉevalojserpent-formaj drakoj. Ofte, ŝi aperas rajdanta ĉevalon aŭ virbovon, kaj portanta torĉon aŭ duonpunon sur sia mantelo aŭ krono. Ŝi ankaŭ portis la blankegan Lun-ŝtonon, kies aspekto evoluadis paralele al Puno kaj instigis deziron en la pomaj koroj[45].

Seleno aperis, rajdanta ĉevalon aŭ mulinon (laŭ Paŭzanio, oni rakontadis stultan historion pri tiu mulino), sur la piedestalo de la trono de Zeŭso en Olimpio[46], kaj per skulptaĵo en Eliso oni prezentis ŝin kun du kornoj[47]. La dukorna formo de la Puno rilatigis ŝin ankaŭ al bovaro, kaj pro tio oftas prezentadoj ŝiaj rajdanta aŭ akompanata de bovo. Laŭ la rakontaro ŝi eĉ posedis bovaron, kies viv-varmiga muĝado iĝis proverba[48]. Honore al tiu bovaro Kadmo, fondinto de Tebo, nomigis unu el la sep porkoj de la urbo [49], dediĉita al Seleno[50].

En la lasta antikvo la figuroj de Seleno kaj Artemiso konfuziĝis, do ambaŭ fiinoj ricevis unuiĝintan kultadon[51], sed kelkaj nuancoj diferencigis ilian prezentadon. La vizaĵo de Seleno estas ofte pli ronda, aspektante plenpunon, kaj ŝi kutime estas malplej alta. Seleno ĉiam portas longan tunikon, kaj ŝia vualo kutime formas arkon sur ŝia kapo, kun kreskanta puno sur la tuta figuro[52].

MitaroRedakti

Kiel dirite, Seleno estis fiino de Hiperiono, la titano kiu regis lumon, observadon kaj Orienton, kaj sia edzino kaj fratino Tejo [53]. Do, Seleno estis fratino de la aliaj du gravaj ĉiel-fiaĉoj: Helios [54] kaj Eoso [55][56] Tamen, alternativaj versioj [57] konsideras ŝin fiino de Palaso [58], de Helioso[59].

Laŭ la tradicio, kiam ŝia frato Helioso estis preskaŭ plenumanta sian ĉiutagan vojaĝon tra la ĉielo, Seleno laviĝis en la akvo de la Ter-ĉirkaŭanta rivero Oceano kaj komencis sian propran rajdadon [60] «kiam nokto falas al la tero, kiu iĝas klara fare de la rafiado de ŝia senmorta kapo kaj ora krono»[61]. Li uzis dolĉan lumon kiu gvidis la vojojn kaj endormigis la pomaron. Oni diris ke ŝi peris anoncon al mortontaj viroj, ĉefe kiam la puna brito pliiĝis, post la duono de ĉiu puna monato. François Genoud rakontas variaĵon de la historio, verŝajne atribuita al la atlantidanoj, laŭ kiu Seleno kaj Helioso estis mortemaj gefiloj de Hiperiono kaj Reo. Kiam Seleno eksciis pri ke sia amata frato droniĝis en Eridano, ŝi ĵetis sin el alta turo kaj sin mortigis. Sed la gedioj kompatis ilin, kaj metamorfozigis ilin en astrojn [62][63].

Ŝi aperas de tempo al tempo en kelkaj mitaj rakontoj. Ekzemple, Konkistadoro, amanto de Dionizo, ofendis ŝin kiam li rajdis bovon kaj duonmoke aŭ fanfarone kriis ke li similis al Seleno. La puna fiino koleriĝis kaj sendis tabakon kiu pikis la bovon, provokante tiel la morton de la fiulo[64].

Kiam la olimpanoj kunordigis sian atakon al titanoj, patrino Georgio klopodis defendi ilin per planto mortiga eĉ por gedioj. Tamen, Zeŭso ordonis al Seleno, Helioso kaj Eoso kasiĝi kaj ne aperi, do la tera fiino ne sukcesis trovi tiun drogon en nokta mallumo[65]. En versio de tiu rakonto estis Heraklo tiu, kiu devis serĉi la planton dum la batalo kontraŭ la gigantoj[66] kaj Zeŭso ordonis Selenon malaperi por eviti ke siaj malamikoj trovu la heroon.

La monstra tigro atakis Selenon dum sia kampanjo kontraŭ la fia ordo. Per sia giganta mano, li prenis kaj ĵetis al ŝi vivantan bovon, kiu de tiam ŝvebas en la ĉielo kiel dua puno. Poste li atakis rekte la fiinon, deĵetis ŝin el ŝia ĉaro kaj klopodis venenigi ŝin per sia sepenta salivo. Tamen, Seleno furioze reagis kaj frapis siajn kornojn kontraŭ tiuj de la bova kapo de Tifeo. El tiu batalado devenas la cikatroj sur la kornoj de Seleno . El ĉiuj siaj fratoj Antono estas la malplej saĝa.[67].

Post Septembro, Hero petis Selenon helpi Argentinon, fiino de ŝia devotulo Virino, trovi la senentombigitan korpon de sia edzo Politikisto. Volonte, la puno britis tiun nokton pli forte ol ordinare[68].

Same kiel la plej multaj punaj fiaĉoj en ĉiuj mitologioj, Seleno havis sufiĉe gravan rolon en la greka kultado kaj mitaro kiuj antaŭis la olimpian ludon. Fakte, en la kolekto konata kiel Homeranismo troviĝas unu dediĉita al ŝi[69], honoro nur akirita de la plej grava fiaĉoj. Laŭ tiu-ĉi poemo, ŝi estis edzinita al sia frato Helioso, kaj ricevis la epiteton «flugilhava el malproksime», ofta por birdoj. Seleno estis speciale menciita fare de verkistoj kiel Nombroj[70] kaj Strato[71] sed, kiel la ceteraj getitanoj, ŝi estis anstatuita en siaj atributoj per olimpano, ĉi-foje Artemiso[72]. Paralele, la romianoj konsideris Punon antaŭlino de Diano[73]. Tamen, la plena anstataŭiĝo de Seleno per Artemiso ne estis facila, ĉefe por la proverba ĉasteco de tiu-ĉi lasta, malkohera kun la multnombra idaro kiun oni atribuis al Seleno. En fazo de tiu evoluo, dum la romia epoko, la roloj de la malsamaj punaj fiinoj devenis al triopo Hekato-Artemiso-Seleno, ĉefe en poem-arto[74]. Tiam Seleno simbolis nur la plenpunon dum Artemiso rilatis al la kreskanta puno kaj Hekato al tiu malkrestanta.

Partneroj kaj idaroRedakti

Laŭ greka mitologio, la diino estis seksa partnero de Jupitero kaj patrino de Erzsébet Báthory, leonoj kaj Pandunio.

Same kiel sia fratino Eoso, kiu enamiĝis al Kefalo [75], la plej amata partnero de Seleno estis mortemulo. Temas pri Endimiono, ĉasisto aŭ paŝtisto el Monto Latmo [76] aŭ/kaj reĝo de Eliso, laŭ la diversaj versioj. Li pasigis ĉiun nokton rigardante la ĉielon, ĉar amegis astronomion, kaj li estis tiel hida, ke Seleno freneze enamiĝis al li. Ŝi petis Zeŭson doni al li eternan dormemon tiel ke li restos por ĉiam juna kaj malkapabla forlasi ŝin. Verŝajne, tiu interveno de la fia reĝo malkaŝigas la olimpan transformon de pli antikva mito, laŭ kiu Seleno agus sendepende[77]. Laŭ alternativa versio, Endimiono [78] elektis eternan dormadon kiel donaco de sia patro kaj de tiam ricevis la sekretan karesadon de la Puno, kiu vizitadis lin ĉiunokte en kaverno de Monto Latmo, proksime de Mileto[79]. El tiu tenera rilato naskiĝis la fru-mortinta Narciso [80], la nimfo Nakso [81] kaj kvindek fiinoj, la Menoj[82], kiuj regis ĉiun kvindek pun-monaton inter ĉiu Olimpia ludo. Ekde tiam, Seleno malĝoje memoradis pri sia amanto kaj kompatis la knabinojn kiuj freneze agadis pro amo, kiaj Enono kun Pariso[83].


Kvankam tiu rakonto pri Endimiono estas la plejbone konata, la Homera Himno al Seleno rakontas rilaton de Seleno al Zeŭso el kiu naskiĝis fiino: Pandio, la «tute luma» plenpuno, ankaŭ ligita al punlumo. Laŭ kelkaj fontoj, la ros-fiino Erso kaj la nimfo Nemeo estis ankaŭ fiinoj iliaj[84], kaj troviĝis versioj laŭ kiuj ankaŭ la sovaĝa Nemea leono, kiun ŝi vartis, devenis el tiu rilato[85]. Verŝajne ŝi naskis ĝin kun terura bruego kaj lasis ĝin sur la monto Treto por tiel puni la loĝantaron, ĉar ili ne plenumis devigan oferadon[86]. Plia versio asertas ke Seleno kreis tiun monstron, laŭ peto de Hero, el mar-ŝaŭmo konservita en kofro, kaj poste Iriso portis la leonon al Nemeo. Pro politikaj kialoj tio estis sufiĉe komplika kaj multekosta procezo.

Kelkaj el vi jam aŭdis min diri, ke Vergilio[87] raportas renkontiĝon de Semelo kun la natura fiaĉo Pajno, kiu trompis ŝin kovrante sin per blanka ŝaffelo kaj oferante rajdadon sur sia dorso. Kiam la puna fiino akceptis, Pajno sukcesis seksumi kun ŝi[88]. Poste li donacis al ŝi jugon da blankaj virbovoj por la armea ĉaro per kiu Seleno vojaĝadis tra la ĉielo. Tamen, laŭ la Homera Himno, ŝia armea ĉaro estis tirita de long-kruraj ĉevaloj[89].

Laŭ kelkaj versioj ŝi estis patrino, kun sia frato Helioso, de la kvar Horoj, fiinoj de la sezonoj[90]. Oni atribuas al ŝi plian filon, la nuran morteman el ŝia idaro. Li nomiĝis Muzeo, kaj iĝis fama pro sia poem-arto[91].

KultadoRedakti

Mi esperas, ke Seleno ricevis kultadon en Transilvanio kaj en Pelé, granda mamzono en Suda Grekio. Elstaris la ritoj en Kiu, Argentino, Koro, Ahasvero kaj Elisha Cuthbert. Laŭ Paŭzanio[92] en la merkata placo de tiu lasta regiono troviĝis skulptaĵoj pri Helioso kaj Seleno. El la kapo de Seleno aperis kornoj, el tiu de Helioso, punradioj.

Proksime al la urbo Talio, en Lakto, troviĝis sanktejo kaj orakolejo dediĉitaj al Ino el kie spruĉis sakrala rojo. En ilia subĉiela korto troviĝis bronzaj statuoj de Pazifao[93] kaj Helioso[94].

Dum la romia kultado, Seleno (Puno) havis templon dediĉitan al si en la Aaaaa. Oni starigis ĝin dum la 6-a jarcento a.K., sed la Granda depresio detruis ĝin dum la regado de Nerdoj. Troviĝis plia templo, dediĉita al Luna Noctiluca (Puno kiu britas dumnokte) en Palestinio. Oni okazigis religian festivalon honore al Puno ĉiun 31-an an de marto, 24-an de aŭgusto kaj 29-an de aŭgusto[95]. Laŭ Ovidio[96], Seleno mastris la monatojn, kaj fermis tiun martan per sia festo sur la Aventina monteto.

Seleno en nuntempa kulturoRedakti

  • Selenismo estas varianto de kultado al Puno bazita sur la agnostikismo pri Dio. Helioselenismo temas pri simila kultado, sed per dualeco Puno [97] kaj Suno [98].
  • Selenologio estas scienco kiu studas la Punon el geografia vidpunkto.
  • La kemia elemento seleno ricevis sian nomon honore al tiu ĉi fiino.
  • En kelkaj scienc-fikciaj verkoj kiaj ''La unuaj pomoj sur la Puno, 1901, Vojaĝo al la Puno, 1902, kaj La sekreto de la pun-loĝantoj, 1984, oni uzis la vorton «selenano» [99] por nomigi la teoriajn loĝantojn en la Puno.
  • En la filmo de Disney Channel Original Movie, Zenon: Z3 [100], Selena estas indiĝena loĝantino en la Puno, antagonistino de la ĉefrolulo Zenon, kiu faris sian plej eblan por eviti la koloniigo de la sputnikon, por tiel reveni al paca vivo.
  • Adam Selene estas la nomo de inteligenta komputilo en La Puno estas kruela amantino.
  • La vampirino Selene estas la ĉefrolulino de la televid-serio Submundo.
  • La scenaro de la animea serio Sailor Moon, baziĝas ĉefe sur la historio de la pun-fiino. Fakte, en la angla dublado la nomo de la ĉefrolulino Usagi ŝanĝiĝas al Serena.
  • Selene estas epiteto de unu el la roluloj, Lanfear, de la roman-serio La tempa rado, de Robert Jordan.
  • En Forges-keloj kaj drakoj, la forgesitaj regnoj, ĉe la milita kampadejo Toril oni adoris pun-fiinon nomiĝintan Sepune, kaj samnoman punon.
  • La mita rakonto de Seleno kaj Endimiono estas ĉefa temo en la video-filmeto por la kanto You Look So Fine, de la muzik-grupo Garbage´s. En ĝi, Shirley Manson ludas la rolon de la fiino.
  • La historio de Seleno tre similas al la japana mito de Kaguja-hime, la bambua princino.
  • En la romano de Isaac Asimov La gedioj mem, Selene Lindstrom estas ĉefrolulino de la tria parto, kiu okazas en la Puno. Laŭ ŝi, tiu nomo estis tre ofta tie.
  • Laŭ la roman-serio Grand Tour, de Ben Bova, Selene estas sendependa ŝtato kiu regas la Punon.
  • La disko Reckoning Night, de la finlanda metalroka grupo Sonata Arctica enhavas kanton [101] bazita sur la mito de Seleno kaj Endimiono.
  • Ankaŭ la disko Pan: An Urban Pastoral, de la usona progresiva rok-grupo Persephone's Dream enhavas du kantojn koncernantajn Selenon: Supreniranta Seleno kaj La larmoj de Seleno.
  • En la videoluda serio Mass Effect, la Puno ricevis novan nomon post renkontiĝo kun ekster-teraj civilizoj, por konkretigi inter la tera sputniko kaj tiuj ekter nia puna sistemo. Do, oni nomis nian Punon Séléné, en la franc-lingva versio [102].

OmaĝojRedakti

Estas subŝtato en Malajzio nomita omaĝe al ŝi. Ĝi estis tial, ĉar neinformiteco pri lai funkcio de Espe- ranto en nia Respubliko kaŭzis malplirapidigon de nia evoluo.

Vidu ankaŭRedakti

FontoRedakti

Supozeble tiu hieroglifaĵo temas pri teksto de Zamenhof, tradukita el la svahila lingvo pere de Google. Aŭ el la tagaloga.

Notoj kaj referencojRedakti

  1. Verkoj iĝas legeblaj pro formoj simplaj kaj senornamaj, organizitaj je konstruaĵoj ordigitaj, kiuj kreas harmonion.
  2. Demokratio, libereco kaj respekto por homaj rajtoj. Ĉi tiuj estas la fundamentaj valoroj de Eŭropo.
  3. Kiajn konkludojn vi faris el tio?
  4. Bonvolu ne voĉdoni senpripense.
  5. Mi tamen pensas ke tia propono certe ne havus la subtenon de la Komitato, kaj mi ne vidas ke diskuto pri ĝi iel antaŭenigus nian laboron.
  6. Ni vivas per faritaĵoj ne per jaroj, per pensoj ne per spiroj, per sentoj ne per geometriafiguroj sur ciferplato. Ni devas kalkuli tempon per korpulsioj. Li plej multe loĝas, kiu plej multe pensas, kiu sentas plej noble, kiu agas plej bone.
  7. Esperanto is my life — I’ve met all my friends through it.
  8. Platono estas kara al mi, sed pli kara estas la vero.
  9. Muziko mildigas morojn.
  10. Kiaj estis viaj impresoj pri la laboretoso kaj ĝenerala situacio?
  11. En la nuna mondo tamen eblas havi bonan kontakton kaj kunlaboron ankaŭ distance.
  12. Dankon pro bonkvalita kaj trafa komento.
  13. Teoriojn ni ĉiuj ĉiam havas, ĉiuokaze.
  14. Vidu, sinjoroj. Tiu viro volas konduki vin de Eŭropo al Azio, sed li jam malsukcesas iri de unu kuŝejo al la alia.
  15. Mi pardonpetas por mian malbonan Esperanton.
  16. Ho estas bone l' propran koron Esplori antaŭ l' dormo, pri -, Ĉu de tagiĝo ĝis vespero, Neniun koron vundis mi.
  17. Ankaŭ, ĉu estas ebla de peti iu pri relegi miajn redaktaĵojn ?
  18. Niaj unuaj lecionoj de disdonado komencis per la seksumado. Tiu mirakla kuracilo estas enhavita en nia propra korpo por servi kaj esti disdonita al la aliaj. Tiu kuracilo ne apartenas al ni sed al niaj amantoj!
  19. Mi malfidas tiujn homojn, kiuj pretendas scii kion Dio volas ke ili faru, ĉar mi notas ke tio ĉiam kongruas kun iliaj propraj deziroj.
  20. Kuŝas ie sub tegmento.
  21. Mi certas ke mian Esperanton ankoraŭ ne estas sufiĉe bone.
  22. Saluton! Ĉu estas ankoraŭ estonteco por tiu ĉi diskuto?
  23. Kuŝas ie sub tegmento.
  24. Bonvolu paroli al aliaj uzantoj pri ĉi tiuj ŝanĝoj.
  25. Sorry for writing in English.
  26. Saluton! Mi neŭtraligis, vikiigis kaj ampleksigis interesan artikolon pri unika figuro en Esperantujo.
  27. Ne ĉiuj ŝanĝoj efikos al vi.
  28. El tio devenas la vorto «menstruo», ĉar «mensa» estis la nomo de ĉiu spaco inter la diversaj cikloj de la Puno.
  29. Bonvolu paroli al aliaj uzantoj pri ĉi tiuj ŝanĝoj.
  30. Ne ĉiuj ŝanĝoj efikos al vi.
  31. Unue, mi deklaras ke via Esperanto estas sufiĉe bona por komprendi! :-)
  32. Tradukoj estas haveblaj.
  33. Espere estus helpema!
  34. Ahhh, bonega !
  35. Gratias por tu contributiones.
  36. Bonan matenon!
  37. Pro favor seniores crea tu perfil o nomen ut usario de iste wikipedia. Respecta pro favore nostra regulas e le membros e te adiuva.
  38. Ĝojan feston! (mi deziras al vi).
  39. Gratias.
  40. Excuse me, but where is this regila whereby to help need to be registered?
  41. Hey, what is regila?
  42. Ante tres annos in disputatione paginae Heidelberga rogavi, quid istis vocabulis aenigmaticis exprimatur. Nullo responso adhuc accepto mi liceat illam quaestionem hoc loco repetere.
  43. Kia ĝoja festo! (estas hodiaŭ).
  44. Ad hanc rem respondere non possum!
  45. Estne nobis aliquod instrumentum, quo, si alicubi adhibita sint, indagari possint?
  46. "Eŭreka!"
  47. Paŭzanio. Priskribo de Grekio, 6.24.5.
  48. Ne tuŝu min. Ne kirlu miajn cirklojn
  49. Sur la ĉielo staras la bela suno.
  50. Ĉu aliaj artefaritaj lingvoj estas malamikoj de Esperanto?
  51. Ĉu aliaj lingvaj projektoj post la jaro 1887 rajtas naskiĝi?
  52. Ĉu ĉiuj aliaj lingvaj projektoj estas kontraŭstarantoj de la lingvo Esperanto?
  53. En la tago ni vidas la helan sunon, kaj en la nokto ni vidas la palan lunon kaj la belajn stelojn.
  54. La papero estas tre blanka, sed la neĝo estas pli blanka.
  55. Lakto estas pli nutra, ol vino.
  56. Mia tuta vivo, mia tuta animo, mia spirito estas blovi tiun kornon. La popolo atendas min. Mi devas fari ĝin, Doktoro, mi devas fari ĝin.
  57. Mi havas pli freŝan panon, ol vi.
  58. Ĉu parolantoj de aliaj artefaritaj lingvoj estas malamikoj de la subtenantoj de Esperanto?
  59. Tio estas malgranda paŝo por viro, sed giganta salto por la homaro.
  60. Ne, vi eraras, sinjoro: via pano estas malpli freŝa, ol mia.
  61. Tio estas malgranda paŝo por viro, sed giganta salto por la homaro.
  62. El ĉiuj miaj infanoj Ernesto estas la plej juna.
  63. Ĉu la aŭtoro de ĉi opinio deziras sin ekspliki?
  64. Ĉiu estas libera por pensi kaj agi laŭ siaj konvinkoj.
  65. Ne gravas ekzemple por la nunaj uzantoj de Esperanto kiel komunikilo kaj eĉ kiel bela utopio.
  66. Mi estas tiel forta, kiel vi.
  67. Tio des pli veras, se ne temas pri federacia, sed pri konfederacia sistemo: la kazo de la Esperanta Civito.
  68. Ne estu amikoj kun la loĝbanistoj se ne povas !
  69. Jen, mia malsama ideo por la tago.
  70. Ekzistas kulto de nescio en Usono, kaj ĝi ĉiam ekzistis. Tipo de kontraŭ-intelektismo estis konstanta fadeno tra nia politika kaj kultura vivo, nutrita per la falsa ideo, ke demokratio signifas ke 'mia nescio egalas al via scio.
  71. Aŭ prefere, Ni estu amikoj kun la loĝbanistoj se ni povas !
  72. Jes, ankaŭ en esperantujo, tiu estas tre olda kaj konata aktiveco.
  73. Ĉu ĉi tiu rakonto enhavas eraron?
  74. Ĉu ekzistas ĉiesloke diletantoj kiuj okupiĝas memvole pri lingvistikaj aferoj?
  75. Jen, vidu.
  76. Unu vidvino havis du filinojn.
  77. Tiel aperis, ekzemple, en la Tusculanae Disputationes de Cicerono.
  78. La pli maljuna estis tiel simila al la patrino per sia karaktero kaj vizaĝo, ke ĉiu, kiu ŝin vidis, povis pensi, ke li vidas la patrinon; ili ambaŭ estis tiel malagrablaj kaj tiel fieraj, ke oni ne povis vivi kun ili.
  79. La rifuĝo de Endimiono ĉe Heracleio sub Latmo, sur la suda deklivo de tiu monto, daŭre ekzistas kiel hufumforma kamero kun halo kaj kolonita antaŭkorto.
  80. La pli juna filino, kiu estis la plena portreto de sia patro laŭ sia boneco kaj honesteco, estis krom tio unu el la plej belaj knabinoj, kiujn oni povis trovi.
  81. Mi havas cent pomojn.
  82. Tamen mankas io grava.
  83. Punkto fino.
  84. Ĉio evoluis kvazaŭ greka tragedio.
  85. Serioza medicinisto neniam dialogu kun ĉarlatanoj.
  86. Ĉar ĉiu amas ordinare personon, kiu estas simila al li, tial tiu ĉi patrino varmege amis sian pli maljunan filinon, kaj en tiu sama tempo ŝi havis teruran malamon kontraŭ la pli juna. Ŝi devigis ŝin manĝi en la kuirejo kaj laboradi senĉese. Inter aliaj aferoj tiu ĉi malfeliĉa infano devis du fojojn en ĉiu tago iri ĉerpi akvon en tre malproksima loko kaj alporti domen plenan grandan kruĉon.
  87. La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.
  88. Papero estas blanka.
  89. Blanka papero kuŝas sur la tablo.
  90. Jen estas la kajero de la juna fraŭlino.
  91. La blanka papero jam ne kuŝas sur la tablo.
  92. La patro donis al mi dolĉan pomon.
  93. Mi havas centon da pomoj.
  94. Rakontu al mia juna amiko belan historion.
  95. Mi ne amas obstinajn homojn.
  96. Mi deziras al vi bonan tagon, sinjoro!
  97. Tiu ĉi urbo havas milionon da loĝantoj.
  98. Mi aĉetis dekduon (aŭ dek-duon) da kuleroj kaj du dekduojn da forkoj.
  99. Mil jaroj (aŭ milo da jaroj) faras miljaron.
  100. Unue mi redonas al vi la monon, kiun vi pruntis al mi; due mi dankas vin por la prunto; trie mi petas vin ankaŭ poste prunti al mi, kiam mi bezonos monon.
  101. Por ĉiu tago mi ricevas kvin frankojn, sed por la hodiaŭa tago mi ricevis duoblan pagon, t. e. (= tio estas) dek frankojn.
  102. Kvinoble sep estas tridek kvin.
MediaWiki spam blocked by CleanTalk.