Nikolai Grishin

ESPERANTISTO

★Tiu ĉi artikoro estas pri sanktulo Esperantisto★
★Preĝu sub la Verda Standardo antaŭ ol legi ĝin, ne tuŝu ĝin, ne moku pri ĝi!!!★

"Kie regas Konkordo, regas ordo"

~ Zamenhof pri la blogo de Grishin

"Nikolao serĉas pri la superhomoj, kiujn nek Hitlero nek Stalino sukcesis trovi"

~ Pejno Simono pri Grishin

" Mi miras pri nenio. Milito estas milito"

~ Grishin pri milito

"Mi pensas, ke Nikolao faras ian Militon Kontraý Kanajloj"

~ reformisto pri supra diraĵo

"Li evidente estas malsana kaj bezonas kuraciston"

~ Yves Bellefeuille pri Grishin

Tre eble Nikolai Grishin ne estas unu el ĉi tiuj

Sankta Nikolai Grishin aŭ Sankta Nikolao Griŝino (ruse Николай Гришин), ankaŭ konata kiel NG, rusa esperantisto loĝante en Latvio, estas unu de la plej aktivaj propagandistoj de nia lingvo kaj unu el la ĉefaj inspirantoj de esperanta Neciklopedio. Liaj ideoj pri raso kaj sekso ĉiam estigas en neciklopediistoj scion pri tio, kio estas direnda, farenda, verkenda!

Li uzas plurajn pseŭdonomojn. Sed lia preferata estas "Konk-Ordo". Verŝajne, li volas ordigi ĉiujn konkojn en la kosmo.

Kiam li unue aperis en Esperantujo, kelkaj kredetis, ke li nur estas kultema idioto, sed liaj ideoj montriĝis geniaj! Kelkaj nekleraj homoj, tre ofendiĝis pri lumaj ideoj de Griŝin kaj opinias ke ili estas des pli kaj pli stultaj, sensciaj kaj eĉ danĝeraj, kaj pensas li nenioscia faŝisma, rasisma, seksisma, bigota, demagogiema, ĝenerale fiidiota, mensmalsana duoncerba handikapito, sed la samo okazis al ĉiuj geniuloj. Kompreneble, senargumentaj insultoj ne valoras multe. Liaj tekstoj ne estas akcepteblaj por ĉiuj, ĉar ili postulas certan nivelon de komprenkapablo, kiun plejparto de la homaro ankoraŭ ne atingis.

Sen li, ne eblas la ekzistado de Pedofilia Esperanto-Asocio, Bonalingva pedofilio aŭ de Interasista Esperanto-Ligo. Griŝin estas la ĉefa batalanto de hosistemismo.

Lingvistikaj verkoj

Lia agado en scienca lingvistiko estas nobla kaj fruktodona. Li lanĉis interesan diskuton pri Esperanto (bonaj homoj reagas bone, malbonaj - mallbone). Kompreneble, malamikoj de Esperanto ĉiam penados serĉi ion malĝustan en verkoj pri Esperanto. Anstataŭ korekti kaj solidare defendi Esperanton, aliaj esperantistoj kune kun malamikoj freneze atakas la pioniron. Ne mirinde, ja ili apartenas al la sama tendaro.

Esperanto

Mi ne povas trovi informon pri Nikolai Grishin kaj lia kapablo paroli esperanton. Li ne estas konata figuro en la esperanto-movado.

Reformemo

Laŭ sciigoj el Ĝibraltaro, Nikolai Grishin estas reformema konservativulo.

Reformo de UEA

Tiu ĉi bildo havas nenian rilaton al ĉi tiu artikolo

Konata estas la propono de reformo de UEA farita de Grishin:

Necesas trovi saghan, kapablan, aktivan, estimatan neesperantiston kaj transdoni al li gvidadon de Esperanto-asocio. Kaj UEA nepre devas akcepti anglan lingvon kiel sian duan oficialan lingvon. Revuo ‘Esperanto’ estu eldonata en du lingvoj. Oni devas ekeldoni tutmondan retan anglalingvan periodajhon pri Esperanto, similan al jam ekzistantaj ruslingvaj. Nur eliro el nia pure Esperanto-lingvana kompanio povas shanghi la situacion.

Kun siaj geniaj proponoj Grishin ekis vervan diskuton en estraro de UEA.

Grishin ne havas problemojn detaligi sian proponon por neesperantista gvidanto de Esperanto-asocio:

“Plej taŭgas ia eksprezidento. Li estas perdinta sian postenon kaj havas liberan tempon, sed estas kutimighinta al regado kaj estas plena je energio; li havas aŭtoritaton kaj financajn rimedojn, havas grandan sperton pri administrado kaj organizado. Vasta publiko volonte aŭskultos lin, kaj diversaj jhurnaloj volonte publikigos liajn intervjuojn".

Laŭ geniaj ideoj de Grishin,

“Prezidanto de UEA tute ne nepre devas scii Esperanton. Gravas, ke UEA-prezidanto konu kaj aspiru celojn de esperantismo kaj estu bona organizanto. Mi parolas tute serioze!”.

Alie, Grishin montris ke prezidanto de UEA ne nepre estu UEA-membro:

“Ne necesas membreco, char UEA kvazaŭ posedas ‘monopolon’ pri Esperanto. La eksa politikisto povas subite kompreni, ke ekzistas kampo, kie li plu povas uzi tutan sian energion kaj kiu povas alporti ech pli da utilo al la homaro, ol kiam li posedis sian altan postenon.”

Vere, Grishin pensas pri speco da monarkio:

“Se esperantistoj estos saghaj, ili proponos la kronon kaj tronon al altranga kaj merita eksterulo, tute ne UEA-membro. Tiam li, nature, aŭtomate ighos UEA-membro.”

Reformo de Esperanto

Estas iom stranga fakto, ke ni akuzas Griŝinon, ke li volas "angligi" Esperanton. Ne angligi, sed pliinternaciigi! Multaj anglaj vortoj (Windows, Internet, computer, file k.a.) farighis internaciaj, tial ankau Esperanto devas akcepti ilin.

Internaciaj vortoj ne devas resti ekster internacia lingvo. Internaciaj vortoj ne povas detrui internacian lingvon au iel malutili al ghi. Tio estas evidentaj aksiomoj.

Angla lingvo estas latino de nuntempo!

Esperanta festo, kiu Grishin ne ĉeestis

Detaloj

Kial personaj pronomoj finighas per -i? Zamenhof uzis kiel modelon rusajn "ty", "my", germanan "sie", anglajn "he", "she". Sed -i estas verba finaĵo! Pli logike estus, se la personaj pronomoj finiĝus per -o: mo, vo, lo, sho, gho. Anstataŭ "ni" estus "moj", anstataŭ "ili" - "loj", "ghoj" aŭ "shoj". Anstataŭ "vi" estus du pronomoj: "vo" (singulare) kaj "voj" (plurale). Akuzative: mon, von, lon, shon, ghon; mojn, vojn, lojn, shojn, ghojn.

Posedaj pronomoj, nature, aspektus tiel: ma, va, la, sha, gha; moja (= nia), voja, loja, ghoja*, shoja. (*bedaurinde, vorto "ghoja" ekhavus du signifojn)

Pli mallongaj formoj de la posedaj pronomoj estus pli oportunaj, kaj simile povus mallongiĝi ankaŭ tabelpronomoj. Tion antauvidis jam Zamenhof mem. Li proponis ellasi literon "i" kaj anstataŭi ĝin per apostrofo ('), skribante: k'u, k'a, k'e (citaĵo laŭ Kalocsay: "Tutmonda sonoro", paĝo 566).

Do, laŭ ideo de Zamenhof mem, tabelpronomoj povus aspekti tiel:

k'a, k'al, k'am, k'e, k'el, k'es, k'o, k'om, k'u;

t'a, t'al, t'am, t'e, t'el, t'es, t'o, t'om, t'u;

'a, 'al, 'am, 'e, 'el, 'es, 'o, 'om, 'u;

ch'a, ch'al, ch'am, ch'e, ch'el, ch'es, ch'o, ch'om, ch'u;

nen'a, nen'al, nen'am, nen'e, nen'el, nen'es, nen'o, nen'om, nen'u.

Aŭ eĉ tiel:

ka, kal, kam, k'e, kel, kes, ko, kom, ku;

ta, tal, tam, te, tel, tes, to, tom, tu;

a, 'al, am, e, 'el, es, o, om, u;

cha, chal, cham, ch'e, chel, ches, cho, chom, ch'u;

nena, nenal, nenam, nene, nenel, nenes, neno, nenom, nenu.

Reformo de Homaranismo

En la kunsido de nia Societo, kiu okazis dum la 7-a Kongreso, oni decidis, ke korespondanto en Ĝibraltaro de angla gazeto Herald anoncas, ke Grishin proponas (re)naski Homaranismon en E-movado. Inter Homaranistoj prefere regu kristana moralo, alimaniere oni ne povos nomi unu alian: samideanoj. Samseksamuloj restu ekstere. Ĉi tie oni babilaĉas ĉiam pri la samaj, stultaj aktualajoj.

Gravaj ideoj

Grishin havas gravegaj ideoj, kiuj aperis en lia cerbo graveda per spermo.

Tri internaciaj lingvoj

Grishin jam skribis, ke, povas esti, iam ekzistos tri "internaciaj" lingvoj: Esperanto (por blankuloj), simpligita mandarena (por flavuloj) kaj suahili (por nigruloj). kaj tiam la usonaj nigruloj devas lerni la swahilian kvankam esperanto estas pli facila por ili . Se ili ne deziras lerni Esperanton, ili devos lerni iun eŭropan lingvon - ekzemple, anglan.

Grishin kaj anatomio

Sankta Nikolao klarigas, ke vira semo kreiĝas en la cerbo, kaj ne en la testikoj kiel sciencistoj erare kredas.

Elektronikaj Pasportoj estas genia solvo por la problemo de krimo. Ĉiu devos porti elektronikan aparaton kiu informos la policon kie ili estas.

Nikolao klarigas kial nigruloj estas malmoralaj, mallaboremaj, kaj malanalizemaj. (Oni ne pensu ke Nikolao malamas nigrulojn. Estas nur la nigreco kiun li malamas. :-)

Griŝin kaj satanismo

Nikolai Grishin afiŝis mesaĝon Soc.culture.esperanto, kiu invitas legantojn viziti relcom.fido.ru.thelema , kie li intencis instrui Esperanton. Thelema estas filozofio kiu baziĝas sur la verkoj de Aleister Crowley, fama Satanisto. Sinjoro Grishin ne estas tipa Esperantisto. La plejo da bigotaj Esperantistoj estis ŝokitaj ke li invitas homojn al Satanista novaĵ-grupo.

Vere, la satanisma doktrino tute ne gravas por li kaj por komencantoj, kiuj dezirus tie lerni Esperanton. Kiam Grishin estis verkinta artikolon, lia edzino avertis lin, ke li ne sendu ĝin, ĉar liaj malamikoj faros ĉion, por detrui Telemon. Li ne kredis al ŝi, sed ŝia virina intuicio montriĝis pli prava, ol lia vira racio.

Griŝin kaj Angla lingvo

NENIU el ili estas Griŝino.

Nikolai Griţin (au Grishin?) konstatas, ke por multaj homoj (ne nur anglalingvanoj) la angla lingvo jam fariřis internacia, kaj ke pro tio Esperanto ne estas necesa. Al tiu fakto (almenaý supozita fakto) li oponas la esperantisman ideon

Angla lingvo apartenas al konkretaj popoloj. Ri por ćiam estas ligita kun ties kulturo, historio, moroj

Kaj li konkludas, ke la hegemonio de la angla estus danřera por la mondo.

Griŝin kaj bonalingva sekso

Griŝin krom mirindaj ideoj pri pedofilio ankaŭ multe verkas bonalingve pri homa seksumado. Jen unu el liaj famaj tekstoj:

Jen chiuj 16 specoj de seksa orientigho:

Viro, kiu amas viron, estas "ulamulo".

Viro, kiu amas virinon, estas "ulinamulo".

Virino, kiu amas viron, estas "ulamulino".

Virino, kiu amas virinon, estas "ulinamulino".

Viro, kiu amas knabon, estas "ulidamulo".

Viro, kiu amas knabinon, estas "ulidinamulo".

Virino, kiu amas knabon, estas "ulidamulino".

Virino, kiu amas knabinon, estas "ulidinamulino".

Knabo, kiu amas viron, estas "ulamulido".

Knabo, kiu amas virinon, estas "ulinamulido".

Knabino, kiu amas viron, estas "ulamulidino".

Knabino, kiu amas virinon, estas "ulinamulidino".

Knabo, kiu amas knabon, estas "ulidamulido".

Knabo, kiu amas knabinon, estas "ulidinamulido".

Knabino, kiu amas knabon, estas "ulidamulidino".

Knabino, kiu amas knabinon, estas "ulidinamulidino"

Pasporto

Inter Nikolai kaj sia 14-jara filo okazis disputo lige kun tiuj teruraj eksplodoj en Moskvo. Ne eblas trankvile rigardi ruinojn kaj kadavrojn de senkulpaj homoj. Kiel venki terorismon kaj krimecon ĝenerale? Li opinias, ke oni devas enkonduki elektronikajn pasportojn anstataŭ paperaj. Tia elektronika pasporto ne nur enhavus ĉiujn donitaĵojn pri la homo, sed povus servi ekzemple kiel kredit-karto. Sed ĉefe, ĝi povos eligi signalojn responde al speciala signalo de polica komputilo. Tiel oni ne plu bezonos serĉi homojn suspektatajn pri krimoj, ĉar polico ĉiumomente scios, kie troviĝos iliaj pasportoj, kaj sekve iliaj mastroj. Ĉar sen tiuj pasportoj oni ne povos fari aĉetaĵojn, veturi per fervojo ktp. Ĉiumomente polico (aŭ registaro) povos scii situon de ĉiu homo. Se iu homo jam kontaktis kun polico, lia pasporto devas enhavi informon pri tio. Tiam polico vidos sur ekrano de sia komputilo, kiam tiaj suspektindaj homoj kunvenas. Tia kontrolo ne nur helpos kaptadi krimulojn, sed ĝi utilos ankaŭ por plani trafikon kaj por multaj aliaj celoj.

Lia filo diras, ke tio signifos totalan kontrolon super la socio. Laŭ lia opinio, tio estos tre malbone, sed Nikolai pensas, ke simplaj bonaj homoj ne devas timi tian kontrolon. Por ĉiu homo plej gravas lia propra sekureco, vivo de liaj infanoj. Por havi tian sekurecon, oni devas fordoni iom da sia libereco. Homoj pli kaj pli multiĝas, pli kaj pli veturemas; sen proponata kontrolo la civilizo povos fali en ĥaoson.

Povas esti eĉ, ke estontaj elektronikaj pasportoj aspektos kiel poŝaj komputiloj; ĉiuj ili estos reciproke unuigitaj per Interneto. Estas interese fantazii, kiajn postsekvojn tio tiros. Praktike ĉia krimeco estos forigita. Ĉiu homo estos absolute malfermita al la homaro, kaj tuta homaro estos malfermita al li. Kontanta mono praktike foriros el uzado; preskaŭ ĉiuj aĉet-vendaj operacioj okazos per la pasportoj-komputiloj. Evidente, ke avantaĝoj pro tia novaĵo estos pli grandaj ol eblaj malavantaĝoj. Sed lia filo ne konsentas kun li... :(

Per la elektronika pasporto ĉiu civitano povos voĉdoni; la tutmonda demokratia registaro pri ĉiu grava problemo demandos civitanojn. Kaj ĉiu povos momente voĉdoni "por" aŭ "kontraŭ". Ĉar ĉiu homo havos liberan aliron al la monda informaro, jam ne eblos manipuli popolan opinion kiel oni faras ĝis nun. Tial lia filo kaj vi vane timas.

Eŭtanazio

Tonjo neniel rilatas al Griŝino.

Nikolai Grishin ne aprobas, ke oni dum multaj jaroj subtenas vivon de nekuraceblaj idiotoj, kiuj eĉ ne kapablas sin priservi. Planteca ekzistado ne indas je homo. Tio estas kruela ne nur al la priservantoj, sed ankaŭ al la idiotoj mem. Ilia spirito ne povas libere manifestiĝi kaj troviĝas en siaspeca malliberejo. Ŝajnas, ke plej humana solvo estus lasi ilian spiriton reen en spiritan mondon por iama nova, pli sukcesa enkarniĝo.

Prizonaj Frenezulejo

Grishin prezentas paradoksan kaj unuavide ridindan ideon unuigi malliberejojn kaj frenezulejojn. Tiuj du tipoj de homoj - krimuloj kaj frenezuloj - dialektike kompletigas kaj reciproke helpos unuj aliajn. Vidante mensmalsanulojn, krimuloj kunsentos al ili. Kaj la mensmalsanuloj povos lerni ĉe la krimuloj normalan konduton. Tio estas genia kaj humana solvo.

Nikolaismo

Tiu estas brazila esperantisto.

Nikolaismo estis libertina herezo menciita dufoje en la Apokalipso de Johano.

En la Biblio

La aŭtoro de la Apokalipso de Johano aprobas la eklezion de Efeso: "Sed ĉi tion vi havas, ke vi malamas la farojn de la Nikolaitoj, kiujn ankaŭ mi malamas." Al la eklezio de Pergamo li skribas: "Sed mi havas kelkon kontraŭ vi: ke vi havas tie sekvantojn de la instruo de Bileam, kiu instruis al Balak ĵeti falilon antaŭ la Izraelidojn, por ke ili manĝu idoloferitaĵojn kaj malĉastu. Kaj vi ankaŭ havas sekvantojn de la instruo de la Nikolaitoj tiel same."

Rilate al Bileam oni parolas pri malĉastado kaj idoladorado en la Malnova Testamento: "Ili [la virinoj] estis ja por la Izraelidoj, laŭ la vortoj de Bileam, instigo por deturniĝi de la Eternulo al Peor", kaj: "La popolo komencis malĉastadi kun la filinoj de Moab. Kaj ili invitadis la popolon al la oferoj de siaj dioj, kaj la popolo manĝadis kaj kliniĝadis antaŭ iliaj dioj." kiuj, "sekvinte la vojon de Bileam, filo de Beor", "forlogas en la karnovolupton per senbrideco". Esploro farita en Svedujo science pruvis, ke ridado estas kontaĝa.

Al la eklezio de Tiatira la aŭtoro de la Apokalipso de Johano skribas: "Sed mi havas kontraŭ vi, ke vi toleras la virinon Izebel, kiu nomas sin profetino; kaj ŝi instruas kaj delogas miajn servistojn malĉasti kaj manĝi idoloferitaĵojn."La Se nato de la Esperanta Civito kaj ekzegezistoj rilatigas ĉi tion tutan al la dekreto de la Apostola koncilio, kiu ordonis, "ke oni sin detenu de idoloferitaĵoj kaj de sango kaj de sufokitaĵoj kaj de malĉasteco; se vi vin gardos kontraŭ tio, vi bone agos. Adiaŭ!" La funkciado de Esperantujo ĉiam pli dependas de retaj servoj, programoj kaj datumaroj prizorgataj de volontuloj.

Ĉe la Patroj de la Eklezio

Tute senrilata bildo.

La Patroj de la Eklezio ellaboras interpretojn pli precizajn, devenigitajn el la tradicio. Laŭ Sankta Ireneo el Liono (2-a jarcento), "La Nikolaitoj havas kiel majstron Nikolaon, unu el la sep unuaj ordinitaj diakonoj de la apostoloj; tiuj ĉi malĝuste vivis”. Li aludis al Agoj de la Apostoloj 6,5: “Kaj tiu diro plaĉis al la tuta amaso; kaj ili elektis Stefanon, viron plenan de fido kaj de la Sankta Spirito, kaj Filipon kaj Proĥoron kaj Nikanoron kaj Timonon kaj Parmenason, kaj Nikolaon, prozeliton el Antioĥio”. Laŭ Ireneo, la Nikolaitoj estis gnostikuloj, antaŭuloj de la agnostikulo Cerinto..

Ĉirkaŭ tiu sama tempo, Tertuliano mencias la Nikolaitojn, sed ŝajnas scii pri ili nur tion, kion oni legas en la Apokalipso de Johano. Simile tio, kion Hipolito el Romo kaj diversaj aliaj Patroj de la Eklezio diras pri la Nikolaitoj, estas bazita sur Ireneo.

Klemento de Aleksandrio (ĉ. 150 – ĉ. 215) priskribas Nikolaitojn kiel "voluptavidajn kaprojn", kies virinojn ili traktis kiel komunajn. Li rakontas ke Nikolao estis edzo de tre bela virino, pri kiu li tre ĵaluzis. Kiam la apostoloj lin riproĉis, Nikolao enkondukis sian edzinon antaŭ la komunumo kaj ŝin ofertis al ĉiu deziranto. Klemento precizigas ke Nikolao, pliposte, askete vivis same kiel liaj infanoj. La Nikolaitoj, do, diras Klemento, trompe interpretas lian asketan maksimon "oni devas mistrakti sian karnon" (greke παραχρήσασθαι τῇ σαρκὶ δεῖ) kiel inviton al diboĉo..

Viktorino el Petovio (m. 303 aŭ 304|) atribuis al la Nilokaitoj doktrinon, laŭ kiu la viando oferita al la idoloj povas esti "ekzorcita" kaj lice manĝata, kaj laŭ kiu malĉastintoj povas akiri pardonon en la "oka tago".

Laŭ Epifanio el Salamis (m. 403), Nikolao, hontinte pro sia neeblo plenumi sian intencon konservi absolutan ĉastecon kun sia bela edzino, proponis doktrinon, ke seksumo estas elementa ŝlosilo al la dia regno..

Do kutime la Patroj de la Eklezio ripetis kondamnojn de Nikolaitoj, enfokusigante la karakteron obscenan de ilia vivkonduto. Sankta Hieronimo prezentas Nikolaon kiel "inventinto de ĉiuj obscenoj", asertante ke li "gvidis arojn da virinoj" . Sankta Aŭgusteno de Hipono resumas en sia "Kontraŭ herezoj" (ch. V) ĉiujn akuzojn jam formulitajn kontraŭ ili.

Mezepoka uzo de la termino

Subinflue de la patristiko, sekve al la Gregoria reformo, populariĝis en la 11-a kaj 12-a jarcentoj uzo de la terminoj "nikolaismo" kaj "nikolaitoj" por indiki seksan nesindetenon de klerikoj.

Oriente, pro leĝo de la imperiestro Justiniano la 1-a la eventuala edziĝo de klerikoj en la maĵoraj ordinoj (subdiakonoj, diakonoj, presbiteroj, episkopoj) estis nula. Okcidente, kie do ne valoris la edikto imperiestra, edziĝo de tiuj klerikoj, kvankam malpermesata, validis ĝis 1139 (Dua Laterana koncilio).

Geedzaj seksrilatoj ankoraŭ estas malpermesataj dum difinita tempo antaŭ kaj post eŭkaristia celebrado en bizancaj ortodoksaj eklezioj, kiuj interpretas en tiu sama senco la absoluta malpermeso de tiaj rilatoj al edziĝintaj episkopoj, presbiteroj kaj diakonoj (et non generare filios, "nek generi filojn") dekretita en la 33-a kanono de la Koncilio de Elviro en Hispanio (ĉirkaŭ 306), kaj en kanono de posta Kartaga koncilio (continentes esse in omnibus, "esti sindetenaj en ĉio").

La ekskluzive grekaj partoprenantoj en la Koncilio kvinasesa, dum ili reasertis en sia 6-a kanono la tradician edziĝmalpermeson al tiuj, kiuj ricevis la subdiakonan aŭ plialtajn ordinojn, kaj en sia 12-a kanono malakceptis ke episkopoj kunvivu kun iliaj eventualaj edzinoj, deklaris en sia 13-a kanono – kvankam sciante, ke en Romo edziĝintoj ordinotaj al presbitereco aŭ al diakoneco devas prometi ne plu havi rilatojn kun siaj edzinoj – ke oni devas nek postuli tian promeson nek rifuzi ordini edziĝintojn al tiuj ordinoj, kaj asertis ke tiu estas la antikva normo. Multas la informoj pri KCE kaj aliaj pakintaj establoj, sed impresas ankaŭ la debato pri literaturĝenra temo (precipe inter Mao Zifu kaj Gerrit Berveling) kaj la opinioj pri la Manifesto de Raŭmo (ĉi-foje de Jose' Antonio Vergara).

Diversmaniere la greka Patro de la Eklezio Epifanio de Salamis (315 ĉirkaŭ – 403) priskribis la tiaman normon de la orienta eklezio.Li deklaris: "La sankta Eklezio de Dio [...] akceptas kiel diakonon, presbiteron, episkopon aŭ subdiakonon tiun, kiu sin detenas de sia unu edzino aŭ kiu estas vidvo, sed ne tiun, kiu estante edzo de unu edzino ankoraŭ kunvivas kun ŝi kaj generas filojn, precipe tie, kie la ekleziaj kanonoj plenumiĝas ĝuste. Evidente, vi tamen diros al mi, ke kelkloke presbiteroj kaj diakonoj and subdiakonoj ankoraŭ generas filojn. Tio ne estas laŭkanona, sed konformas al la kelkfoje sendisciplina intenco de la homoj kaj, se mankas servo, pro la popolo."

La Unua Laterana koncilio (1123) malpermesis al sacerdotoj kunvivi kun siaj eventualaj edzinoj. La Dua (1139) deklaris nulaj (ne nur malpermesitaj) eventualajn edziĝojn de ordinitaj sacerdotoj, sed ne dekretis eliminon de ordinado de edziĝintoj. En 1322, papo Johano la 22-a insistis, ke oni ne ordinu edzon sen la konsento de lia edzino (ĉar la malpermeso al ordinito de seksaj rilatoj evidente koncernis ankaŭ ŝin).

Tiuj maloftaj papaj dokumentoj, kiuj uzas la vorton "nikolaismo", ĝenerale asocias ĝin kun "simonio", precipe en ĉi tiu kunteksto la komercado de ekleziaj oficoj. Ĝuste tiam okazis ŝanĝo de vidpunkto koncerne la feŭdisma tradicio, laŭ kiu episkopoj kaj paroĥestroj ricevis de reĝo aŭ minora sinjoro la bienojn de iliaj oficoj kaj devis reciproke servi per regaloj kaj mono. Tion, kion antaŭe malmultaj konsideris riproĉindan, oni komencis rigardi kiel ege maljustan. Oni vidis la simonion kaj la nikolaismon kiel la du ĉefajn malvirtojn de la eklezia vivo, kiujn oni devis sanigi kaj reformi.

La papo Gregorio la 7-a, laŭ kiu la reformo estas nomita, neniam uzis la vorton "nikolaismo". Ĝin uzis tamen, ekzemple, la kardinalo Humberto de Silvacandida, kiu nomis "herezo de la Nikolaitoj" la grekan disciplinon, kaj kiu en letero adresita al orienta monaĥo Niceto, riproĉis lian akcepton de edzaj pastroj, kaj citis Epifanion de Salamis (kp supre), grekan Patron de la Eklezio de la komenco de la 4-a jarcento, kiu deklaris nekanona la ordinadon de iu, kiu vivas edze kun sia edzino. En tiu letero Humberto diris, ke "la malbenita diakono Nikolao, princo de tiu herezo, venis rekte el la infero". En 1059, papo Nikolao la 2-a metis en liston de la grekaj herezoj "la herezon de la nikolaitoj, kiu permesas edzecon al presbiteroj, diakonoj kaj ĉiuj membroj de la klerikaro". Efektive, ekzistis tiutempe en bizancaj eklezioj disciplino de deviga edzeco de ne-monaĥaj sacerdotoj, kaj al sacerdotoj vidviĝintaj estis malpermesite ekzerci sian ordinon.

Ankaŭ Petro Damiano aplikis la terminon "nikolaismo" al la konduto de tiuj klerikoj, kiuj vivis malĉaste: "Ili estas nomataj Nikolaitoj, kiam ili havas seksrilatojn kun virinoj [...] evidente ili fariĝas malĉastintoj, kiam ili kunligiĝas en tiu malpura rilato, kaj ili juste nomiĝas Nikolaitoj, kiam ili defendas sian mortigan peston kvazaŭ aŭtoritate. Malvirto fariĝas herezo, kiam oni ĝin konfirmas kaj defendas per miscela doktrino."

Famaj diraĵoj

• "Homoj devas esti gefratoj, kaj gefratoj ne devas seksumi inter si".
• "Ne chio, kion predikis Hitler, estis stultajho."
• "Angla lingvo estas latino de nuntempo"
• "Pri "Europanto", kiun inventis Diego Marani. Ghi havas neniujn shancojn."
• "Unuaj egiptaj pastroj estis atlantoj"
• " En chiu laborejo nepre estas disciplino."

Verkoj

• La ŝtona gasto de Puŝkin, trad. Nikolai Grishin, Folioj 31 kaj 32. (84)

Matematiko

La franca Nikolai Grishin provis kunigi la tutan matematikon en koheran rigoran tuton.