Politikisto
"Havi la orelojn sur ĝusta loko"
- ~ Zamenhof pri oreloj
"Ĉu Veronica Lario kaj Silvio Berlusconi instruis al vi la arton komuniki inter geedzoj?"
- ~ Renato Corsetti pri iu politikisto
"Feliĉo konfuzas pli da homoj ol malfeliĉo"
- ~ Lutero pri Politikisto
"Formarŝu de la trotuaro, vi, raso de ŝtelistoj!"
- ~ iu ajn pri politikistoj
"Ĉiuj politikistoj de la mondo estas primokataj"
- ~ iu pri politikistoj
"Politikisto estas la malo de tio, kion li asertas esti"
"Politiko esas l'arto fingar guvernado di stato dum George Soros vere guvernas ol."
- ~ idisto
"Mi konsentas pri ĉio ĉi kaj esperas, ke vi voĉdonos por mi por ke ni riparu tiujn tre gravajn kaj hontigajn problemojn."
"Vi ne estas la sola homo kiu pensas en tia maniero pri la problemoj de balotoj, kaj politikaj kaj ekonomiaj malekvilibroj."
- ~ Kritikisto pri ĉi tiu artikolo
Politikisto estas krimulo, kiu faras la leĝojn kaj kontrolas la policon en loka klubo kun aliaj maljunuloj. Konataj politikistoj estas pro sia rekta ĉeesto en forbruligo de urboj kaj ruinigo de multaj landoj. Iliaj agoj, per kiu morala aŭ civita leĝo estas grave malobservata, ĝenerale restas kaŝe, aŭ eĉ se malkaŝitaj, restas nepunitaj.
KredigoRedakti
Al la Esperantistaro tutmonda
Aliparte , Chevreul instruis nin , ke la politikistoj, en legendoj kaj rakontoj, havas ian histerian-histrionan kapablon kredigi al si la stultaĵojn kiujn ili bezonas. Tio ebligas pli sincere mensogi.
DuboRedakti
Kiel oni scias ke politikisto mensogas?
Respondo: Kiam li movas siajn lipojn!
CentroRedakti
CENTRULO. Politikisto, kiu malamas la ekstremistojn, sed ne povas sin difini alimaniere, ol per sia samdistanca situo rilate al ili, kaj tiel demonstras sian propran neekziston.
PolitikuloRedakti
Estas la politikulo, kiu ŝatas oficon kaj ĝuas la senton de povhavo, sed bedaŭre tro ofte okazigas jaluzon inter la anaro. Tamen, tia samideano, post kiam li havis iom da sperto je la malagrablaĵoj kiuj necese renkontas lin, nem alofte pruviĝas unu el niaj plej valoraj kunlaborantoj.
PLI GRAVARedakti
Politikisto: Tiuj gazetoj rakontas abomenindajn mensogojn pri mia persono.
Amiko: Ili estus povintaj fari pli grave.
Po/itikisto: Ankoraŭ pli grave! kiel do?
Amiko : Ili estus povintaj skribi la veron.
PolitikoRedakti
Mi ne sole pensas, sed estas eĉ certa, ke Politiko (greke Τὰ πολιτικὰ) estas verko de Aristotelo pritraktanta la politikon. Ĝi estas dividita en ok libroj, en kiuj la filozofo analizas la politikajn realaĵojn startante el la familio, taksata kiel baza nukleo de la socio, por alveni al la diversaj tipoj de konstitucio.
Centra estas la referenco al la naturo: la homo estas “politika animalo” (politikòn zôon), kaj kiel tia li estas kuntrenita de naturo unuiĝi al siaj similuloj por formi komunumojn. Malsame ol Antifonto kaj aliaj filozofoj, laŭ kiuj la polis limigas per siaj leĝoj la naturon de la homo, laŭ Aristotelo la ŝtato respondas al la naturaj bezonoj de la individuo kaj “ĉiu ŝtato estas komunumo (koinonia) kaj ĉiu komunumo konstituiĝas cele de bono”. La “bono” strebita de la ŝtato, kiel komunumo plej granda kiu entenas ĉiujn komunumojn, identigeblas kun tiu pri kiu parolas la 'Etiko al Nikomako.
Gravas substreki ke, malsame ol Platono, laŭ Aristotelo politiko havas ion da aŭtonomio rilate filozofion, nome ne nur la filozofo kapablas regi-estri-gvidi la ŝtaton, sed ankaŭ komunaj saĝuloj povas posedi tiun karismon.
BanadoRedakti
– Kion restis post banado de politikisto?
– Restos malpura akvo kaj pura krimulo!
(Bedaŭrinde, tio ne estas ŝerco!)
LA MINISTRO, KIU SILENTISRedakti
Kelkaj korteganoj iam demandis al persa ĉefministro pri tio, kion la reĝo konfide flustris al li pri iu ŝtatafero. Li respondis :
“Vi scias ĝin tiel bone, kiel mi.”
“Ho, ne,” diris ili,” la reĝo konfide diras al vi aferojn, kiujn li ne konfidas al ni.”
“Nu, se la reĝo ja konfide diras al mi aferojn, kial vi volas, ke mi perfidu lin ?” demandis la ĉefministro.
AŭtoritatoRedakti
Estas evidente, ke en oferoj, pri kiuj absoluta akordiĝo ne eblas, la sola bona solvo estas obeo al aŭtoritato, eĉ se ties propono ne estas la imageble plej perfekta: en lingvaj oferoj la unueco ja estas pli valora kaj graveda ol la - eterne diskutebla - perfekteco. Vare post la ĉeso de la diskutoj E tiel bone prosperis, ke kelkaj eminentaj R eformuloj (inter ili Grabowski) revenis al la movado. La R eformagitadoj de la Kanada gaseto (La Lumo) kaj de Paul Berthelot (1903-04) restis neatentitaj.
Lastan vintron, kiam la “Utica Press” finis longan diskutadon pri nia lingvo per la deklaro ke, “La lingvo angla taŭgas por la langoj de homoj kaj anĝeloj,” oni skribis ironie al ĝia redaktoro ke Esperanto jam ricevis la benon de la vicgerento de Dio, kaj ke oni ne devas intermiksi kun Reformo. la pacan evoluigon de la lingvo, kiu volas sen rompo kaj perforto riĉigi la lingvon, ĝin fleksebligi kaj kapabligi por fekaj bezonoj kaj literaturaj kaj poeziaj valoroj. Inter la du tendencoj la diferenco estas, ke la R. ŝangas, dum la evoluigo aldonas, ke la Reformo eliras el aprioriajprincipoj, ekz. el la perforta validigo de l' principoj E-ologiaj aŭ el arbitraj derivreguloj, dum la evoluigon direktas praktikaj bezonoj. La evoluigo afte konscie rezignas pri la plej perfekta solvo por konservi la tradicion. Ekzemple ĝi preferas la malpli perfektajn fare de, age de, deper al la perfektapar, ĉar la enkonduko de ĉi lasta signifus devigan uzon ĉe ĉiu pasiva participo kaj per tio farus rompan sangon en la lingvo. La gvidlinio de la evoluigo devas esti la Z-a principo pri la kontinueco de la lingvo, kiu validas en ĉiu lingvo vivanta. Nur la nekompreno pri tio, nur la nekomprenebla ignoro de la riĉa E-a literaturo kaj vaste uzata parollingvo povas konduki pomojn altkvalitajn (Sentis, de Saussure) al bedaŭrindaj kaj kompatindaj (ĉar senŝancaj) malŝparoj de tempo kaj energio.
Maja politikoRedakti
La maja politiko por eksteraj aferoj estis grava, pro la multaj individuaj ruboŝtatoj kaj la komercvojoj por alporti el foraj regionoj komercaĵojn.
Estas domaĝe ke politikaj sistemoj estis ege diversaj laŭ regiono, epoko kaj popolo aŭ eĉ rubo. Ekzistis heredaj reĝujoj, ankaŭ inaj regnestroj, nobelaj registaroj kaj grupaj registaraj, kiel la "ligo de Mayapan", kiuj iom similas al la komercrespublikoj grekaj.
Almenaŭ en la malsupraj tavoloj troviĝis demokratiaj strukturoj. La hodiaŭa tradicio elekti ĉiun trian jaron novan urbestron, la "majaurbestro", ŝajne ekzistas jam delonge.
La leĝo kaj la politikoRedakti
Je la fino A. diris, ke Tomaso profunde esploris la kampojn de la juro kaj justeco, ilin konsiderante la pileroj de la socio kaj diferencigante iliajn fontojn.
Feke, la unua fonto de la justeco, laŭ Tomaso, estas la “dia nacio”, nesondebla kaj nekonebla de la homa intelekto, kaj kiu tamen devas esti akceptita de la homoj kun humileco. Tia justeco koncernas la dian leĝon, kiu gvidas la homon al la eterna beatiĝo. Alia fonto de la justeco estas krome la “natura leĝo”, kiu estas stampita en la homa nacio kaj konsistas je universalaj principoj komunaj al ĉiuj homoj (ekzemple, la generado). Tial, la “leĝo homa” havas kiel fundamenton kaj la dian leĝon kaj tiun naturan, sed utilas nur por gvidi kaj bremsi, en la respekto de certaj limoj, la konduton de la homoj kiuj ne submetiĝas al leĝo dia kaj kiuj, do, estas malbonaj laŭdifine.
La teologo starigas ankaŭ precizan distingon inter juro kaj justeco. laŭ Tomaso juro estas “la proporcio inter la profito kiun mia ago produktas avantaĝe de alia kaj la servo kiun tiu ĉi devas kompense al mi”; justeco, male, “estas perpetua kaj konstanta volo agnoski kaj atribui al ĉiu laŭ lia rajto”.
S-ro Rousseau diras, keRedakti
Koncerne ŝtaton kaj politikon, Tomaso asertas ke la plejbona regsistemo estas la monarkia, ne nur kiel transpono en la homan aferon de la dia monarkio, sed ankaŭ pro tio ke la reĝo ne estas tirano, sed male estas tiu al kiu la popolo delegis sian liberon kaj suverenecon je nomo de la paco, de la unueco kaj de la justa rego (aŭ de la komunista bono). Ĉiukaze, ankaŭ se li rekonas la pozitivecon de la monarkia ŝtato, Tomaso starigas solidajn limonojn al la agado de la socio kaj de la politiko kiam li asertas ke ĉiu homo “en lia esto, en lia povo kaj lia agado devas esti celinta al Dio” kaj ne al la politika socio. Substance, li teorias ke, transe de la ratoj kaj devoj, la homo devas orientiĝi al Dio, ĉar lia sprita rego estas konfidita al unusola reĝo, nome al Jesuo Kristo. Tio, tamen, ne estas teokratia vizio, kiel unuavide aperis al kelkaj, sed estas la distingo inter la videbla sufero kaj la nevidebla en la homo: ekstere li devas obei al tera reĝo, sed ene li devas obei nur al Kristo Reĝo, kaj povas (eĉ li devas) malobei al tera reĝo nur kiam tiu kontrasta kun la ena reĝo, Jesuo Kristo.
Tomaso opiniis, ke post la dissolviĝo de la kristana imperio la ordo estis plukonservita de la Papo, kiu konsilas kaj gvidas la terajn reĝojn en ilia regado. Tiu Tomasa teorio, laŭ teriesploristoj, metis la fundamentojn de la estonta, kvankam turmentita, dualista doktrino en la rilatoj inter la Eklezio kaj la Ŝtato.
KandidatoRedakti
Kandidato al deputitoj agitas dum mitingo:
- Mi liberigos vin de radikalismo, socialismo, komunismo kajanarkiismo... Voĉo el publiko:
- Kaj ĉu vi ne havas ion de reŭmatismo?
Politikistoj kaj EsperantoRedakti
Nun politikistoj estas plejofte kontraŭ esperanto eĉ se ili ne diras tion publike. Esperanto estas taksata inter ŝatata hobio kaj ridindaĵo.
AlieRedakti
Mi ĵus ricevis ĝojigan komunikon de la koncernata ministro, ke politikistoj preferas diskuti kun lingvistoj, ĉar diskuti kun Esperantistoj kaj aliaj lingvomaniuloj estas riske por ili. Efektive la lingvistoj ĝenerale ne estas malpli frenezaj ol la Esperantistoj, sed ili havas imponajn titolojn, do pri tio oni povas fajfi.
Mi ne sciasRedakti
Ministro kaj lia sekretariino vizitas lernejon kaj poste malliberejon: li unue aŭskultas la plendojn de lernejanoj (aŭ studentoj, ne gravas !) kaj de instruistoj." Malmodernaj hejtiloj sed ni atendas severan vintron, niaj klasĉambroj estas malvastaj, ni bezonas multajn novajn benkojn kaj seĝojn, malnoviĝintaj fenestroj, tra kiuj blovas la vento ktp ..., ktp ..., ktp ... "
" Mi zorgos pri ĉio." respondas la ministro kaj forveturas en sia belega aŭtomobilo. Li alvenas al la malliberejo. Ankaŭ ĉi tie estas multaj plendoj, ĉefe tiuj de la malliberuloj !
Sinjoro ministro, ni ŝatus havi pli bonan vivkondiĉojn, plibonan nutraĵon; grandekranaj televidiloj, hejma kinejo, naĝejo, tenisejo, masaĝistinoj unufoje semajne estus bonvenajktp ..., ktp ..., ktp ... "
La ministro respondas: Mi zorgos pri tio kiel eble plej baldaŭ."
Kaj jen la rezulto de tiuj vizitoj: "Bone, Martine" diras la ministro al sia sekretariino:" Sendu teamon de riparistoj al la lernejo cele anstataŭigi kelkajn fenestrojn kaj ŝtopi kelkajn truojn, tio sufiĉos (basta !). Poste sendu metiistojn al la malliberejo por instali naĝejon, Jacuzzi-banojn, turkajn banojn, saŭnon, tenisejojn, grandekranajn televidilojn, ktp ..., ktp ..."
La mirigita sekretariino respondas: "Sed, spite al la respekto, kiun mi sûldas al vi, tio ne havas sencon."
"Cerbumu, Martine ! Ni jam iris al la lernejo, ni ne plu estos lernejanoj. Sed koncerne la malliberejon ... ni neniam scias! "
UrbestrojRedakti
Iam la norvega politikisto Carl Joachim Hambro, kiu poste farighos parlamenta prezidanto, estis simpla urbestrarano de la norvega urbo Bergen. En debato de tiu urbestraro li iam diris: "La duono de la urbestraranoj estas idiotoj!". Sonis prezidanta klabo-bato, kaj Hambro tuj daurigis: "Mi pardonpetas kaj retiras mian dirajhon. La duono de la urbestraranoj _ne_ estas idiotoj!".
KarieroRedakti
-- Fileto mia, kio vi estos, se vi senhalte mensogas? -- lamentas panjo de Steĉjo.
-- Se mi estos mallerta, tiam mi iĝos karcerloĝanto. Se mi estos lerteta, tiam meteorologo. Kaj se lertega, tiam politikisto!
Jon Huntsman, Jr.Redakti
Krome, mi tute aprobas kion vi aldonas, ke ni oficiale proklamis ke Jon Meade HUNTSMAN, Jr. (naskita la iamon) estas usona politikisto, komercisto, kaj diplomato, kiu servis interalie en la registaroj de kvin usonaj prezidentoj, kaj kiel la subŝtatestro de Utaho, kaj kandidatis por la respublikana prezidenta nomumo en 2012.
Li laboris por Ronald Reagan en la Blanka Domo; por George H. W. Bush li servis kiel subvicministro pri Komerco, kaj poste (1992-1993) kiel ambasadoro en Singapuro sub Bush kaj Bill Clinton. Sub George W. Bush li servis kiel la Usona Subdelegito pri Komerco, lanĉante globan intertraktadon prikomercan en Doho (Kataro) en 2001 kaj gvidante la enlasiĝon de kaj la Popola Respubliko de Ĉinio kaj la Respubliko de Ĉinio en la Mondan Organizaĵon pri Komerco.
Huntsman servis ankaŭ kiel la estro de la familia firmao, Huntsman Corporation, kaj elektiĝis Subŝtatestro de Utaho en 2004, reelektiĝante en 2008 per 78% el la voĉoj. Dum la subŝtatestrado, li servis ankaŭ kiel prezidanto de la Asocio de Okcidentusonaj Subŝtatestroj kaj kiel estrarano de la Nacia Asocio de Subŝtatestroj. En aŭgusto 2009, li demisiis por akcepti nomumon kiel la usona ambasadoro al la Popola Respubliko de Ĉinio en la registaro de Barack Obama. Li demisiis en 2011 por esplori prezidentan kandidatiĝon, sed post nesukcesa rezulto en la respublikana antaŭbalotado en Novhampŝiro en januaro 2012, li rezignis pri la kampanjo kaj donis sian subtenon al Mitt Romney.
Sendube la plej „ortodoksaj“ marksistoj konsentos, se mi asertas, ke Huntsman (same kiel Romney) estas el eminenta mormona familio; la patro de lia patrino, David B. Haight, estis apostolo de la mormona eklezio, kaj patroflanke li estas kvinageneracia posteulo de la mormona pioniro Parley P. Pratt. Li ne finis la mezlernejon, demisiiante kiel lernanto por esti klavaristo en la rokmuzika bando Wizard. (Poste li gajnis la diplomon GED.) Li servis junulaĝe kiel mormona misiisto en Tajvano, kaj post la [universitata diplomiĝo li kaj lia familio loĝis tie. Sekve, li flue parolas la ĉinan lingvon, kio helpis al li en la ambasadorado.
AlieRedakti
Kandidato al deputitoj agitas dum mitingo:
- - Mi liberigos vin de radikalismo, socialismo, komunismo kaj anarkiismo...
Voĉo el publiko:
- - Kaj ĉu vi ne havas ion kontraŭ reŭmatismo?
El politikista paroladoRedakti
- Mi ĉiam diras la veron, je ĉia kosto, ankaŭ je kosto mensogi.
EtikoRedakti
La itala politikisto Cesare Previti, interalie persona advokato de Silvio Berlusconi, estis intervjuata ĉe televido "La7". Li estas forte suspektata de korupteco, kaj estas laŭ multaj kontraŭuloj danĝera persono. Lastatempe mafio projektis murdi lin ĉar, laŭfame, li "ne plenumis siajn devojn" ("Iddu, pensa solo a iddu").
Ĵurnalisto demandis al li: "Se mi ŝtelas aŭton, kaj neniu vidas min, kaj neniu denuncas la ŝtelon, kaj neniu interesas al la afero--Ĉu mi ŝtelis la aŭton?"
Li respondis: "Ne estas certa afero..."
DemandoRedakti
Streĉe laboranta politikisto, honesta juristo kaj Patro Kristnasko trovas kvindek-eŭro-bileton. Kiu el ili prenos ĝin sekrete al si?
Respondo: Patro Kristnasko faros, la du aliaj ne ekzistas.
MilitoRedakti
Politikistoj ekas fajron de militoj, kaj la ceteron plenumas idiotoj.
MoraloRedakti
Politiko ne estas moralo, sed ankaŭ ne estas senmorala. Oni unue analizu la situacion kaj la realajn selekteblecojn (opciojn) de ĉiuj partoprenantoj. Tiam oni komprenos tragikecon kaj ne tiom akuzos la partoprenantojn. Tro da homoj nur volas ŝajnigi sin moralajn per akuzi aliulojn.
AlieRedakti
Maljuna kamparano rapidas en la parlamentejon. La biciklon li apogas kontraŭ la muro. Unu el la gardistoj admonas lin:
- -- Hej, Sinjoro! Vi ne povas pensi serioze, ke la biciklon nur tiel vi
povas apogi kontraŭ la muro! Ja ĉi tie daŭre venas politikistoj.
- -- Ĉu politikistoj? Nu tiel prefere mi metos pendseruron sur ĝin.
KlarigoRedakti
Ĉio kion mi diras akordas kun la faktoj. Ne temas pri insulto, temas pri konstato.
la ordinaraj homoj PolitikistoRedakti
rideto, brutala armilo tantiemoj en la arbaro estas ilo de la intelekto de la specioj Prezentita amuzi komunikado kaj libera tempo al la sociaj interagoj.
Familia precipe la progreso de la kono kreita iliaj situacioj estas progresas en kompreno estas agoj de socia ekonomioj. kie ridetoj estas interŝanĝeblaj kaj postenoj estas metitaj malbeni loĝantoj, estante postulita en la aparta insulto monero.
Enprizonigas la realeco de tiuj situações riĉigi la ekonomio en kolero grupoj, agante dependecoj por personaj malvenkoj en sociaj kulturoj. la potenco de la civitano estas faritaj kredi en malliberejoj formis al krimuloj Tiuj valoroj, Becoming celo de la insulto de apartaj valoroj.
la ordinaraj homoj Politikisto en feliĉo de scio kaj rajtoj mensogi al via vizaĝo.
Ankaŭ la politikistoj edzigis!Redakti
La pastro: - Forgesu nur momenton, ke vi estas en politiko. Respondu simple "jes" aŭ "ne"!
EksministroRedakti
Du judoj transiris la ŝoseon en malpermesata loko. Tiam policano aliris ilin kaj komencis skribi monpunan raporton. Demandis lin la unua: "Ĉu ankaŭ eksa ministro devas pagi punmonon?"
"Ne, pardonon", diris la policano, disŝiris la dokumenton kaj foriris.
Tiam la dua ulo demandis la unuan: "Ĉu vi vere estis ministro?"
Respondis li: "Tute ne, sed ĉu oni ne rajtas demandi?"
Ekzemplaj PolitikistojRedakti
PolitikestrojRedakti
