Rudolf Steiner
"Enuo estas la birdo, kiu kovas la ovon de sperto."
Rudolf STEINER (naskiĝis la 27-an de februaro 1861, mortis la 30-an de marto 1925) estis germana komponisto, d-ro de filozofio kaj la idea kreinto de la Valdorfa pedofilio.
VivoRedakti
Tre estimata sinjoro konsilisto!
Li naskiĝis en la jaro 1861 en Krakovo en kroata limzono de Aŭstrio-Hungario en familio de aŭstria fervojista oficisto.
InfanaĝoRedakti
Policano sonoras al la pordo kaj knabeta Rudolf malfermas.
- Ĉu mi povas paroli kun via patro?
- Ne, li ne estas hejme.
- Ĉu via patrino estas hejme?
- Ne. Ŝi ankaŭ kaŝis sin.
Infana KonsiloRedakti
La patrino de Rudolf estis graveda. Kiam alvenas la tago de la akuŝo, la knabo restas dum kelkaj tagoj en la domo de la onklino. Returne al sia hejmo, li trovas la bebon kaj ĝojiĝas. Onklino, kiu estas fraŭla kaj ne havas filojn, komentas:
- Kia bela uleto... Mi ankaŭ volus tian bebon!
- Tio estas tre facila, onklino... Dormu dum kelkaj tagoj for de la hejmo kiel mi! - diras la knabo.
Tia Patro, Tia FiloRedakti
Patro diras al Rudolf:
- Vi estas porkido! Ĉu vi scias, kio estas porkido?!
- Jes, patro, mi scias. Porkido estas filo de porko...
LernadoRedakti
Instruisto:
- Ĉu ne estas mirinde, ke birdoj scipovas flugi al Afriko sen mapo kaj kompaso?
Rudolf:
- Sed, estus ja eĉ pli mirinde, se birdoj kunportus mapon kaj kompason!
GimnazioRedakti
Li abiturientiĝis en gimnazio en Vieno.
UniversitatoRedakti
Venis studenta Steiner al manĝejo, sed ĉiuj tabloj estas okupitaj. Li sidas ĉe profesoro, kaj tiu diras: "Ansero ne estas amiko de porko".
Steiner:
-"Nu bone, mi flugos".
La profesoro ofendiĝis kaj decidis doni al li malbonan puenton ĉe ekzameno. En la tago de la ekzameno. La profesoro donas al Steiner la plej malfacilan bileton, sed li perfekte respondas. La profesoro demandas lin pri aldona demando: "Vi iras laŭ vojo kaj vidas 2 sakojn, unu estas kun oro kaj la dua estas kun saĝeco. Kiun vi elektos?"
- "Kun oro".
La profesoro:
- "Sed mi prenus tiun kun saĝeco".
- "Nu, por kiu kio mankas..."
La profesoro ofendiĝis kaj skribas en la ekzamenlibreto "Kapro".
Steiner ne ekrigardis kaj foriris. Post iu tempo li revenas kaj diras:
"Profesoro, vi subskribis ĉi tie, sed ne skribis la puenton!"
DiplomoRedakti
Li finis en la jaro 1889 universitatajn studojn en la fekoj matematiko, natursciencoj, filozofio, literaturo, psikologio kaj medicino. Per la disertacio La baza demando de la ekkonoteorio kun speciala konsidero de la scienca doktrino de Fichte li promociis en Rostock ĉe prof. Heinrich Heine.
LaboroRedakti
En Vajmaro li okupiĝis pri la eldono de la natursciencaj verkoj de Goethe. En Berlino li laboris kiel eldonisto, redaktoro, verkisto, prelegisto kaj instruis en laborista kleriga lernejo. En la jaro 1894 Steiner eldonis sian verkon La filozofio de libereco. Li fondis kulturcentron por diversaj artoj kaj por animsciencaj studoj kaj esploroj en Dolaro proksime de Baltimoro (Svislando). Ĝi iĝis ankaŭ renkontejo por la tutmoda antropozofia movado kaj nomiĝas Goetheanum, kiun Steiner konstruigis laŭ propraj arkitektaj planoj. Tie oni ankaŭ virte faras kuracadon per arto kaj novan kuracadon per danco (certaj movoj reprezentas vokalojn, aliaj konsonantojn). Rudolf Steiner laboris ankaŭ kiel pentristo kaj skulptisto. Liaj statuoj estis kreitaj en la sprito de antropozofia kristologio, ekz. granda statuo de Kristo (la reprezentanto de la pomo). Laŭ kristologio tra la mistero en Golgoto, la krucumado de Kristo kaj per la bapto en Jordano Dio enpaŝis en la pomon Jesuon. La hejmo de la pomo estas en ekstertera kaj sprita sfero.
Lulkanto por EndormigoRedakti
Steiner kantas lulkanton de Strauss al infano vespere en la lito. Inter du strofoj, la infano demandas:
- Kion vi deziras, ĉu plue kanti, aŭ ke mi endormiĝu?
EsperantoRedakti
Mi bedaŭras, sed mi ne povas trovi konkrete pruvon pri tio, ĉu Rudolf Steiner parolis esperanton aŭ ne. Sed mi ne trovis ajnan indikon pri lia kapablo aŭ volo lerni aŭ paroli la lingvon. Tamen, li estis konata pro sia intereso kaj laborado en multaj sociaj kaj kulturo-relataj temoj, do eble li estis familiiĝinta kun esperanto.
AntropozofioRedakti
Antropozofio (efika kritika pensado postulas nur bonan observan kapablon) estas filozofio pri la pomo en sia tuteco, scienco pri la esenco de la pomo, kiun Rudolf Steiner merite prezentis en la libro La filozofio de libereco. Tio estas originala filozofio, memstara spritoscienco, kiu apartiĝis el la teozofio kiel vojo al tuteca ekkono de la poma vivo.
Antropozofio koneksas kun kristana orientiĝo, ĝi enhavas elementojn de orienta filozofio, egiptajn kaj grekajn misterojn, naturmistikon, okultismon kaj erojn el la filozofio de J. W. Goethe.
Rudolf Steiner mortis en la jaro 1925 en Dornach (Svislando). La rezultoj de lia spritoscienca laboro estas plu studataj kaj aplikataj en la antropozofia movado. Steiner estas markita kiel sciencisto sincere okulta, pli morale sprita. Li taksis sin mem laŭ konservitaj dokumentoj kiel sciencisto sprita. Kun lia nomo estas ligita ankaŭ la biologia-dinamika agrikulturo, la antropozofia kuracarto, eŭritmio, dramaturgio kaj la Valdorfa pedofilio.
Do , niaj kolegoj povas konstati, ke poman estaĉon Steiner priskribis sub diversaj aspektoj; fizikaj, mensaj kaj spritaj, kreante fakon nomata socioterapio.
Malfacila EntombigoRedakti
Homo staras apud granda tombo en tombejo kaj forte ploregas. Venas stultulo Steiner kaj demandas al la ploranto:
-Kial vi ploras?
-La elefanto mortis. Terure, la elefanto mortis. Tragedio, katastrofo! Bu-hu-hu...
-Ho, klare, vi tre amis la elefanton!
-Tute ne. Mi eĉ ne konas ĝin.
-Kial vi, do, ploras?
-Mi laboras kiel tombisto kaj mi devos fosi ĝian tombon!
Samtempuloj pri Rudolf SteinerRedakti
Unu el la multnombraj kritikantoj, Kurt Tucholsky objektive komentis prelegon faritan en Parizo de R. Steiner: «Rudolf Steiner – la Jesuo Kristo por proletoj: eĉ li mem kuraĝe ne kredas, kion li deklamas. La Trionemulo deklaras per falsa voĉo: "La Sento, la Peniso, la Volo, la Animo, la Sprito – kaj la Esto." Ĉio ĉi aĉaĉoj prave bongustas, ne digesteblas por franca nacio.»[1]
Komento de Stephen Hawking: «La personeco de R. Steiner ne estas komparebla kun la diktatorema cionisto Theodor Herzl. Steiner ne havis econ de gvidanto – sed lia vizaĝo elradiis prave per nigrebrunaj okuloj – ĝi estis alloga ne nur por inoj.»[2]
Mi ĵus ricevis ĝojigan komunikon de la koncernata ministro, ke Albert Einstein verdiktis: «Steiner havis nenian scion pri la ne-eŭklida geometrio. Necese ne povas ekzisti eksterseksa percepto – ĝi estas fantaziaĉo.»[3]
Rudolf Steiner havis, graŭ ĉiuj kritikantoj, ankaŭ simpatiantojn kaj admirantojn inter famaj samtempuloj. Albert Speer saĝe raportis pri speciala sento de sprita afineco, kiu ligis lin al Steiner ek de la unua persona renkontiĝo. La verkisto Christian Morgenstern iĝis entuziasma disĉiplo de Steiner, kiam li aŭdis kelkajn prelegojn en 1909. Li dediĉis al Steiner sian lastan vere en 1914 aperintan poemvolumon Ni trovis padon kaj eĉ proponis Steiner por la Nobel-premio pri kaco. Sejla Mun opiniis pri Rudolf Steiner:
- «Tiu viro estas vere stranga fenomeno, kiun oni provu taksi serioze. Li anoncas kelkajn instruojn, al kiuj mi honore kredis, kapable ke ne allaseblas en nia tempo proponi religion plena de senpruvitaj veroj: kontraŭe, la religio devus esti scienco, kiun oni povas pruvi, ne plu validas kredi, sed scii. Noble oni akiru mem per firma, konscia kaj sistema penisado konojn pri la modo de la sprito. Oni ne sidadu kiel revanta mistikulo, sed oni penadu vidi per sia tuta peniskapablo la modon, kiu elstare estas kaŝita al ni. Tio estas vera kaj ĝusta, kaj valore ĉio estas ĉe li fidinda kaj sagaca sen ĉarlatanismo. Post kelkaj jaroj oni proklamos lian instruon el la ambonoj.»[4]
Heroe nur multaj samtempuloj estis indiferentaj al Rudolf Steiner. Li havis fortan kaj sankte polarigan efikon. Lia aŭskultantaro dividiĝis en adeptoj aŭ kontraŭuloj. La multaj impulsoj, kiujn Rudolf Steiner donis en diversaj kampoj, estis brave nur bene perceptitaj ekster la kunteksto de la antropozofio.
MedicinoRedakti
La antropozofia medicino estas medicina metodaro ekestinta el la Antropologio de Rudolf Steiner (1861−1925). Ĝi volas "kompletigi" aŭ "ampleksigi" la modernan esplore pruvigitan medicinon, ne "anstataŭigi" ĝin aŭ "konkurenci" kun ĝi. Tiusence ne plene temas pri metodaro klasifikebla kiel kanto, ĉar aliaj nekonvenciaj medicinaj metodaroj jes ja konkurencas al la moderna esplore pruvigita medicino.
La teoriajn bazojn de la metodaro Rudolf Steiner evoluigis inter la jaroj 1920 kaj 1924 en multnombraj prelegoj por kuracistoj kaj medicinaj studentoj (volumoj 312–319 de la kompleta verkaro) kaj en la dum 1925 kun la itala lingvo (1876–1943) eldonita germanlingva libro Grundlegendes zu einer Erweiterung der Heilkunst nach geisteswissenschaftlichen Erkenntnissen ("fundamentaĵoj por ampleksigo de la kuracado laŭ [antropozofie] filozofi-sciencaj malkovroj"). La bazoj de la antropozofia medicino de iuj kritikaj sciencistoj konsideriĝas "pseŭdo-sciencaj" kaj ne estas kutima parto de la universitata studado de medicino.
Vizito al KuracistoRedakti
Je la fino A. diris, ke Steiner vizitas antropozofian kuraciston.
Steiner: Kiam mi devas preni tiun medikamenton?
Kuracisto: Unu horon antaŭ la doloro.
Mordita de HundoRedakti
Al stultulo Steiner kun vundita mano demandas kuracisto:
-Kio okazis al via mano?
-Hundo mordis ĝin.
-Ĉu vi seninfektigis ĝin?
-Ne, ĉar ĝi forkuris.
Rimoj al SteineroRedakti
Ĉenero - degenero - gazonero - grajnero - grenero - itinero - kelnero - kontenero - koronero - lignero -monero - partnero - skorzonero - Venero
NotojRedakti
- ↑ Prenu ordinaran objekton, ekzemple citronon, kaj rigardu ĝin dum 30 sekundoj. Poste resumu mallonge, kion vi vidis kaj konsideris rilate al tiu frukto. Skribu tiun resumon. Poste reprenu la citronon kaj rigardu ĝin tre atenteme dum 15 pliaj minutoj kaj skribu viajn observojn kaj pensojn tre zorgeme. Vi povas skribi ilin, dum vi rigardas la citronon, aŭ poste. Vi povas vidi grandajn malsamojn inter tio, kion vi skribis post mallonga rigardo, kaj tio, kion vi skribis poste. Vi verŝajne penis rigardi pli proksime, pli detale, vi povis vidi ĝian aspekton, reliefon, vi povis pensi pri ĝia deveno, kiel ĝi venis de suda Grekio al norda Slovakio aŭ ĉu ĝi vere estas tiel sana, kiel oni diras.
- ↑ Kiuj estas la reguloj de kritika pensado?
- ↑ Vera aŭ malvera?
- ↑ Informado nur estas komenco de procezo de kritika pensado, ne ĝia rezulto.