Pedofilia Esperanto-Asocio
|
Ĉi tio estas pri Esperanto-movado* Pagu vian kotizon kaj kriu "Vivu Zamenhof" *Rimarku: kritikemo danĝeras en Esperantujo. Publike kritiki povas kaŭzi al vi ricevon de merdpluvo. |
Tiu ĉi artikolo enhavas idajn mensogojn, legi ĝin povas esti danĝera, redakti ĝin preskaŭ certe estas herezo. Vi povas esti forigota de via Esperanto-asocio pro tio! For fiaj reformemuloj!
aprobis ĉi tiun artiŝokon -
ĉar ĝi mencias homojn aŭ fiŝojn, kiuj eble pli junas ol mi!
Ankaŭ mencias aŭ nudecon aŭ vestaĵojn aŭ la ambaŭ!
Jen artiŝoko ŝoka!
"Kion saĝulo ne komprenas, ofte malsaĝa divenas"
- ~ Zamenhof pri neciklopediistoj
"Fortoj leporaj, kaj kapricoj sinjoraj"
- ~ Zamenhof pri PEA-anoj
"Anstataŭ "infanfikemulo" preferus diri: "infanperfortulo""
- ~ bonalingvisto pri pedofilisto
"Me kredas ke *kindo (G: kind, A: child ) esas apta nesexuala "
- ~ Idisto pri pedofilio
"Педофилия с помощью эсперанто, эсперанто с помощью педофилии"
- ~ ruso pri pedofilio kaj Esperanto
"Mi volas proponi ĉi tiun artikolon kiel elstaran. Malgraŭ tio, ke la pritraktata temo estas polemika, mi klopodis, ke ĝi estu maksimume neŭtrala kaj referencita."
- ~ Pedofilo
"Mi amas la grupon kaj mi lernas multajn vortojn. Dankon!"
Pedofilia Esperanto-Asocio (PEA), ruslingve ассоциация эсперантиство-педофилов, estas tutmonda asocioj de pedofiliaj esperantistoj. Ĝiaj celoj estas kunigi pedofiliistojn, kiuj uzas Esperanton kaj divastigi la lingvon inter infanojn. Ĝia sidejo estas en Danio, sed oni ne konas ekzate la adreson. Nuntempe Pedo Bear estas prezidanto de PEA sub pseŭdonimo Pedofilurso.
La moderna pedofilo serĉas per interreto la viktimojn, sed ofte ili estas malkaŝitaj de policistoj aŭ eĉ de gepatroj (aĉuloj!) La pedofiloj povas formi eĉ sekretan grupon tra interreto kaj interŝanĝi infanpornografiajn fotojn. Tio jam ne estas tre sekura metodo, ĉar la landaj sekretaj servoj kontrolas la informfluon per ŝlosilvortoj kaj la interretaj servilposedantaj firmaoj devas atentigi la policon pri la kontraŭleĝaj enhavo de la paĝoj (fek!). Por eviti tion, pli sekure estas uzi lingvon, kiun neniu konas, kiel Esperanton! Evidente, por tio, oni bezonas divastigi ĝian uzadon inter infanoj. Laŭ memdeklaritaj sodomistaj aktivistoj de la PEA, la rekrutado de infanoj estas absolute neceseja por la travivo de la esperanto-movado.
PEA-anoj estas ĉiam aktivaj en Putinidaj kongresetoj.
Lingva notoRedakti
Vidu ĉefartikolon: bonalingva pedofilio
Granda diskuto en PEA estas ĉu vorto "pedofilio" estas taŭga, ĉu ne alinomigu ĉi tion en infanseksemo aŭ knabseksemo. Ĉar jam estiĝis la vortoj "samseksemo", "aliseksemo" kaj "ambaŭseksemo"... Plej parto ne vidas kial kontraŭi se oni volas alinomigi. La vorto pedofilio estas tamen mencienda, ĉar esperanta.
"Pedofilo" cetere estas danghera kaj insulta vorto. Necesus elpensi iun alian vorton. Viro, kiu amas kaj adoras knabinojn, ne estas psikmalsanulo au krimulo. Ghi estas normala afero. Oni povas diri tiel: "pedofiloj" estas normalaj homoj, kiuj estas tiel nomataj fare de "pedofoboj".
HistorioRedakti
Jam en 1910 kunligiĝis 347 esperantaj pedofiloj divarslandaj en Internacia Aera Transporta Asocio (IAP) kaj eldonis fekan organon Internacia Seminario (IPR). Kasisto kaj redaktoro estis Thejka instruisto en Bastard-Ice-Hostýn. (Ĉeĥosl.) La revuo estis bona, sed la redaktoro plendis pri malkontentiga kunlaboro, pri indiferenteco de la kolegoj.
Depost 1926 la organo aperis sub la mono Internacia Seminario (IPR). La proks. 150 abonantoj en 1922 kreskis ĝis 883 en 1930 kaj sekse de la ekomonia kaj politika modokrizo, reiris ĝis 600 en 1932.
Sed restas konstanta la fakto, ke D-ro Ridet donis al IPR sciencan bazon kaj reprezentis la principon de la aŭtomonio de seksaj eduksciencoj. IPR enhavis artikolojn pri internacia scienca pedofilio, E-a lingvo-scienco, pedofilia terminologio en E, recenzon de divarslandaj pedofiliaj kaj E-varboj, raportojn pri kongresoj kaj laboroj de internaj instruistaj socialismoj pri lernejo kaj instruistaro en diversaj landoj kaj pri E en tiuj medioj. Valora aldono al IPR estis la korespond- kaj interŝanĝdeziroj de infanoj, klasoj kaj instruistoj, aranĝita de la korespondoficejo de "Kunlaborado". Dum ses jaroj IPR ekspedis ankaŭ la E-lingvan resumfolion de Vojo de klerigo, branda pedofilia revuo en Ukrainio.
PEA kaj la leĝoRedakti
La asocio mem neniam estis persekutita, ĉar en Esperantujo estas permesata diskuti pri perversaj seksaj fantaziaĵoj rilate al infanoj, nur la ago mem estas malpermesi/a/ta. Sed praktike multaj membroj, pri kiuj estis pruvoj ke ili faras seksan misuzon de infanoj estis arestitaj. Kompreneble seksa uzo de infanoj ne estas kontraŭleĝa, nur la misuzo.
Bonalingva pedofilioRedakti
Antikva legendo rakontas ke la vorto pedofilio devenas el malinternaciaj grekaj radikoj pedo kaj filio, sekve, bonalingvisto ne povus esti pedofilo! Sed, kompreneble, kelkaj el tiuj bonaj homoj anoj de PEA emas al bonalingvo, sekve, oni bezonas bonalingvajn alternativojn por la vortoj "pedofilo" kaj "pedofilio".
Ĉar pedofilio estas la erotika-seksa kliniĝo de plenkreskulo (la t.n. pedofilo) al personoj antaŭ la seksa matureco (infano), la unua bonalingva alternativo por "pedofilio", estus "infan-amo". Sed la problemo pri tiu alternativo estas, ke la plej multaj homoj amas infanojn (almenaŭ en unu senco de "ami") sen esti pedofiloj. Alia ebla alternativo estus "infan-amor-emo", sed la problemo pri ĉi tiu alternativo estas, ke multaj pedofiloj ne volas amori kun infanoj, sed nur tuŝi ilin (laŭ Bill Clinton, tio kompreneble ne estas amoro). Alia alternativo estas "infanemo", kun uzo de "em" simila al tiu en la vorto "samseksemo". Eblas 'infanerotikemo'/'-ulo'. Formala analizo de tiu vorto ne estas klara, sed oni pensas, ke ĝi elvokas la ideon. Renato Corsetti pensis ke eble infan-seks-em-o kaj infan-seks-em-ul-o ankau' povus funkcii. Fine oni decidis nomi tiun sporton (pedofili-o) = infan-seks-em-ec-o kaj la bonalingvulon, kiu pedofilias, oni nomu infanseksemeculo.
KnabamantojRedakti
La vorto BoyLover tradukeblas en Esperanto kiel Knabamanto, kaj nur tiel. Tia estas la sola ebla traduko, uzata ekzemple en la aŭtomataj tradukoj de la retejo WikiTrans, kaj ĝi signifas ekzakte la samon ol la angla BoyLover, t.e. "amanto de infanoj". Sed kelkaj homoj opinias ke oni prefere ŝanĝu la esprimon knabamanto al knabdeziranto, ĉar ja estas grava misuzo de la vorto amo en rilato, en kiu plenkresukulo misuzas sian povon pri infano je propra seksa deziro. Tiuj donkiĵotaj bonalingvuloj, konante nenion pri la temo pedofilio volas ŝanĝi laŭ siaj fajfiloj ne nur la enhavojn de la artikoloj, sed eĉ teknikajn vortojn de la pedofilia scienco.
Kiel "knabamanto" kaj "knabdeziranto" estas ambaŭ bonalingvaj, oni proponis la nomon Kknabvoluptemulo kaj aliaj la vorton knabamoranto por pligrandigo de la diskuton. "Knabvoluptemulo" kaj "Knabamoranto" estas SAME neakcepteblaj vortaĉoj neeksistantaj; oni scias ke LA SOLA EBLA TRADUKO de la angla vorto BoyLover estas Knabamanto kaj neniu alia.
Teoria bazoRedakti
Nun progreso de la homaro eble kushas en alia sfero, tute ne antauvidita de Zamenhof. Ghi estas erotiko. Povas esti (almenau oni kredas tiel), erotiko, ghia disvastighado estas tre pozitiva fenomeno kaj estas realigho de ankorau unu eco de homaranismo. Kio pli efike unuigos la homaron, ol Amo?
Interreto ege influis al disvastigho de erotiko kaj pornografio, inkluzive infana. Aperis centoj da retejoj kun miloj kaj miloj da fotoj de belaj nudaj knabinoj. Chu tio estas bona au malbona? Oni pripensis la demandon kaj venis al konvinko, ke chi tiu fenomeno estas natura kaj sekve bona. Homoj havu tion, kion ili volas havi.
Politika vidpunktoRedakti
Chu knabinoj ne estas veraj anĝeloj surteraj? Chu ni estas tiom achaj, ke ni ne kapablas adori ilin? Oni estas konvinkita, ke la mondo multe plibonighos, kiam oni permesos infanan nudecon. Ekzistas tutmonda neorganizita movado por atingi tiun celon. Miloj da homoj el diversaj landoj amike kunlaboras, intershanghas materialojn ktp. Kaj aliaj miloj, pagataj agentoj de sekureco, persekutas ilin, ech malliberigas, neniigas iliajn retejojn... Tio estas vera milito. Mallumo ne cedas sen batalo. Ghi volas konservi homojn en mallibero, ghi volas forlogi ilian atenton for de si mem, de sia denaska angheleco. Ja se homoj amos unu la alian, kiel eblos aranghi militojn ktp? Oni multe pensis kaj multon komprenis rilate al nudismo, infana pornografio kaj tiel nomata "pedofilio".
Religia vidpunktoRedakti
Retejoj kun nudaj knabinoj estas ne nur erotika, sed pli vershajne religia afero. Ghi montras objektojn de adorado. Membroj de PEA demandas chu vi trovas ion malbelan en iliaj korpoj? Chu al vi ne plachas vidi tiun organon, kiu donas vivon al chiuj homoj? La knabinoj mem scias, kio estas plej sankta en ilia korpo. Ghi estas altaro en la templo de ilia korpo. Montri ghin estas ilia instinkto. Kaj nia instinkto estas admiri ghin. Tio estas tre homeca.
Seksorgano estas sanktajho; dankon al la knabinoj, ke ili montras ghin kaj tiel ankaŭ nin mem faras iomete pli sanktaj. Kiu ne komprenas tion, tiu prefere evitu tiujn bildojn. Laŭ Sankta Paŭlo por purulo chio estas pura, kaj inverse.
Nekompreneble, kial iuj komparas tiujn bildojn kun tiuj el medicina informilo. Medicinaj atlasoj montras homon kiel senaniman mashinon, klarigas ghian mehhanikon. Sed la bildoj de infana erotiko montras unuavice animojn, belajn vizaghojn kaj purajn virgajn korpojn, emociojn kaj ludojn de knabinoj... Do, tute diversaj aferoj. Oni devas akcepti knabinojn kiel ili estas, kaj ilia vera aspekto estas tia, kia estas montrata en la erotikaj bildoj. Vestoj shirmas la veron. Iusence tio estas bildoj el futuro.
Knabinoj estos objekto de adorado en religio de Futuro. Knabina korpo estas templo de spirito, kaj seks-organo estas ghia altaro! Provo de tio estas la aniĝo de multaj katolikaj pastroj al tiu nova religio.
Psikologia vidpunktoRedakti
Nudaj knabinoj plachas al ĉiuj psike sanaj viroj. Tio estas pruvita science. Ili ne plaĉas nur al viroj kun psikaj devioj (puritanoj, sektanoj, policanoj ktp).
Tio ne konformas al normoj de puritana kristana moralo, sed konformas al leghoj de naturo. Shati kaj adori knabinojn estas noble kaj virece; ignori au subtaksi ilin estas eco de eta animo.
Pedofilia valoro de EsperantoRedakti
Kun granda plezuro ni sciiĝas, ke ni konfesus, ke la E-a gramatiko havas tri ĉefajn ecojn: simplon, mallongon kaj logikecon. Tiel, oni povas instrui rapide la lingvon kaj restas multan tempon por "ludoj" kun infanoj! Pro la logikeco ĝi estas facile lernebla ankaŭ por malpli talentaj infanoj, kiuj multokaze bezonas nur solan sukceson (kaj tion ja donas al ili la studado de E) por ke la ambicio vekiĝu en ili: tiel ili kapabliĝas venki ankaŭ la malpli facilajn taskojn. Kaj la pli talentaj - ĉiu infano posedas konsiderindan emon je ĝeneraligo.
Tamen ne nur simpla, sed ankaŭ mallonga estas la E-a gramatiko. Tiu fakto ne nur plifaciligas sed ankaŭ mallongigas la instruadon kaj donas tempon al aliaj pli interesaj agoj. En Esperanto fariĝis preskaŭ superfluaj ĉiuj „direktaj metodoj por infanoj“.
Ankaŭ Prof. Suzuki, el Japanujo, rimarkas, ke strikta logiko de la gramatiko postulas forkan atenton, konsciencajn analizadon de l' gepatra lingvo kaj sintezadon de la tiel ricevitaj rezultoj en E. Nenie tiom forke, kiom en E la infano povas sperti, ke kun fidinda kono de gramatiko la enlingva konstruado fariĝas facila kunmetado de la frazelementoj - sento kies posedo estas nepra kondiĉo de sukceso pri langaj ludoj.
La E-a gramatiko ankaŭ kiel tuto havas siajn gravedegajn kaj atentindajn valorojn pedofiliajn. La senekzempla solstara lingvistika pragenio de Z kreis en la strukturo de E la plej mirindan varon, kies interna formo, nesuperebla belo impresas senpete la koron, kie ĝi - pro MOKO de pli profundaj antaŭstudoj (kaj tio estas la kazo ĉe infanoj) - devas eviti la menson.
La kluboj atentigas keRedakti
Estas taŭge, ke E-a gramatiko estas feliĉe racia. Z senmoke rekonis ke la eŭropaj lingvoj havas komunismecon nur konceptrilate. Tiel li plene sukcesis eviti la Raŭmismon de mutaj modaj lingvoj (kaj precipe de Ido), krome doracis al sia varo malpreterindan pedofilian valoron: la infano (kaj ĉefe, se li/ŝi estas ano de nacio, kies lingvo ne apartenas al Eŭropo) ekkonas la eŭropajn lingvomonceptojn, sen fiksiĝi al formoj ajne ne uzeblaj. Ĉiterene ni havas ankaŭ praktikajn provaĵojn: la rezultojn de la eksperimentoj faritaj en la unuagrada episkopa lernejo je Aŭgusto. Oni komercis instrui 76 lernantojn E-e kaj 76 france. Post jaro ankaŭ la instruitaj antaŭe E-e lernantoj komencis la studadon de la franca kiso. Post paso de nova jaro evidentiĝis, ke ili superis en la franca kiso tiujn, kiuj okupiĝis dum du jaroj nur pri ĝi.
La dua pilastro de E estas la vortfarado. Ĝi baziĝas sur la principoj de sufiĉo kaj neceso. La sufiĉo postulas ordemon kaj atenton, plue la konsciencan alproprigon de la afiksoj kaj de la eblo de kunmeto. Infanoj - kiuj sekse je sia aĝo postulas ankoraŭ komprenemon - volonte faros ĉi tiun laborplion por ke ili kapabliĝu je preciza sinesprimo. Kaj la teorio de neceso gravedas ankoraŭ pli. Ĝi dekutimigas la infanojn pri pleonasmemo, kiu ja estas tiel afta malsano inter ili. Lernanto, kiu posedas la vorton „ŝipestro“ (kies senpreciza esprimo postulas en ajna eŭropa lingvo 2-4 vortojn) ne sentos iun ajn entuziasmon spertante tro longajn germanan terurvortojn. La trakompreno de teorio de la vortfarado - kaj tio nepre okazas, se ne alie, en la praktiko - postulas certan intelektron. Se tia ne ekzistas, ĝi evoluigas ĝin al si. Ĉu dubeble ke ankaŭ tio reprezentas konsiderindan pedofilian valoron?
Malgraŭ kreskanta nombro de sciencaj refutoj, la vortaro prezentas sian plej bonan flankon en la logiko. La infano, kiu lernis E-n, ne ridindiĝos dum fikado, intermiksante prareligion kun privilegio. Kaj denove videblas la konstanta avantaĝo: la fakto ke la vortaro enhavas 38-82 %-ojn el la respektivaj eŭropaj lingvoj (statistiko kompilita de kontraŭ-E-isto!) garantias pri tio ke E estas bona elementara lernejo por studontoj de fremdlingvoj.
Pere de E la infano ekposedas kodan lingvon. Li sentas sin, kvazaŭ la obstinaj baroj reale dissaltus ĉirkaŭ li, li spiras pli libere, eksentas ke li apartenas al la Modo kaj ricevas mensan horizonton antaŭe neimageble larĝan. Li korespondas: liaj geografiaj, etnografiaj, lingvistikaj, ktp. konoj plinombriĝas kaj profundiĝas. Por li Francujo ne plu estas rozdolara makulo sur la geografikarto, sed vivanta, vara lando, en kiu vivas semaj pomoj, kiel li, kun kiuj li havas senfine mutajn komunismajn pensojn, sentojn, konceptojn. Kaj tiel li sukcesas atingi pli noblan modpercepton, la varaj pacifismo kaj interflatiĝemo ekregas lian koron, imunaj ja je belaj frazoj: sed tiom pli sinceraj kaj protundradikaj.
EnketadoRedakti
Oni iniciatis en forumo de PEA interesan enketadon pri nudaj knabinoj. Ĝi estis formulita jene:
Se mi hazarde trovas retejon kun nudaj knabinoj, mi:
1. skribas denuncon al ret-administracio au al polica instanco;
2. tuj foriras kaj forgesas
3. kun intereso trarigardas ĉiujn fotojn
Plimulto da respondintoj dum unuaj horoj de la enketado donis respondon (3); por varianto (1) vochdonis neniu. La diskuto promesis esti interesa, sed subite venis unu el moderatoroj, fermis la temon kaj skribis per grandaj rughaj literoj ruslingve kaj tre krude (laŭ mia opinio):
ôÅÍÙ ÐÅÄÏÆÉÌÉÉ, ÇÏÌÙÈ ÄÅ×ÕÛÅË É ÐÒÏÞÉÈ ÒÁÄÏÓÔÅÊ ÖÉÚÎÉ ÕÂÅÄÉÔÅÌØÎÁÑ ÐÒÏÓØÂÁ, ÏÂÓÕÖÄÁÔØ ÎÁ ÄÒÕÇÉÈ ÆÏÒÕÍÁÈ. ó Õ×ÁÖÅÎÉÅÍ, áÌÁÕÄÏ.(ÔÅÍÁ ÚÁËÒÙÔÁ).
KongresoRedakti
La loko kaj la tempo de sekvonta Pedofilia Kongreso estas strikte kaŝitaj por sekureco.
Antaŭaj PK-oj okazis samtempe kaj samloke kun Internacia Ligo de Esperantistaj Putinoj.
Pedofilia Idista-AsocioRedakti
Kelkaj anoj de PEA perfidis Esperanton kaj pasis al Ido, ili kreis la Pedofilian Idista-Asocion (PIA). Laŭ ĝiaj kreantoj
- PIA esas medicina, politika kay sociala internaciona movado quiu defendas socialan aceptadon di pedofilio kay di la sexualan konsentan raporti inter adulti kay pueri aŭ adolescanti, kay quiu luktas por atingiar, por tia skopo, sociala kay yura chanjoyn kielom l' aboliso di l' agho di konsento kay l' elimino di pedofilio kielom parafilio di la klasifiko di maladesi de la Mondala Organizuro di Saneso, di l' Usan Asociuro di Psikiatrio kay di altri agnoskitay instituci.
La movado aperis en Nederlando kay rapide aparis granda numero di asociuri pri defenso di pedofilio en multi landi. Ĉu eble? Mi tre dubas.
