Ξύλο
“Αφού τρώγεται, με ενδιαφέρει.”
- Κωνσταντίνος Καραμανλής για το ξύλο
“Ζήτητσε κανένας ξύλο;”
- Ο Τσακ Νόρις για την παραγγελία ξύλου
Το ξύλο είναι ένα είδος τροφής. (π.Χ.: Σήμερα θα φάμε ξύλο).
Χαρακτηριστικά του
Για τους σοβαροφανείς, υπάρχει σχετικό άρθρο στη Βικιπαίδεια για το αγαπημένο μας μεζεδάκι. |
Είναι υποκατάστατο διατροφής, (Αν δεν φας τo φαγητό σου θα φας ξύλο), ή διατροφικό συμπλήρωμα ωσάν το κοκορέτσι (Αν δεν φας ΟΛΟ το φαϊ σου, θα φας ξύλο), ιδιαίτερα θρεπτικό για τα παιδιά. Μάλιστα έχει και ιδιότητες ηρεμηστικού (αν δεν καθίσεις ήσυχα θα φας ξύλο).
Πρόκειται για τροφή που αν την αφήσεις έξω από το ψυγείο βρωμάει, (Έφαγε βρωμόξυλο), και έχει αρκετό βάρος (Τον ξυλοφορτώσανε). Πρέπει όμως να το σηκώνουμε με προσοχή, γιατί μπορεί να πάθουμε σωματικές κακώσεις (Σακατεύτηκε από το ξύλο).
Τρώγεται όλο το χρόνο (Έφαγε το ξύλο της χρονιάς). Και τρώγεται στα πεταχτά (Θα σου ρίξω ένα ξύλο...). Επίσης τρώγεται μόνο με το ένα χέρι (Θα φας ένα χέρι ξύλο). Ποτέ δεν τρώγεται με δύο χέρια, ή με κουταλοπήρουνα. Αντιθέτως, οι Κινέζοι το χρησιμοποιούν ως κουταλοπήρουνο για να πιάνουν άλλα είδη τροφής. (Τρώνε με ξυλάκια).
Είναι μεγάλης αξίας τροφή, γι' αυτό συνήθως την φυλάνε μαϊμούδες και αρκούδες. (Έφαγε το ξύλο της μαϊμούς, ή Θα φάμε το ξύλο της αρκούδας). Φαίνεται όμως ότι οι μαϊμούδες και οι αρκούδες δεν είναι καλοί φύλακες, γιατί όλο τους το τρώνε.
Μερικοί το χρησιμοποιούν και για αντισηπτικό, όμως δεν κάνει γι' αυτή τη δουλειά. (Τον σάπισε στο ξύλο). Είναι όμως πολύ σκληρό υλικό, και χρησιμοποιείται ως υπόβαθρο για να σπάνε αντικείμενα (Τον έσπασε στο ξύλο), ή για να τσακίζουν (Τον τσάκισε στο ξύλο), ή για να διαλύονται στα εξ ων συνετέθησαν (Τον διάλυσε στο ξύλο).
Ένα άλλο πολύ χρήσιμο χαρακτηριστικό του ξύλου, είναι η χρήση του από την ιατρική στις μεταμοσχεύσεις, για ορισμένα μέρη του σώματος. (ξύλινη γλώσσα). Αλλά το χρησιμοποιούν και στην ανθρωπολογία. (Του μέτρησε τα παΐδια στο ξύλο).
Είναι χρήσιμο υλικό και για την ηλιοθεραπεία. (Θα σε μαυρίσω στο ξύλο). Αλλά να αποφεύγετε τις υπερβολές. Δείτε τι έπαθαν οι Αφρικάνοι! Εκτός όμως από το μαύρο χρώμα, παράγει και άλλες χρωστικές. (Θα σε κάνω μπλε μαρέν από το ξύλο).
Τελευταία είναι πολύ διαδεδομένο το ξύλο να τρώγεται ωμό, χωρίς επεξεργασία (Έφαγε ξυλιά)
Κίνδυνοι
Ένας σημαντικός κίνδυνος, είναι ότι μπορεί να πάτε για μαλλί και να βγείτε κουρεμένοι! Δηλαδή μπορεί να γίνετε εσείς τροφή! Γιατί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί ο καθένας να γίνει ξύλο. Για παράδειγμα, μπορείτε να ξυλιάσετε από το κρύο! (Ξύλιασα από το κρύο). Και σε αυτή την περίπτωση, αν δεν προλάβετε να θερμανθείτε εγκαίρως, μπορεί να γίνεται "λεία" κάποιου πεινασμένου. (Ξυ-λεία). Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που προσβλήθηκε από αυτή την ασθένεια και πέθανε, είναι ο Νίκος Ξυλούρης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα θεραπευμένου, είναι ο Πινόκιο. Και χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπων σε φάση ανάρρωσης, είναι η κουμπάρα μου η Λεμονιά, ο θείος μου ο Τριαντάφυλλος, και οι συκιές της Συγγρού και της Μυκόνου.
Τέλος να προσθέσω ότι η υπερκατανάλωση Ξύλου συνήθως οδηγεί στην ασθένεια "χρόνια φοιτητίαση". Εκφράσεις σαν πάλι τους πλάκωσαν στο ξύλο τους φοιτητές ή ζαρντινιέρα ξυλοφόρτωσε φοιτητή αποδεικνύουν τα λεγόμενα τούτα.
Τα γένη του ξύλου
Μερικοί νομίζουν ότι το ξύλο έχει μόνο ουδέτερο γένος. Όμως μια προσεκτική έρευνα, αποδεικνύει ότι το ξύλο περιλαμβάνει και τα τρία γένη. Δεν λέμε μόνο θα σου ρίξω ένα ξυλαράκι. Λέμε επίσης Θα σου ρίξω μια ξυλιά. ΑΡΑ, βεβαίως έχουμε και θηλυκό γένος στο ξύλο!
Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κανείς, το εξής: Μα είναι δυνατόν, να έχουμε θηλυκό και ουδέτερο, και να μην έχουμε αρσενικό ξύλο; Πώς αναπαράγεται τότε;
Η απάντηση σε αυτό το φιλοσοφημένο ερώτημα, είναι λίγο πιο περίπλοκη, όμως εφικτή, χάριν σε επίπονες έρευνες της επιστήμης της γλωσσολογίας. Και η λύση δίνεται από τη λέξη "ξυλουργός". Προσέξτε τη λέξη: "ξυλουρ-γός". Τι σας θυμίζει; Μα βέβαια! Καλά το καταλάβατε! Είναι παραφθορά της φράσης: "ξύλου-γιος"! Και από "ξύλου-γιος", παραφθάρηκε σε "ξυλουργός"!!!
Έτσι λοιπόν, προκύπτουν τα εξής χαρακτηριστικά για τη ζωή του ξύλου: Υπάρχουν οι ξύλου-(ρ)γιοι, και οι ξυλιές, και όταν αναπαράγονται, παράγουν "ξυλαράκια", ή τα Κινέζικα "ξυλάκια". Αυτά σε βρεφική ακόμα ηλικία, φοιτούν στο "ξυλουργείο" (όπως λέμε: "νηπιαγωγείο"), όπου εκπαιδεύονται να αποφεύγουν τους θηρευτές τους, για να μη γίνονται (ξυ-)λεία τους.
Διάσημοι έμποροι ξύλου
|