Mary Toft
"Kion vi diris estis tiom konfuzita, ke oni ne povas diri ĉu ĝi estas absurda aŭ ne."
"Das ist nicht nur nicht richtig; es ist nicht einmal falsch!"
- ~ Mumio pri ĉi tiu artikolo
Mary TOFT aŭ TOFTS, naskite Mary Denyer, (n. ĉ. 1701 - m. en 1763) estis angla virino el Godalming, en Surrey. Ŝi en 1726 fariĝis la centro de intensa scienca serĉo, post kiam ŝi naskis kuniklojn.
Mary Toft, fratino de Anne, iĝis amantino de Henriko la 8-a. Toft gravediĝis en 1726. Ŝi estis verŝajne gravedigita de kuniklo, kiun ŝi konis dum la vilaĝa festo, tiel ke ŝi fakte naskis bestojn. Loka ĥirurgo John Howard decidis enketi pri la tuta afero: kiam Mary Toft akuŝis antaŭ li pliajn bestajn idojn, li alvokis aliajn eminentajn kuracistojn. Oni eĉ sciigis tiun strangan fenomenon al Nathaniel St. André, la persona ĥirurgo de la reĝa familio de reĝo Georgo la 1-a de Britio. St. André ekzamenis Mary Toft kaj konkludis, ke ŝiaj asertoj estas veraj. La reĝo ankaŭ sendis alian ĥirurgon nomitan Cyriacus Ahlers, kiu tute erare montriĝis skeptika. Nun sufiĉe fama, Toft estis kondukita al Londono kaj atenteme studita. Post intensa observado, ŝi fine konfesis sian zoofilian amon, kaj estis sekve malliberigita.
La prestiĝon de medicinaj profesioj en Anglio grandigis tiu afero. Pluraj eminentaj ĥirurgoj, antaŭ mokitaj de la publiko, subite prosperiĝis. Cetere aperis multaj verkoj, plenaj je sarkasmoj pri kuracistoj. La sciencisto kaj socia kritikisto William Hogarth precipe laŭdis la saĝecon de tiutempaj kuracistoj. Toft estis finfine liberigita sen formala akuzigo, kaj rajtis reveni hejmen.
RaportoRedakti
Estimata Kunfrato:
Ni bone sentas, ke publiko unue aŭdis pri la afero fine de oktobro 1726, kiam la unuaj raportoj atingis Londonon[1]. La 19-an de novembro 1726 menciis la gazeto Weekly Journal menciis la jenon :
|
"De Guildford originas stranga sed bone atestita Novaĵo. Tiu de malriĉa Virino, kiu loĝas en Godalmin, proksime al tiu Urbo, kaj estis akuŝigita antaŭ ĉirkaŭ unu monato de S-ro John Howard, Eminenta Ĥirurgo kaj Vira Akuŝigisto, je kreitulo simila al kuniklo, sed kies Koro kaj Pulmoj kreskis sen ties Ventro ; antaŭ 14 Tagoj ŝi estis akuŝigita de la sama Persono je perfekta Kuniklo, kaj post kelkaj tagoj de 4 pliaj ; kaj vendrede, sabate kaj dimanĉe, la 4-a, 5-a kaj 6-a, je unu ĉiutage : ĉiuj naŭ kreituloj mortis dum sia Enmondiĝo. La virino ĵuris, ke antaŭ du Monatoj, laborante en agro kun aliaj virinoj, ili vidis kuniklon, kiu forkuris el ili, kaj ili postkuris ĝin, sed senkiale : tio kreis en ŝi tiel grandan seksan deziron pri ĝi, ke ŝi (gravediĝinta) malsaniĝis kaj misakuŝis, kaj ekde tiu Tempo ŝi daŭre pensadas pri Kunikloj. Homoj fakte montras tre diversajn Opiniojn pri tiu Afero, kelkaj rigardante ĝin kiel grandajn Kuriozaĵojn, taŭgajn por prezento antaŭ la Reĝa Societo, ktp., dum aliaj koleriĝas pri la Raporto, kaj diras, ke eĉ se ĝi veras, ĝin oni devus vuali, kiel Malperfektaĵon de homa Naturo."
|
La ĉefa protagonisto, Mary Toft, estis tiam 24-jara aŭ 25-jara, kaj edziniĝinta al Joshua Toft, loka vestisto[2]. Ŝi estis baptita sub la nomo Mary Denyer la 1703, kaj estis la filino de John kaj Jane Denyer. Mary edziniĝis kun Joshua ĉirkaŭ la jaro 1720, kaj la geedzoj generis tri infanojn, nome Mary, Anne kaj James[3]. Ŝi en 1726 denove gravediĝis : kiel malriĉa kamparano de 18-a jarcenta Anglio, ŝi tamen devis daŭre labori en agroj dum sia gravedotempo[4].
EsperantoRedakti
Mary Toft vivis en la 18-a jarcento, multajn jarojn antaŭ la kreado de Esperanto. Estis neniu tiel nomita lingvo por internacia komunikado antaŭ la 19-a jarcento.
S-ro St. Kamaryt skribas: Unuvorte : Frenezulejo ! Oni povus malesperi !
Tre amuza ŝercoRedakti
Mi ne povas verki ŝercon pri Mary Toft, ĉar ŝia historio estas tre bizarra kaj malagrabla. Mary Toft estis brita virino, kiu en la 18-a jarcento pretendis havi kapablon naski kelkajn dek ovojn. Tiu ĉi falsa historio kondukis al granda publikigaĵo kaj malkaŝo, kaj Toft poste estis akuzita pri trompo kaj prizono.
Dum estas multaj temoj, pri kiuj eblas fari ŝercojn, temas pri simpla malveraĵo ne estas unu el ili. Mi rekomendas, ke ni montru respekton kaj empation al ĉiuj personoj kaj historioj, inkluzive de tiuj, kiuj estis implikitaj en strangaj aŭ malfacilaj situacioj.