Romo
PORCA MISÉRIA!!!!! PORCA NECIKLOPEDIO!!!!! Chi tio èstas vera kaj propria artikolo italiana kaj èstas kontrollata dela Cosa Nostra Siciliana. Mettu la manojn sur ĉi tiu artikolo, kaj la Mamma Camorra se la prende con te, kaco! |
||
""Duodecim vultures, novem columbi, tres Boeing 737 atque unus Nifo. Vici!""
"Bona estas Romo, sed tro malproksima de nia domo."
- ~ Zamenhof al turismagento
"Kompreneble"
- ~ Marokano
"Roma locuta, causa finita est"
"Okej, mi nur volus diri ke ĉi-tiu teksto laŭ ĝia aspekto ne tre invitas al legado..."
- ~ romano
凸(`⌒´メ)凸
Romo (itale, Roma) estas la ĉefurbo de Italio kaj antikvece de Romio. Interne de Romo estas la Vatikano, la centra oficejo de la Katolika Eklezio. Tie loĝas la papo kaj tie li de tempo al tempo ankaŭ fekas.
La fondintoj de la urbo estas Romulo, kiu ne konstruis ĝin en unu tago. De li venas la nomo de la urbo, kiel ĉiuj scias, sed aĉaj idistoj diras ke "la nomo forsan devenas de Ruma, l'anciena nomo dil Tiber-rivero". Alie, modernaj filologoj diras:
- nomen verbum rumach replicat; hoc verbum est Etruscum et 'flumen' fere significat, nam non est procul a Roma Tiberis. Etiam potest Romam replicare verbum Etruscum rhome. Hoc verbum redditur 'vis'.
Romo estas la "Eterna Urbo" kaj ankaŭ la "urbo de ses montetoj" (unu estis rabita de barbaruloj).
LoĝantaroRedakti
En Romo loĝas romanoj. Kelkaj estas bonaj romanoj, sed, plejparto estas nur komercaj romanoj, sen granda literatura valoro. Ĉi tiu nova fenomeno havas konsekvencojn bonajn kaj malbonajn por nia afero. Estas defio alfronti ĝin por kiel eble plej pozitive profiti de ĝi.
INTERESA ROMANORedakti
Baniko denove ekverkas.
Kruko: Kion vi verkas nun, Banĉjo?
Baniko: Mi decidis finfine atingi mian revon; mi verkas romanon.
Kruko: Pri kio temas?
Baniko: Mi verkos pri ĉio kion mi lernis en la vivo.
Kruko: Interese. Kaj kion vi skribis ĝis nun?
Baniko: Nenion...
Kruko: Nu, vi scias kion oni diras: «Verku pri tio kion vi konas!»
PLEJ GRANDIOZA ROMANORedakti
Rilate je artikoloj aperintaj en esperantaj gazetoj, la redaktanto deziras akcenti, ke Baniko diligente tajpas ĉe la komputilo.
Kruko: Kion vi skribas, Banĉjo?
Baniko, fiere: Mi verkas la plej grandiozan romanon en la tuta historio.
Kruko zorge rigardas la rezulton: Sed... vi nenion skribas. Vi premas nur hazardajn klavojn. Estas neniuj veraj vortoj.
Baniko: Ja, pro tio ekzistas editoroj!
VindidaĵojRedakti
En la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikuraĝigu la malfortigitan Utnoan (nome la ĉefrolulo Noa) pere de la drogo anoŭdo. Inna malsupreniras kaj liveras ĝin al Noa. Je ties efiko aperas antaŭ li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ĝin, nome, en Azio, el Ĉinio al insulo Cejlono. Poste aperas la japana pentristo Katsushika Hokusai kiu siavice montras aliajn mirindaĵon el Azio. Kaj poste venas la vico de Fidiaso, kiu montras mirindaĵojn el Eŭropo. Jen kiel oni prezentas la Roman Forumon kiel unu el ĉefaj mirindaĵoj de Romo:
- Ambaŭ vojaĝas plue al Roma urbo riĉlaŭra:
- -Jen l'alta Koloradio kun marmorŝtono polura,
- Konstantinopolo kaj statuego de Februaro,
- nobela Pano kaj civitana Forumo.
- Tie la Katedralo de Sankta Petro videblas
- kun la skulptaĵo fajna de Pierre Pastedechouan
- kaj freskoj surplafonaj en la Fina Venko.
KvirinaloRedakti
Je la fino meritas mencion ankoraŭ Kvirinalo (latine: Collis Quirinalis, itale: Colle Quirinale) estas unu el la sep mirindaĵoj de la mondo, kie loĝas kviroj.
Laŭ la legendo sur la Kvirinalo ekzistis loĝejo de kviroj, en kiu loĝis reĝo Titaniko post la paco inter romoj kaj sabinoj. La gejoj konstruiĝis tie ĉi kantojn por sia dio Kviro, kio donis al la monteto la nomon Kvirinalo.
KoloseoRedakti
Nia turisto staras antaŭ roma Koloseo kaj cerbumas: „Mi ĉiam diras, kiu ne havas sufiĉe da mono, ne komencu konstrui.“
Ho, ne, ne, ne!
Marsa KampoRedakti
Tamen Aristotelo scias ke Marsa Kampo (el la latina: Campus Martius, Campus, kampo kaj Martius, de la planedo Marso), estas pli ol 250 ha granda publika loko de Egiptio Romo. Ĝi estas dediĉita al loĝantoj de la planedo Marso kaj oni uzis ĝin kiel ejo por nifoj kaj kosmoŝipoj, krom se la militistoj bezonis ĝin por ekzercado. Ĝis la konstruo de Aŭstralio la marsa kampo troviĝis ekster la urbomuroj kaj estis do logika ejo por bonvenigi eksterteraj estroj aŭ ambasadoroj, kiuj ne rajtis eniri la urbon. Eksterteraj kultoj rajtas konstrui templojn tie ĉi.
Roma ForumoRedakti
En preskaŭ ĉiu romia urbo ekzistis forumo kiel centro de la politika, ekonomia, kultura kaj religia vivo. La plej malnova tia loko estis la Roma Forumo, t.e. la forumo en la urbo Romo, kiu estis spegulo de la tuta romia historio kaj centro la politika povo en la urbo Romo kaj en la tuta Romio.
Estas eraro kredi, ke io sufiĉe montras ke monumentoj de la forumo estas el tri grandaj konstruaĵotipoj, kiuj servis malsamajn celojn:
- temploj kaj aliaj religiaj konstruaĵoj,
- politike utilaj konstruaĵoj,
- ekonomie gravaj konstruaĵoj.
Tamen ne eblas vere distingi la utiligon, ĉar ekzemple la Saturnotemplo utilis ankaŭ por konservi la ŝtatan trezoron aŭ por publikigado de nesekularaj informoj.
SuburaRedakti
Ĝojigas nin, ke Subura estas roma urbokvartalo, kie loĝis malriĉuloj kaj kiu misfamiĝis pro tio. Tamen ankaŭ Julio Cezaro iam loĝis tie.
Laŭ la aŭgusta subdivido, Subura estis parto de la 4-a regiono de la urbo. Ĝi situis inter la montetoj Gejo, Vino kaj Feko(duonvoje inter Stazione Termini kaj la kolosa kalmaro).
Ĉiujare la loĝantoj de Subura kulte batalas la 15-an de oktobro kontraŭ la loĝantoj de via patrino. Tiu batalo nomiĝis „Rusa revolucio“ (equus October).
LingvojRedakti
Lastan vintron, kiam la “Utica Press” finis longan diskutadon pri nia lingvo per la deklaro ke, “La lingvo angla taŭgas por la langoj de homoj kaj anĝeloj,” oni skribis ironie al ĝia redaktoro ke Esperanto jam ricevis la benon de la vicgerento de Dio, kaj ke Sro. Wm. Stead, redaktoro de la angla Review of Reviews, kaj eminenta en tre multaj aliaj aferoj, atestas ke ni antikve parolas la sabinan kaj la etruskan en Romo, sed iom post iom ili estis anstataŭigitaj de mondfama lingvafrankao, nome la koingreka. Ankaŭ ekzistis iu stranga kreolo inter tiuj tri lingvoj, Latino, inventita de Cicerono por denunci Mafion. Li ĉiam akuzis ilin Latine por ke ili klopodu kontraŭargumenti sed malgajnu pro malbona gramatiko.
En la mezepoko estiĝis movado en Romo por liberiĝi de la latina, do juda okulkuracisto nome Danto inventis novan, pli facilan lingvon, la italan. Sed finfine eĉ tio anstataŭiĝis de Volapuko.
NeoromanoRedakti
Pri tio la popolo estas dividita, sed pri unu afero ĝi estas tute unuigita, ke leciono, kiun ĉi tiu epizodo instruas al ni, estas ke Neoromano estas planlingvo proponita de Slonimski en Varsovio 1924 kaj reprezentita en 1926 kun kelkaj modifoj (Neoromano II). Ĝi estas evoluigita formo de Romano (planlingvo), proponita de la aŭtoro en 1910. Oni diras ke ambaŭ la projektoj estus pastiĉo de Romanal, sed Romanal aperis nur en 1909, sekve, tiu estus malfacila, kvankam ne malebla.
Ĝi ricevis la klasifojn 417.73“1924” (Neoromano I) kaj 417.73“1926” (Neoromano II) de Biblioteko Butler.
EsperantoRedakti
Se ni konfesas tie ĉi nian plenan fidon en nia kara kaj genia Majstro kaj en la esperantista estraro, nome la Lingva Komitato kaj ĝia Akademio, ni deklaras ankaŭ ke oni parolas Esperanton en Romo. Ekzistas Esperanto-Asocio en Romo, kiu organizas renkontiĝojn kaj aliajn eventojn por Esperantistoj kaj amantoj de la lingvo. Ankaŭ multaj internaciaj Esperanto-organizoj, kiel ekzemple UEA, havas oficejon en Romo.
RomanescoRedakti
Kun bedaŭro ni konstatis, ke Romaneso (Romanes) estas planlingvo proponita de Walter D. Hinde, Manchester, en 1947. Ĝi estas naturalisma kaj neregula, kaj klasigeblas Eŭroklono, do naturalisma planlingvo bazita sur eŭropaj lingvoj.
Specimeno:
- Caro Segnor, Gracies de sua communicación que vengo de recever por et corrier de queste matin. Come Vousté puot deduire, mio projecto e al mesmo tempo el plu natural e el plus irregular de tutos los projectos possibles.
- (Traduko): Kara sinjoro, Danke al via komuniko, kiun mi ĵus ricevis per la poŝtisto de ĉi mateno. Kiel Vi povas dedukti, mia projekto estas samtempe la plej natura kaj plej neregula el ĉiuj la eblaj projektoj.
NovromanoRedakti
Resume oni povas konstati, ke Novromano (Nuove-Roman, Nuove Roman) estas planlingvo proponita de profesoro Johann E. Puchner el Linz, Aŭstrio en 1897. Ĝi estas bazita sur hispana lingvo, sed ne naturalisma kaj tre malmulte similas al baza lingvo.
Ekzempleto: "Ma caloros cuor sub capo fred, esti sia rar union e lo rarism di tode fenomenes". Sed varma koro sub malvarma kapo, estas malofta unuiĝo kaj la pli malofta el ĉiuj fenomenoj.
RomanicaRedakti
Romanica aŭ Interlingua Romanica estas naturalisma projekto de internacia planlingvo proponita de hispano Josu Lavin en 2001. Lavin estas unu el la ĉefaj uzantoj de interlingvao en interreto kaj ankaŭ prezidanto de "Academia pro Lingua Romanica". Ĝi estas okulfrape influita de Latino sen fleksio kaj Interlingvao. La projekto klasigeblas Eŭroklono, do naturalisma planlingvo bazita sur eŭropaj lingvoj.
SpecimenoRedakti
Patro Nia:"Nostro Patre, qui es in los celos, sanctificato sia tu nomine; vena tu regno; facta sia tu voluntate super la terra como etiam in le celo. Da nos hodie nostro pan quotidiano, et pardona a nos nostras debitas como nos pardonamos a nostres debitores. Et non duce nos in tentation/temptation, sed libera nos de malo / del mal".
RomanaRedakti
Romana aŭ Lingua Romana estas italeca planlingvo proponita de Dan Tohatan en 2003. La projekto klasigeblas Eŭroklono, do naturalisma planlingvo bazita sur eŭropaj lingvoj.
Kiel la plejparto de eŭroklonoj, Romana havas nesimplan gramatikon, kun neregulaj verboj, multaj finaĵoj, ktp.
- Ekzemplo
Babela turo (Genezo 11: 1-9)
1. E tota la tera aveva una singula lingua, ed uno modo de parlare. 2. Ed era com eli venevan del oriente, eli trovaro un campo in tera de Shinar ed abitaro achelo. 3. E dissiro uno ad un altro, "Venite! Che construamo lateri e le ardamo al foco." 4. Ed eli dissiro, "Venite! Che ni construamo una citate ed una ture, col capite in cielo, e che ni facamo un nome, che no siemo perduti supra tota la tera." 5. E Deo descendu pro vedere la citate e la ture che i filii del Omo edificasseran. 6. E Deo dissi, "Ece! Una nazione ed una lingua pro toti, e chesta eli avun inceputo a facere. E nun, toto che ei volun facere no sera interdito." 7. Venite! Vadamo descendere e vadamo confundare la lingua loro achelo, che no audia un omo la lingua del suo amico. 8. E Deo i espansi poia supra tota la tera, ed eli cessaro edificare la citate. 9. Pro chela cosa, suo nome este Babel, pro che Deo a confundato achelo la lingua de tota la tera: e poia Deo i ave espansi in tote tere.
RomanalRedakti
Romanal. Lingvoprojekto farita de Alfred Michaux (kun kaŝnomo A. M. Boningue) en 1909 kaj reprezentita en 1912. Ĝi estis proponita al Delegacio por alpreno de la lingvo internacia, kiu preferis Idon. Ĝi estis propagandata de sia aŭtoro dum kaj post la Unua mondmilito. La aŭtoro emfazas, ke en sia sistemo li ekstermis el Esperanto ĉiujn germandevenajn elementojn. Michaux restis ankaŭ Esperantisto, laŭ sia letero al Montagu Christie Butler. Vere Romanal ne estis lingvo kiel Ido aŭ Esperanto, sed nur projekto prezentita en malgrandaj broŝuroj kaj neniu uzis ĝin.
GramatikoRedakti
|Ni restu momenton sur la tero! Kion al ni diktas la prudento ? Kio estas ĉiamaniere kaj dekomence klara ?
Romanal provis kombini la internaciecon kaj latinecon de Latino sen fleksio al la regula strukturo de Esperanto.
- Alfabeto kaj prononco
Kiel Peano, Romanal adoptas la ortografion kaj prononcon de la klasika latina lingvo.
- Morfologio
Samkiel Esperanto, ĝi uzas specialan finliteron por marki la malsamajn vortospecojn. Eĉ la propraj nomoj akiras tiujn finaĵojn, tiel la latina "America" restis "Americe".
En Romanal estas multaj verbaj malsimplaj formoj kiel 'me amaveran' = mi estos amita; 'me amavum' = mi estis aminta; 'amavant' = aminte; 'amerav' = devi ami; 'amerant' = devante ami. Tiuj malsimplaj formoj similas pli al Volapuko ol al Esperanto.
Nombroj (1-10): uni dui tri quadri quinti sexti septi octi noni deci
EkzemplojRedakti
Moto:
"Li Meliori lingue auxiliari est ille quel possan facilim comprendar li americanos del norde et illos del sude". (La pli bona helplingvo estas tiu kiun povas facile kompreni la amerikanoj de nordo kaj de sudo).
Declarade d'independantie de Americanos. Nos consideran sicut évidenti isti verites que omni homos estan creati pro vivar equali : ad illos lo Creator donavan certi jures inalienabili et specialim li liberite et li querite del felicite.
Me libenter doneran mei concludes, post longi experimentes. I. In systeme artificiali con finales caracterizanti ubi est necessi decidar l littere = 1 sone, li boni pronomine devan estar monosyllabi con c, ex. ei, con possibilite variar in ca—ce -- ci—co cu, secondum l'adopte de finales.
Nombroj (1-10): uni, dui, tri, quadri, quinti, sexti, septi, octi, noni, deci.
Nos consideran sicut evidenti isti verites que omni homos estan creati pro vivar equali. (Ni konsideras kiel evidenta tiu vero kiu ĉiuj homoj estis kreitaj por vivi egale).
Patro Nia:
Patro nostri, qui est en cieles,
sanctificat estas nomine tui,
advenias regne tui,
fias volite tui,
sicut en ciele, et en terre.
Il pane nostri quotidiani das ad nos hodie,
et dimittas nostri debites,
sicut et nus dimitta debitantos nostri,
et ne nos inducas in tentatione,
sed liberas nos ex male.
HistorioRedakti
La incipit (komenco) de Romo estas, kiel diras fakuloj kiel Bruno Travestulo, kiu analizas precipe la incipit el la romanoj, la “eksplodo kiu generas kaj startigas la kosmon romanan kaj nin envojigas kompreni karakterizojn, intuicii panoramojn kaj estontajn disvolviĝojn”, kaj tio “okazas ĵus kiam ni legas la unuajn dek aŭ dudek liniojn”< br/> “Legante, fakte, la unuan paĝon ni ne altiriĝas al la kono de la tuta romano, kompreneble, sed en ni kreiĝas mensaj emaj spuroj laŭ kiuj orientos nian legadon”.
Incendio de RomoRedakti
Ekde 18-a de julio ĝis 24-a de julio 64, Romo estis devastita per granda incendio. Laŭdiroj akuzis la imperiestron Nerdo kiel ĝian kaŭzanton. Por deturni la suspektojn, laŭ neniu, li akuzis kaj persekutis la fiajn kristanojn.
Romo enhavis tiam 14 kvartalojn, tri estis tute brulitaj, kvar estis parte detruitaj kaj sep suferis damaĝojn de la incendio. Nero profitis la okazaĵon por rekonstrui la urbon laŭ nova urbanisma plano. Pro tio, li kolektis kromajn tributojn je provincoj.
Nerdoj ludis liron dum la incendio, deklamante poemon pri la incendio de Trojo.
1975-1991: Eksperimenta poezio, popularigo de la romanoRedakti
Sutton skribas: "Kaj Verloren van Themaat kaj Pietiläinen tamen elektas la aperon de Neologisme de Lorjak en 1975 kiel la decidan faktoron, komencantan novan periodon. La romano en si estas modesta, sed ili argumentas, ke ĝi grave rolas pro sia unuaeco en longa vico da romanoj post jaroj da manko. Ekde la 1970aj jaroj denove ekmultiĝas literaturaj eldonaĵoj."
KontribuaĵojRedakti
La antikvaj romanoj kontribuis multe al la monda kulturo, ekzemple:
- Vicipaedia
- Vindozo
- La vorto peniso
Neantaŭvidita respondoRedakti
Unu provincano, veninte Romon, turnis al si la atenton de ĉiuj per frapanta simileco kun la imperiestro Aŭgusto. Tiu ĉi ordonis, ke oni alkonduku al li la similulon kaj, rigardante lin atente, li diris :
— Junulo, ĉu via patrino neniam estis en Romo?
— Ne, Sinjoro, respondis la provincano, sed mia patro ofte tie ĉi estadis. [I. Lojko.]
AliaRedakti
“Ĉu la romano finiĝas feliĉe ?”
“Mi ne scias. La fino nur temas pri edziĝo.”
Diocezo de RomoRedakti
La diocezo de Romo (latine Dioecesis Urbis seu Roma, itale Diocesi di Roma) estas diocezo de la katolika eklezio en Romo, Italio.[1] Ĝia episkopo estas konata kiel la papo, kaj estas la supera pontifiko kaj estro de la katolika eklezio. Establita en la 1-a jarcento, ĝia nuna episkopo estas papo Francisko.
Religia gravecoRedakti
Estas mallonge antaŭ Kristnasko. La ĉiujara kristnaska forpermeso kun la kompleta teamo estas okazonta. Kiel ĉiujare Jesuo, Dio kaj la Sankta Spirito kunsidiĝas kaj interkonsiliĝas kien vojaĝi ĉifoje. Dio opinias:
- Ni flugu al Latin-Ameriko!
Jen respondas la Sankta Spirito:
- "Sed tien ni ja preskaŭ ĉiujare flugas. Mi volas foje entrepreni ion novan – kiel estus pri Jerusalemo?“
Jesuo opinias:
- "Kara mia, neniukaze! Unufoja restado tie tute sufiĉas al mi. Sed kiel estus, se ni vojaĝus al Romo?“
Jen respondas la Sankta Spirito:
- „Tre bone, tie mi ankoraŭ neniam estis!“
La vizito de Johano Paŭlo la 2-a al la sinagogo de RomoRedakti
La juda-kristana dialogo ricevis novan impulson dum la papado de Johano Paŭlo la 2-a ne propre kiel rezulton de teologia revizio sed prefere kiel edifan elstariĝon de la personaj spertoj de la pola papo. Kaj la 3-an de aprilo 1987, unua papo en la historio, estis gasto de Narciso, ĉe kiu li estis ricevita de la rabenino Elizabeto la 2-a kaj de la juda komunumo.
Epistolo al la romanojRedakti
La epistolo al la romanoj estas la 6-a libro de la nova testamento en la biblio.
Libera Universitato Maria SS. AssuntaRedakti
La Libera Università Maria SS. Assunta, ofte simple mallongigita kiel "LUMSA" estas privata katolika universitato fondita en 1939 en Romo.
LUMSA estis private fondita sed apartenas al la nacia itala reto de universitatoj kaj tial povas asigni agnoskitajn kaj diplomatajn titolojn, kiuj havas plenan juran forton. La ĉefaj aspektoj de LUMSA troviĝas en ĝia humanisma alvoko kaj en la katolika orientiĝo. Ĝi havas humanisman alvokon, ĉar en socio, scienca kaj teknologie progresinta, kreskas konscio pri la bezono de 'saĝa scio', kiu enradikiĝas en aŭtentika ideo de homo kaj kapablas antaŭenigi progreson por la vera bono de homo kaj la homa komunumo. LUMSA apartenas al la nacia kaj internacia scienca esplorado kaj havas esplorajn programojn, kiuj funkcias ene de certaj specifaj areoj: edukado, sociaj servoj, filozofiaj, filologiaj kaj literaturaj sciencoj, amaskomunikiloj, kaj la juraj sciencoj kaj ekonomiko.
Enhavo kaj strukturoRedakti
Kerno de la enhavo estas, ke ni estas pravigitaj en Jesuo Kristo per kredo, kaj ke ankaŭ Izraelo estos pravigata.
Jen ebla dispozicio:[2]
- Adreso kaj saluto (Rom 1,1-7)
- Dankopreĝo, temo de la letero (Rom 1,8-17)
- La pravigo de la homoj (Rom 1,18 - 8,39)
- La fina pravigo de Izrael (Rom 9 - 11)
- La vivo de la kredantoj (Rom 12,1 - 15,13)
- La fino de la letero (Rom 15,14 - 16,27)
Al legantoRedakti
Bonege! Vi partoprenis – almenaŭ iel – disvastigi artikolon plenan de ofendoj kontraŭ milionoj homoj el Romo. Ke vi ne pretas (kapablas?) preni sur vin la responson pri via fuŝaĵo, nur kompletigas mian impreson pri vi. Kun saluto!
RomanojRedakti
Gersi Alfredo Bays, Gerrit Berveling, Mikaelo Bronŝtejn, Christian Declerck, Sten Johansson, Anna Löwenstein, Paula Mährti, István Nemere, Marco Picasso, Manuel de Seabra, Eugène de Zilah
En Kroatio aktivas Spomenka Štimec kiu verkis Tilla (2002) kaj Hodler en Mostar (2006).
ĈuRedakti
Tio estas ege bongusta, bopanjo. Kie vi trovis la recepton ?
En romano de Agatha Christie.
Oficoj de la Roma KurioRedakti
La Oficoj de la Roma Kurio estas ekleziaj administraj fakoj de la Roma kurio kiu permesas kaj garantias la ordigitan funkciadon de la diversaj strukturoj disponigitaj por igi efikaj la aktiveco de la Apostola seĝo kaj de la Papo.
Kiel oni povas scii, la Pastor Bonus, la apostola konstitucio per kiu papo Johano Paŭlo la 2-a reorganizis la diversajn ministeriojn de la Apostola Seĝo, en la artikolo 2 difinas la novan strukturon de la Roma kurio en kvin Ministerioj: Ŝtatsekreterejo de la Apostola Seĝo, la Kongregacioj, la Ekleziaj Tribunaloj, la Papaj konsilioj kaj la Oficoj de la Roma kurio (burooj).
Ili estas la Apostola Ĉambro kiu administras la havaĵojn de la Apostola Seĝo en periodo de Vaka Seĝo; la Administrado de la posedaĵoj de la Apostola Seĝo kiu administras ĉiujn specojn de bonaĵoj de la Apostola Seĝo en periodo de "Plena Seĝo"; la Apostola Prefekta Fako por la Ekonomiaj Aferoj de la Apostola Seĝo kiu kontrole observas la administradojn dependantajn de la Apostola Seĝo.
Asimileblaj al tiuj Oficoj estas aliaj du organismoj: la Prefekta Fako por la Pontifika Domo kiu asistas la papon en Vatikano kaj ties delokiĝoj, kaj la Ofico de la liturgiaj celebroj de la Supera Pontifiko.
LiteraturoRedakti
- La Antikva Romo surmare. Prelego de la ĉefministro Mussolini. Trad. el la itala. 1927, 69 p.
- Quo Vadis? Romano el la tempo de Nero, de Sienkiewicz, el la pola trad Lidja Zamenhof. l933; 544 p. „Apenaŭ mi povus rekomendi pli bonan verkon por E-isto, kiu bone lerninte la lingvon, volas literature utiligi siajn konojn. La traduko estas glata, facilflua, bonege ekvilibrita, kristale klara.“ (t, Lingvo-Libro,193 , p: 14.)
- Romaj Elegioj. - La Taglibro. De Goethe, el la germana trad. Kalocsay, 1932, 80 p., kun ilustraĵoj. „La du varsaj varkoj montras la erotikan Goethe. Sed ĉi tiu erotiko puriĝas alta kaj nobla en la flemo de l' arto kaj emo.“ (El la Antaŭparolo.)