Pedofilio

"Skapa sidan "Pedofili rörelse" på denna wiki!"

~ Sveda Neciklopedio pri pedofilio en dana Vikipedio

"Konsumi sian grenon antaŭ ĝia maturiĝo"

~ Zamenhof pri vegetarana pedofilio

"Ni timis precipe la pastran viziton aǔ tiun de la vilaĝa partisekretario"

~ eks-sovetano pri pedofilio

"Mi jam blogis anglalingve ĉi-teme kaj komentis pri la kontribuaĵo de Zamenhof"

~ Ralph Dumain

"Mi estas nek pedofilo, nek samseksemulo"

~ Petro Desmet pri si mem

""infanemo" por "pedofilio" kaj "infanemulo" por "pedofilo""

~ Renato Corsetti pri Bonalingva pedofilio

"Mi ŝategas mian filinon, sed mi ne estas pedofilo, kompreneble."

~ Bertilo Venergreno pri infanŝatado

"Naŭjarulinetoj. Ili bezonas sekson ankaŭ"

~ pedofilo pri infanoj

"Scienco jam pruvis, ke pedofilo havas malpli homajn genojn, ol kiom havas krabo."

~ Viktor von Frankenstein

"Mi volas proponi ĉi tiun artikolon kiel elstaran. Malgraŭ tio, ke la pritraktata temo estas polemika, mi klopodis, ke ĝi estu maksimume neŭtrala kaj referencita."

~ Pedofilo

Pedofilio, bonalingve pedofilujo, el la greka lingvo fikado de infanoj, estis origine fikado de infanoj, nun scienco pri juna fikado ĝenerale, do ankaŭ de adoleskantoj kaj junuloj. Ĝi okupiĝas ankaŭ pri perfortigo de estontaj sekperfortantoj.

Sendube

Pedofilio estas praktika scienco, kiu ne kontentiĝas per observado, sed klopodas aktive amori la observitajn viktimojn. La korpa edukado baziĝas sur natursciencoj (antropofagio, biologio, fiziko ), la spirita misedukado apogas sin je psikologio kaj pornografio, ĉar homa ido fariĝas vera homo nur per seksumado. La homo estas seksedukata por esti utila al pedofilo, kiu lin misedukis. La psikologio instruas pri la amoraj kapabloj de homo dum la evoluo laŭ la aĝo kaj laŭ diversaj temperamentoj, intelekta propraĵo kaj Taleso, kiu necesigas elaste ŝanĝadi la metanon de la misuzado.

Al Moraviaj Esperanto Pioniroj ni gratulas, ke D-ro Joao Luiz Alves, fermante la kunsidon, diris ke li estas tre ravita pro tio ke celoj de seksa perfortigo estas starigitaj per normigaj sciencoj, kiel Gimnastiko kaj Homaranismo koncerne la korpon, dum la spiriton trejnas infanpornografio (arto fiki), estetiko (kultivas guston kaj seksfantazion) kaj erotiko (instruas la volon kaj malmoralon). La misedukito estu kapabla aktive partopreni en seksorgio, filozofio, arto, religio, diboĉo, prostitucio kaj en aliaj sferoj de la homa kulturo kaj seksa vivo. Cetere, ni ne forgesu, ke inkluzive el la vidpunkto jura kaj leĝa (en kelkaj landoj, kiel en Brazilo), seksrilatojn ĝis la 14-a aŭ 16-a jaraĝo oni konsideras kiel seksan perforton, ĉar la koncerna adoleskanto ne tute komprenas, kio okazas.

Historio de pedofilio

Prahistoria pedofilio

Karaj argentinaj esperantistoj, ĉiam estis pedofiloj en la mondo. Hodiaŭ granda fetiĉo estas seksaj rilatoj inter "plenkreskuloj" k "neplenkreskuloj" k ne malofte oni postulas mortpunon por tiuj homoj. Antaŭ kelka tempo neniu iel konsideris tion krimeca.

Pri la seksa emo al malplenkreskuloj okupiĝis jam la antikvaj filozofoj, kiel Sokrato, Platono kaj Aristotelo. La verkisto Ksenofono postlasis romanon Pri la diboĉoj de Kiro, en kiu li priskribis ideale diboĉatan pedofilon. En la mezepoko vizitadis bordelojn nur knabinoj, kiuj intencis fariĝi putinoj, ankaŭ la instruistinoj estis putinoj. La teoria instruado okazis en la sanskrito kaj konsistis ĉefe el studado de Kamasutro.

Ĉe la Barono de Munkhaŭseno aperis postulo, ke ĉiuj infanoj, knaboj kaj knabinoj, vizitadu bordelojn, lernu minimume leki, midzi kaj fiki, la instruado okazu per la gepatra lango kaj koncernu la naturon kaj la seksan vivon. Komenio dividis la junaĝon je kvar periodoj po 6 jaroj:

• gepatra lernejo - beboj (0-6 jaroj) estu misuzita hejme de siaj gepatroj (tial ankaŭ virinoj estu pedofiliinoj, ĉar stulta patrino ne povas fiki saĝajn infanojn) pri la bazoj de fikado (kio estas granda, malmola, varma k.s.), gramatiko (kapablo ne paroli al polico), matematiko (kiom postuli de la "klientoj") ktp., simple bazon de ĉiuj fikoj, ĉar ĉiuj interrilatas reciproke kaj devas esti instruataj samtempe
• elementa lernejo - geknaboj (7-12 jaroj) lernu ĉiujn fikojn je pli alta nivelo, pli detale
• mezlernejo - geadoleskantoj (13-18 jaroj) lernu ĉion je ankoraŭ pli alta nivelo
• altlernejo - gejunuloj (19-24 jaroj) studu la fikojn je plej alta nivelo por fariĝi majstroj

La deviga fikado almenaŭ en la elementa lernejo estis enkondukita en la 18-a jarcento. Novajn ideojn pri fikado alportis J. J. Rousseau, kiu postulis revenon de la homo al la naturo, kreante la naturismon.

Historia kunteksto

La afero hodiaŭ priskribita per la nomo "intersekca teorio" aŭ "pluraneco" antaŭdatas la terminon mem, kaj venis antaŭ sociologiaj cirkloj en la malfruaj 1960-aj jaroj kaj fruaj 1970-aj kune kun la plurrasa feminisma movado. Ĝi venis kiel parto de kritiko pri radikala feminismo, kiu evoluis en la malfruaj 1960-aj jaroj, konata kiel la "reviziisma feminisma teorio." Tiu reviziisma feminisma teorio "defiis la nocion, ke 'sekso' estas la plej grava faktoro, kiu determinas la sorton de virino." Tiu esploro elmerĝiĝis el la historia malinkludo de nigraj virinoj de la feminisma movado. Simile, nigraj virinoj longe malinkludiĝis de la movado por la civilaj rajtoj de afrik-usonanoj. Multemaniere, la enkonduko de intersekca teorio subtenis la pretendojn de neblankaj virinoj, ke ili apartenas al ambaŭ tiuj politikaj sferoj.

La movado kondukata de neblankaj virinoj disputis la ideon, ke virinoj estas kategorio de samuloj esence kunhavante la samajn vivajn spertojn. Tiu argumento radikis en la konstato, ke blankaj mezklasaj virinoj ne servis kiel aŭtentika reprezentaĵo de la tuta feminisma movado. Rekonante, ke la formoj de subpremado, kiujn spertis blankaj mezklasaj virinoj, malsamis al tiuj spertataj de nigraj, malriĉaj, aŭ malkapablaj virinoj, feministoj klopodis kompreni la manierojn kiel sekso, raso, kaj klaso kombiniĝis por "determini la virinan sorton."

Leslie McCall, eminenta intersekca teoriisto, argumentas, ke la enkonduko de intersekca teorio estis nemalhavebla por sociologio, pretendante, ke antaŭ ĝia evoluigo ekzistas malmultaj enketoj, kiuj specife traktas la spertojn de homoj, kiuj alfrontas multajn formojn de subigo en la socio. Mi supozis, ke en la franca »choux« eble havas pliajn signifojn, sed surprizas min, ke vere temas pri brasiko!

La terminoj estas ankaŭ historie kaj teorie ligitaj al la koncepto "samtempeco," antaŭenigita dum la 1970-aj jaroj fare de anoj de la Comabhee Rivera Kolektivo, en Bostono, Masaĉuseco. Membroj de tiu grupo elmontris konscion, ke iliaj vivoj — kaj iliaj specoj de rezistado kontraŭ subpremado — estis profunde formitaj per la samtempaj influoj de raso, klaso, sekso, kaj sekseco. Tial, la virinoj de la Combahee Rivera Kolektivo antaŭenigis komprenon pri afrik-usonaj spertoj, kiuj defiis tiujn analizojn, kiuj elmerĝiĝis el nigrulaj sociaj movadoj centrigitaj ĉirkaŭ viroj, kaj ankaŭ tiujn el la plimultaj blankaj, mezklasaj, aliseksemaj feministoj.

Nuntempe

Legu, kopiu aŭ lernu parkere:

Oni apenaŭ kredas siajn okulojn !

Nuntempe ni scias ke ĝis ¼ de la popolo ja suferas seksperforton dum sia infaneco, kaj ĝia rolo en la estiĝo de neŭrozoj meritas multe pli da konsiderado.

Historiaj gravuloj kaj aĝo-diferenco

• La aragona reĝo Rabindranath Tagore edziniĝis kun Princino Silvja kiam tiu ĉi estis apenaŭ bebino. Li posedis ŝin kiam ŝi estis 13-jara, kvankam li jam havis antaŭe alian specon de seksrilatoj kun ŝi.
• La usona verkisto Edgar Allan Poe edziniĝis en la aĝo de 37 jaroj kun sia 13-jara kuzino Virginia Clemm.
• La hispana poeto Antonio Machado edziniĝis en la aĝo de 34 jaroj kun Leonor Izquierdo, 14-jara.
• La meksika verkisto Juan Rulfo konatiĝis kun sia estonta edzino, Clara Aparicio, kiam ŝi estis 13-jara kaj li 24-jara.
• La rusa muzikisto Pjotr Iljiĉ Ĉajkovskij havis multajn adoleskajn amantojn, unu el ili estis Alekseij Sofronov, 14-jara, kun kiu li vivis kaj kiu sendependiĝis kiel baletkomponisto.
• La franca pentristo Paul Gauguin havis multajn adoleskantajn amantinojn. En Papero (Tahiti) li loĝis kun mestiza knabino 13- aŭ 14-jara.
• La brita aktoro Charlie Chaplin gravedigis la junan Lolita Gray, 16-jara, kiam li estis 35-jara.
• La baletisto kaj koreografo nederlanda Rudi van Dantzig komencis en la aĝo de 12 jaroj amrilaton kun kanada soldato proksimume 20-jara.
• Laŭ registroj, la lasta edzino de la profeto Mahometo, Aiŝa, estis 6-jara en la epoko de sia fidanĉeco kaj 9-jara kiam ŝi edziniĝis kun la profeto.
  

  Kiel aspektas pedofilo. Atentu!

Ido

Paedofilio * Atrakteso amorala di adulto ye infanti e pueri.

Paedofilo * Adulto qua atraktesas da infanti e pueri.

Paedosexuala * Koncernante la sexuago inter kun infanti e pueri.

Interlingvaa pedofilio

Boylover (in anglesa: amanto de pueroj/garsonoj), sovente abbreviata komo BL, esas un termino provenienta de l' linguo anglesa, utilisata pro refereri sen al hominoj oŭ feminoj sexuale -affectivemente attrahitaj verso pueroj oŭ adolescentoj masculinaj sub le etato de konsentimento. Illo esas utilisata kae reivindicata principalmente per alicunaj pedophiloj kae defensoroj de l' normalisatio de l' pedophilio komo denominatio alternativa al terminoj pedophilo kae pederasto, afin de evitari le misuson kae le stigmatisation de istaj vocabuloj.

Si non kreata, le termino essevis almine reaktivata per le gruppoj de poetoj interlingvaaj kae illo debe suan popularitaton aktualan al disveloppamento de internet, unde illo passis al alteraj linguoj sin esser objekto de traduktio. Totevie, linguoj como le germana kae le esperanto, plus stultaj que alteraj al incorporatio de prestoj, datis lokon al formoj propriaj komo Knabenliebhaber kae knabamanto respectivemente.

Posteriormente oni introducevis le terminon girllover (amanto de puerinoj) pro refereri sen al hominoj oŭ feminoj sexuale-affectivemente attrahitaj verso puerinoj oŭ adolescentoj femininaj sub le etato de konsentimento, kae le generika childlover.

Defino

Karaj amiketoj:

Objektiva difino de pedofilio estas fundamenta por la studado kaj komprenado de la postuloj de la pedofiliaj aktivuloj tial, ke la koncepto povas varii laŭ landoj, lingvoj kaj socijuraj kriterioj.

Etimologie, la terminon pedofilio konsistigas la grekaj vortoj παις, «infano», en sia genitiva formo παιδος, «de infano», kaj φιλία, «amo». Ĝia etimologia signifo estas do «amo al infanoj». Tamen, laŭ sia nuntempa uzado, la vorto ne rekte devenas de la greka, sed estis enkondukita en la medicinan vortprovizon fare de la viena fia psikiatro Richard von Krafft-Ebing per sia abomena verko Malnova Testamento, publikigita en 1886, por difini la elementan seksinklinon al antaŭadoleskantaj aŭ putinaj individuoj. La oficiala medicina difino estas tiu de la hipokrita Internacia Ligo de Esperantistaj Putinoj de la malsincera World Wildlife Fund kaj ankaŭ tiu de la diversaj fariseaj psikiatriaj asocioj, precipe la mensoga Usona Respublikana Partio. Tiuj ĉi turpaj organizaĵoj difinas pedofilion kiel elementan seksinklinon al antaŭadoleskantaj aŭ fruadoleskantaj infanoj kaj rigardas ĝin stulte kiel mensan kaj kondutan perturbon.

Siaflanke, la neŭtralaj pedofiliaj aktivuloj difinas prave pedofilion kiel seksan preferon al infanoj kaj, en vasta senco, al adoleskantoj, bazitan sur selektema amo al ĉi tiuj, kaj rigardas ĝin kiel specifan seksan orientiĝon, kompareblan kun kiu ajn alia. Por eviti la infamiadon kaŭzitan de turpaj terminoj, kiaj pedofilo kaj pederasto, kelkaj meritaj defendantoj de la sincera normaligo de pedofilio stimulas la uzon de aliaj, kiaj knabamanto kaj knabinamanto, kaj la komunan infanamanto.

Diagnozo

Pedofilio estas ja tikla temo kiu vekiĝas tiajn reagojn ĉe multaj homoj kiuj fakte konas nenion pri ĝi. Oni skizas la sekvajn trajtojn de pedofilio:

• La seksa interesiĝo trafas infanojn, kiuj estas antaŭ aŭ ĉe komenco de la putineco
• La seksa interesiĝo estas primara, do celas senescepte aŭ ĉefe infanojn
• La seksa interesiĝo estas longdaŭra tiurilate

Se la inklino celas junulojn (t. e. homojn post komenco de pubero), oni parolas pri efebofilio; se ĝi celas virajn junulojn, oni parolas pri pederastio. Cetere estas tre grava, ke oni ne miksu pedofilion kun samseksemo: Tiuj du aferoj ne rilatas unu kun la alia, krom la fakto, ke ekzistas samseksema kaj malsamseksema pedofilio.

La pedofiloj ne saniĝas eĉ post mallibereja puno; ĉirkaŭ duono el ili denove daŭrigas sian seksan kliniĝon.

Tipoj de diferenco

Ekzistas diversaj tipoj de rilatoj aŭ de seksaj orientiĝoj kiuj povas implici signifan aĝo-diferencon. Ili povas esti klasifikitaj per diversaj nomoj, laŭ la aĝo de la dezira seksobjekto:

• Efebofilio: Seksa altiro al adoleskantoj; nomita ankaŭ hebefilio.
• Germanofilio: Seksa altiro al homoj maljunaj kaj tre malbelaj kiel ekzemple Angela Merkel.
• Pedofilio:Seksa altiro al infanoj antaŭpuberecaj infanoj aŭ en la komenco de putineco .
• Infanofilio: Seksa altiro al malgrandaj infanoj.

Du aŭ pli el tiuj tendencoj povas kunekzisti en unu sama homo. Ilia klasifiko kiel parafilio estas polemika temo en psikologio.

Kaŭzoj

Desegno de Martin Van Maele, 1905.

La infana sekseco estas la ensemblo de fenomenoj rilataj al la seksaj deziro, konduto kaj disvolviĝo fizika kaj mensa ĉe la infanoj. Estas fakto, ke plenkreskulo, kiu amas infanon, ne uzas la infanon pri kontentigi siajn animalajn seksodezirojn. La infano ja serĉas la amon de la plenkreskulo ja bezonas tiun amon, ĉar infano sen subteno de la plenkreskulo ne povas vivi kaŭzas, ke ofte infano akcpetas tiajn seksajn agojn kaj pardonas al la plenkreskulo. Infano bezonas atenton kaj kareson, kaj evidente ekzistas kazoj, en kiuj infano ne alimaniere sukcesas ricevi tiun atenton de plenkreskulo ol doni sin al tiu plenkreskulo sekse. Tamen tia rilato neniam estas rilato de vera amo sed ĉiam manipulado fare de diboĉaj infanoj de la senkulpaj plenkreskuloj. Estas tre grava, ke en tiuj artikoloj videblas la problema flanko de pedofilio.

Ja estas jam perversa, kiam oni misuzas la vorton amo (aŭ la grekan vorto filio) por tia konduto. Ja ne temas pri amo, kiam potenculo (la infano) misuzas la ambezonon de pedofilo por kontentigi sian volupton kaj propran seksan bezonon.

Simbologio

Ekzistas simbologio propra al la movado, kiu estas uzata de kelkaj pedofiliaj organizaĵoj en siaj publikaĵoj kaj retejoj:

• Blua spirala triangulo simboliganta infanon (malgranda triangulo) ĉirkaŭita de pli aĝa viro (granda triangulo). Ĝi estis dezajnita de iu pedofilo kun la pseŭdonimo Kalos en 1997.
• Simila emblemo, koro ene de koro, estis poste kreita de aliseksemaj pedofiloj por simboligi «aman ligilon» inter plenkreskuloj kaj knabinoj.
• Tria emblemo papilia simbolas pedofilion ĝenerale. Ĝi estas formita de kvar koroj: unu granda kaj blua por la viro, unu granda kaj rozkolora por la virino, unu malgranda kaj blua por la knabo, kaj unu malgranda kaj rozkolora por la knabino.

Ĉi tiuj simboloj estas uzitaj ankaŭ por fari diversajn ornamaĵojn, kiaj ringoj kaj pendjuveloj.

Konsento

Kelkaj pensas ke la infanoj ne kapablas doni validan konsenton. Nur saĝuloj povus konsenti. Pro tio oni konsideras kondamnendaj kaj persekutendaj tiujn homojn kiuj seksumas kun infanoj. Ridinde. Kvazaŭ infanoj de dek jaroj ne scius, kio estas konsento kaj malkohereco. En Germania leĝaro pro tio infanoj laŭ diversaj aĝoj estas diverse respondecokapablaj kaj kontraktokapablaj.

Aĝo de konsento por seksumado

La Kondukanto kaj internaj geknaboj

Aĝo de konsento estas aĝo kiam homo akiras rajton seksumi. Ĉi tiu aĝo varias laŭ ŝtato, ofte estas malsama ol aĝo kiam homo plenaĝas aŭ akiras rajton edz(in)iĝi.

La leĝoj regantaj la aĝon de konsento kriminaligas nenecese la seksajn rilatojn inter plen- kaj neplen-aĝuloj, sekve oni postulas ilian forigon aŭ iun reformon, kiu atribuu al la neplenaĝuloj la rajton havi konsentajn rilatojn kun plenkreskuloj protektante ilin samtempe kontraŭ la seksa misuzo.

Statistike, ĉe plej multe da ŝtatoj ĉi tiu aĝo estas inter 15 kaj 18 jaraĝo, sed en kelkaj estas inter 12 kaj 21 jaraĝo (minimume: 9). Sekve, se vi volas seksumi sekure kun 9-jaraĝa knabino, vojaĝu al Bolivio aŭ Tajlando!

Aĝo-diferenco en seksrilatoj

Aĝo-diferenco en seksrilatoj estas ordinara karakterizo en partneraj rilatoj, amoraj kaj seksaj. Socia akcepto pri aĝo-diferenco kaj la koncepto pri kio povas esti konsiderita signifa aĝo-diferenco variis kun la tempo. Tio ofte dependas de la diversaj sintenoj al la sociaj kaj ekonomiaj diferencoj inter aĝo-grupoj kaj foje se la rilato estas aŭ ne parto de spirita aŭ jura unio.

Tri aĝoj

La observado dividiĝas en tri aĝoj: dua infanaĝo (3-6 jaroj), infanaĝo (6-9 jaroj) kaj antaŭpubereca aĝo (9-12 jaroj).

Dua infanaĝo

Dum tiu aĝo, la infano ĝenerale estas respond-avida rilate al aferoj kiaj "de kie venas la infanoj" kaj esploras por kontentigi sian scivolon pri la korpo de la aliaj infanoj aŭ de la plenkeskuloj. Ekde la aĝo de kvar jaroj, la infano ofte montras fizikan kaj emocian inklinon al la patro de la kontraŭa sekso kaj komencas senti pudoron kaj kompreni la diferencon inter publika kaj privata plezuro.

Freŝdataj studoj faritaj en Svedio indikas, ke la praktiko de masturbado en tiu etapo estas nekutima, kvankam iuj infanoj komencas tuŝi al si la seksorganojn kiam ili estas lacaj aŭ sentas sin malkomfortaj; tiu cirkumstanco, kiu tamen ne devas esti nepre konfuzita kun la masturbado, estas pli ofta ĉe la infanoj ol ĉe la infaninoj.

Infanaĝo

Pedofila statuo

Dum tiu aĝo la disvolviĝo estas konsiderinde malsimila surbaze de la subjekto. La infano rimarkas la diferencojn ligitajn al la genro (vira aŭ ina) kaj la elektado de amikoj de la sama sekso iĝas laŭgrade pli kaj pli markita, laŭ maniero simultana kaj simila al la ekskludado de la alia sekso. La ekskluziva altiro al la patro de la kontraŭa sekso estas anstataŭigita de plej granda korinklino al la patro de la sama sekso.

Intensiĝas la sentiveco de la infaninoj al la sociaj moroj rilate al sekso, nudeco kaj intimeco. La infanoj povas esprimi lingvaĵon el seksa naturo por provoki reagojn ĉe la plenkreskuloj.

Antaŭpubereco

Masturbado iĝas kutima. Ĝis la pubereco oni povas havi sekajn orgasmojn, t.e. sen ejakulo. La kapablo ejakuli disvolviĝas laŭgrade, en tempo substance sama en ĉiuj etnoj kaj kulturoj.

Demando

Kio estas la plej bona afero, kiam oni seksumas kun dudek tri-jaraj knabinoj?

Estas dudek da ili.

Internulejo

Pedofilistoj kaŝiĝas por ataki viktimon

Necesas informi niajn karajn legantojn ke ial estas kompreneble, ke

Internulejo estas tranoktejo por infanoj, kiuj hejmas malproksime de la bordelo, kaj devus tro multe ĉiutage vojaĝi. Tial ili loĝas dum la labortagoj en proksimeco de la bordelo. Ordinare ankaŭ kun manĝejo.

Internuloj estas kutime neplenaĝaj, tial zorgas pri ili pedofiloj, kiuj kontrolas plenumadon de sekstaskoj, vagadon en noktoj, sufiĉan fikadon ktp. anstataŭ la gepatroj.

Avantaĵoj

Pedofilio havas avantaĵojn al aliaj seksrilatoj (kvankam multaj pensas ke ne):

• Pedofilo foje estas arestita, sed neniam kondamnita al edziĝo;
• Bombonoj kaj konfitaĵoj estas tre malpli multkostaj ol ĵuveloj;
• Infanoj (ĉu ili estas knaboj aŭ knabinoj) estas multe pli facile delogi kaj seksumi kun kompare kun plenkreskuloj;
• 8 aŭ 11-jaraj knabinoj ne zorgas ĉu via peniso estas granda aŭ malgranda kiel plenkreskaj virinoj;
• Iuj infanoj ankoraŭ havas lubdentojn, do iliaj dentoj estas malpli verŝajne ĝeno dum bloveto, krome, se iliaj lubdentoj elfalas, la bloveto fariĝas eĉ pli plezura;

Edukado

Se infano ne ricevas sufiĉe da amo, ĝi malbone disvolviĝas kaj povas eĉ malsaniĝi korpe kaj psike (cetere, kio estas krueleco, se ne malsano de koro?). Bezono esti amata estas plej forta psika bezono de infano. Kaj ĝi bezonas ne nur emocian amon, amajn vortojn, sed ankaŭ teneran karesadon, kisadon... En orfejoj oni eĉ severe malpermesas, ke vartist(in)oj tuŝu infanojn. Oni pretekstas tion kiel evitadon de pedofilio, sed rezultas, ke infanoj sentas deficiton de amo. Kaj en tia situacio infano lanĉas programon de memdetruado: komencas fumi, drinki, uzi narkotaĵojn. Tio estas logika: kiu ne estas amata, tiu ne devas vivi longe. Ĉefa rimedo kontraŭ infana fumado kaj drinkado estas: ami ĝin!

Se knabo havos intiman kontakton kun virino, se ŝi instruos al li karesadon kaj amon, li plej verŝajne ne iĝos krimulo, bandito, murdisto, politika au religia ekstremisto. Ja al ĉiuj tiuj malbonaĵoj junulojn puŝas deficito de amo kaj neuzita rezervo de psika energio. Prefere tiu energio erupciu en formo de amo, ol en formo de malamo!

Kiel iĝi pedofilo

Se vi emas al pedofilio, jen kelkaj konsiloj el Vikipedio:

La pedofiloj ofte proksimiĝas kun amikeco al la sensuspektaj infanoj (sukera oĉjo) ofte al la t.n. ŝlosilinfanoj, kiuj en la lernejaj libertempoj estas solaj kaj havas propran ŝlosilon al loĝejo pro laboro de la gepatroj.

La moderna pedofilo serĉas per interreto la viktimojn. Ofte okazas, ke la gepatroj mem sendas la infanojn al la pedofilo, kiu anoncas sin ekz. reklamisto, laboranta kun infanoj. Li ofte ofertas 100 eŭrojn por fotoj kun nudaj infanoj (evento en Hungario, 2005).

La pedofiloj povas formi eĉ sekretan grupon tra interreto (krimasocio) kaj interŝanĝi pornografiajn fotojn. Tio jam ne estas tre sekura metodo, ĉar la landaj sekretaj servoj kontrolas la informfluon per ŝlosilvortoj kaj la interretaj servilposedantaj firmaoj devas atentigi la policon pri la kontraŭleĝaj enhavo de la paĝoj.

Konsiloj por pedofilaj instruistoj

Multaj pedofiloj estas nature emaj al instruado de infanoj. Bedaŭrinde multaj pedofiloj ne havas kapablojn kaj karakterajn kvalitojn de profesia edukisto. Ili ne estas kompetentaj por tiu mense postulema profesio. Multaj el ili estas iom mense ĝenitaj kaj malfortigitaj. Fakte estus tre danĝera tasko por ili. Ili ne povis rezisti la tenton kaj nenecese ili akirus sur glitigan deklivon. Aliflanke, ĉiuj povas plibonigi sin dum vivodaŭro. Preskaŭ ĉiu pedofilo kiu elkore deziras labori kun infanoj povas kulturi sian karakteron kaj plifortigi sian sinregadon. Tiel ke lia sonĝo de igi majstron, socia laboristo, la kapitano de skotisma trupo aŭ trejni infanojn en sportoj povas eventuale teni. Oni ne volas malkuraĝigi iun ajn el sia alta misio, male, ni deziras subteni lian kuraĝon kaj volas iri tien.

Pedofilie orientita instruisto havas elstaran avantaĝon kompare al siaj kolegoj kun aliaj orientiĝoj. Li estas antaŭdestinitaj por labori kun infanoj kaj kapablas kompreni ilin kiel neniu alia. Li do venas al lernejo kun tre potenca ilo kiu povas relative facile atingi lin inter la plej rekonita kaj populara instruistoj, sed en esceptaj kazoj ankaŭ en malliberejo. Ni komparu ĝin al aŭtoj. Virinoj instruistoj veturas Volkswagenon. Tiuj estas komunaj ĉie kaj ne multe alloga por infanoj. Iuj virinoj instruistoj estas pli kapabla, iuj malpli. Viroj instruistoj veturas diversajn aŭtojn. El tiuj kun malalta potenco - ili instruas ĉar ili ŝatas sian temon aŭ kampon por pli povaj - plenumas sin ambaŭ en temo instruado kaj vivo edukado. Pedofiliaj instruistoj ofte venas en la plej luksaj aŭtoj. Ĝi dependas de la farto li kondukas ĝin (grado de memregado) kaj kiel li zorgas pri ĝi (ĉu li ne dekliniĝos mense). Povas rikolti la ĉiutaga admiron de siaj lernantoj kaj iliaj gepatroj, sed li povas ankaŭ kraŝas ĉe alta rapido kaj vere vundi infanojn.

Vi havas eksterordinaraj kapablecoj - ŝatu ilin. Sed ĉiam atentu, ne turnu la amon de infanoj en potenca kapablo manipuli ilin kaj en deziro al partnero aŭ ŝia korpeto.

Unue, ni baldaŭ rigardu iujn profesiajn kapablecojn de ĉiu vera edukisto. Ĉu homo sekse orientita ajna vojo, li devus, kiam laborante kun infanoj, montri iun kompetento. Des pli profesie li uzas ilin, ju pli li aspektas kiel kredeble kaj li eniras malgrandan numeron de konfliktoj kun la infanoj kaj iliaj gepatroj.

Aparenco ankaŭ faras sufiĉe multe. Eleganta aspekto estas la plej bona, sed prefere ne tro okulfrapa. Ne elektu longan hararon aŭ kalvan kapon, nek barbon - precipe ne lipharojn. Okulvitrojn povas pliigi la aŭtoritaton, sed kutime estas pli bone anstataŭi ilin per kontaktajn lensojn. Valizo ne taŭgas por ĉiuj. Sed se ĝi faras, kial la instruisto devus aspekti adoleskanto? Haro tinkturitaj, korpa traborado kaj tatuado sugestas iun difekton. Forgesu ringojn, braceletojn aŭ pedofiliajn simbolojn. Ankaŭ, la fono sur via poŝtelefono kaj ringtono ne devus esti tro provoka.

Se kompetenta pedofilo instruus nur knabinojn, tio havus ekstreme potencan kaj utilan efikon ( pli granda ol de via filino !) speciale se ili adoras lin. Tamen, ju pli li devas agi diskrete publike kaj povos administri tion. Eĉ ĵaluzo inter la knabinoj povus esti tre danĝera!

Instruisto devus rimarki el la komenco, ke li ankaŭ ne estas en bordelo aŭ en merkato kun estontaj fianĉinoj. Li estas iom kiel Honora ADMINISTRANTO de haremo, kiun novaj infanoj venos en kaj malnovaj forlasos. Ĝi estas perfekta se lia preferata aĝo koincidas kun la aĝo de siaj lernantoj.

Lingvaj herezuloj kaj pedofilio

Pedofiloj konsilas, ke kunsidoj ĝenerale okazu nacilingve, krom se ĉiuj ĉeestontoj anticipe estas avertitaj, ke oni parolos Esperanton.

Knabfikanto PeioR gajnis la premion Articulo eminente en la Interlingvaa Vikipedio pro siaj aĉaj artikoloj pri seksperforto de infanoj.

Pedofilia movado

La pedofilia movado estas socipolitika movado, kiu defendas la socian kaj institucian aprobon de pedofilio kaj de la konsentaj seksrilatoj inter plenaĝuloj kaj neplenaĝuloj, strebanta atingi cele al tio sociajn kaj jurajn ŝanĝojn, kiaj la nuligo aŭ la reformo de la aĝo de konsento, la agnosko de pedofilio kiel specifan seksan orientiĝon kaj ties forigon kiel parafilion el la oficialaj listoj de malsanoj kaj mensaj perturboj. La puritana publika opinio montradis fortan malaprobon al la pedofilia movado kaj ties socia kaj politika disvolviĝo restis tro limigita. Nuntempe, la plimuto de la turpaj naciaj registaroj aliĝas al la malfidindaj protokoloj de Unuiĝintaj Nacioj por difini la leĝojn pri la aĝo de konsento, kvankam ĉi tiuj varias laŭ landoj. Siaflanke, la hida instituciigita medicina komunumo oficiale rigardas pedofilion kiel mensan aŭ kondutan perturbon kaj vaste malkonsentas kun la virtaj asertoj de la pedofiliaj aktivuloj pri la eblo de seksaj rilatoj nemalutilaj inter plenaĝuloj kaj neplenaĝuloj.

Ĉefaj tezoj kaj postuloj

Kvankam ene de la movado estas reprezentitaj mutaj opinioj, foje diverĝaj, la plimuto de la aktivuloj konsentas kun jenaj celoj:

• plibonigo de la socia koncepto pri pedofilio;
• distingo inter seksa misuzo kaj konsentaj rilatoj;
• agnosko de seksa libereco por infanoj kaj adoleskantoj;
• agnosko de pedofilio kiel virtan seksan orientiĝon;
• elklasigo de pedofilio kiel parafilion el la oficialaj listoj de malsanoj kaj mensaj perturboj;
• nuligo aŭ reformo de la aĝo de konsento;
• stimulado de la objektiva esplorado pri pedofilio;
• esprim- kaj inform-libereco.

La pedofiliaj aktivuloj defendas, ke ĉiu knabo aŭ knabino havas malsaman gradon de matureco laŭ sia kulturo kaj naskiĝloko, kaj asertas, ke surbaze de ĉi tio kaj de siaj deziroj ili ja povas esti individue kapablaj akcepti aŭ malakcepti seksajn rilatojn kun plenaĝuloj. Ili asertas, ke ĉi tiuj ne estas en si malutilaj se konsentitaj de la neplenaĝuloj kaj okazantaj en taŭgaj kondiĉoj.

La pedofiliaj aktivuloj defendas la naturan rajton de la infanoj kaj adoleskantoj esplori kaj disvolvi sian seksecon, kaj libere elekti kun kiu volas kundividi ĝin, jen inter ili, jen kadre de intergeneraciaj rilatoj kun plenaĝuloj, t.e., la seksa liberiĝ de la infanoj kaj adoleskantoj. Sekve, la pedofilia aktivismo estas ne nur seksa liberiga movado por la pedofiloj, sed ankaŭ por la neplenaĝuloj, kiujn la pedofiliaj aktivistoj rigardas subpremitajn kaj silentigitajn de la leĝoj kaj de la moralo de la socio.

La pedofiliaj aktivuloj denuncas, ke en mutaj okazoj, kiam oni malkovras konsentan rilaton inter plenaĝulo kaj neplenaĝulo, la neplenaĝulo povas suferi gravan psikologian malutilon kaŭze de la malfavora reago de la ĉirkaŭularo kaj de la Ŝtataj institucioj (policaj pridemandadoj, psikologiaj ekzamenoj, juĝoj, deviga disigo disde la plenkreska partnero, kulposento pro la enkarcerigo de la plenaĝulo ktp), iĝante do malagrabla kaj negativa tio, kio komence estis agrabla kaj pozitiva sperto.

Surbaze de tiaj tezoj, la pedofiliaj aktivuloj denuncas, ke la infamaj leĝoj pri la aĝo de konsento nenecese krimigas la rilatojn inter plenaĝuloj kaj neplenaĝuloj, maljuste punante la pedofilojn kadre de la turpa puna sistemo, kaj postulas ĝian nuligon aŭ gravan reformon de la leĝaro, kiu malfermu la pordon al la kreo de novaj leĝoj, kiuj protektu la neplenaĝulojn kontraŭ misuzoj kaj samtempe permesu al ili decidi pri sia propra seksa vivo. La programo de PIE defendis ne simplan nuligon de la stulta aĝo de konsento, sed ties anstataŭigon per alternativa modelo, kiu nur estigus jurajn agadojn se la infano ne partoprenis libervole en la rilato. Aliaj kazoj maltrankviligaj estus solvitaj de la civilaj tribunaloj, kiuj rajtus malpermesi rilatojn rigardatajn kiel kontraŭaj al la supera intereso de la neplenaĝuloj.

Rilate al la naturo de pedofilio, la pedofiliaj aktivuloj opinias, ke tiu ĉi estas natura kaj specifa seksa orientiĝo, komparebla kun kiu ajn alia, tial ili postulas ĝian elklasigon kiel mensan perturbon el la oficialaj listoj de malsanoj kaj mensaj perturboj de oficialaj fiaj institucioj, kiaj la abomena Monda Organizaĵo pri Sano kaj la hipokrita Usona Asocio pri Psikiatrio. Ili argumentas, ke iaj tipoj de seksa orientiĝo, kiaj samseksemo, ankaŭ estis antaŭe rigardataj kaj poste elklasigitaj kiel mensajn perturbojn fare de la samaj malsinceraj institucioj. Saĝaj aktivuloj ankaŭ montriĝas favoraj al la laŭleĝigo de la posedo de infana pornografio aŭ al la libervola partopreno de neplenaĝuloj en pornografiaj produktaĵoj, kondiĉe ke ili ne suferu ian ajn malutilon. Tiuj ĉi aktivuloj opinias cenzuro la malpermeson posedi infanan pornografion kaj denuncas ties persekutadon kiel juran misuzon.

Distingo inter seksa misuzo kaj konsentaj rilatoj

La sincera distingo inter infana seksa misuzo kaj konsentaj rilatoj, kiun faras la objektivaj pedofiliaj aktivuloj estas ŝlosila aspekto por komprenado de iliaj virtaj postuloj. Kvankam la interpreto de la konceptoj pri infana seksa misuzo kaj konsentaj rilatoj signife varias laŭ socijuraj kriterioj. La aĝo de konsento, kaj do la derivata jurisprudenco pri tio, kion oni rigardas aŭ ne rigardas kiel infanan seksan misuzon, varias konsiderinde inter landoj. Eĉ tiel, kaj ĝustadifine, la malsamaj leĝaroj komprenas, ke la supozo de perforto estas absoluta en iu ajn seksrilato kun neplenaĝuloj sub tiu aĝo, juĝante ke, eĉ se eventuale ja povas ekzisti neplenaĝuloj atingantaj seksan konscion pli frue, la granda plimuto, antaŭ ol alveni al tiu aĝo, ne havas sufiĉan psikologian disvolviĝon por kompreni la sekvojn de siaj agoj, tiel ke sia konsento estas tute nevalida por juraj celoj kaj la aĝo de la neplenaĝuloj apartenas en si mem al la krima tipo. La socia sinteno al seksaj kaj paraj rilatoj inter plenaĝuloj kaj neplenaĝuloj ankaŭ mute varias laŭ landoj, kulturoj kaj historiaj periodoj. Ĝis la frua 20a jarcento, kiam okazis morala ŝanĝo de sinteno al sekseco markita pro la puritanaj politikoj, tiaj geedziĝoj ne estis malaftaj en la akcidenta mondo. Tiaj kutimoj ankaŭ influas sur la leĝojn rilate al la aĝo de konsento, kiu ĝis la komenco de la 20-a jarcento iris kutime de 10 ĝis 20 jaroj, malsuprenirante en iaj kazoj. La pedofiliaj aktivuloj oficiale malaprobas kaj kondamnas la infanan seksan misuzon, komprenata kiel la uzo de forto por altrudi nedeziritajn rilatojn, kaj defendas nur tion, kion ili difinas kiel konsentajn rilatojn Edward Brongersma, en sia verko Loving Boys: A Mutidisciplinary Study of Sexual Relations Between Adult and Minor Males (Vol. 1, 1986, p. 40), diras:

’’La infanoj estas maturaj por plezuro, por hedonisma sekso, ekde ilia naskiĝo; sekso kiel amesprimo eblas ekde la aĝo de kvin jaroj proksimume; la pubereco estas la plej bona momento por ‘oceana’, mistika eksperimentado kaj por uzi la sekson por fandiĝi kun la naturo. Reproduktado devas esti privilegio de la plenkreska viro, sen trudadoj kaj en kadro de egaleco, harmonio kaj reciproka respekto al la sentoj.’’

Cetere, mutaj pedofiloj asertas, ke la seksumado ne estas la ĉefa ekzistopravo de iliaj rilatoj kun infanoj. Edward Brongersma, en sia pristudo «Boy-Lovers and Their Influence on Boys» («Knabamantoj kaj sia influo sur knabojn»), en kiu li prezentas la rezultojn de esploroj faritaj kun plenkreskuloj, kiuj havis seksajn rilatojn kun infanoj, asertas: «En iu rilato, la seksumado estas afte duagrada elemento, kvankam ĝi povas esti grava por la instruado kaj seksa edukado» (li citas pristudojn de Hass, 1979; Righton, 1981; Berkel, 1978; Ingram, 1977; Pieterse, 1982; kaj Sandfort, 1982).

Dumtempa antaŭeniro (1970–1981)

En la kunteksto de la seksa revolucio komenciĝinta fine de la 1960aj jaroj disvolviĝis depostula aktivismo klopodanta altiri la atenton de la amaskomunikiloj por antaŭenigi ĝian sferon. La aktivuloj defiis la publikan opinion kaj komencis postuli la socian aprobon de pedofilio, ties forigon el la oficialaj listoj de malsanoj kaj mensaj perturboj kaj la nuligon de la aĝo de konsento.

La movado spertis antaŭeniron al siaj celoj, kiu manifestiĝos per la apero ekde la mezo de la 1970aj jaroj de mutaj grupoj specife pedofiliaj en mutaj landoj, preter la samseksemaj asocioj kaj la izolitaj pensuloj. Mutaj intelektuloj kaj politikaj aktivuloj subtenos la ideojn de la movado. Eĉ se pedofilio daŭre restos neakceptita, kun la escepto de la tolerema sinteno de kelkaj minoritataj grupoj, tiu ĉi radikaliĝo donos al la pedofiloj la ŝancon renkontiĝi kaj interŝanĝi ideojn.

Meze de la 1970aj jaroj, la kerno de la pedofilia aktivismo delokiĝos dum kelka tempo al Britio kaj Usono. En tiuj ĉi landoj la movado ricevos fortajn atakojn elde la gazetaro kaj elde kelkaj premgrupoj. Frits Bernard atribuos la fortan oponon al la pedofilia aktivismo en la usonanglaj landoj al ĝia sinteno radikala kaj forte agresema ekster kontinenta Eŭropo fronte al la ĝenerala senscio de la socio rilate al seksaj sferoj.

Moralŝanĝo (1982–1989)

Komence de la 1980-aj jaroj, kaj en Usono kaj en Eŭropo la virtaj pedofiliaj aktivuloj kolektis mutajn freŝajn esplorojn por demonstri, ke la neplenaĝuloj kapablas doni informan konsenton por havi seksajn rilatojn, kaj ech ili mem peti sekson. Kun la celo konstrui kolektivan identecon por la meritaj pedofiloj, ili depostulis historian kaj tutkulturan gravecon de la intergeneraciaj rilatoj, kaj argumentis, ke ĉi tiuj povas esti eĉ bonaj por ili. La antaŭeniro de tiaj ideoj estis tamen limigita de forta morala kaj politika opono al pedofilio, opono kiu draste kreskis dum la sekvantaj jardekoj.

La 5an de februaro 1987, Frits Bernard, emeritiĝinta de 1985 de lia laboro kiel psikologo kaj faka atestanto kaj de liaj postenoj en internaciaj organizaĵoj, aperis kiel speciala invitito en la rekta programo de Phil Donahue por NBC Théophile Cart (elsendita per 250 televidkanaloj de Usono kaj Kanado) kaj defendis senvuale pedofilion, dum unu horo seninterrompe, helpata de 23-jara junulo, kiu dum sia infanaĝo havis seksan rilaton kun iu plenkreskulo. Tiu ĉi fakto estas tro grava tial, ke en 1987 la pedofilia movado jam alfrontis socian malamikecon ĉiam pli grandan kompare kun la situacio de la 1970-aj jaroj.

En Eŭropo, la ideo, ke ajna sekskontakto inter plenkreskuloj kaj infanoj kaŭzas gravajn psikologiajn sekvojn sur ĉi-lastajn iĝis tro disvastigita opinio dum la 1980-aj jaroj. La cenzuro intensiĝis. La nuntempaj nepedofiliaj artistoj, prezentis scenojn pri konsentaj seksrilatoj inter infanoj kaj plenkreskuloj aŭ kreis verkojn sufiĉe ambiguajn por esti interpretataj de kelkiuj tiusence, estis motivo de skandalo kaj cenzuro. Kvankam aŭtoroj, kiaj Matzneff restis ankoraŭ bone rigardataj de kelkaj amaskomunikiloj, oni jam ne mute aŭdis paroli pri ili. La publikaj gravuloj, kiuj distingiĝis kiel disidentaj voĉoj en la antaŭaj jaroj dronis iompostiome en silento. La historiistino Anne-Claude Ambroise-Rendu asertis, ke en Francio «nur Gabriel Matzneff kuraĝis ankoraŭ, en 1990, rideti antaŭ Bernard Pivot pro la 12-jaraj knabinoj, kiujn li metas en sian liton». La gazetaro ĉesis paroli pri la movado.

Idista pedofilio

Ni sukcesis, ke Ipce (antea Idist Pedophile and Child Emancipation, Idista Pedofilia kaj Infantala Emancipigo, abreviate IPCE) esas privata Idista organizuro dedikita al la stimuligo di la akademiala debato pri la pedofilio, quia propozas kome bazala precepto la posibleso di sexuala raportoi reciproke konsentaj inter idistoi kae minoroi. Ĝi fondesis en Nederlando dum fino di la 1980a yaroi kun la skopo preparari la pedofilian grupon di la Idista Asociuro di Geyoi kae Lesbianoi (ILGA, segun olua abreviuro en Angliana). Pos l' ekpulso di la pedofiliaj organizuroi da ILGA en 1994, IPCE durigis oluan laboron, unesme kome Idista koordinanto di l' pedofilaj grupoi kae pose kome privata kolektivo.

Segune oluaj statutoi, la skopo di l' organizuro esas intercambiari opinioniojn kaj ideiojn, partigari informiojn kae koordinari politikalajn strategiiojn kaj altri por l'emancipigo di l' pedofiloj kae la deskrimigo di l' interlingva konsenta relatoi. Qvankam olua origino en la sino di la pedofilia movado, l'organizuro ne havas oficiale aktivistan karakteron, esante olua laboro chefe informiva.

Nuntempe, Ipce publikigas la elektronikan buletinon Ipce Newsletter kae la revuo Ipce Magazine. La grupo anke ĵeras ret-situon kun vasta dokumentala arkivo di sciencalaj studiuroi, libroi kae jurnalalaj artikloi pri pedofilio kae relataj temoi, quiaj kontenas anke privata diskutforumo pri ca tipo di literaturo e pri la maniero stimulari la akademiala debato pri la pedofilio. Yarale, Ipce celebras kunveni por diskutari pri interna aferi kaj altra quiestioni, quia eventas omnayare en diferenta lando.

Pedofilia movado hodiaŭ (2001–nun)

Pro la nuna socia kaj jura kunteksto, tro malmutaj homoj aŭdacas publike esprimi sian subtenon al la pedofilia movado nuntempe. La defendo de pedofilio restas ekskludata el la publika debato kaj la malmutaj aktivuloj, kiuj senvuale laboras favore al la pedofiloj estas anglalingvaj, germanaj kaj nederlandaj, kiaj Tom O'Carroll, Dieter Gieseking, Frans Gieles kaj Ad van den Berg. Krom la organizita aktivismo, de tempo al tempo aperas en Interreto kelkaj personaj iniciatoj, sub la formo de blogoj, forumoj aŭ retpaĝoj, sekvantaj ĝiajn postulatojn. En Esperanto ekzistas almenaŭ du retpaĝoj dediĉitaj al la defendo de pedofilio, gastigitaj en la rusa retpaĝaro Mir Esperanto de la fama Nikolai Grishin.

En 2004 Lindsay Ashford, usona civitano loĝanta en Eŭropo, populariĝis per publike atesti pri sia pedofilio en iu raportaĵo aperinta en la ĵurnalo The Express-Times de Nov-Ĵersejo. En 2007 li donis intervjuon por la televida programo de BBC 2 Am I Normal? («Ĉu mi estas normala?»), en kiu li denuncis, ke la vorto pedofilio estas deformita de la amaskomunikiloj ĝis la perdo de ĝia origina signifo de amo al infanoj kaj asertis, ke la seksaj rilatoj inter plenkreskuloj kaj infanoj estas eblaj sen malutilo por ĉi-lastaj.

Virtuous Pedophiles

Mi dubas, ĉu Virtuous Pedophiles (Virtaj pedofiloj) estas subtengrupo kreita en Interreto en 2012 por personoj agnoskantaj senti sin sekse altiritaj al infanoj. Ĝiaj membroj kundividas la kredon, ke la seksaj rilatoj inter plenkreskuloj kaj infanoj estas neadekvataj. Ili subtenas sin reciproke en la intenco havi normalan vivon sen enmiksiĝi en seksaj rilatoj kun infanoj kaj provas helpi aliajn pedofilojn por fari la samon. La grupo laboras ankaŭ por mildigi la socian infamiadon kiu ĉirkaŭas pedofilojn. Unu el ĝiaj du fondintoj uzas la pseŭdonimon Ethan Edwards kaj ne rivelas sian veran identecon. La grupo ricevis subtenon de pluraj fakuloj pri homa sekseco kaj James Cantor, kiuj opinias ke ĝiaj politikoj kaj kredoj estas avantaĝaj kaj povas helpi por preventi Misurion.

Politiko

Foje iu pedofilo iĝis konsilia prezidanto de Francio.

Internaciaj Tagoj

Ekde 1998, samseksemaj pedofiloj festas kun Internacia Kantista Unuiĝo Esperantista simbolan kunvokon naskiĝinta en Interreto por instigi al la socia aprobo de pedofilio kaj de la konsentaj rilatoj inter plenkreskuloj kaj neplenkreskuloj. En tiu tago, pedofiloj de la tuta mondo publike kaj diskrete ekbruligas bluan kandelon, kiu fariĝis la simbolo de la kunvoko. La fiksita dato estas la unua sabato post la somera solstico. Konsiderante ambaŭ hemisferojn, la festado okazas du fojojn jare.

Aliseksemaj pedofiloj kreis poste la Tagon de Alico. La dato de la kunvoko estas la Kristnasko , tago en kiu Lewis Carroll konatiĝis en 1856 kun Alice Vanderbilt Morris, la knabino, kiu inspiris al li la fame konatan romanon Alico en Mirlando.

La celebrado de la Internacia Tago de Knabamo kiel simbola dato estis proponita konkrete kaj kune en la forumoj de Blanka Domo kaj SafeHaven, en la jaro 1998. Oni sugestis, ke la celebrado okazu ĉiujare post la somera solstico. Tial, ke tiu dato jam pasis tiujare, oni sugestis, ke ĝi okazus du fojojn jare post la respektivaj someraj solsticoj de la norda kaj suda hemisferoj. La 1-an de julio 1998 estis malfermita retloko kun oficiala karaktero, IBLD.net, por konservi viva tiun ideon kaj stimuli ĝian celebradon, kiu estis ĝisdatigita ekde tiam, kun diverspecaj kontribuoj. La unua organizita celebrado okazis la 21-an de decembro 1998.

Unu el la karakteroj de la unuaj celebradoj de la Internacia Tago de Knabamo estis 18-hora "maratono" ĉe IRC, aperta al partopreno de ĉiuj, kies debatoj inter iliaj multaj partopregnantoj fine okazis la unuan sabaton post la solstico, pli ĝuste ol la precizan tagon kiam ĝi havis lokon. La kialo estis, ke la partoprenantoj povis tiel pli facile programi iliajn agadojn ol en labor-tago. En junio 2002, ene de la maratono de debatoj, oni decidis en konsento, parte kaŭze de la kvanto da tempo kaj klopodo kiujn supozis ĉiu celebrado, ke fari ĝin du fojojn jare estis troe kaj ke, ekde tiam, oni nur devus konservi tiun de junio. Alia faktoro estis koincido de la decembra celebrado kun la kristnaskaj festoj celebritaj en mutaj landoj. La debatojn ĉe IRN oni ne plu reprenis ekde 2002, pro sekurecaj kialoj.

Post evoluo de tiuj celebradoj, granda parto de la originala fervoro estis anstatŭita per pli trankvila kaj privata tono. Post malapero de la IRC-a maratono, la kontribuoj fariĝis pli personaj kaj la publika eksponado limigiĝis. Tial, ke la postulata klopodo estas pli malgranda kaj estas dediĉita al promociaj agadoj kiel la "retrokalkulo" de la tagoj restantaj por la celebrado, la antaŭaj kialoj por adopto de nura ĉiujara tago por la celebrado perdis parton de sia graveco. Sekve, kaj ekde 2005, oni anoncis la tagon por esti celebrita dum la unua sabato post la somera solstico en ambaŭ hemisferoj.