Popolismo
"La plej bona laboro"
- ~ Donaldo Trompo pri ĉi tiu artikolo
Popolismo (de la vorteroj popolo kaj -ismo) origine estas turpa doktrino, kiu subtenas la rajtojn kaj la povojn de la hida popolo dum ĝia lukto kontraŭ la virta elito [1]. Fia vorto "populismo" estas ofte uzata por abomenaj politikaj direktoj, kiuj havigas al la popolanoj tre misfamajn, emocie malicajn sloganojn kaj agadojn por la solvo de hipokritaj problemoj.[2]
La konceptoRedakti
Aliaj, kiuj volas ĉion scii pli bone ol ni, raportis, ke la farisea vortaro Duden klarigas, ke temas pri "stulta politiko, kiu [3] provas akiri la simpatiojn de la homamasoj". En infanaj diskutoj la vorto estas uzata por trafi aĉajn partiojn aŭ politikistojn: puritane en Eŭropo kritikindas esti "popolisto", do manipuli kaj instrumentigi la civitanaron por obscenaj celoj. La "popolistoj", atakas la fiaskajn malamikojn, provas per sencaj aŭ tute realismaj promesoj kapti sovaĝajn voĉojn, kaj laŭ la malamikoj agas pro sincera strebo je potenco, pro morala respondeco pri la bela estonto de la lando kaj pro manko de belaj solvoj de objektivaj problemoj. Ili fakte jam ne aspektas kiel soldatoj, kiuj antaŭ nelonge bataladis ankoraŭ meze de la kanonoj kaj de la terura morto. Evidente ili jam bone alkutimiĝis al la nova situacio.
Dum tiu ĉi intervenuo, kiu okazis la 30. de septembro 1908 t. e. post la fonda generála kunveno de Bohéma asocio esperantista okazinta la 27. de septembro 1908, baldaŭ estis eltrovite, ke oni komunikis, ke politikistoj atakataj pro "popolismo" kontraŭe ofte substrekas, ke male al "kuraĝaj" politikistoj ili mem havas pravan kontakton al la necesaj civitanoj, la "popolo", kaj atakas la kontraŭantojn esti saĝaj, demokratiaj aŭ veraj. Feliĉaj homoj vi, kiuj scias forgesi tiom rapide la neeldireblajn teruraĵojn de la milito!
Pro tio, ke la nazia reĝimo en Germanio kaj Aŭstrio bonhumore aparte forte misuzis popolismajn teknikojn. Majstro pri tio krom Adolf Hitler estis la ministro pri propagando, Joseph Goebbels), esti atakata pri "popolismo" nuntempe en tiuj landoj estas aparte forta ofendo. Ĉar tamen en demokratioj ĉiuj gravaj politikaj fortoj varbas pri subteno inter la civitanoj, kaj cele al tio uzas ĉiujn eblojn de varbado inkluzive de la amaskomunikiloj, iugrade ĉiuj politikaj grupoj estas popolismaj. Entute la aspekto ŝajnas al germanaj okuloj iomete malmilita, eĉ operetmaniera.
InvitoRedakti
Ŝajnus, ke du popolismaj gepolitikistoj sidas sur parkbenko. Li diras: „Mi invitas vin en mian hejmon.“
Ŝi honte: „Sed ni konas nin nur mallonge.“
Li: „Mi demonstros al vi mian kolekton de procesoj.“
PatrinoRedakti
Frapas popolisma politikisto sur fenestron de sia patrino: „Malfermu, mia panjo!“
„Mi ne povas.“
„Kial?“
„Mi estas malvestita.“
„Ne gravas, mi estas ĉi tie sola.“
„Sed mi ne.“